ചായ കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ അയാൾ ചോദിച്ചു.
അതവളെ സ്പർശിച്ചു എന്ന് തോന്നി. അവൾ അൽപ്പം വിഷമത്തോടെ പോത്തനെ നോക്കി.
“ശരി ! നിനക്ക് വെഷമം ആണേൽ പറയണ്ട! ഞാൻ ചോദിക്കാം…”
അയാൾ ചായ ഒരിറക്ക് കൂടി കുടിച്ചിട്ട് ഗ്ളാസ് ടീപ്പോയിൽ വെച്ച് അവളെനോക്കി.
“നീ ആരെയാ കുണ്ടിയും മൊലയുമൊക്കെ കാണിച്ച് പെഴപ്പിക്കാൻ നോക്കിയേ?’
“ശ്ശ് ..ശ്ശ്യേ!!”
അവൾ നാക്ക് കടിച്ചു.
“ഇതെന്നതാന്നെപറയുന്നെ?”
“എടീ ആ തള്ള അങ്ങനെയല്ലേ പറഞ്ഞെ?”
സിന്ധു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
അയാൾ എന്തോ ആലോചിച്ചു.
“മോളേ..”
അയാൾ വാത്സല്യത്തോടെ വിളിച്ചു. സിന്ധു അയാളെ നോക്കി.
“ഔസേപ്പച്ചൻ എങ്ങനെയാ? നിന്നെ ശരിക്കും നോക്കുന്നുണ്ടോ?”
“പിന്നില്ലേ!”
അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“വീട്ടു ചെലവും എല്ലാം ഒന്നും തെറ്റാതെ നടത്തും…എന്നെ എവടെ വേണേലും കൊണ്ടുപോകും..അയ്നൊന്നും കൊഴപ്പവില്ല…”
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ അതല്ല ചോദിച്ചേ…”
പോത്തൻ പറഞ്ഞു.
“കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് കൊറേ ആയില്ലേ? നിനക്ക് ഒരു മാറ്റോം ഇല്ലല്ലോ! നിന്റെ വയറ് നിറയ്ക്കാനൊള്ള കഴിവ് ഒന്നും ഔസേപ്പച്ചനില്ലേ?”
“ശ്ശ്യേ..ഈ പപ്പാ… പിന്നേം!”
“ശ്ശ്യേ..ഈ പപ്പാ പിന്നേം ! ഒന്ന് പൊക്കോണം! നേരെ വാ നേരെ പോ എന്ന് വെച്ചാ നിന്റെ വായീന്ന് ഒന്നും വീഴത്തില്ല. മറ്റേ ഫാഷ തന്നെയേ പറ്റുവൊള്ളൂ…എടീ അവന് സാധനം പൊങ്ങുവേലേന്ന്?”
“പപ്പാ..ഞാൻ പോകുവാ കേട്ടോ! ഇതുപോലെ ഒരു സാധനം!നാക്കിന് ഒരു എല്ലും ഇല്ല!”
“എടീ മൈരേ ഞാൻ കൂതീന്ന് മഞ്ഞള് മാറാത്ത കൊച്ചുങ്ങളോടല്ല വർത്താനം പറയുന്നേ! വയസ്സ് പത്തിരുപത് ആയില്ലേ നിനക്ക്? നിന്നോട് പിന്നെ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞാ എന്നാ? നീ കാര്യം പറ! നിന്നെപ്പോലെ ഒരു ഊക്കൻ സാധനത്തിന്റെ കടി മാറ്റാൻ ഒന്നും അവനെക്കൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ലേ?”
അയാളുടെ ഓരോ വാക്കും മദം മുറ്റി നിന്ന സിന്ധുവിന്റെ മുലക്കണ്ണുകളിലും കൂതിവിടവിലും തുടയിടുക്കിലും കന്തിലും പൂറിലുമൊക്കെ സുഖത്തിന്റെ അഗ്നിസ്ഫുലിംഗങ്ങൾ
“അത് പപ്പാ ഏതാണ്ട് അങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെയാ!
അവൾ മടിച്ചുമടിച്ചാണെങ്കിലും പറഞ്ഞു.
പോത്തൻ വിഷമത്തോടെ മകളെ നോക്കി.
“അതുകൊണ്ടാണോ നീയാ ചെറുക്കനെ വളയ്ക്കാൻ നോക്കിയേ?”
