മനീഷ് ഒരു കൈവിരൽ അവളുടെ യോനീമുഖത്തു മുട്ടിച്ച് മെല്ലെ ഒന്ന് തള്ളിയതും അവളുടെ നനവിൻ്റെ വഴുക്കലിൽ സ്വയമേവയെന്നതു പോലെ അത് ഉള്ളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. ആ സുഖത്തിൽ ലിജി ഒന്ന് തേങ്ങി. കൈവിരലാൽ അവളെ ഭോഗിച്ചുകൊണ്ട് മനീഷ് ഉള്ളഴിഞ്ഞ് നാവിൻ്റെ പ്രയോഗം തുടർന്നപ്പോൾ അവളുടെ നിയന്ത്രണമറ്റു. ലിജിയുടെ ഉടൽ ത്രസിച്ചു. ഇടുപ്പ് അതിദ്രുതം ഉയർന്നു താണു. മനീഷിൻ്റെ തലയിൽ ഇറുകെ പിടിച്ച് അവനെ അവൾ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് അമർത്തി. ഞരമ്പുകൾ സുഖാനുഭൂതിയിൽ കോച്ചിവലിഞ്ഞ് വിറച്ചുലഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ വന്യമായ ഒരു സുരതോന്മാദത്തിൻ്റെ അലകൾക്ക് കീഴടങ്ങി. ആ രാക്ഷസത്തിരകൾ അവളെ വാനിൽ ഊഞ്ഞാലാട്ടി. ബോധമണ്ഡലത്തിൽ ഇരുൾ പരന്ന് ലിജി കേവലസുഖത്തിൻ്റെ തുടിപ്പുകൾ മാത്രമുള്ള മറ്റേതോ ലോകത്തിലെത്തി.
രതിമൂർച്ഛയടങ്ങി വീണ്ടും യാഥാർഥ്യത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ മനീഷിൻ്റെ ശിരസ്സ് അവൾ പിടിച്ചു മാറ്റി. അവളുടെയും അവൻ്റെയും മിഴികൾ തമ്മിൽ കൊരുത്തു. നിർവൃതിയോടെ ലിജി മന്ദഹസിച്ചു. അവനെ മുകളിലേക്കു നീക്കിക്കൊണ്ടുവന്ന് അവൾ അവൻ്റെ ചൊടികളിൽ ചുംബിച്ചു. അവയിൽ തൻ്റെ രതിസ്രവങ്ങളുടെ സ്വാദ് അവൾ രുചിച്ചു. മനീഷിൻ്റെ അതിനോടകം വീണ്ടും കരുത്താർജിച്ച് എണീറ്റ കളിക്കോപ്പ് അവളുടെ മടിയിൽ കുത്തിക്കൊള്ളുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു കൈകൊണ്ട് അതിന്മേൽ പിടിച്ച് ലിജി അതിനെ തൻ്റെ യോനീദളങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉരച്ചു. അതിൻ്റെ ഉച്ചിയിൽ അവളുടെ കൊഴുത്ത നനവ് തിളങ്ങി. അവൻ്റെ സാധനം അവൾ തൻ്റെ ദ്വാരത്തിൽ മുട്ടിച്ചു. അവരുടെ മിഴികൾ തമ്മിൽ ഇടഞ്ഞു. മനീഷ് അരക്കെട്ട് മെല്ലെ താഴ്ത്തി. സഹോദരീസഹോദരന്മാർ തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിൻ്റെ അതിർവരമ്പ് ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ്റെ കളിക്കോലിൻ്റെ അഗ്രം അവളുടെ ഉള്ളിൽ കടന്നു. നേർത്തൊരു വേദനയാൽ ലിജി ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ ചേർത്തമർത്തി.
“നൊന്തോ കണ്ണാ?” മനീഷിൻ്റെ സ്വരം ആർദ്രമായി.
“ചെറുതായിട്ട്.” ലിജി പുഞ്ചിരിച്ചു. “പതുക്കെ ചെയ്യണേ.”
മനീഷ് അവളുടെ നെറുകയിൽ ഒരു ചുംബനം അർപ്പിച്ചു. മെല്ലെ, സാവധാനം, കരുതലോടെ അവൻ അവൾളുടെ ഉള്ളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. കട വരെ അകത്തായിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ലിജി ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടു.
