ലൈറ്റ് ഹൌസിനു മുന്നിലൂടെയുള്ള നടപ്പാതയിലൂടെ നീട്ടി വലിച്ചു നടന്നു , താമസിക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്കുള്ള റോഡെത്തിയപ്പോള്‍ ക്രോസ് ചെയ്തു ഇടവഴിയിലേക്ക് കേറും മുന്‍പേ ബാബുവേട്ടന്റെ കടയില്‍ നിന്ന് മനോരമയും വാങ്ങി നടപ്പ് തുടര്‍ന്നു . ഒരാള്‍ക്ക് കഷ്ടിച്ച് പോകാവുന്ന ഇടനാഴിയിലൂടെ മുകളിലേക്ക് കയറാനുള്ള സ്റെപ്പിനു സൈഡിലായാണ് അക്കയുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വാതില്‍ . അത് തുറന്നു അകത്തു കയറി കുളിമുറിയിലെക്കുള്ള വാതിലിനു മേലെ മീനിന്റെ കവര്‍ തൂക്കിയിട്ടു റൂമിലേക്ക് കയറി . ഇരുമ്പ് കട്ടിലില്‍ കനം കുറഞ്ഞ കിടക്ക ഒന്ന് കൂടി കൊട്ടിനിവര്‍ത്തിയിട്ടു തലയിണ ഉയര്‍ത്തി വെച്ച് ചാരി കിടന്നു … എഴുതാനുള്ള മൂഡില്ല … പോക്കറ്റില്‍ ഇനി ആകെയുള്ളത് വെറും ആയിരത്തി അഞ്ഞൂറ് രൂപയോളം … ഇന്ന് ഞായറാഴ്ചയാണ് …
ഇന്നാണ് ഒരു കട്ടിങ്ങ്സ് വാങ്ങി അടിക്കാറ് പതിവ് .. 120 രൂപയുടെ ഒരു കട്ടിങ്ങ്സ് ( നമ്മുടെ 90ml) .. മാസാദ്യം ആണേല്‍ അത് ക്വാര്‍ട്ടര്‍ ആകും …ഒരു ഇടുങ്ങിയ മുറി , അതില്‍ ഒരു കട്ടില്‍ ചെറിയ മേശ ഒരു പ്ലാസ്റിക് കസേര , ഭിത്തിയില്‍ ഉള്ള അലമാരി .. പിന്നെ മുറിയില്‍ തന്നെയുള്ള ബാത്രൂം ..ഇതാണെന്‍റെ ലോകം … അക്ക തന്നെയാണ് ബാത്രൂം ഉള്ള മുറി തന്നത് .. മറ്റു റൂമുകളില്‍ ബാത്രൂം ഇല്ല …താഴെ പോണം .. പിന്നെയുള്ള ആശ്വാസം എന്നത് മുറിയിലെ ജനാല തുറന്നാല്‍ മുന്നില്‍ റോഡാണ് .. ചില നേരത്തത് ആശ്വാസവും രാവിലെ ഒക്കെ ശല്യവും … റോഡിനപ്പുറത്തുള്ള പൈപ്പിന്‍ ചുവട്ടില്‍ വെള്ളം എടുക്കാന്‍ കലഹിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്‍ … ഇരുമ്പിന്റെ കളറുള്ള നാടന്‍ തമിഴ് പെണ്ണുങ്ങള്‍ … അക്കയുടെ കുളിമുറിയില്‍ പൈപ്പുണ്ട് … രാവിലെ മൂന്നരക്ക് പാവം വെള്ളം അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങും … ഇതേ വരെ എന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചിട്ടില്ല… എനിക്ക് കുളിക്കാനുള്ള വെള്ളം ബാത്‌റൂമില്‍ ഉണ്ട് .. ഉപ്പു വെള്ളം … തല കഴുകാനുള്ള ഒരു കുടം വെള്ളം സ്റെയറിന്റെ അരികില്‍ കാണും … എട്ടേമുക്കാലിന് ഇറങ്ങിയാല്‍ ഒന്‍പതിന് കമ്പനിയേത്താം..