അയാൾ ചോദിച്ചു.
സിന്ധുവിന്റെ മുഖം വീണ്ടും ലജ്ജകൊണ്ട് ചുവന്നു.
“പപ്പാ എനിക്ക് പപ്പയോട് അതൊക്കെ പറയുമ്പം ഭയങ്കര ചമ്മലാ..!”
“എടീ മൈര് കൊച്ചേ…”
അയാൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സിന്ധുവിനെ വിളിച്ചു.
“ആരുടെ മുഖത്ത് നോക്കീം കാര്യം നേരെ പറയാന്നൊള്ളതാ എന്റെ രീതിയും ശീലോം..അതല്ലേ നല്ലത്? അല്ലാതെ മനസ്സിൽ ഒളിച്ചും പാത്തും വെച്ച് ചുമ്മാ വീർപ്പ് മുട്ടണോ?”
“അതൊക്കെ ശരിയാ എന്നാലും പപ്പാ എന്റെ പപ്പായല്ലേ?”
“ഓഹോ!”
അയാൾ അവളെ നോക്കി.
“അതാണോ നിന്റെ വെഷമം? എനിക്കെന്നാടീ ഒരു കൊറവ്? നീ നോക്കിക്കേ…നല്ല സൂപ്പർ നെഞ്ചല്ലേ എന്റെ?”
അയാൾ തന്റെ വിരിഞ്ഞ മാറിലെ രോമങ്ങളിൽ വിരലോടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“പിന്നല്ലേ!”
അവൾ അഭിനന്ദിച്ച് അയാളെ നോക്കി.
“ആ സാറാമ്മ ചേടത്തി നോക്കുന്നത് കണ്ടില്ലാരുന്നോ? എന്നാ ഒര് നോട്ടവാരുന്നു! ഞാൻ വിചാരിച്ചു പപ്പാനെ അന്നേരം തന്നെ പിടിച്ച് കല്യാണം കഴിക്കൂന്ന്!”
“ഹഹഹ! ഓ! എനിക്ക് ഉപ്പ് നോക്കാൻ മാത്രം ഒണ്ടോടീ അവള്?”
“പപ്പാ..ങ്ഹാ!!”
അവൾ അയാളുടെ നേരെ കൈയുയർത്തി.
“ഇനി നീ ഇത് നോക്ക്…”
പോത്തൻ ഇരുകൈകളുടെയും മസിലുകൾ മുഴപ്പിച്ച് അവളെ കാണിച്ചു.
“സൂപ്പർ…!”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഇനി നീ ഇത് നോക്കെടീ…!”
അയാൾ മുണ്ട് ഉയർത്തി തുടകളുടെ മസിലുകൾ അവളെ കാണിച്ചു.
സിന്ധുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അയാളുടെ മസ്സിലുകളിൽ ഇഷ്ടത്തോടെ തറഞ്ഞു.
“ഞാനീ മസിലൊക്കെ നിന്നെ കാണിക്കുന്നത് എന്നേത്തിനാ എന്നറിയാമോ നെനക്ക്?”
അയാൾ ചോദിച്ചു.
സിന്ധു അയാളെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.
‘”നിന്റെ വെഷമോം സങ്കടോം പറയാമ്മാത്രം ചെറുപ്പക്കാരനാ നിന്റെ അച്ഛൻ എന്ന് കാണിക്കാൻ! ഇനി വയസ്സമ്മാരോട് പറയാൻ നിനക്ക് വെഷമം ആണേൽ!”
സിന്ധു കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. അയാളെച്ചേർത്ത് പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് തലമുടിയിൽ ഉമ്മവെച്ചു.
“പപ്പായ്ക്ക് വയസ്സായെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞെ?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“കണ്ടില്ലാരുന്നോ തൈക്കെളവി സാറാമ്മ ചേച്ചി എന്നാ ഒരു നോട്ടവാ നോക്കെയേന്ന്! പപ്പാടെ ചങ്കത്തേം തൊടേലേം മസിലൊക്കെ ആ സാധനം കോരിക്കുടിക്കുന്ന പോലത്തെ നോട്ടവല്ലേ നോക്കീത്! വല്ല കണ്ണും കിട്ടിയോന്നാ എന്റെ പേടി!”
“നീ വിഷയം മാറ്റുവൊന്നും വേണ്ട!”
അയാൾ ചിരിച്ചു.
