പുറത്ത് മൂടല് മഞ്ഞും അതൊനൊപ്പം ചൂളം കുത്തിയുള്ള കാറ്റും വീശിയടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എന്റെ ചിന്ത കണ്ടുകൊണ്ട് മാഡം എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. നിഴലടിക്കുന്ന നേര്ത്ത ഗൌണ് ആണ് മാഡം ധരിച്ചീരിക്കുന്നത്. പൂര്ണ്ണ നഗ്ന ശരീരം നിഴലടിച്ച് വ്യക്തമായി കാണാം.
“..ശശി ഡോക്ട്ടറെ ആലോചിക്ക്യാവും അല്ലേ….വൈഗ കുട്ട്യേ…..”. മാഡം തമാശ രൂപേണ പറഞ്ഞു.
“…എനിക്കും അങ്ങന്യേ തന്ന്യേ തോന്നുന്നേ….എന്താ…വൈഗ്ഗകുട്ട്യേ ശരിയല്ലേ…..”. മുറിയില് ഷേല്ഫില് എന്തോ തിരയുന്ന കാദറിക്ക അതേറ്റുപിടിച്ചു.
ഞാന് മുഖം കേറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
മാഡം ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിരുന്ന് മേശയിലേക്ക് മലര്ന്ന് കിടന്നു. ഗൌണിന്റെ വള്ളികള് അഴിച്ചു. ആ നേര്ത്ത തുണി ആ മാദക ശരീരത്തെ തലോടികൊണ്ട് ഇരു വശത്തേക്കുമായി വീണു. മൂറിയിലെ അലങ്കാര വിളക്കിന്റെ പ്രകാശത്താല് മാഡത്തിന്റെ ഗോതബ് നിറമുള്ള നഗ്നത പ്രകാശിച്ചു.
“…അന്നാമ്മോ…..നമ്മൂടെ സാത്താനെവിടെ…..”.
“…ഉമം…അടുക്കളയില് ഉണ്ട്…..”. അന്നകുട്ടി അമര്ത്തി അര്ത്ഥം വച്ച് മൂളി.
“…എടാ സാത്താനേ…..ഓടി വാടാ കുട്ടാ….”. ഷേര്ളി മാഡം ഉറക്കെ വിളിച്ചു.
ആ വിളിക്ക് കാതോര്ത്ത് നിന്ന പോലെ അടുക്കളയില് നിന്ന് സാത്താന് എന്ന് ഞങ്ങള് വിളിക്കുന്ന പൊക്കം കുറഞ്ഞ സേവ്യര് ഓടി വന്നു. സത്യത്തില് മാഡത്തിന്റെ ഒരു പേഷ്യന്റാണ് സേവ്യര്. അവനെ ആരും നോക്കാനില്ലത്തതിനാല് മാഡം ബംഗ്ലാവിലേക്ക് കൂട്ടി. നന്നായി ശരീരത്തില് തിരുബാനറിയാവുന്ന സേവ്യര് മാഡത്തെ ഹരം പിടിപ്പിച്ചീരുന്നു. മാഡത്തോടുള്ള അവന്റെ അടങ്ങാത്ത ആവേശം എന്നില് അസ്സൂയയും അതു വഴി അവനോടെ ചെറിയ നീരസ്സവും തോന്നിപ്പിച്ചീരുന്നു.
“…എടാ…സാത്താനേ…..ഒന്ന് സുഖിപ്പിക്കെടാ…..ഈ ഷേര്ളിയേ…..”.
ഇതു കേട്ട സാത്താന് സേവ്യറിന്റെ വായില് നിന്ന് കൊതി വെള്ളം ഒഴുകി. അവന് അധികം സംസാരിക്കില്ല എങ്കിലും അവന്റെ വിരലുകള് മാഡത്തെ ദിനം തോറും കൂടുതല് ത്രസ്സിപ്പിച്ചീരുന്നു.
സാത്താന് സേവ്യര് എന്നേയും കാദറിക്കയേയും മാറി മാറി നോക്കി. കാദറിക്ക ഒരു തടിച്ച പുസ്തകം വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അതില് നിന്ന് തല പൊക്കികൊണ്ട് കാദറിക്ക അവനെ നോക്കി.
