അപ്പുറത്ത് അവരെന്ത് ചെയ്യുകയാകും എന്ന് നായര് ഓര്ത്തു. ലക്ഷ്മി ഇപ്പോള് ചെറിയ,
ഇറുക്കമുള്ള ബ്ലൗസുകള് ആണ് ധരിക്കുന്നത്. മുമ്പ് അവളുടെ ബ്ലൌസുകളുടെ കൈകള്ക്ക്
ഇറക്കവും പുറം നന്നായി മറയുന്ന തരത്തില് തയ്പ്പിച്ചവയുമായിരുന്നു. എന്നാല്
ഇപ്പോള് ഒരു വലിയ ബ്രായാണ് അവള് ധരിക്കുന്ന ബ്ലൗസുകള് എന്നയാള്ക്ക് തോന്നാന്
തുടങ്ങിയിരുന്നു. മനപ്പൂര്വ്വം വെട്ടി ചെറുതാക്കിയ, ഇറുകിയ ബ്ലൗസുകള്. നിവര്ന്നു
നില്ക്കുമ്പോള് അടിയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ചാടാന് ശ്രമിക്കുന്ന മുലകള് എത്രയോ തവണ ഈ
കിടപ്പില് താന് കണ്ടിരിക്കുന്നു. സ്വന്തം ഭാര്യ ആയിട്ടും, അവളുടെ എല്ലാം പലതവണ
കണ്ടിട്ടും അനുഭവിച്ചിട്ടും ആദ്യം കാണുന്നതുപോലെ തോന്നുകയാണ് ഓരോ തവണ കാണുമ്പോഴും.
ലക്ഷ്മി മദാലസയാണ്; വശ്യസുന്ദരിയായ മാദകത്തിടമ്പ്. നായര് ദീര്ഘമായി നിശ്വസിച്ചു.
പക്ഷെ അവള് ഒരിക്കലും തന്നെ ചതിച്ചിട്ടില്ല. പതിവ്രതയയിരുന്നു അവള്. പക്ഷെ താന്!
സ്വന്തം ഗതകാലം ഓര്ത്തപ്പോള് നായര്ക്ക് കടുത്ത കുറ്റബോധം തോന്നി. മറ്റു
സ്ത്രീകളുമായി തനിക്കുണ്ടായിരുന്ന അതിര് കവിഞ്ഞ ബന്ധമാണ് അതിസുന്ദരിയായ ലക്ഷ്മിയുടെ
കാമം നേരാംവണ്ണം ശമിപ്പിക്കാന് വിഘാതമായത്. പൂറു കണ്ടു മടുത്തവനാണ് താന്. പക്ഷെ
അവരിലെങ്ങും തന്നെ ലക്ഷ്മിയോളം സുന്ദരിയായ ഒരുത്തിയെയും ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല.
അത്രയേറെ സുന്ദരിയും നല്ലവളുമായ ഭാര്യ ആയിരുന്നിട്ടും താന് പരസ്ത്രീകളുടെ പിന്നാലെ
ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ ഓടി. ഒടുവില്, ഇപ്പോള് ഇവിടെ, ഈ മുറിയുടെ തണുപ്പില്
ഒന്നിനുമാകാതെ ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നു; അവളുടെ കനിവിലും കരുണയിലും ആശ്രയിച്ച്.
ശരീരം തളര്ന്നെങ്കിലും, ഉള്ളില് കാമം ചുര മാന്തുന്നുണ്ട്. ലക്ഷ്മി കൂടുതല്
സുന്ദരിയായിരിക്കുന്നു. അവളുടെ മാദകത്വവും കൊഴുപ്പും ഓരോ ദിവസവും വളരെ കൂടി
വരുന്നപോലെ. നായര് ദീര്ഘമായി നിശ്വസിച്ചു.
നിഷാദ് വരാന്തയില് ആയിരുന്നു. മനസ്സ് നിറയെ ലക്ഷ്മിയമ്മയാണ്. ഇങ്ങനെയുമുണ്ടോ
സ്ത്രീസൌന്ദര്യം! തന്നെ അതുമിതുമൊക്കെ കാണിക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിലും ആ വിളിയിലെ
വാത്സല്യം മൂലം ഒന്നുമങ്ങോട്ട് തീര്പ്പാക്കാന് പറ്റുന്നില്ല. മോനെ എന്നുള്ള
സ്നേഹത്തോടെയുള്ള വിളിയില് ഒരു മാതൃ സ്നേഹത്തിന്റെ ധ്വനിയുണ്ട്. പക്ഷെ
അതേസമയംതന്നെ വിരിഞ്ഞു വികസിച്ച, തനി വെണ്ണയുടെ നിറമുള്ള ആ ശരീരം
പ്രദര്ശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാന് പേടിയാണ് തനിക്ക്.
