ഒരു ശനിയാഴ്ച. പപ്പയും മമ്മിയും ജോലിക്ക് പോയിരിക്കുന്നു. ലിജിക്ക് ക്ലാസ് ഇല്ല. തൻ്റെ മുറിയിൽ ഇരുന്ന് ലാപ്ടോപിൽ ഏതോ ഹോളിവുഡ് ചിത്രം കാണുകയായിരുന്ന അവൾ വാതിൽക്കൽ എത്തിയ മനീഷിനെ കണ്ടതേയില്ല. അവൻ കതകിൽ മുട്ടിയ ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ നോക്കി.
“ചേട്ടായീ … .” നേർത്തൊരു കൊഞ്ചൽ കലർന്ന ഈണത്തിൽ അവൾ വിളിച്ചു. “ബാ.”
അവൻ മുറിയിലേക്ക് കടന്ന് ലിജിയുടെ കിടക്കയിൽ ഇരുന്നു. അവൾ ലാപ്ടോപ് ഓഫ് ചെയ്ത് ഹെഡ്ഫോൺ ഊരി മാറ്റി.
“ചേട്ടായി ഈ ഫ്ലോറിലേക്ക് തന്നെ വരവ് കുറവാണല്ലോ ഇപ്പം. ഞാൻ തുണിയില്ലാതെ നടക്കുന്നോണ്ടാണോ ചേട്ടായീ?” തെല്ലും കളങ്കമില്ലാത്ത ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെയാണ് അവൾ ചോദിച്ചത്.
എങ്ങനെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങണമെന്ന് താൻ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായിരുന്ന വിഷയം ലിജി തന്നെ ഇങ്ങോട്ട് എടുത്തിട്ടത് മനീഷിന് ആശ്വാസമായി.
“അതേടാ മോളൂ, അതു പറയാനും വേണ്ടീട്ടാ ഞാൻ വന്നെ. നിനക്ക് അറ്റ് ലീസ്റ്റ് ഇന്നേഴ്സ് എങ്കിലും ഇട്ടോണ്ട് നടന്നൂടേ? ഇറ്റ്’സ് മേകിങ് മീ … റിയലി … അൺകംഫറ്റബ്ൾ.”
“അതെന്നാ ചേട്ടായീ. നമ്മൾ ആങ്ങളേം പെങ്ങളുമല്ലേ. എന്തിനാ അങ്ങനൊക്കെ തോന്നുന്നെ? എന്തുവാ പ്രശ്നം?”
“പറഞ്ഞാൽ മോളു ചേട്ടായിയോട് പിണങ്ങല്ല്.”
“പിണങ്ങാനോ? ഞാനോ! നെവർ. പിങ്കി പ്രോമിസ്.” ലിജി കൈയുയർത്തി ചെറുവിരൽ നീട്ടിക്കാണിച്ചു. മനീഷ് തൻ്റെ കൈയിലെ ചെറുവിരൽ മടക്കി അവളുടേതുമായി കൊരുത്തു. “യേ!” ലിജി ഉല്ലസിച്ചു കൂകി. അവളുടെ കുട്ടിത്തം കലർന്ന പെരുമാറ്റം കണ്ട് അവനും ചിരിച്ചു പോയി.
“മോളൂ … നീയൊരു സുന്ദരിക്കുട്ടിയല്ലേ. ഞാനാണെങ്കിൽ ഒരാൺചെറുക്കനും. തെറ്റാണെന്ന് എനിക്കറിയാം … പക്ഷേ … നിന്നെ ഈ കോലത്തിൽ കാണുമ്പം കാണുമ്പം എൻ്റെ ബോഡിയിൽ അതിൻ്റെ നാച്വറൽ ആയിട്ടുള്ള റെസ്പോൺസ് ഉണ്ടാകും. അത് എൻ്റെ കൺട്രോളിലുള്ള സംഭവമല്ല. ഐ ഹേറ്റ് ദാറ്റ്. ബികോസ് ഇറ്റ്’സ് … ജസ്റ്റ് റോങ്! അതാടാ ഞാൻ പറയുന്നെ. അല്ലാതെ ചേട്ടായിക്ക് മോളുടെ പേഴ്സനൽ ഫ്രീഡത്തിൽ ഇടപെടാൻ താല്പര്യമുണ്ടായിട്ടല്ല. ഐ ആം സോറി.” ധൈര്യം സംഭരിച്ച് ഏതാണ്ട് ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ മനീഷ് പറഞ്ഞു തീർത്തു. ഒട്ടിച്ച ബാൻഡേജ് ഒറ്റ വലിക്ക് പറിച്ചെടുക്കുന്നതു പോലെ. ഇത്തിരി വേദനിച്ചാലും സാരമില്ല. വെച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന് കഷ്ടപ്പെടുന്നതിനെക്കാൾ ഭേദമാണ്.