“…നിനക്ക് ശബളം തരുന്നത്….ഞാനല്ല….ഷേര്ളി മാഡമാ….”. ഇതു പറഞ്ഞ് കാദര് പുസ്തകത്തിലേക്ക് കള്ള ചിരിയോടെ മുഖം താഴ്ത്തി.
സാത്താന് സേവ്യറിന്റെ കണ്ണുകള് മാഡത്തിന്റെ നേര്ക്ക് ആര്ത്തിയോടെ തിരിയുന്നത് ഞാന് കണ്ടു. മെഴുക് പ്രതിമ പോലെ സുന്തരമായ മാഡത്തിന്റെ ശരീരത്തിനടുത്ത് വന്നവന് സന്തോഷത്തില് എന്തോക്കെയോ വിക്യത സ്വരങ്ങളുണ്ടാക്കി. കൈകള് രണ്ടും തലക്കടിയില് വച്ച് കിടക്കുന്ന മാഡത്തിന്റെ കക്ഷം അവന് ആര്ത്തിയോടെ മണത്തു. മാഡത്തിന്റെ കക്ഷത്തിലെ മണത്തിന് ഒരു പ്രിത്യേക ആസ്വാദ്യകരമായ മണമാണെന്ന് എനിക്കറിയാം. വിയര്പ്പിന്റെ മണമടിച്ച അവന് ആഹ്ലാദവാനായി മാഡത്തിന്റെ മുലകളില് കശക്കി പിഴിഞ്ഞു. മാഡം കാമത്തോടെ പിടഞ്ഞൂ.
“…സാത്താനേ….”.
മുല കണ്ണികളില് ചെറുതായി അമര്ത്തികൊണ്ടവന് ചെറുതായി തിരിച്ചു. മാഡത്തിന്റെ മുലകള് വികാരത്താല് തള്ളി വരുന്നത് കണ്ട അവന് മറു മുലയിലെ കണ്ണിയെടുത്ത് വായയില് ഇട്ട് ചപ്പി. മാഡം വികാരത്താല് കാലുകള് ചലിപ്പിച്ചു. അപാരമായ കഴിവായിരുന്നു സാത്താന് സേവ്യറിന്റെ വിരലുകള്ക്ക്. ഇരു കൈകളിലെ വിരലുകളും മുലകളില് വച്ചവന് ഷേര്ളി മാഡത്തിന്റെ വയറില് ചുംബിച്ചു. വലിയ പൊക്കിള്കുഴിയില് നാവിറക്കി എന്തിനായി പരതുബോള് മാഡം കിടന്ന് പുളയുകയായിരുന്നു. ആ കാമശരീരത്തിലെ ഉച്ഛാസം അതി വേഗത്തിലായി. ആ വലിയ മുറിയെ അത് അനേകം വട്ടം മുഴങ്ങി.
സാത്താന് ആര്ത്തിയോടെ തുടക്കിടയില് മുഖം കൊണ്ട് ചെന്നു. മദജലവാസന മുഖത്തേക്കടിച്ച അവന് കാമത്താല് വിറച്ചു. നാവ് പുറത്തേക്ക് നീട്ടികൊണ്ടവന് മാഡത്തിന്റെ അപ്പത്തിന് മുകളില് തേരോടിച്ചു. അനേകം യാഗാശ്വങ്ങളെ വഹിക്കാനുള്ള അവന്റെ കരുത്തില് മാഡം അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയെ പോലെ വണ്ണമുള്ള തുടകള് അകത്തി. ആ യോനിപുഷ്പ്പത്തെ പിളര്ത്തികൊണ്ട് കുഴഞ്ഞ പഴചക്ക മദച്ചാറില് അവന്റെ നാവിറക്കി.
“…..ഉഹ്വൂ…”. മാഡം അറിയാതെ തന്നെ അതിന്റെ മാസ്മരീകതയില് ശില്ക്കാരമുണ്ടാക്കി.
ഇരു കൈകള് കൊണ്ട് ആ യോനി പിളര്ത്തി അവന് നാവിനെ പരമാവധി ആ ദ്വാരത്തിലേക്കിറക്കി. മാഡത്തിന്റെ ശ്വാസമെടുപ്പ് കനത്തു. അവരുടെ വിരലുകള് സ്വന്തം തുടയില് കോറി വരക്കാന് തുടങ്ങി. ആ ദ്വാരത്തില് നിന്ന് നാവെടുക്കാതെ തന്നെ അവ തള്ളവിരല് കൊണ്ട് യോനി കന്തില് ഞെരടി.