“ആ മൈര് തള്ളയ്ക്കൊള്ളത് ഞാൻ സമയോം സന്ദർഭോമൊക്കെ നോക്കീട്ട് കൊടുത്തോളം…നീ കാര്യം പറ ചങ്ക് കുട്ടാപ്പി…നീ എന്നാതാടീ സാറാമ്മേടെ ചെറുക്കനെ കാണിച്ചേ? മൊലയാ?”
“പപ്പാ!!”
സിന്ധുവിന് ലജ്ജ കാരണം ഇരിക്കപ്പൊറുതിയില്ലാതെയായി.
“അതിപ്പം ..ഞാൻ കുനിഞ്ഞൊക്കെ നിന്നപ്പം അവൻ എന്റെ അങ്ങോട്ടൊക്കെ നോക്കി…”
“എങ്ങോട്ട്?”
“അയ്യടാ! ഞാനിപ്പം പറയുന്നില്ല! അറീത്തില്ലേ?”
“ഹ! പറ പുങ്കാരീ …. ചിങ്കാരീ … ചുക്കുടുകാന്താരി…”
“എന്റെ പപ്പാ എന്റെ മൊലേൽ! അല്ലാതെ എവിടെയാ?”
“നീ അവനെ കൊതിച്ച് ആഗ്രഹിച്ച് മൊല കാണിച്ചുകൊടുത്തതല്ലേ മൈരേ?”
സിന്ധു ഒന്നും മിണ്ടാതെ ലജ്ജയോടെ പോത്തനെ നോക്കിയിരുന്നു.
“എന്റെ ഈശോയെ! ഞാൻ പപ്പായോട് ഇത് എന്നതൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ ! എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല!”
“എടീ നിനക്ക് അവനെ വേണോ വേണ്ടയോ?”
അയാൾ അവളുടെ പരാമർശം ശ്രദ്ധിക്കാതെ ചോദിച്ചു.
“ഇങ്ഹേ? എന്തോന്നാ എന്തോന്നാ? എന്തോന്നാ പപ്പാ ചോദിച്ചേ? തല്ല്! നല്ല തല്ല് കൊള്ളും ങ്ഹാ ഇനി അങ്ങനത്തെ വല്ലോം ചോദിച്ചാ! കേട്ടോ!”
“അത് കൊഴപ്പവില്ല! നിന്റെ തല്ലല്ലേ! ആംബുലൻസ് വിളിച്ച് അത്യാഹിത വിഭാഗത്തിലോട്ട് പോകണ്ട സൈസ് തല്ലല്ലേ എന്ന് വെച്ചാ നീ തല്ലുന്നേ! ഒന്ന് പോടീ മൈരേ! നീ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം പറ പെണ്ണെ! നെനക്കാ ചെക്കനെ വേണോ?”
സിന്ധു അന്ധാളിച്ച് പോത്തനെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.
“നീ എന്തിനാ പന്തം കണ്ട പെരുച്ചാഴീടെ കണക്കിന് എന്നെ നോക്കുന്നെ?”
അയാൾ ചോദിച്ചു.
“എടീ ഇതൊന്നും അത്ര പുതിയ സംഭവം ഒന്നും അല്ല,ഇങ്ങനെ കുന്തം പോയിട്ട് കുടത്തിൽ തപ്പുന്നോമ്മാര് നോക്കുന്നപോലെ മിഴിച്ച് നോക്കാൻ! ഞാനിന്നാള് ടീവിയിൽ മമ്മൂട്ടീടെ ഒരു പടം കണ്ടാരുന്നു. ഏതാണ്ട് തമിഴോ ഹിന്ദിയോ ആന്നു തോന്നുന്നു…അതിനാത്ത് ഒണ്ട് സൊന്തം മോക്ക് വേണ്ടി അപ്പൻ മമ്മൂട്ടി വേശ്യാലയത്തിപ്പോയി ചെക്കൻമ്മാരെ കൊണ്ടരാൻ നോക്കുന്നെ!”
“ആ എനിക്കറിയാം ആ പടം…”
സിന്ധു പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“എന്നതാ അതിന്റെ പേര്?”
അവൾ ചുഴിഞ്ഞാലോചിച്ചു.
“ആ ! മറന്ന് പോയി! അതിലേ പപ്പാ ആ പെണ്ണ് മന്ദബുദ്ധിയാ അതുകൊണ്ടല്ലേ?”