ചൊടികളിൽ ഒരു മന്ദസ്മിതത്തിൻ്റെ നിഴലാട്ടവുമായി ലിജി ഏതാനും നിമിഷം അവൻ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കിക്കൊണ്ട് മൗനമായി ഇരുന്നു.
“ചേട്ടായിക്ക് എന്നെ കണ്ടിട്ട് കമ്പിയാകുന്നെന്നാണോ?” ഒടുവിൽ അവൾ ചോദിച്ചു.
“ങും.” തെല്ല് അസ്വസ്ഥതയോടെ ആയിരുന്നു മനീഷിൻ്റെ മറുപടി.
ലിജി ചിരിച്ചു. “സാരമില്ലെന്നേ,” അവൾ പറഞ്ഞു, “ഇത്ര നിസ്സാര കാര്യത്തിനാണോ ചേട്ടായി ഇത്രേം ടെൻഷനാവുന്നെ? ആണുങ്ങളാകുമ്പം അങ്ങനൊക്കെ ഉണ്ടാവുന്നെയല്ലേ. ഞാനെന്തുവാ മണ്ടൂസാണോ?”
“എടീ അതല്ല … വേറെ ആരോടെങ്കിലുമാണേൽ പോട്ടേന്നു വെക്കാരുന്നു. ഇതിപ്പം നീ എൻ്റെ സ്വന്തം പെങ്ങളല്ലേ?”
ലിജി കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തിന് വല്ലാത്തൊരു വശ്യതയാണെന്ന് മനീഷിനു തോന്നി. ഒരു മാലാഖക്കുഞ്ഞിൻ്റെ ചിരി പോലെ.
“സാരമില്ലെന്നേ. പോട്ടെന്നേ. ശീലായിക്കോളുമെന്നേ. ഇനി ആയില്ലേലും ഐ ഡോൺ’ട് മൈൻഡ്!” അതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ കിടക്കയിൽ മനീഷിൻ്റെ അരികിൽ ചെന്ന് ഇരുന്നു. അവൻ്റെ കൈ തൻ്റെ മടിയിൽ എടുത്തു വെച്ച് അവൾ അരുമയോടെ തലോടി.
മനീഷിന് ലിജിയുടെ മുഖത്തു നോക്കാൻ ലജ്ജ തോന്നി. എന്നാൽ ഇടയ്ക്ക് നോട്ടം പാളുമ്പോഴൊക്കെ അത് പോകുന്നതാകട്ടെ അരുതാത്തയിടങ്ങളിലേക്കും. ശ്ശെ! എന്തൊരു ചീഞ്ഞ, നശിച്ച, ദുഷിച്ച, മനസ്സാണ് എൻ്റേത്! അവൻ സ്വയം ശപിച്ചു.
അവൻ്റെ ധർമസങ്കടം മനസ്സിലാക്കിയ ലിജി എണീറ്റ് മനീഷിൻ്റെ മടിയിൽ അവൻ്റെ തുടകൾക്ക് ഇരുവശത്തുമായി കാലുകളിട്ട് അവന് അഭിമുഖമായി ഇരുന്നു. മനീഷിൻ്റെ അമ്പരന്ന നോട്ടം കണ്ട് അവൾക്ക് ചിരി പൊട്ടി. ലിജി തെല്ലൊന്നു ഞെളിഞ്ഞ് അവൻ്റെ മുഖത്തിനു നേർക്ക് തൻ്റെ നിറകുടങ്ങൾ തള്ളിപ്പിടിച്ചു.
“ചേട്ടായി നോക്കിക്കോ. എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല.” അവളുടെ സ്വരത്തിൽ മാധുര്യമിയന്നു.
മനീഷ് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ നിറഞ്ഞ സ്നേഹം മാത്രമായിരുന്നു അവൻ കണ്ടത്. അത് അവനു ധൈര്യം പകർന്നു. ലിജിയുടെ നിറമാറിൽ അവൻ മിഴികൾ നട്ടു. ഉരുണ്ടുറച്ച പാൽക്കുടങ്ങൾ. വലുപ്പം കണ്ടിട്ട് ഒരു സി കപ് എങ്കിലും ആയിരിക്കണം. തെറിച്ചു നിൽക്കുകയാണ് അവ. ഇരുണ്ട നിറമാർന്ന മുലക്കണ്ണുകൾ. എഴുന്നു നിൽക്കുന്ന മുലഞെട്ടുകൾ. കൺകുളിർക്കെ അവൻ അവയെ നോക്കിക്കുടിച്ചു. ആ സുന്ദരികളെ ഒന്നു തൊട്ടു നോക്കാനുള്ള കൊതി അവനിൽ കലശലായി വളർന്നു. വീണ്ടും അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“എന്താ ചേട്ടായീ?” അവൻ്റെ കണ്ണുകളിലെ ചോദ്യഭാവം മനസ്സിലാക്കിയ ലിജി ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ല.” മനസ്സിലെ ആഗ്രഹം വെളിപ്പെടുത്താൻ അവന് മടി തോന്നി. നോക്കിക്കൊള്ളാനല്ലേ അവൾ അനുമതി തന്നുള്ളൂ. തൊടാൻ തന്നില്ലല്ലോ. സ്വന്തം അനുജത്തിയോട് എങ്ങനെ അതു ചോദിക്കും? മോശം.
