അയാൾ അത്രയും കാലം അടക്കി വെച്ച സങ്കടമെല്ലാം പുറത്ത് ചാടിയപ്പോ ആ കണ്ണുകൾ കവിഞ്ഞൊഴുകി … ആ കണ്ണീരിന്റെ മുന്നിലവൾക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ ആയില്ല…
“അച്ഛാ അതിനൊക്കെ ഒരുപാട് പൈസ വേണ്ടേ….??
“ഇന്ന് ടൗണിൽ വെച്ച് ഞാനെന്റെ കൂട്ടുകാരനെ കണ്ടിരുന്നു എന്റെ അവസ്ഥ എല്ലാം അറിയാവുന്ന ആളാ… ആയുർവേദ ചികിത്സയിൽ അറിവും അവനുണ്ട്.. എല്ലാം അറിയാവുന്ന അവൻ തന്നെയാണ് എന്റെ മുന്നിലേക്ക് ഇക്കാര്യം വെച്ചത്.. മരുന്നിന്റെ പൈസ മാത്രമേ അവനു വേണ്ടു.. നമുക്കൊന്ന് നോക്കിയാലോ….??
“ഉഴിച്ചിൽ ആണോ….??
“ആഹ്…”
“അച്ഛന്റെ ഇഷ്ട്ടം “
“എന്ന ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പറയാം. അവന്റെ സമയം അനുസരിച്ച് അവൻ ചികിത്സ നടത്തട്ടെ….”
“മഹ്…’
അച്ഛന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് നോക്കുമ്പോ പറയുന്നത് നൂറു ശതമാനവും ശരിയാണ് അങ്ങേരുടെ കാലം കഴിഞ്ഞ തനിക്ക് പിന്നെ ആരാ … എവിടെയെങ്കിലും ചത്ത് കിടപ്പുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞാലും സ്വന്തം വീട്ടുകാർ തിരിഞ്ഞു നോക്കില്ല .. അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് പോലെ സ്വന്തം കാലിൽ നടക്കാൻ എങ്കിലും പറ്റിയാൽ ജീവൻ ഒടുക്കാൻ എങ്കിലും പറ്റും അല്ലങ്കിൽ അതിനും ഒരു സഹായി വേണ്ടി വരും തനിക്ക്… തന്റെ സൗഭാഗ്യങ്ങൾ എല്ലാം തട്ടി കളഞ്ഞു ഇറങ്ങി വരുമ്പോ ഒരിക്കൽ പോലും ഓർത്തില്ല ഇങ്ങനെയൊരു ഒറ്റപ്പെടൽ.. ഇതിലും വലിയ ശിക്ഷ വേറെയില്ല ആരുമില്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടുന്ന അവസ്ഥ അതി ഭീകരമാണ്.. ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയ ഇന്നത്തെ ദിവസം തന്നെ വേണം പതിയെ മാറാൻ മാറിയെ പറ്റു തനിക്ക് വേണ്ടിയല്ലങ്കിൽ പോലും തന്നെ മാത്രം ഓർത്ത് ജീവിക്കുന്ന അച്ഛന് വേണ്ടിയെങ്കിലും തനിക്ക് മാറണം …. ഇനിയും അതിനെ വേദനിപ്പിച്ചാൽ ചങ്ക് പൊട്ടി ചാവും അത്.. നടക്കുന്നത് കാണുമ്പോഴേ കരച്ചിൽ വരും അത്രക്ക് വയ്യാതെ ആയിട്ടുണ്ട് …. പാർവ്വതി പതിയെ എണീറ്റ്‌ ചുമരിൽ പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് ചെന്നു… അച്ഛൻ ടൗണിൽ നിന്നും വരുമ്പോ കൊണ്ടു വന്ന രണ്ട് മൂന്ന് കവറുകൾ അവിടെ ഇരുന്നിരുന്നു അത് തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോ പലചരക്ക് സാധനങ്ങളും മറ്റും ആയിരുന്നു… അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മീൻ എടുത്ത് പാർവ്വതി അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്ന് വൃത്തിയാക്കാൻ തുടങ്ങി.. അത് കണ്ട് വന്ന രാഘവന് വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല അടുത്ത കാലത്തൊന്നും മകളെ അടുക്കളയിൽ കണ്ടിട്ടില്ല.. അറിയാവുന്ന പോലെ താൻ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കി വെച്ച ചിലപ്പോ അവൾ കഴിച്ചെന്ന് വരുത്തും … ഇന്ന് അവൾ തന്നെ പാചകം ചെയ്യാൻ ഒരുങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോ അയാൾക്കു വലിയ സന്തോഷം തോന്നി….
