വിനീത മീരേ തടഞ്ഞു.. .
” എങ്കിൽ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ മീര, ലേറ്റ് ആകുന്നില്ല.. അത്യാവശ്യം ആയതുകൊണ്ട, “
അവളുടെ മറുപടിക്ക് നിൽക്കാതെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. ..
നടക്കുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ അവരുടെ സംസാരം ആയിരുന്നു… അതെന്നെ വല്ലാതെ നോവിച്ചു.. .
മനസ്സിലെ ഭാരം കൂടും തോറും.. കണ്ണ് നിറയാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ കാറിന്റെ അടുത്തെത്തിയിരുന്നു.. കാറിൽ കയറി, ഒരു ബോട്ടിൽ വെള്ളമെടുത്തു മുഖം കഴുകി തുടച്ചു. കാർ start ചെയ്തു വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു… .
എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും എന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നത് നിയന്ത്രിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല….
റോഡിലെ തിരക്കൊന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല. എങ്ങനെയോ വീടെത്തി..
പോർച്ചിലേക്ക് കാർ കയറ്റി ഇട്ടു, ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് കയറി..
ജയ് ഹാളിൽ തന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നു…
എന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോഴേ പന്തികേട് തോന്നിയ അവൻ എന്നേം കൂട്ടി മുകളിലേക്ക് പോയി..
“ടാ.. കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് ഊഹിക്കാം. വിട്ടുകള നീ ഇങ്ങനെ ഡെസ്പാവാതെ, തുമ്മിയാൽ തെറിക്കുന്ന മൂക്കാണെൽ അങ്ങു തെറിക്കട്ടെടൊ,.. be cool man”.
.
എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ജയ് എന്തൊക്കയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ എനിക്ക് അപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയിൽ ഒന്നും കേൾക്കാൻ പറ്റിയില്ല,
“ടാ ഇത് അങ്ങോട്ട്‌ പിടിപ്പിച്ചേ നിന്റെ എല്ലാ പ്രശനവും തീരും.. “
കൈയിലിരുന്ന മദ്യം നിറച്ച ഗ്ലാസ്‌, അവൻ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി,..
വാങ്ങിക്കാൻ മടിച്ചുനിൽക്കുന്ന എന്റെ കൈലേക്കു അവനെ ഗ്ലാസ്‌ വെച്ചുതന്നു..
കുറച്ചൊന്നു മടിച്ചെങ്കിലും.. അത് ഞാൻ ഒറ്റവലിക്ക് അകത്താക്കി..
ഉള്ളിലെ കത്തലിനു താൽക്കാലിക ശമനം കിട്ടിയപോലെ തോന്നി.. വീണ്ടും ഗ്ലാസിൽ മദ്യം നിറച്ചവൻ എനിക്ക് നീട്ടി,.. ഞങ്ങളുടെ മദ്യസേവ ഏകദേശം നാല് പെഗ് കഴിഞ്ഞതും,.. ജയ് പാട്ട് പാടുവാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…
“പൊൻകണിയെ പൂന്തിരളേ
പൊന്നു തരാനില്ലെങ്കിലും
പൊന്നുപോലെ നോക്കില്ല്യേടിയെ
പൊന്നുംപൊടിയെ …
കണ്മഷിയും കരിവളയും
മുത്തുമാല ചാന്തുപൊട്ടും
കല്ലുവച്ച മൂക്കുത്തിയും വാങ്ങിത്തന്നില്യേ
ആ വളകൾ അണിയുമ്പോഴോ
ആർക്കു ഭംഗി കൂടുമെന്നോ
നിൻ വളയ്ക്ക് നിനക്കല്ലാടിയേ
പൊന്നും കുടുക്കേ …
തോട്ടിറമ്പിൽ കൈതപൂക്കും
കാലമെത്തും കാലമെല്ലാം …
പൂവിറുത്ത് നിൻ വാർമുടിയിൽ ചൂടിത്തന്നില്ലേ
പട്ടടയിൽ വേവുമ്പോഴും…
പട്ടുപോവും ജീവനിലും
കെട്ടുപോകാ തീമരമായ് നിന്റെ ഓർമ്മകൾ…
ഇല്ലൊരുനാൾ അന്ന് നമ്മൾ…
കണ്ടു മുട്ടാതില്ലൊരു നാൾ
എത്രനാളായി പൊന്നുംകട്ടേ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട്
നിന്റെ ചെത്തം നിന്റെ…”
ജെയുടെ പാട്ടുകേട്ട് എപ്പോഴോ ഞാൻ ഉറങ്ങിപോയിരുന്നു…
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഞാൻ എഴുനേറ്റപ്പോൾ ഓഫീസിൽ പോകാനുള്ള മൂഡ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..
