എന്താണ് നടക്കുന്നതെന്നും എന്തൊക്കെയാ തനിക്ക് സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതെന്നും മനസ്സിലാവാതെ പാർവ്വതി വല്ലാത്തൊരു അവസ്‌ഥയിൽ ആയി… അരക്കെട്ടിന് താഴെ പൂർണ്ണ നഗ്‌നയായി ആണ് തന്റെ കിടപ്പെന്ന് ഓർത്ത് അവൾ അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി കയ്യിൽ ഒതുങ്ങാത്ത തന്റെ വണ്ണമുള്ള തുട അമർത്തി ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും കണ്ണുകൾ തന്റെ കളി തടത്തിൽ ആണെന്ന് അവൾ കണ്ടു.. പെട്ടന്നാണ് രണ്ട് പേരെയും ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് വാതിൽ അച്ഛൻ മുട്ടിയത് ..
“മോളെ…..”
ഒരിക്കലും അച്ഛന്റെ വരവ് അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല അത് കൊണ്ട് തന്നെ വിളി കേൾക്കാൻ അവൾക്ക് രണ്ട് നിമിഷം വേണ്ടി വന്നു… തന്റെ നൈറ്റി താഴ്ത്തി അയാൾ എണീക്കുന്നത് പാർവ്വതി കണ്ടു .. ഞൊടിയിടയിൽ വാതിൽ തുറന്ന് കുമാരൻ രാഘവന്റെ മുന്നിലേക്ക് ചെന്നു….
“എന്തേ രാഘവ….???
“സമയം കുറെ ആയി കാണാതെ ആയപ്പോ വിളിച്ചു നോക്കിയതാ….”
“ആഹ് അതോ ഇതങ്ങനെ സമയം നോക്കി ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ നല്ല പോലെ മുടക്കം വരാതെ ചെയ്യണം അത്ര തന്നെ….”
“ആയിക്കോട്ടെ…. സന്തോഷമേ ഉള്ളു…. കുടിക്കാൻ വല്ലതും എടുക്കണോ….??
“വേണ്ട….”
“മോൾക്കോ….??
അകത്തേക്ക് തല ഇട്ടാണ് അയാളത് ചോദിച്ചത്… ഇത് വരെ വൈദ്യർ വാതിൽ ചാരി നിന്നതിനാൽ അച്ഛന് തന്നെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല… ബെഡിൽ നിവർന്ന് കിടക്കുന്ന മകളുടെ കിടത്തിൽ എന്തോ പന്തികേട് പോലെ അയാൾക്ക് തോന്നി….മുട്ടിന് മുകളിൽ കയറ്റി വച്ച നൈറ്റി അതും ഒരുവട്ടം പോലും മകൾ ഇട്ട് കാണാത്ത വേഷം…. വീണ്ടും അയാൾ പാർവ്വതിയോട് ചോദിച്ചു…
“വെള്ളം വല്ലതും വേണോ….??
അച്ഛന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ അവൾ വേണ്ടന്ന് പറഞ്ഞു… മകളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും കണ്ണെടുത്ത അയാൾ അവൾക്കരികിൽ ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന പാന്റീസ് കണ്ടു ചങ്കിടിപ്പോടെ അയാളത് തന്നെ നോക്കി നിന്നു … അച്ഛൻ പോയോ എന്ന് തല ചെരിച്ചു നോക്കിയ പാർവ്വതി കണ്ടത് തന്റെ അരികിൽ കിടക്കുന്ന പാന്റീസ് നോക്കി നിക്കുന്ന അച്ഛനെയാണ്… തലയ്ക്കിട്ട് ഭാരമുള്ളത് കൊണ്ട് അടികിട്ടിയ പോലെ തോന്നി അച്ഛന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോ… അയാൾ പാർവ്വതിയെ നോക്കി ഒരു വിളറിയ ചിരി മുഖത്ത് വരുത്തി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി…. തനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്ന ആ മനുഷ്യനെ താൻ മറന്നു തന്നെ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ച അനീഷേട്ടനെ താൻ മറന്നു… ഈ മേല്ക്കൂര ഇടിഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞു വീണ് അതിനുള്ളിൽ ശ്വാസം കിട്ടാതെ താൻ മരിച്ചെങ്കിൽ എന്നവൾ അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചു……
