കാർ തുറന്നിറങ്ങിയ സന്ധ്യയുടെ മേലേക്ക് ചാടി കയറിയ സന്ധ്യയുടെ മൂന്ന് വയസുള്ള മോൻ ആയിരുന്നു അതിൽ ആദ്യത്തെ ആള്,
പിറകെ സന്ധ്യയുടെ ഭർത്താവ് നിധിനും അമ്മയും ഇറങ്ങി വന്നു.
അപ്പോഴും ഏതോ പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്ത പകപ്പിലും ജാള്യതയിലും, ചുരുങ്ങിയ മുഖത്ത് ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത ഒരു ചിരി നിറച്ചു അനഘ കയ്യിലെ ബാഗിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചിരുന്നു.
“മുറ്റത്ത് നിന്ന് ചുറ്റാതെ അകത്തേക്ക് വാ കുട്ട്യോളെ…ഇരുട്ടി…”
കുഞ്ഞിനെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സന്ധ്യയെയും അനഖയെയും നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിഥിന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു.
അതോടെ കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു പിന്നിൽ ഒരു അപരിചിതത്വത്തിൽ നിൽക്കുന്ന അനഖയുടെ നേരെ സന്ധ്യ തിരിയുന്നത്.
“എന്താടി…അവിടെ തന്നെ നിക്കണേ…വാ…”
സന്ധ്യയുടെ വിളി കേട്ട അനഘ ഒന്ന് മടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടന്നു.
“ഏട്ടാ…ഞങ്ങളുടെ കുറച്ചു ബാഗ് വണ്ടിയിലുണ്ടെ ഒന്നെടുത്തേക്കുവോ….”
കയ്യിൽ കുഞ്ഞിനേയും പിടിച്ചു പോവുന്നതിനിടയിൽ സന്ധ്യ നിഥിനെ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ നിധിൻ ചിരിയോടെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
“നിങ്ങൾക്ക് നാളെ കാലത്ത് പോന്നാൽ പോരായിരുന്നോ പിള്ളേരെ…ഇരുട്ടി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഇവിടെ എത്തും വരെ നെഞ്ചിൽ ആധിയാ…”
ശോഭാമ്മ പറഞ്ഞു നിർത്തി സന്ധ്യയെ നോക്കി.
“ലീവ് ആയാൽ പിന്നെ അവിടെ നിക്കാൻ തോന്നില്ല്യ അമ്മേ അതോണ്ടല്ലേ,…പിന്നെ ഇത്രേം ദിവസം അടുപ്പിച്ചു കിട്ടുന്നതും വല്ലപ്പോഴുമല്ലേ..…, എല്ലാരേം കാണാനുള്ള കൊതിയും…നിക്കാൻ തോന്നീല….”
സന്ധ്യ ചിണുങ്ങിയപ്പോൾ അമ്മ ചിരിച്ചു.
“ഏട്ടാ…നിത്യേടെ മുറി നമുക്ക് അനഖയ്ക്ക് കൊടുക്കാം ഞാൻ വരും വഴി അവളോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…”
ബാഗുമായി എത്തിയ നിഥിനെ നോക്കി സന്ധ്യ പറഞ്ഞു.
“എങ്കിൽ രണ്ടു പേരും ഒന്ന് കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി വാ യാത്രയുടെ ആഹ് മടുപ്പ് മാറി കിട്ടും…
വാടോ തനിക്കുള്ള മുറി കാട്ടിത്തരാം…കുളിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും അത്താഴം റെഡി..”
മിതഭാഷി ആയിരുന്ന നിധിൻ വീട്ടിൽ പുതിയ ആളുമായുള്ള അപരിചിതത്വം കുറയ്ക്കാനായി പറഞ്ഞ ശേഷം, ബാഗുമായി മുന്നോട്ടു നീങ്ങി.
സന്ധ്യ അവളെ നോക്കി തലയാട്ടിയ ശേഷം മോനുമായി തങ്ങളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.