സത്യത്തില് അനേകം വോള്ട്ട് വൈദ്ദ്യൌത് മാഡത്തിന്റെ ശരീരത്തില് കയറി ഇറങ്ങിയത് പോലെ അവര് വിറച്ചു.
മാഡം ആനന്തത്താല് കൂറുങ്ങി.
സന്തോഷകരമായി ഞങ്ങള് ഇരിക്കുന്ന മുറിയിലെ അന്തരീക്ഷം നീങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുബോഴാണ് ഒരു വെടിപൊട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്. അതിനൊപ്പം ഞങ്ങളുടെ ഗൂര്ഖ റാം സിങ്ങിനെ അലര്ച്ചയും ഉയര്ന്നു.
എന്റെ ഉള്ളില് ഭയം വെടി ശബ്ദത്തേക്കാള് ഉയരത്തില് പാഞ്ഞു കയറി. വാനിറ്റി ബാഗില് നിന്ന് ഞാന് പിസ്റ്റള് എടുത്ത് തിരിയുബോഴേക്കും കാദറിക്ക തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട റിവോള്വര് എടുത്ത് ജനാലക്ക് അരികിലേക്ക് ഓടി.
“…എടാ…റാം സിങ്ങേ…അരാടാ…പുറത്ത്….”. കാദര് അലറി ചോദിച്ചു.
അതിനുത്തരം എന്നപോലെ രണ്ടു വണ്ടികള് ഗെയ്റ്റിനുള്ളിലേക്ക് പാഞ്ഞ് കയറി വന്നു. ഇട വേളകളില്ലാത്ത വെടിയൊച്ചകളുടെ മുഴക്കം ആ ബംഗ്ലാവിനെ ഭയാനകമാക്കി.പാഞ്ഞ് കയറി വന്ന വണ്ടികളുടെ ഹെഡ് ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചത്തില് ഒരു കൂസലില്ലാതെ മേശപ്പുറത്ത് കിടക്കുന്ന ഷേര്ളി മാഡത്തെ ഒരു നോട്ടം കണ്ടു. എന്തും സംഭവിക്കാവുന്ന മുഹൂര്ത്തം പുറത്ത് നടക്കുബോള് ഭയം ലവലേശമില്ലാതെ സേവ്യെറേ തഴുകികൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാഡം സാധാരണക്കാരില് നിന്ന് തികച്ചും വിത്യസ്ത്ഥ തന്നെയെന്ന് എന്റെ മനസ്സില് തീര്ച്ചപ്പെടുത്തി.
ഇതിനിടയില് നൊടി നേരത്തിനുള്ളില് ചട്ടയും മുണ്ടും മാറ്റി വേട്ടക്കാര് ധരിക്കുന്ന കട്ടിയുള്ള പച്ച ഷര്ട്ടും പാന്റ്സ്സും ധരിച്ച് അന്നമ്മ മൂപ്പന് പനമരത്തേല് മുറിയില് നിന്നിറങ്ങി വന്നു. വലത് കയ്യില് സഹസഞ്ചാരിയായ ഇരട്ടകുഴല് തോക്ക് ബലമായി പിടിച്ചീരുന്നു. ഇടത് കൈയ്യിലുള്ള ബുള്ളറ്റ് നിറച്ച ചെറിയ ബാഗ് സേവ്യറിന്റെ കയ്യിലേക്ക് ഇട്ട് കൊടുത്തു.
“…വാടാ സേവ്യറേ…..നമ്മുക്കൊരു പിടി പിടിച്ച് നോക്കാം…”. അന്നാമ്മ ഉറച്ച മനസ്സോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അടുത്തുള്ള ജനാലയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് തോക്ക് നീട്ടി ഉന്നം പിടിച്ചു. സേവ്യര് പമ്മി പമ്മികൊണ്ട് അന്നാമ്മയുടെ അടുത്ത് പരുങ്ങി നിന്നു. എന്റെ മനസ്സില് ഭയം വര്ദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ഞാന് ഷേര്ളി മാഡത്തിനരുകില് അഭയം പ്രാപിച്ചു.