വൈദ്യർ പോയതോന്നും അവൾ അറിഞ്ഞില്ല മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്ത് ഇറങ്ങാൻ ആവാതെ അവൾ തന്റെ മുറിയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു …. രവിലെയൊന്നും കഴിക്കാത്തത് കൊണ്ട് ഉച്ച ആയപ്പോഴേക്കും നല്ല വിശപ്പ് തോന്നി പാർവ്വതി രണ്ടും കല്പിച്ചു അകത്തേക്ക് ചെന്നു… പതിവിന് വിപരീതമായി അന്ന് ടേബിളിൽ ഭക്ഷണം അടച്ചു വെച്ചതോന്നും അവൾ കണ്ടില്ല… ആകെ ഉണ്ടായിരുന്ന അച്ഛനും തന്നെ കയ്യൊഴിഞ്ഞെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി…
അച്ഛനെ വെളിയിൽ ഒന്നും കാണാതെ ആയപ്പോ പാർവ്വതിക്ക് എന്തോ പേടിയായി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പറമ്പിലേക്ക് എത്തി നോക്കി അവിടെ ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കി ഇല്ല ഇവിടെയൊന്നും കാണാൻ ഇല്ല… അവൾക്ക് തല ചുറ്റുന്നത് പോലെ തോന്നി ഇപ്പോഴാണ് താൻ ശരിക്കും ഒറ്റയ്ക്കായത് … ഒന്നുറക്കെ കരയാൻ പോലും ആവാതെ അവൾ തിരിച്ചു നടന്നു….. ഉമ്മറത്തെ കസേരയിൽ ഇരുന്നവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു… ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയാ നടന്നത്…
“മോള് എണീറ്റോ….???
അച്ഛന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ ചാടി എണീറ്റു…….
“ഞാൻ വൈദ്യരുടെ കൂടെ ഒന്ന് പോയി… മരുന്നൊക്കെ അയാൾ അല്ലെ ഉണ്ടാക്കുന്നത് അത് വാങ്ങാൻ പോയതാ…”
തന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ അച്ഛൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ കുമാരൻ വൈദ്യർ ഇനി വരില്ലെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി….
“മുടക്കം വരാതെ നോക്കണം അത് മതി എനിക്ക് മോളിനി എതിരായി ഒന്നും പറയല്ലേ…..”
“ഞാനിനി എന്ത് പറയാൻ ആണ്…. “
പാർവ്വതി എണീറ്റ്‌ അകത്തേക്ക് പോകുന്നതിനിടയിൽ അച്ഛൻ കേൾക്കെ പറഞ്ഞു….
“അയാൾ ആണ് വരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞത്… അല്ലാതെ അച്ഛനൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല…”
ദയനീയമായി അച്ഛനത് പറഞ്ഞപ്പോ അവൾ ശരിക്കും വിങ്ങിപ്പൊട്ടി….
എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ അവൾ നിന്ന് ഉരുകി…. എല്ലാം മനസ്സിലായിട്ടും ഒന്നും അറിയാത്ത ഭാവം കാണിക്കുന്ന അച്ഛനെ കണ്ടപ്പോ സങ്കടം കൂടുകയാണ് അവൾക്ക് ചെയ്തത്… രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് അവൾ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു…
“മതി അച്ഛാ ഉഴിച്ചിലും പിഴിച്ചിലും….”
“അത് മോളെ നിർത്തി കഴിഞ്ഞ പിന്നെ വേറെ വല്ല അസുഖവും ആകും… അവൻ വരില്ലങ്കിൽ വേണ്ട ഞാൻ വേറെ നോക്കാം….”
“ഇനി അച്ഛൻ തല കുത്തി മറിഞ്ഞാലും നാളേക്ക് ആളെ കിട്ടില്ല അപ്പോഴും മുടങ്ങില്ലേ….???
“അത്… കിട്ടുമോ എന്ന് നോക്കാം….”
“കിട്ടില്ല അച്ഛാ… പിന്നെ തൈലം അയാൾ തന്നില്ലേ അത് മതി പറ്റുന്നപോലെ ഞാൻ തന്നെ ചെയ്യാം….”
