ഒറ്റക്കൊമ്പന് സമർപ്പണം.
അവധിക്കാലങ്ങളിലാണ് ഞങ്ങളുടെ കസിൻസ് എല്ലാരും ഒത്തുകൂടുക. ഞങ്ങളെന്നു പറയുമ്പോ ഞാനും എന്റെ ചേച്ചി ഭാമയും. പിന്നെ എന്റെ വിശ്വൻ അമ്മാവന്റെയും ലതയമ്മായിയുടെയും മക്കളായ സന്ധ്യ ചേച്ചിയും അനിയൻ അപ്പുവും. അവർ തമ്മിൽ 4 വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസമുണ്ട്. അതുപോലെ തന്നെ ഞാനും ഭാമച്ചേച്ചിയും തമ്മിൽ 3 വയസും.
നാട്ടിൽ ഒറ്റപ്പാലത്തിനു അടുത്താണ് ഞങ്ങളുടെ വീട്. അച്ഛനും മുത്തച്ഛനുമൊക്കെ വല്യ പ്രമാണിമാരായിരുന്നത്കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ മാത്രമേ കറന്റും ഫോണും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. 1970 കളിലെ കാര്യമാണ് പറയുന്നത് കേട്ടോ.
വിശ്വനമ്മാവനും ലതയമ്മായിയും എനിക്ക് 10 വയസുള്ളപ്പോളോ മറ്റോ ആണ് ഡൽഹിയിലേക്ക് താമസം മാറിയത്, അവർ രണ്ടു പേരും സെൻട്രൽ: ഗവ ജീവനക്കാരാണ്. വിശ്വൻ അമ്മാവന് നോർത്ത് ഇന്ത്യ വല്യ ഇഷ്ടമാണ്, ആയതിനാൽ അവരങ്ങോട്ടേക്ക് മാറുകയായിരുന്നു.
ആയതിനാൽ സന്ധ്യ ചേച്ചിയും അപ്പുവിനെയും പിരിയേണ്ടി വന്നു, അതെല്ലാം ഞങ്ങൾക്കൊത്തിരി വിഷമവും ആയിരുന്നു. അത്രയും കൂട്ടായിരുന്നു ഞങ്ങൾ നാല് പേരും. ഒന്നിച്ചുള്ള കുളിയും കളികളും, കുട്ടിയും കോലും പിന്നെ ഞൊണ്ടികളിയും ആണ് പ്രധാനം. ചേച്ചിമാരുടെ കൂടെ കളിക്കുമ്പോ നല്ല രസമാണ്. അങ്ങനെ ആൺ പെൺ വേർതിരിവൊന്നും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു പ്രായം വരെ ഉണ്ടായിരുന്നുമില്ല. അതുപോലെ തന്നെ അന്ന് ഒന്നിച്ചുള്ള അമ്പലത്തിൽ പോക്കും, ആഹ് പിന്നെ ഒരു കാര്യം പറയാൻ മറന്നു കർണ്ണന്റെ പുറത്തു നാടുചുറ്റൽ. കർണ്ണൻ വീട്ടിലെ കൊമ്പൻ ആനയാണ് ട്ടോ.
സന്ധ്യ ചേച്ചിയും അനിയൻ അപ്പുവും ഡൽഹിയിലേക്ക് മാറിയതിൽ പിന്നെ വർഷത്തിൽ ആകെ രണ്ടു തവണയാണ് ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച. ഓണത്തിനും വിഷുവിനും; എങ്കിലും ആ ദിവസങ്ങൾ മാത്രമാണ് വർഷത്തിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ദിവസങ്ങൾ. വളർന്നിട്ടും ദൂരെയായിട്ടും അതൊന്നും ഞങ്ങളുടെ സൗഹൃദത്തെ ബാധിച്ചില്ല എന്ന് വെണം പറയാൻ. ഞാനും ഭാമ ചേച്ചിയും ഡൽഹിയിലേക്ക് പോയിട്ടൊന്നുമില്ല. അതിനുള്ള സാഹചര്യമില്ലായിരുന്നു. അതുപോലെ കഴിഞ്ഞ ഓണത്തിന് സന്ധ്യ ചേച്ചിക്ക് കോളേജിലെ പരീക്ഷ കാരണം അവർക്ക് തറവാട്ടിലേക്ക് വരാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. തമ്മിൽ കാണാനും കഴിഞ്ഞില്ല. ഭാമേച്ചിയെ കാണാതെ എനിക്ക് നല്ല വിഷമം ആയിരുന്നു. അത്രയും ആരാധന ചേച്ചിയോടെനിക്കുണ്ടായിരുന്നു, അപ്പുവിന്റെ കൂടെ ഓണം ആഘോഷവും പൂക്കളവും ഇട്ടു ഓണം അങ്ങനെ കടന്നുപോയി. സന്ധ്യചേച്ചിയില്ലാത്തതിന്റെ കുറവ് ഇത്തവണത്തെ വിഷുവിനു വരുമ്പോൾ എല്ലാരും ചേർന്ന് അടിച്ചുപൊളിക്കാമെന്നു അപ്പുവും ഞാനും കൂടെ തീരുമാനിച്ചു.