“എന്തിനാ മോള് ചെയ്യുന്നത് ഞാൻ ചെയ്യില്ലേ….”
അച്ഛനെ ഒന്ന് നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു…
“കുറെ ആയില്ലേ വല്ലതും ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് “
“അതിന് എന്താ മോള് അങ്ങോട്ട് പൊയ്ക്കോ അച്ഛൻ ഉണ്ടക്കി വെക്കാം…”
“വേണ്ട ഞാൻ ഉണ്ടാക്കാം….”
“എന്റെ ഫോണിൽ പൈസ ഇടാൻ മറന്നു അതിന് പോയതാ ഞാൻ… വൈദ്യരെ ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്നു ഇപ്പോ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് വന്ന് കണ്ട അവൻ പറയും എത്ര മാസം വേണ്ടി വരുമെന്ന്….”
തലയിലെ തോർത്ത് അഴിച്ച് കസേരയുടെ മുകളിൽ നിവർത്തിയിട്ട് അയാളത് പറഞ്ഞപ്പോ പാർവ്വതി അച്ഛനെ ഒന്ന് നോക്കി…. മറുപടി പറയാതെ അവൾ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി….. കുറെ കാലങ്ങൾക്ക് ശേഷം മകൾ പാകം ചെയ്ത ഭക്ഷണം സന്തോഷത്തോടെ അയാൾ കഴിച്ചു…. മകളുടെ മാറ്റം തന്നെ വലിയൊരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു അയാൾക്ക്….. കിടക്കാൻ പോകും നേരം അവൾ ചോദിച്ചു…
“എന്ന വരിക വൈദ്യർ….??
“നാളെ വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് … നാളെ വന്നാൽ വേണ്ട മരുന്നൊക്കെ കുറിച്ചു തരും… പിന്നെ അതൊക്കെ തയ്യാറാക്കിയ ശേഷം ആകും വരിക….”
“പൈസ…”
“അതൊക്കെ ഉണ്ട്… മോള് അത് ഓർത്ത് വിഷമിക്കണ്ട…. മോള് പോയി കിടന്നോ…. പിന്നെ ഇന്ന് ഗുളിക കഴിക്കല്ലേ….”
“ഇല്ല….”
“രണ്ട് ദിവസം കാണും ബുദ്ധിമുട്ട് പിന്നെ ശരിയാവും…”
“ഉം…”
അച്ഛനോട് കഴിക്കില്ല എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും ഗുളിക കഴിക്കാതെ എങ്ങനെ തനിക്ക് ഉറക്കം ഉറക്കം കിട്ടുമെന്ന് അവൾ ആലോചിച്ചു…. എന്ത് വന്നാലും ഇന്ന് കഴിക്കില്ല എന്നവൾ ഉറപ്പിച്ചു… മകളിൽ ഇന്നുണ്ടായ മാറ്റം കുറച്ചൊന്നുമല്ല അയാളെ സന്തോഷിപ്പിച്ചത്… നിവർന്ന് നടക്കാനും പണിയെടുക്കാനുമുള്ള തന്റെ ആരോഗ്യം മോഷമാകുന്നത് അയാൾ അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല മകൾ അവൾ നേരെ ആവുന്നത് വരെ വീണ് പോകല്ലേ എന്നാണ് അയാളുടെ പ്രാർത്ഥന… തന്റെ രണ്ട് ആണ്മക്കളും ഭാര്യയും തന്നെ വിട്ട് പോയ ഈ നശിച്ച ദിവസം അയാൾ ഓർത്തെടുത്തു… എന്തൊരു സന്തോഷമായിരുന്നു എല്ലാവർക്കും… അഞ്ച് മണിക്ക് തന്നെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങണം എന്ന് പറഞ്ഞത് പാർവ്വതി ആയിരുന്നു എന്നാലേ ഒൻപത് മണിക്ക് മുന്നേ വീഗാലാന്റ് എത്തു എന്ന്… അവളുടെ വാക്കിന് മറുവാക്ക് ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. പക്ഷേ ഒരു നിമിഷം കണ്ണടച്ച ലോറി ഡ്രൈവർ എല്ലാം തട്ടിയെടുത്തു…
പാറുകുട്ടിയെ പോലെ താനും തളർന്ന് പോയിരുന്നു എങ്കിൽ എന്നോ എല്ലാം തകർന്ന് പോകുമായിരുന്നു… സ്വന്തം വീട്ടുകാരെ വിട്ട് മകന്റെ കൂടെ വന്ന അതും നായർ കുടുംബത്തിൽ പെട്ട കുട്ടി അവൾക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കാൻ അയാൾ തീരുമാനിക്കുക ആയിരുന്നു.. തന്നെ കൊണ്ട് കഴിയുന്ന പണിയെല്ലാം എടുത്ത് അയാൾ അവളെ നോക്കി.. ഇപ്പോ ഒരു പേടി മകൾ ഒറ്റയ്ക്കായി പോകുമോ എന്ന്.. അവളിലെ പഴയ പ്രസരിപ്പും ചുറു ചുറുക്കും വീണ്ടെടുക്കാൻ ആയാൽ മരിക്കാനും അയാൾക്ക് ഭയമില്ലായിരുന്നു….