ഓഫീസിൽ വിളിച്ചു ലീവ് പറഞ്ഞു,..
ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആവാൻ ബാത്‌റൂമിൽ കയറാൻ നേരമാണ് ഓഫീസിൽ നിന്നും മാനേജരുടെ call വന്നത്..
“ഇങ്ങേരെന്തിനാണ് ഇപ്പോൾ എന്നെ വിളിക്കണത് “.
ഞാൻ ഫോണെടുത്തു
“ഹലോ സർ “.
“ഋഷി, തനിന്നു ലീവാക്കിയോ?.. “
“അത്, സർ എനിക്ക് നല്ല സുഖമില്ല, ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാൻ. “..
“ok… ok… , അഹ് ഋഷി ഞാനിപ്പോൾ വിളിച്ചത്, നമ്മുടെ ട്രിവാൻഡ്രം ബ്രാഞ്ചിലെക്ക് പുതിയ ട്രൈനീസിന്റെ ടീം ലീഡർ ആയി തനിക്കു ട്രാൻസ്ഫർ ആയിട്ടുണ്ട്. ഒരു 2 മാസത്തേക്ക്. , അത് കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു തന്റെ പഴേ പോസ്റ്റിലേക്ക് വരാം !..
താൻ എന്തു പറയുന്നു ഞാൻ അപ്രൂവ് ചെയ്യട്ടെ. “..
ഞാൻ അൽപ്പസമയം ചിന്തിച്ചു, ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയിൽ മീരയെ face ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല ഈ ഓഫർ accept ചെയ്യുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
“ഹലോ ഋഷി, താനെന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ? തനിക്കു താൽപ്പര്യം ഇല്ലങ്കിൽ, മറ്റാരെങ്കിലും അയക്കാം. “
“നോ,.. വേണ്ട സർ.. ഞാൻ പോകാൻ തയാറാണ് “..
“ഉറപ്പാണോ?.. എങ്കിൽ മോർണിംഗ് തന്നേ പുറപ്പെട്ടോളൂ.. ഇവിടുത്തെ ഫോര്മാലിറ്റീസ് ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.. ok.. “
“ok. സർ.. “
അതും പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു ഞാൻ പോയി ഫ്രഷ് ആയി.
തിരിച്ചുവന്നപ്പോഴേക്കും മീരയുടെ കുറെ മിസ്സ്കാൾസ്. , അപ്പോഴത്തെ മാനസികാവസ്ഥയിൽ എനിക്ക് തിരിച്ചു വിളിക്കാൻ തോന്നിയില്ല…
എന്തായാലും രാവിലെ തിരുവനന്തപുരത്ത് എത്തണം…
രാവിലത്തെ യാത്രക്ക് ശേഷമുള്ള ജോയിൻ ചെയ്യലൊന്നും നടക്കില്ല..
എങ്കിൽ ഇപ്പോൾ പുറപ്പെടാം.
രാവിലെ നേരെ ജോയിൻ ചെയ്യാം…
ആവശ്യത്തിനുള്ള ഡ്രെസ്സും മറ്റും പാക്ക് ചെയ്തു, അവശ്യ സാധനങ്ങളും എടുത്തു ഞാൻ പോകാൻ റെഡിയായി..
ഫോണെടുത്തു ഞാനൊരു യൂബർ വിളിച്ചു പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. അപ്പോഴാണ് ജയ് യിയോട് പറഞ്ഞില്ലെന്നോർത്ത്..
ഞാൻ ഉടൻ തന്നേ ഫോൺ എടുത്തു ജയ് യെ വിളിച്ചു..