മീനം മേടം മാസങ്ങളിൽ അതായതു വിഷു വരുന്ന സമയത്താണ് ഇവിടെ ഒറ്റപ്പാലത്തു മിക്ക അമ്പലങ്ങളിലും വേലയും പൂരവും ഉണ്ടാകുക. ചെറിയ അമ്പലങ്ങൾ ആണെങ്കിൽ പോലും ഉത്സവം കേമം ആയിരിക്കും. ആ സമയം തറവാട്ടിലും ഉത്സവത്തിന്റെ പ്രതീതിയാണ്. വിശ്വൻ അമ്മാവൻ എന്റെ അമ്മയുടെ ചേട്ടൻ ആണെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ, എന്ന് വെച്ചാൽ എന്റെ അമ്മ പാർവതിയുമായി ഒരു വയസ്സിന്റെ വിയ്ത്യാസമേ മൂപ്പർക്കുള്ളു. ആള് സംഗീതവും സാഹിത്യവും കൈവശമുള്ള ഒരുവനാണ്. ശൃംഗാര വല്ലഭനെന്നാണ്, അദ്ദേഹത്തെ അച്ഛമ്മ ഇടക്ക് വിളിക്കാറുള്ളത്. അത് മറ്റൊന്നുമില്ല ആൾക്ക് കഥകളിയിലും നല്ല കമ്പമുണ്ട്.
വിശ്വൻ അമ്മാവനും ലത ആന്റിയും നല്ല ചേർച്ചയാണ്. അവരിപ്പോഴും കല്യാണം കഴിഞ്ഞവരെപോലെയാണെന്നു എന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും പറയുന്നത് ഞാൻ ഇടക്കെപ്പോഴോ കേട്ടിരുന്നു. അന്നൊന്നും കല്യാണം എന്നാൽ എന്താണന്നൊ കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകുന്നത് എന്താണെന്നോ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. എന്തിനേറെ ആണും പെണ്ണും തമ്മിൽ അങ്ങനെ ഒരു സംഗതി ഉണ്ടെന്നു പോലുമെനിക്കറിയില്ല. എന്റെ പ്രായത്തിൽ ഉള്ളവരിൽ അല്പമെങ്കിലും വായനാശീലം ഉള്ളത് എനിക്കാണെന്നു വേണമെങ്കിൽ പറയാം. പക്ഷെ പ്രായം കൂടുമ്പോ ശരീരത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ, സ്വപ്ന സ്‌ഖലനം ഇതിനൊക്കെ എന്തോ അർഥങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നു ഞാൻ കല്പിച്ചു. മാത്രമല്ല, എന്റെ ഭാമ ചേച്ചിക്കും ശരീരത്തിലെ മാറ്റങ്ങളും ശബ്ദത്തിലും നടപ്പിലും ഉള്ള മാറ്റങ്ങളും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ഞാനവളുടെയൊപ്പം കെട്ടിപിടിച്ചു ഉറങ്ങുമ്പോ അവളുടെ മാംസളമായ കുണ്ടിയും മുലയും അതിന്റെ സൗമ്യതയും എന്നെ കമ്പിയടിപ്പിച്ചിരുന്നു. ഞാനത് അവൾ അറിയാതെയിരിക്കാനും ശ്രമിച്ചിരുന്നു.