“തൊടണോ?” പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലായിരുന്നു ലിജിയുടെ ചോദ്യം.
“മ്മ്ം … തൊട്ടോട്ടേ?” മനീഷിൻ്റെ കൈകൾ സ്വയമേവയെന്നോണം അവളുടെ മാറിടത്തിന് അടുത്തു വരെ നീണ്ടു ചെന്നെങ്കിലും ശേഷിച്ച ദൂരം താണ്ടാൻ ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു.
ഒരിക്കൽക്കൂടി അവൻ്റെ ചിന്താക്കുഴപ്പം ലിജി പരിഹരിച്ചു കൊടുത്തു — അവൻ്റെ കൈകൾ അവൾ സ്വയം പിടിച്ച് തൻ്റെ മുലകളിൽ വെപ്പിച്ചു. ആ പ്രവൃത്തിയുടെ വൈചിത്ര്യമോർത്ത് ഇരുവരും ചിരിച്ചു പോയി. മനീഷ് മെല്ലെ അനുജത്തിയുടെ മുലകളിൽ തഴുകി. അവയെ മൃദുവായി ഞെക്കിയും മുലഞെട്ടുകളിൽ തഴുകിയും കളിച്ചു. ലിജിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ തൻ്റെ വായ അവളുടെ മുലക്കണ്ണിലേക്ക് കൊണ്ടു ചെന്നു. ലിജിയുടെ മിഴികൾ മൗനസമ്മതത്തിൽ കൂമ്പി. അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ അതിന്മേൽ അമർന്നു. ലിജിയുടെ നിശ്വാസം തെല്ലൊന്ന് വിറച്ചു. അവളുടെ മാർദ്ദവവും ചൂടും അവൻ്റെ നാവിലലിഞ്ഞു. കൊതിയോടെ കുറുകിക്കൊണ്ട് അവൻ പെങ്ങളുടെ മുല കുടിച്ചു. മുലഞെട്ടിനെ നാവുകൊണ്ട് താരാട്ടി. സുഖം കൊണ്ട് ലിജി കിതച്ചു. ചേട്ടൻ്റെ തലമുടിയിഴകൾക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ കൈവിരലുകൾ പാഞ്ഞു നടന്നു. അവനെ കൂടുതൽ തന്നിലേക്കു ചേർക്കാൻ അവളുടെ മാറിടം വെമ്പി. അനുഭൂതിയുടെ തളിരണിപ്പുളകങ്ങൾ ലിജിയുടെ യോനിയിൽ നനവായി ഊറിയൊലിച്ചു.
അവളുടെ ഇരട്ടപ്പാൽക്കുടങ്ങളിൽ ഒന്നിനെ വായകൊണ്ട് അനുഭവിക്കുമ്പോൾ മറ്റേതിനെ അവൻ കൈകൊണ്ട് താലോലിക്കുകയായിരുന്നു. ഞെക്കിയും തലോടിയും ഞെടുപ്പിന്മേൽ തഴുകിയും മനീഷ് തന്നെക്കൊണ്ട് കഴിയുന്നതു പോലെ പരിഗണന അതിനും നൽകി. ഏതാനും മിനിറ്റുകൾ അങ്ങനെ തുടർന്നതിനു ശേഷം കൈയുടെയും വായുടെയും സ്ഥാനങ്ങൾ പരസ്പരം മാറ്റി അവൻ മുലകുടിയും ഞെക്കലും തുടർന്നു. അവൻ്റെ കളികളാൽ ലിജിയുടെ ഉടലാകെ തരിച്ചുണർന്നു. അവൾ സുഖംകൊണ്ട് ഞരങ്ങാനും മൂളാനും കിതയ്ക്കാനും തുടങ്ങി. ലിജിയുടെ യോനി ചുരത്തിയ മദജലം നിലത്തേക്ക് ഇറ്റിറ്റു വീണു.