“അങ്ങനെ നമ്മൾ രണ്ടാളും പിഴച്ചു.” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം അങ്ങനെയായോ. വെറുതേയിരുന്ന എന്നെക്കൊണ്ട് ഓരോന്നു ചെയ്യിച്ചിട്ട് … .” മനീഷ് അവളുടെ കുസൃതി ഏറ്റു പിടിച്ചു.
മറുപടിയായി ലിജി അവൻ്റെ അധരങ്ങളെ ഒരു ഗാഢചുംബനത്തിൽ പൂട്ടി. അവളുടെ ഇടുപ്പ് ഒന്നുയർന്നു താഴ്ന്നു. അത് തനിക്കുള്ള സൂചനയായി മനസ്സിലാക്കി മനീഷ് മെല്ലെ അവളെ ഭോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി. തങ്ങളുടെ മാത്രം ശരിയായ ഒരു തെറ്റിൻ്റെ സുഖത്തിൽ അവരുടെ ഉടലുകൾ ഏകതാളനിബദ്ധമായി ചലിച്ചു. അവൻ്റെ അരക്കെട്ടിൻ്റെ ചലനത്തിനൊത്ത് നിതംബത്തിലെ പേശികൾ തുടിച്ചു. ലിജി അവൻ്റെ കവിളിൽ അരുമയോടെ തഴുകി. ചേട്ടനോടുള്ള കറ തീർന്ന സ്നേഹം അവളുടെ മിഴികളിൽ തിളങ്ങി.
പെട്ടെന്ന് മനീഷിൻ്റെ മുഖത്ത് ഒരു ആശങ്കയുടെ നിഴൽ വീണു. അവൻ്റെ സുരതചലനങ്ങൾ പതുക്കെയായി.
“ഉം?” ലിജി കാരണം തിരക്കി.
“സേഫ് ആണോ?” അവൻ ചോദിച്ചു.
ലിജി ഒന്ന് കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചു. “അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ സമ്മതിക്കുവോ?”
മനീഷിന് ആശ്വാസമായി. അവൻ കളി വീണ്ടും മുൻപത്തെ വേഗത്തിൽ തുടർന്നു.
“ചേട്ടായീ … .” ലിജി വിളിച്ചു.
“ഉം … ?”
“ചേട്ടായി എൻ്റെ പപ്പയാണേ.” അവൾ കൊഞ്ചി.
“അതെയല്ലോ മോളേ … ഇതെൻ്റെ ചക്കര വാവയാണേ.” ലിജിയുടെ കവിളിൽ അവൻ വാത്സല്യപൂർവം തലോടി.
“പപ്പാ.”
“പറ മോളേ.”
“ഈ മോളുടെ വയറ്റിലൊരു കുഞ്ഞുവാവയെ ഉണ്ടാക്കിത്താ പപ്പാ.”
വാസ്തവത്തിൽ അവർ ഇരുവരും ഒഴിവാക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു കാര്യമാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്. പക്ഷേ ആ വാക്കുകൾ അവൻ്റെ മസ്തിഷ്കത്തിലെ ഒരു ആദിമചോദനയെ തൊട്ടുണർത്തി — പെറ്റുപെരുകുന്ന ജന്തുവർഗം ഉണ്ടായ കാലം മുതൽക്ക്, ആൺമൃഗത്തിൻ്റെ രക്തത്തിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്ന, പെൺമൃഗത്തിൽ സ്വന്തം വിത്തു വിതയ്ക്കാനുള്ള അഭിലാഷം! അത് മനീഷിൻ്റെ സിരകളെ ചൂടു പിടിപ്പിച്ചു. അവളുടെ ഉള്ളിലെ അവൻ്റെ ചലനങ്ങൾ വന്യതയാർജിച്ചു.
“പപ്പ മോൾക്ക് വയറ്റിലുണ്ടാക്കിത്തന്നാൽ മോൾ പെറുമോടാ കുട്ടാ?”
“ആം പപ്പാ. പപ്പേടെ എത്ര കുഞ്ഞുങ്ങളെ വേണേലും മോൾ പെറ്റോളാം.”