അങ്ങനെ പെണ്ണുങ്ങളെ കുറിച്ചും കാമത്തെ കുറിച്ചും അറിയാനുള്ള ത്വര എന്നിൽ കൂടി കൂടി വന്നു, എന്റെ പ്രായത്തിൽ ആകെയുള്ളത് അപ്പുവാണ്. അവനോടു ചോദിച്ചാൽ അത് സന്ധ്യ ചേച്ചി അറിയാനും അതുവഴി എന്റെ ഭാമ ചേച്ചിയും അറിയാനുമൊക്കെ സാധ്യത ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഇടക്കൊക്കെ ടെലിഫോണിൽ ബന്ധപ്പെടുമ്പോൾ ഞാൻ ചോദിയ്ക്കാൻ മടിച്ചു. അങ്ങനെ അതിനായി ലൈബ്രറിയിൽ കുറെ പുസ്തകം തിരയാനും ആരംഭിച്ചു. സാഹിത്യ പൂർണമായ ചില വിവരണങ്ങൾ കഥകളിൽ അങ്ങിങ്ങായി കണ്ടെങ്കിലും അതൊന്നും വിജ്ഞാനം പ്രധാനം ചെയ്യുന്നതായിരുന്നില്ല. എങ്കിലും അവധിക്കാലത്തു തന്നെ അതിന്റെയുത്തരം ഞാനറിഞ്ഞു……………….
“കിച്ചൂ.”
സന്ധ്യ ചേച്ചിയായിരുന്നു മേലെയുള്ള ഞങ്ങളുടെ മുറിയിൽ നിന്നുമെന്നെ വിളിച്ചത്. ഞാൻ ഗോവണി കയറി മുകളിലേക്ക് നടന്നു. നല്ല കാറ്റാണ് തെക്കിനി മുറിയായത് കൊണ്ട്, തണുപ്പും ഉണ്ട്. ഇവിടെ നിന്ന് ജനലവഴി നോക്കിയാൽ തറവാട്ടിലെ കുളവും കാണാം. അവിടെ എന്റെ ഭാമ ചേച്ചിയും സന്ധ്യ ചേച്ചിയും ബെഡിലിരുന്നു വർത്താനം പറയുകയാണ്. അപ്പു ബെഡിന്റെ അറ്റത് ഏതാണ്ട് ഉറങ്ങിയിരുന്നു. അവരിന്നു ഉച്ചകഴിഞ്ഞാണ്‌ ട്രെയിനിൽ തറവാട്ടിലേക്കെത്തിയത്. വന്നത് മുതൽ അപ്പുവും ഞാനും വിശേഷമൊക്കെ പറഞ്ഞിരുന്നു. അച്ഛമ്മ എന്നെ വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ താഴെ ചെന്ന് പതിവുപോലെ ഭാഗവതം വായിച്ചു കേൾപ്പിച്ചു. ശേഷം അത്താഴവും കഴിഞ്ഞു, മേലെ വന്നതാണ് ഇപ്പൊ.
“ഉം എന്താ വിളിച്ചേ?”
“കിച്ചൂ ഞാനിന്നു ഭാമയുടെ കൂടെ കിടക്കട്ടെ പ്ലീസ്.” സന്ധ്യചേച്ചിയാണ് ചോദിച്ചത്. ഞാനും എന്റെ ഭാമ ചേച്ചിയുമാണല്ലോ ഒന്നിച്ചു കിടക്കുക. ഞാനത് കേട്ടതും നിരാശപെട്ടു.
“ഉഹും, വേണ്ട ഞാനാ ചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് എന്നും കിടക്കുക.”
“അത് സാരമില്ല, കിച്ചൂ, കിച്ചൂന് ഹിന്ദി പഠിക്കണ്ടേ, സന്ധ്യയേച്ചി പഠിപ്പിച്ചു തരാം, ഉം?”
“ഉഹും….വേണ്ട.” ഞാൻ ഭാമചേച്ചിയുടെ വയറിലൂടെ ചുറ്റിപിടിച്ചു. ഭാമചേച്ചി എന്നെ നോക്കി സമ്മതിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു.
“ഞങ്ങളിനിയും സംസാരിച്ചു തീർന്നില്ല.” സന്ധ്യ ചേച്ചി വീണ്ടും കെഞ്ചി.