“നീ എങ്ങനെ ചെയ്യാനാണ്… അതൊന്നും നടക്കില്ല….”
“എന്ന പിന്നെ അച്ഛൻ ചെയ്തു താ….”
പെട്ടന്ന് വായിൽ വന്നത് അവളങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടാണ് അബദ്ധം മനസ്സിലായത്…..
“എനിക്ക് അറിയാമെങ്കിൽ ഞാൻ ആളെ തേടി നടക്കുമോ…..??
അച്ഛന്റെ വായിൽ നിന്നും ചീത്ത പ്രതീക്ഷിച്ച പാർവ്വതിക്ക് ആ മറുപടി അനുകൂലമായി തോന്നി… ആര് വന്നാലും തന്നെ ലൈംഗികമായി ഉപയോഗിക്കാൻ ആണ് നോക്കുക അവർക്കത്തിന് എളുപ്പം കഴിയും താനും…. രണ്ട് ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ വൈദ്യർ തന്നെ വരുതിയിൽ ആക്കിയില്ലേ… ഇനി ആര് വന്നാലും ഇതൊക്കെ തന്നെയാകും നടക്കാൻ പോകുന്നത്…. അച്ഛൻ ആകുമ്പോ അങ്ങനെ ഉള്ള പേടി വേണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതി അവൾ പറഞ്ഞു…
“അതിന് അറിയാൻ മാത്രമൊന്നുമില്ല… “
“പിന്നെ…??
“തൈലം തേക്കുന്നു അത് ഉഴിഞ്ഞ് ചൂടാക്കി മേൽ പിടിപ്പിക്കുന്നു… അത്ര തന്നെ….”
“എന്നാലും അറിയാത്ത കാര്യം ചെയ്ത് വേറെ വല്ലതും ആയാലോ….??
“ഒന്നും ആവില്ല… എന്തായാലും ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു പുറത്ത് നിന്ന് ഒരാൾ എന്നെ ഉഴിയാൻ വരണ്ടെന്ന്…. അച്ഛന് പറ്റുമെങ്കിൽ നാളെ ഉച്ചയ്ക്ക് മുന്നേ ചെയ്യാം….”
“ഇന്നും അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞത് മുടക്കം വരരുത് എന്ന…മുടങ്ങിയാൽ ചിലപ്പോ ഒരിക്കലും നേരെ ആയില്ലെന്നും വരാം… അത് കൊണ്ട് ഒരാളെ കിട്ടുന്നത് വരെ ഞാൻ പറ്റുന്ന പോലെ ചെയ്യാം….”
“പറ്റും….”
അവളെല്ലാം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു… ഇനി ഒരാളും തന്റെ ദേഹത്ത് കൈ വെക്കില്ല എന്ന്…
രാഘവന് അന്ന് ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രി ആയിരുന്നു തന്നെ കൊണ്ട് പറ്റുമെന്ന ഒരു പ്രതീക്ഷയും അയാൾക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു.. പക്ഷെ അത് മുടങ്ങി കഴിഞ്ഞാൽ മകൾക്ക് വല്ലതും ആവുമോ എന്ന ഭയം അതയാളെ വല്ലാതെ അലട്ടി… തുടയുടെ മുകളിൽ ആണ് മകൾക്കന്ന് പരിക്ക് പറ്റിയത് അവിടെയെല്ലാം തന്നെക്കൊണ്ട് ഉഴിയാൻ പറ്റുമോ മകന്റെ ഭാര്യ ആയിട്ടല്ല സ്വന്തം മോളെ പോലെയാണ് അവളെ കണ്ടിട്ടുള്ളത്… മകളെ പോലെ അല്ല മകൾ തന്നെ ആ മകൾക്ക് ജീവൻ കൊടുക്കാൻ പോലും തയ്യാറായി നടക്കുന്ന അച്ഛന് അവളുടെ അസുഖം മാറാൻ എന്തും ചെയ്യാം… ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് പുലർച്ചെയാണ് അയാൾ ഉറങ്ങിയത്. പിറ്റേന്ന് പതിനൊന്ന് മണിയോടെ തന്റെ പണികൾ എല്ലാം തീർത്ത് അയാൾ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു… മകൾ അടുക്കളയിൽ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്നത് കണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു…