കട്ടിലിന്‍റെ താഴെ യിരിക്കുന്ന ഇരുമ്പുപെട്ടി വലിച്ചെടുത്തു .. തുറന്നു നോക്കിയപ്പോള്‍ കുറച്ചെഴുത്തുകള്‍ .. വന്ന കാലത്ത് ഉള്ള പെട്ടിയാണത്… ഓര്‍മ്മകള്‍ ഉണര്‍ത്തുന്ന പെട്ടി … എഴുത്തെല്ലാം അമ്മയുടെയും അനിയത്തീടെം ആണ് .. പണ്ടുള്ളത് …അവയില്‍ പിടിക്കുമ്പോള്‍ അവരടുത്ത് ഉള്ളത് പോലൊരു ഫീല്‍ …
ട്രങ്ക് പെട്ടിയുടെ സൈഡില്‍ ആയി ഒരു പേപ്പര്‍ കവര്‍ കണ്ടത് എടുത്തു നോക്കി … ഇതെവിടുന്നു … ഒരു ക്വാര്‍ട്ടറിന്റെ പാതി … പണ്ടെങ്ങോ വാങ്ങിച്ചതിന്റെ ബാക്കിയാവും … കുപ്പി മേശമേല്‍ വെച്ചു താഴേക്കിറങ്ങി …
” തമ്പി .. എവിടാ പോകണേ ? ടീ വേണോ ?” അക്ക മീനിനുള്ളത് റെഡിയാക്കുവാണ് … സാധാരണ മീന്‍ വാങ്ങുന്നവര്‍ അവിടെ എതിരെ ഉള്ളവരുടെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു ക്ലീന്‍ ചെയ്യിച്ചാണ് കൊണ്ട് പോകാറ് … ഞാനത് ചെയ്യിക്കാറില്ല .. കാരണം , അക്കയുടെ nj/ ഞങ്ങളുടെ കടയുടെ എതിരെയുള്ള ഒരു അമ്മാ ക്ലീന്‍ ചെയ്യും … ശമ്പളം കിട്ടുമ്പോള്‍ ഒരു നൂറു രൂപ പണ്ട് മുതല്‍ അവര്‍ക്കുള്ളതാണ്‌ … ഒത്തിരി ഉപകാരങ്ങള്‍ എനിക്കും അക്കക്കും ചെയ്യുന്നവരാണ് അവര്‍ .. അക്ക വേറെയും കൊടുക്കും പൈസ ..
” വേണ്ടക്ക ”
” പിന്നെന്നാ സോഡയാ ? എന്നാ തമ്പി , ബാവ വരുത് അല്ലെ …പിന്നെ എതുക്ക്‌ നീ കാസ് കൊടുത്ത്…”
” ഇല്ലക്കാ …ഇത് റൂമിലെ ഇരുന്തത് ”
അക്ക എന്നോട് മലയാളവും തമിഴും ചേര്‍ന്നാണ് സംസാരിക്കാറ് … ബാവ വരുമ്പോള്‍ കുപ്പി മേടിക്കും നീയെന്തിനാ കുപ്പി മേടിച്ചേ എന്ന് ? .. ഞായറാഴ്ച ഒരു ചെറിയത് വാങ്ങി റൂമില്‍ വെച്ചടിക്കും … സോഡാ ഇല്ലാതെ അടിക്കാന്‍ പറ്റില്ല … വൈന്‍ ഷോപ്പില്‍ പാക്കറ്റ് വെള്ളം കിട്ടും … മുന്നിലേക്ക് ചെന്നു മൂത്തവള്‍ കടയിലുണ്ട് … കണ്ടതെ പല്ലുകള്‍ കാണിച്ചൊരു ചിരി …
” മാമാ .. സോഡാവാ ?”
ചോദ്യത്തോടൊപ്പം ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്ന് ചെറിയ സോഡാ ബോട്ടില്‍ എടുത്തു തന്നു , കൂടെ രണ്ടു രൂപയുടെ ഒരു അച്ചാര്‍ പാക്കറ്റും, ഗ്രീന്‍ നട്സും … ഇളയവന്‍ എന്തോ പേപ്പറില്‍ അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു വരക്കുന്നുണ്ട്
നേരെ കയറി റൂമിലെത്തി , ബാത്രൂമിലെ പൈപ്പില്‍ ഗ്ലാസ് കഴുകി ഉണ്ടായിരുന്നത് ഒന്നിച്ചോഴിച്ച് , സോഡയും ചേര്‍ത്ത് ഒന്ന് സിപ് ചെയ്തു … തൊണ്ട കത്തുന്നത് പോലെ … കുറച്ചൂടെ സോഡാ ചേര്‍ത്ത് ഗ്ലാസ് തരികെ വെച്ച് നട്സ് വായിലിട്ടു … പഴകും തോറും വീര്യം കൂടുമെന്ന് പറയുന്നത് ശെരിയാണല്ലോ ദൈവമേ
