അവള്‍ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ എല്ലാം കേട്ടിരുന്നു.
ബാബ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ ഉപദേശിച്ചിട്ട് പുറത്തേക്കു പോയി.
“കൊരങ്ങന്‍. എന്നെ കാണുന്നെനു മുന്‍പ് എത്ര പെണ്പിള്ളേരെ ഈ കുന്തം കൊണ്ട് കുത്തിയിട്ടുണ്ട്.? “
“ഹൂ!..ശില്‍പ വിട്….എനിക്ക് ഓര്‍മയില്ല…ഞാനിനി ഇത് കൊണ്ട് നിന്നെ മാത്രമേ കുത്തൂ…വിട് എനിക്ക് വേദനിക്കുന്നു. “
തളര്‍ന്നു കിടന്ന കുട്ടനില്‍ നിന്നും അവള്‍ പിച്ചു വിട്ടു.
“ഹൂ!….. “
“ചുമ്മാതല്ല എല്ലാവരും കൂടി തല്ലി പൊട്ടിച്ചു റോഡില്‍ തള്ളിയത്. വല്ല അംബാനിയുടെയും മോളെ കൊണയ്കാന്‍ ചെന്നു കാണും.“ അവള്‍ തെല്ലു നീരസത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“എന്‍റെ പൊന്നു ശില്പേ….ഞാന്‍ എന്തൊക്കെ ചെയ്തെന്നു എനിക്ക് യാതൊരു ഓര്‍മയും ഇല്ല. അതിനുള്ള ശിക്ഷയും എനിക്ക് കിട്ടി. ഇനി ഞാന്‍ നിന്‍റേതു മാത്രം ആയിരിക്കും. “
“പ്രോമിസ്. “
“ഈ സുന്ദരി കുട്ടിയാണ സത്യം! “
അവള്‍ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു. ആ മുഖത്തെ സന്തോഷം കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. ഈ സുന്ദരി കുട്ടിയുടെ കണ്ണുകള്‍ ഇനി ഞാന്‍ നനയിക്കില്ല.
“ഇങ്ങനെ കിടന്നാ മതിയോ? എന്‍റെ പൊന്നു മോന് ഫ്രഷ് ആകണ്ടേ? “
“ഹ്മം…. “
പിന്നെ അവള്‍ തന്നെ എന്നെ പല്ല് തേയ്പ്പിച്ചു. എല്ലാം ചെയ്യിച്ചു. ഇനി ഞാന്‍ ഒന്ന് പോയി എന്‍റെ അച്ഛനെ നോക്കട്ടെ. എന്നിട്ട് ഉച്ചക്ക് കഞ്ഞിയും കൊണ്ട് വരാം.
ശില്പേ നീ പോകുകയാണോ?
“ഹം…..ഇനി ഈ കുരങ്ങന്‍റെ അടുത്ത് അധികം നിന്നു കറങ്ങണ്ട എന്ന് ബാബ പറഞ്ഞു. “
ഹോ. ബാബ.. നിങ്ങള്‍ തരാ തരം പോലെ കാര്‍ഡ് ഇറക്കുകയാണല്ലേ?
“അതേയ്. ആ ബാബയെ പ്രാകുകയൊന്നും വേണ്ട. ഇന്ന് അച്ഛന് ഉച്ച വരെ എന്തോ ചികിത്സ ഉണ്ടെന്നു ബാബ പറഞ്ഞു. ഞാനും കൂടെ വേണം അത്രേ….ഞാനൊരു മണ്ടി. അച്ഛനെ നോക്കാതെ ഇവിടൊരുത്തനെ നോക്കാന്‍ വന്നപ്പോള്‍ അവന്‍ വേറൊരുത്തിയെ ഓര്‍ത്തു വികാരം കൊള്ളുന്നു. “
“ശില്പേ…… “
“ങ്ങോ…..ഞാന്‍ പോണു. ആ പെണ്ണുംപിള്ളെയും ആലോചിച്ചു കിടന്നോ…ആ പിന്നെ അവളെ ആലോചിച്ചു പാല് കുലുക്കി ഇവിടെയൊക്കെ ഒഴിച്ച് വൃത്തി കേടാക്കിയാല്‍ പിന്നെ ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കൂല്ല… “
“എന്നാ നീ തന്നെ പിഴിഞ്ഞെടുത്തിട്ടു പോ…അപ്പോ പിന്നെ പ്രശ്നം ഇല്ലല്ലോ.. “
“അയ്യടാ…വേണ്ട മോനെ. മനസ്സിലിരിക്കട്ടെ. ഞാന്‍ പോണു. വേണേല്‍ ആ ബാബയോട് പറ. അങ്ങേരു പിഴിഞ്ഞ് തരും. രാവിലെ കൊറേ നേരം പിഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. “
“ഈശ്വരാ….. “
അവള്‍ പുറത്തിറങ്ങി വാതില്‍ അടച്ചു.