തന്റെ ബാഗ് ഉം എടുത്തു മുന്നോട്ടു നീങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്ന നിഥിനെ അവൾ ബാഗ് താൻ എടുത്തോളാം എന്ന രീതിയിൽ ഒന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും അത് കണ്ണ് ചിമ്മി നിരസിച്ചുകൊണ്ട് നിധിൻ അവളുടെ ബാഗുമായി താഴെ ഉള്ള മുറിയിലേക്ക് കയറി.
“അമ്മയുടെ മുറി അടുത്ത് തന്നെയാ…രാത്രി എന്തേലും ആവശ്യം ഉണ്ടേൽ വിളിച്ചോട്ടോ മടിയൊന്നും വിചാരിക്കേണ്ട…അല്ലെങ്കിൽ മുകളിൽ ഞങ്ങളുടെ മുറിയുണ്ട്…”
നടക്കും വഴി നിധിൻ പറഞ്ഞു.
അവനു പിറകെ അനഖയും നടന്നു.
ഒരു മുറിയുടെ ഡോർ തുറന്നു അവളുടെ ബാഗ് അകത്തേക്ക് വച്ച് നിധിൻ തിരിഞ്ഞു.
എഡ് ഷീറന്റെയും സയിൻ മാലിക്കിന്റെയും വെട്ടിയെടുത്ത ഫോട്ടോകൾ ഭിത്തിയിൽ ഒട്ടിച്ചും ചിത്രശലഭങ്ങളുടെയും പൂക്കളുടെയും ചിത്രങ്ങളും ഭിത്തിയിൽ നിറക്കൂട്ടിൽ ചാലിച്ച് പടർത്തിയിരിക്കുന്നതവൾ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.
“സന്ധ്യ പറഞ്ഞു കാണുമല്ലോ എനിക്ക് ഒരനിയത്തിയുണ്ട്…
ആളുടെ റൂമാ… പേടിക്കണ്ട ഈ കാട്ടിക്കൂട്ടലൊക്കെ ഉള്ളൂ ആള് പാവാ…
അനഖയുടെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ സന്ധ്യ പറഞ്ഞു, വിഷമിക്കണ്ടാട്ടോ…നമ്മുക്ക് എല്ലാം ശെരിയാക്കാം….
താനിപ്പോൾ ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി വാ അത്താഴം കഴിക്കണ്ടേ.. …..”
അവളെ നോക്കി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു നിധിൻ റൂം വിട്ടു പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
“ആഹ് അതെ…ഡ്രസ്സ് ഇനി ഏതേലും വേണോങ്കിൽ ആഹ് ഷെൽഫിൽ നിത്യേടെ ഡ്രസ്സ് കാണും തനിക്ക് ചേരുവാണേൽ എടുത്തിട്ടോളൂ…”
പറഞ്ഞ ശേഷം നിധിൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
വാതിൽ ചാരിയ അനഘ മുറിയിലാകെ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു.
ഭിത്തിയിൽ ഒരു സുന്ദരിയുടെ ഫോട്ടോ തൂക്കിയിരുന്നു.
കുസൃതി നിറഞ്ഞ മുഖമുള്ള ഒരു പെണ്ണിന്റെ.
അതാവും നിത്യയെന്നു അവൾ ഊഹിച്ചു.
ബാഗ് തുറന്നു മാറാനുള്ള ഡ്രെസ്സും തോർത്തും എടുത്തു അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി.
********************************
“മോനെന്ത്യെഡോ….”
റൂമിൽ എത്തിയ നിധിൻ തനിച്ചു നിൽക്കുന്ന സന്ധ്യയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“താഴെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയിട്ടുണ്ട്…”
ടോപ് ഊരുന്നത് കണ്ട നിധിൻ വാതിൽ ചാരി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
തലയിൽ ഒന്ന് കുടുങ്ങിയ ചുരിദാറിനെ ഊരിയെടുക്കാൻ അവളെ സഹായിച്ച നിഥിന്റെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് സന്ധ്യ കെട്ടിപ്പുണർന്നു.
നഗ്നമായ ഇടുപ്പിൽ കൈയ്യുരച്ചുകൊണ്ട് നിധിൻ അവളെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തു.