വല്ലാത്ത ബോറടി … റോജിയും ബാവയും പോയി കഴിഞ്ഞു അധികം ഫ്രന്റ്സ് ഉണ്ടായിട്ടില്ല .. ഏറെയും ചെന്നൈയില്‍ വന്നു എന്തെങ്കിലും ഉപജീവനമാര്‍ഗ്ഗം തേടി താനേ ഒഴിവകുന്നവര്‍ … ഫ്രന്റ്സ് ഉണ്ട് … നാലുപാടും … കാണുമ്പോള്‍ ഉള്ള ഫ്രന്റ്‌ഷിപ്പ് മാത്രം .. വൈന്‍ ഷോപ്പില്‍ ചെല്ലണം .കൂട്ടുകാരെ കാണണമെങ്കില്‍ . ആരെങ്കിലും ഉണ്ടാവും അവിടെ പരിചയക്കാരന്‍ ആയി , .. അവരുടെ കമ്പനിയില്‍ ചേരാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കും .. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഈയിടെയായി അങ്ങോട്ടൊന്നും പോകാറില്ല … വേണേല്‍ കാളിയോട്‌ പറയും .. കാളി … ഓട്ടോ ഓടിക്കുന്നു .. പണ്ടേയുള്ള പരിചയം ആണ് … പണ്ടവന്‍ ചെറിയ അടിയും പിടിയും ആയി നടന്നപ്പോള്‍ മുതലേ … ഇപ്പോള്‍ പെണ്ണും കെട്ടി ഒതുങ്ങി ..ഓട്ടോ ഓടിക്കുന്നു .. ഒരു ഞായര്‍ കണ്ടില്ലെങ്കില്‍ കാളി തന്നെ ക്വാര്‍ട്ടറുമായി വരും … ഓട്ടം ഇല്ലെങ്കില്‍ അവനും കൂടി ചേര്‍ത്ത് പൈന്റോ അര ലിറ്ററൊ
” അടിയില്ല അണ്ണാ … പോണ്ടാട്ടിക്ക് പുടിക്കാത്‌ .. സാപ്പാട് പോടമാട്ടെ …മാസത്തുക്ക് ഒരു വാട്ടി ഉങ്ക കൂടെ സപ്പടരുതുക്ക് പെര്‍മിഷന്‍ ഇറുക്ക്‌’ ആയ കാലത്ത് പാന്‍പരാഗ് ചവച്ചു കേടു പിടിച്ച പല്ലുകള്‍ കാട്ടി ചിരിച്ചു പഴയ ഗുണ്ട ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ പറയുമ്പോള്‍ ചിരിയാണ് വരുക
കമ്പനി ആറര വരെയേ ഉള്ളൂ … മാക്സിമം ഏഴു മണി വരെ സംസാരിച്ചും ഒക്കെ നേരം പോക്കും … പിന്നെ റൂമില്‍.
പിന്നെ സമയം പോക്കാനൊരു നിവൃത്തിയുമില്ല .. താഴെ അക്കയുടെ മുറിയില്‍ പോയാല്‍ ടിവി കാണാം .. പതിനാലു ഇഞ്ചിന്റെ തമിഴ്നാട് അരശ് ടിവി .. പക്ഷെ അതിലും കമ്പമില്ല .. അങ്ങനെയാണ് വീണ്ടും എഴുത്ത് തുടങ്ങിയത്
ഒഴിച്ചു വെച്ച ഗ്ലാസ്സ് എടുത്തോന്ന് കൂടി മോത്തി , വീണ്ടും സോഡ ചേര്‍ത്ത് വെച്ചു .. …സമയം അഞ്ചര ആവുന്നു . എഴിനിറങ്ങിയാല്‍ മതി എയര്‍പോര്‍ട്ടിലേക്ക് , എഴരക്കാണ് ബാവ വരുന്നത് . സമയം പോക്കാനൊരു വഴിയുമില്ല …എഴുതിയാലോ … പക്ഷെ ..ഇന്നെഴുതാന്‍ ഒരു മൂഡില്ല
.. പണ്ട് മലര്‍ വാരികയില്‍ തമിഴ് കഥ എഴുതിയിരുന്നു .. അന്ന് പത്തു രൂപയും മാസികയും കിട്ടും ഒരു കഥ എഴുതിയാല്‍ … മാസിക നിന്ന് പോയെ പിന്നെ എഴുതിയിട്ടില്ല … അവര്‍ പറയുന്നത് വരെ … അവരാണ് പിന്നെയും എഴുതാന്‍ പറഞ്ഞത് … ജെസ്സി ഈപ്പച്ചന്‍ … നാല്പത്തിയാറ് വയസുള്ള അഞ്ചടി ഒന്‍പതിഞ്ച് ഉയരവും അതിനൊത്ത ഉയരവും ഉള്ള അച്ചായത്തി .. കണ്ണുകളില്‍ ആജ്ഞാശക്തിയും കാമം തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ശരീരവും തടിച്ച മുലകളും ഉള്ള പ്രൌഡവനിത … ” എന്നലെന്റെ കഥ എഴുതടാ മോനെ ” നീ കണ്ടതെഴുതിക്കോ … ഹ ഹ ” ആ ചിരി ഇപ്പോഴും ചെവിയില്‍ മുഴങ്ങുന്നു