ഞാന്‍ പതിയെ ഏന്തി വലിഞ്ഞു കട്ടിലില്‍ ചാരി ഇരുന്നു. ഈ കാലുകള്‍ ഇനി എന്നാണോ എന്‍റെ നിയന്ത്രണത്തില്‍ വരിക.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആരോ ഭക്ഷണവുമായി വന്നു. അതെന്റെ കയ്യില്‍ തന്നു. സാധാരണ ശില്പയാണ് എല്ലാം വാരി തരിക. ഇത് ആദ്യമായിട്ടാണ്…
എങ്കിലും ഞാന്‍ പതിയെ കഴിച്ചു. കൈകള്‍ വഴങ്ങുന്നില്ല.
പാത്രങ്ങളുമായി അയാള്‍ പോയി.
ബാബയും കാണുന്നില്ലല്ലോ? SAG നെ പറ്റി വല്ല വിവരവും കിട്ടി കാണുമോ?
ആകെ ഒരു വിരു വിരുപ്പു.
ഒരേ കിടപ്പ് കാരണം ഉറക്കവും വരുന്നില്ല. പുറം ലോകം കണ്ടിട്ട് എത്ര നാളായി. ശില്പയെ ചാക്കിട്ടു ബാബയെ കൊണ്ട് ഒരു വീല്‍ ചെയര്‍ ഒപ്പിക്കണം. എന്നിട്ട് അവള്‍ക്കൊപ്പം പുറത്തൊക്കെ ഒന്ന് കറങ്ങണം. ഞാന്‍ വെറുതെ എങ്കിലും മുംബൈയെ പറ്റി സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ നോക്കി. ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല. വിദൂര ദൃശ്യം പോലും ഓര്‍മ വരുന്നില്ല. ആകെ ഈ മുറിക്കപ്പുറം എന്താണെന്ന് ഊഹിക്കാന്‍ പോലും പറ്റാത്ത വിധം എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നെ വിട്ടകന്നിരുന്നു.
എപ്പോഴോ ബാബ കടന്നു വന്നു.
“അനീ. മോനെ എന്താ ചിന്തിച്ചിരിക്കുന്നെ? ഒരു സന്തോഷ വാര്‍ത്തയുണ്ട്. SAG എന്നത് നീ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന സ്ഥാപനം തന്നെ ആണ്. സോണിയ അഗര്‍വാള്‍ ഗാര്‍മന്‍റ്‌സ് എന്നാണു ആ കമ്പനിയുടെ പേര്. നീ അവിടെ ജോലി ചെയ്തിരുന്നതാണെന്നും പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം കാണാതായി എന്നും അവര്‍ പറഞ്ഞു. നീ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു കേട്ടപ്പോള്‍ അവര്‍ പെട്ടെന്ന് വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അര മണിക്കൂറിനുള്ളില്‍ ഇങ്ങെത്തും. “
“ആരാണ് അവര്‍? “
“ഹോ.. ഞാന്‍ വിട്ടു പോയി. നിന്‍റെ MD സോണിയ അഗര്‍വാള്‍. “
“സോണിയ അഗര്‍വാള്‍…ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു നോക്കി. ഇല്ല അങ്ങനെ ഒരു പേര് എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഇല്ല. “
“എന്തായാലും അര മണിക്കൂര്‍ കൂടി അല്ലേ ഉള്ളു. അവര്‍ വരട്ടെ. “
ആ അര മണിക്കൂര്‍ കഴിച്ചു കൂട്ടാന്‍ പെട്ട പാട്. മണിക്കൂറുകള്‍ ഏറെ കഴിഞ്ഞെന്നു എനിക്ക് തോന്നി.
വാതിലിനരുകില്‍ എന്തോ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാന്‍ നോക്കിയത്. അകലെ നിന്നും കടന്നു വരുന്ന വെള്ള ഷര്‍ട്ടും കറുത്ത പാവാടയും അണിഞ്ഞ ആ യുവതിയെ കണ്ടു ഞാന്‍ ഞെട്ടി.
ഇന്നലെ കണ്ട പാല് ഒലിപ്പിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന അതെ മുഖം!!!