“കള്ളന് കൊതിയുണ്ടെന്നറിയാം….രാത്രി ഞാൻ തീർത്തു തരാട്ടോ…”
അവന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ ചുണ്ടുരച്ചുകൊണ്ട് സന്ധ്യ കുറുകി.
“എന്റെ മോളിപ്പോൾ കുളിക്ക്…എന്നിട്ടു വല്ലോം കഴിക്ക്….എന്നിട്ടു കൊഞ്ചാം…”
സന്ധ്യയുടെ തോളിൽ കൈ വച്ച് ഉന്തി അവളെ ബാത്റൂമിലേക്ക് ആക്കിക്കൊണ്ട് നിധിൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
ചിണുങ്ങികൊണ്ട് സന്ധ്യ അകത്തു കയറിയപ്പോൾ അവൾക്ക് മാറാനുള്ള ഡ്രസ്സ് എടുത്തു വെച്ച് നിധിൻ താഴേക്ക് നടന്നു.
********************************
ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിലേക്ക് ഓരോ പാത്രങ്ങൾ നിധിനും അമ്മയും നിരത്തുമ്പോഴാണ് അനഘ വന്നത് ഒരു നൈറ്റ് പാന്റും നീളം കൂടിയ ബനിയനും ധരിച്ചു ഈറൻ മുടി വിടർത്തിയിട്ട് അവിടേക്ക് വന്ന അനഖ അവരുടെ ഒപ്പം കൂടി.
സോഫയിൽ ഫോണിൽ കളിക്കുന്ന അമ്പാടി അവളെ നോക്കി ഒരു കുഞ്ഞു ചിരി ചിരിച്ചു വീണ്ടും തല ഫോണിലേക്ക് പൂഴ്ത്തി.
“ആഹാ നീ പണി തുടങ്ങിയോ…”
മുടിപൊതിഞ്ഞു ഉയർത്തി കെട്ടിയിരുന്ന ടവ്വൽ ഇളക്കി തോർത്തിക്കൊണ്ട് സന്ധ്യ മുകളിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ താഴെ ഓരോന്നും എടുത്തു വെക്കുന്ന അനഖയെ കണ്ട് സന്ധ്യ ചിരിച്ചു.
മറുപടി അനഖയും ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കി.
അമ്പാടിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫോൺ വാങ്ങി മാറ്റിവെച്ചു സന്ധ്യ അവന്റെ പ്ലേറ്റ് എടുത്തു വിളമ്പി അവനെ ഊട്ടാൻ തുടങ്ങി.
ഫോൺ മാറ്റിയതിന്റെ ദേഷ്യം ആദ്യം കാണിച്ചെങ്കിലും സന്ധ്യയുടെ കൊഞ്ചിക്കലിലും സ്നേഹത്തിലും അടങ്ങിയ അമ്പാടി അതോടെ നേരെ ഇരുന്നു ചോറുണ്ട് തുടങ്ങി.
“ഇരിക്ക് മോളെ…”
അമ്മയുടെയും മകന്റെയും ചിരിയും കളിയും നോക്കി നിന്ന അനഖ അമ്മയുടെ വിളി കേട്ടാണ് തിരിഞ്ഞത്.
“ഇരിക്ക്…കഴിക്കണ്ടേ….”
അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു കസേരയിലേക്ക് ഇരുത്തികൊണ്ട് ശോഭാമ്മ ചിരിച്ചു.
“മോളുടെ ജോലി ഒക്കെ എങ്ങനെ….”
വിളമ്പി വെക്കുന്നതിനടയിൽ ശോഭാമ്മ ചോദിച്ചു.
“ഇപ്പോൾ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല അമ്മെ…പിന്നെ സന്ധ്യേച്ചി ഉണ്ടല്ലോ കൂടെ അതോണ്ട് എനിക്കെളുപ്പമാണ്…”
“ഉം…പെണ്ണിനെ ഒന്ന് മാറ്റിയെടുക്കാൻ പെട്ട പാട്…
എനിക്കേ അറിയൂ…”
സന്ധ്യ ഒന്നഹങ്കരിച്ചു പറഞ്ഞു.