അച്ഛന് കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിക്കാൻ തന്നെ അവൾ തീരുമാനിച്ചു…. കാലങ്ങളായി കഴിക്കുന്ന ഗുളിക കഴിക്കാതെ ഇരുന്നപ്പോ അവൾക്ക് എന്തൊക്കെയാ പോലെ ആയി.. ഉറക്കം വരാതെ പുലർച്ചെ നാല് മണിവരെ അവൾ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു… രാവിലെ പതിവായി മകൾ എണീക്കുന്ന സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും കാണാതെ ആയപ്പോ അയാൾ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് നോക്കി മാക്സി മാറി കിടന്ന മകളെ കണ്ടപ്പോ വേഗം വാതിൽ ചാരി പുറത്തേക്ക് വന്നു.. ഉച്ചയോടെ എണീറ്റ്‌ വന്ന മകളെ കണ്ട് സംശയത്തോടെ അയാൾ ചോദിച്ചു…
“എണീക്കാൻ വൈകിയല്ലോ ഇന്നലെയും കഴിച്ച….??
“കഴിക്കാത്ത കാരണം ഉറക്കം കിട്ടിയില്ല… പുലർച്ചെ എപ്പോഴോ ആണ് ഉറങ്ങിയത്….”
“സാരല്ല…. ഇന്ന് കൂടി കഴിഞ്ഞ ശരിയാവും…”
“ഉം…”
“എന്ന മോള് പോയി റെഡിയായി നിക്ക് കുമാരൻ വൈദ്യർ വിളിച്ചിരുന്നു ഉച്ച കഴിഞ്ഞു വരാമെന്ന്….”
തലയാട്ടി അവൾ അകത്തേക്ക് ചെന്നു… തനിക്ക് കാലിന്റെ മുട്ടിനും അതിന് മുകളിലും ആണ് അന്ന് പരിക്ക് പറ്റിയത്.. ഇനി വൈദ്യർ വന്ന കാണിച്ചു കൊടുക്കേണ്ടി വരുമോ… അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരൻ അല്ലെ പ്രായം ആയ ആളാവും അതുമല്ല ചികിത്സക്ക് ഡോക്ടർമാരുടെ അടുത്ത് പോയാലും ഇതൊക്കെ തന്നെയല്ലേ അവസ്ഥ…. ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു പാർവ്വതി പോയി കുളിച്ച് തന്റെ വൃത്തിയുള്ള നീല മാക്സി എടുത്തിട്ടു… കുറെ നാളായ കാരണം നല്ല ടൈറ്റ് ആയി അവൾക്ക് തോന്നി… പുറത്തിറങ്ങി വന്ന അവൾക്ക് അച്ഛൻ ഭക്ഷണം എടുത്ത് കൊടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു അവൻ വരുന്നതിന് മുന്നേ ഞാനിപ്പോ വരാം… അവൾ തലയാട്ടി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു… ഒരു നാല് മണി ആയി കാണും പുറത്ത് നിന്ന് സംസാരം കേട്ടപ്പോ അവൾ എണീറ്റ്‌ ഉമ്മറത്തേക്ക് ചെന്നു കസേരയിൽ ഇരുന്ന തടി നിരച്ച നീളമുള്ള മനുഷ്യൻ അതാവും വൈദ്യർ എന്ന് അവൾ മന്ത്രിച്ചു… തന്നെ കണ്ടതും അയാൾ എണീറ്റ്‌ ബഹുമാനത്തോടെ മാറി നിന്നപ്പോ പണ്ട് വീട്ടിലെ പണിക്കാർ അച്ഛനെ കാണുന്ന രംഗം ആണ് ഓർമ്മ വന്നത്… കാലം എത്ര കഴിഞ്ഞാലും ഈ ആളുകൾ ഒന്നും മാറാൻ പോണില്ല എന്നവൾ മനസ്സിലാക്കി….