“ഹലോ ജയ് ….. ഞാൻ തിരുവനന്തപുരം വരെ പോകുവാ ഒരു രണ്ടുമാസത്തേക്ക്..”
” രണ്ടുമാസമോ അതെന്താടാ… പെട്ടന്ന് “..?
” രാവിലെയാടാ ഓഡർ ആയതു.. അല്ല നീ എവിടെക്കാ രാവിലെ തന്നേ പോയത്.. “.
“അഹ്.. അത് ഞാൻ ത്രിശൂർ അമ്മാവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പൊന്നു “.
” എന്താ പ്രതേകിച്ചു, വല്ല വിശേഷവും? “
“വിശേഷമൊന്നും ഇല്ല.. എല്ലാരേം ഒന്ന് കാണാന് വെച്ചു.. പിന്നെ ഇറങ്ങാൻ നേരത്ത് നീ നല്ല ഉറക്കം. പിന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താൻ നിന്നില്ല. ഇങ്ങ് പൊന്നു. “
“അഹ്.. “
” അല്ല നീ എങ്ങനാ, ബസിനാണോ അതോ ട്രൈനോ? “.
” അല്ല.. യൂബർ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട് “
“അഹ്. ok. എങ്കിൽ നീ പോയിട്ടുവാ.. ഞാൻ വിളിക്കാം, “.
“ok ടാ ബൈ “.
“അഹ് ok..
അപ്പോഴേക്കും യൂബർ എത്തിയിരുന്നു, ഡ്രൈവർ വന്നു ബാഗ് എടുത്തു കാറിലേക്ക് വെച്ചു, ഞാൻ എനിക്ക് പോകണ്ട സ്ഥലത്തിന്റെ അഡ്രസ് അയാൾക്ക്‌ കൊടുത്തു.. ഞാൻ വണ്ടിയിൽ കയറി.. യാത്രയായി..
തിരുവനതപുരത്ത് എന്നെ കാത്തിരുന്നത്, ഭാരിച്ച ജോലികളായിരുന്നു, പുതിയ ട്രെയിനികളെ ട്രെയിൻ ചെയ്യിക്കുന്നതിന്ടെ ഞാൻ എന്റെ പ്രശനങ്ങളിൽ നിന്നും മാറി ജോലിത്തിരക്കിലേക്കു ചേക്കേറിയിരുന്നു..
ഈ
രണ്ടുമാസം ഞാൻ നേരാംവണ്ണം വീട്ടിലോട്ടു പോലും വിളിക്കാൻ മറന്നിരുന്നു..
മിക്കപ്പോഴും ഫോൺ എടുക്കാൻ തന്നേ മറന്നിരുന്നു.. എറണാകുളത്തേക്കാളും കൂടുതൽ വർക്ക്‌ പ്രെഷർ കാരണം.. ഞാൻ മനപ്പൂർവം ഫോൺ ഒഴിവാക്കിയെന്നു വേണം പറയാൻ.
രണ്ടു മാസം പെട്ടന്നായിരുന്നു പോയത്..
ഇവിടുത്തെ ജോലി കഴിഞ്ഞതോടെ, എനിക്ക് തിരിച്ചു പോകാനുള്ള ഓർഡറും ആയിരുന്നു..
അങ്ങനെ ഞാൻ തിരിച്ചു എറണാകുളത്ത് എത്തി.. റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എന്നെ കാത്തു ജയ് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു..
അവൻ എന്നെ വീട്ടിലെത്തിച്ചു, അവന്റെ ജോലിത്തിരക്കിലേക്കു പോയിരുന്നു..
അന്നത്തെ ദിവസം യാത്രാക്ഷീണവും, ജോലിക്ഷീണവും ഞാൻ, ഉറങ്ങി തീർത്തു..
പിറ്റേന്ന് നേരെ ഓഫീസിൽ പോയി ജോയിന്റ് ചെയ്തു.. അവിടെ വല്യമാറ്റങ്ങളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.. പക്ഷേ ടീമിലെ രണ്ടുപേർക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ ആയിരുന്നു പകരം പുതിയ ആൾക്കാർ വന്നിരുന്നു..