അതു കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ മനീഷിൻ്റെ സർവനിയന്ത്രണങ്ങളും അറ്റു. താഴെ കിടക്കുന്നത് സ്വന്തം പെങ്ങളാണെന്നു പോകട്ടെ, ഒരു മനുഷ്യജീവിയാണെന്നു പോലും മറന്ന്, മനീഷ് ഭ്രാന്തമായ ആവേശത്തോടെ അരക്കെട്ട് അതിദ്രുതം ചലിപ്പിച്ച് അവളിലേക്ക് തൻ്റെ കാമായുധം ആഞ്ഞാഞ്ഞടിച്ചു. അവൻ്റെ അമാനുഷികമായ സംഭോഗത്താൽ ലിജിയുടെ ഉള്ളറകളിൽ അഭൂതപൂർവമായ സുഖം വളർന്നു. പൊടുന്നനെയാണ് മനീഷിന് രതിമൂർച്ഛ ഉണ്ടായത്. സഹോദരിയുടെ ഗർഭപാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി അവൻ്റെ ലിംഗം തുരുതുരാ ശുക്ലത്തിരകൾ നിറയൊഴിച്ചു. ഉള്ളിൽ അവൻ്റെ സ്ഖലനത്തിൻ്റെ ചൂടും കൊഴുപ്പും അനുഭവിച്ചപ്പോൾ ലിജിയുടെ കാമാവേശം കൊടുമ്പിരി കൊണ്ടു. രേതസ്സ് വർഷിച്ചു കഴിഞ്ഞും തളരാത്ത കരുത്തോടെ മനീഷ് അനുജത്തിക്ക് അടിച്ചു കൊടുത്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ആ വന്യരതിയുടെ ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ മാത്രമേ വേണ്ടി വന്നുള്ളൂ ലിജിയുടെ ഉള്ളിലും സുരതോന്മാദത്തിൻ്റെ അഗ്നിപർവതം പൊട്ടിയൊഴുകാൻ. മനീഷിൻ്റെ നിതംബത്തിൽ കാലുകൾകൊണ്ട് ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് അവൾ സ്വയം മറന്ന് ഹർഷപ്രവാഹത്തിൽ അലിഞ്ഞു.
ലിജിയുടെ രതിമൂർച്ഛ കെട്ടടങ്ങിയതിനു ശേഷം അവർ തമ്മിൽ മെല്ലെ തങ്ങളുടെ ഉടലുകൾക്കിടയിലെ സേതുബന്ധം വേർപെടുത്തി അകന്നു മാറി. തനുവിലും മനസ്സിലും സുരതം കഴിഞ്ഞതിൻ്റെ കാന്തിയുമായി അവളും അവനും പറ്റിച്ചേർന്ന് കിടന്നു. അടിയിൽ മനീഷും മുകളിൽ അവൻ്റെ മാറിൽ തല വെച്ച് ലിജിയും. അവൻ്റെ ലിംഗം അവളുടെ തുടകൾക്കിടയിൽ സസുഖം പറ്റിക്കൂടി. അവരുടെ നഗ്നമായ ത്വക്കുകൾ തമ്മിൽ ചൂടും ഗന്ധവും വിയർപ്പും പങ്കിട്ടു. അവളുടെ തലമുടിയിലൂടെ അവൻ അരുമയായി കൈവിരലുകളോടിച്ചു.
“ലിജിക്കുട്ടാ.” മനീഷ് വിളിച്ചു.
“ങും?” ലിജി കുറുകി.
“ഇതാണോ മോൾ പറഞ്ഞ പ്രകൃതിയുടെ വഴി?”
അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു; പിന്നെ അവൻ്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരു മുത്തം നൽകി.
“പ്രകൃതിയല്ല, വികൃതി.” മനീഷിൻ്റെ മൂക്കിന്മേൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് കൊഞ്ചിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഈ വികൃതി … നമുക്ക് കുറച്ചൂടെ നേരത്തേ ആകാരുന്നു, അല്ലേ?” അവൻ കുണ്ഠിതപ്പെട്ടു.
“എല്ലാത്തിനും അതിൻ്റേതായ സമയമുണ്ട് ദാസാ.” ലിജി ഒരു പഴയ സിനിമയിലെ ഫലിതം ഇറക്കി.
മനീഷ് അവളുടെ ചന്തിയിൽ പിടിച്ച് ഒരു ഞെക്ക് കൊടുത്തു. ഒരു മന്ദസ്മിതത്തോടെ ലിജി വീണ്ടും അവൻ്റെ മാറിൽ തല വെച്ച് കിടന്നു. നിർമലസ്നേഹത്തിൻ്റെ ആ അനർഘനിമിഷം അനന്തമായി അങ്ങനെ നീണ്ടു പോയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അവർ ഇരുവരും ആശിച്ചു.