പുരുഷദാഹിയും വശ്യമാനോഹരിയുമായ ഒരു യക്ഷിയുടെ ഭാവമാണ് ആ കണ്ണുകളില്. കരിയെഴുതി
കറുപ്പിക്കാതെ ഒരിക്കലും താനത് കണ്ടിട്ടില്ല. പൊക്കിളിനു താഴെ ശരീര വര്ണ്ണത്തില്
നിന്നും വേറിട്ട് മനസ്സിലാക്കാന് സാധിക്കാത്ത തരത്തില്
പറ്റിപ്പിടിച്ചുകിടക്കുന്ന അരഞ്ഞാണം എന്തിനാണ് ഈ പ്രായത്തിലും അവര് ധരിക്കുന്നത്?
അത് കാണുമ്പോഴൊക്കെ ലിംഗം നിര്ത്താതെ ഒലിപ്പിക്കും.
അവന് എഴുന്നേറ്റ് തൊടിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഈ ജോലി മഹാ ബോറാണ്. ഒരുപക്ഷെ ഈ
ലോകത്തിലേക്കും ബോറന് ജോലി. എങ്കിലും ഈ വീട്ടില് അത് ഏറ്റവും ഹരം പകരുന്ന
ജോലിയാണ്. ലക്ഷ്മിയമ്മ എന്ന മദാലസയുടെ സാന്നിധ്യം തന്നെപ്പോലെ ഒരാള്ക്ക്
ചിന്തിക്കാവുന്നതിനും അപ്പുറമാണ്. പഴയ ചില സിനിമാ നായികമാരുടെ തനിപ്പകര്പ്പ് ആണ്
അവര്. അവരെപ്പോലെ മാംസം ആവോളമുള്ള ശരീരം. തഴച്ചു നീണ്ട മുടി. ഒടുക്കത്തെ ചന്തികളും
മുലകളും. ഹോ, ആയ കാലത്ത് നായര് സാറ് ശരിക്കും സുഖിച്ചിട്ടുണ്ട്. കെട്ടിച്ചുവിട്ട
മക്കള് ഉണ്ടായിട്ടും, എന്ത് വടിവുള്ള ശരീരമാണ്! എല്ലാം അളവിലേറെ ചാടിയിട്ടുണ്ട്
എങ്കിലും ഒന്നും തെറ്റായ രീതിയിലല്ല. കൃത്യം വേണ്ട രീതിയില് തന്നെയാണ് ഓരോ ഭാഗവും
വികസിച്ച് മാംസളമായിരിക്കുന്നത്.
“മോനെ”
വീടിനു പിന്നിലെത്തിയ നിഷാദ് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലുള്ള ആ വിളി കേട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
ജാലകത്തിന്റെ സമീപം, മുറിയുടെ ഉള്ളില് മുടി അഴിച്ചിട്ടു നില്ക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയമ്മ.
സാരി മാറ്റി നെഞ്ച് ഒരു തോര്ത്തുകൊണ്ട് മറച്ചിട്ടുണ്ട്. തോര്ത്തിന്റെ
ഇരുഭാഗത്തും കാണപ്പെട്ട വയര് മടക്കുകളില് എണ്ണമയം.
“എന്താ ആന്റീ” അവന് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.
“രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് അച്ഛനെ നോക്കാനെന്നും പറഞ്ഞു മൂത്ത മരുമോള് വരുന്നുണ്ട്”
ലക്ഷ്മിയമ്മ പറഞ്ഞു. അവരുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകളുടെ ചലനം പോലും നിഷാദിന് ലഹരി
പകര്ന്നു. കീഴ്ചുണ്ട് ഒരു പൂവിതള് പോലെ മലര്ന്നതാണ്. കടിച്ച് ചപ്പാന് തോന്നുന്ന
പൂവിതള്. അവര് എന്താണ് പറയാന് ശ്രമിക്കുന്നതെന്ന് പക്ഷെ അവന് മനസ്സിലായില്ല.
“വീട് ഭാഗം വയ്പ്പിക്കാന് കുറെ നാളായി മൂത്തവന് ശ്രമിക്കുന്നു. അവളുടെ വരവും
അതിനുവേണ്ടിയാ. ചേട്ടന് ചത്തുപോകുമോ എന്നൊരു പേടി എല്ലാത്തിനുമുണ്ട്”
അവര് ചിരിച്ചു. മനുഷ്യനെ കൊല്ലുന്ന ചിരി. ആ പല്ലുകള്ക്കും ചുവന്ന മോണയ്ക്കും
എന്താ അഴക്. സ്വന്തം ഭര്ത്താവ് മരിച്ചുപോകുന്ന കാര്യം എത്ര ലാഘവത്തോടെയാണ് അവര്
പറയുന്നത് എന്ന് ആ അവസ്ഥയിലും അവന് ചിന്തിക്കാതിരുന്നില്ല. ആഴമേറിയ സമുദ്രം
പോലെയാണ് സ്ത്രീമനസ്സ്. അടിയിലെ ചുഴികളും അപകടങ്ങളും മുത്തുകളും പുറമേ കാണാന്
സാധിക്കില്ല.
“മോനൊരു ഉപകാരം ചെയ്യണം” അവര് ശബ്ദം തീരെ താഴ്ത്തി.
“ആന്റി പറ”
“നീ അവള് വന്നാല് അവധിയെടുത്ത് പോകണം. പകരം ആരെയും വിടുകയും ചെയ്യരുത്. അവള് തന്നെ
നോക്കട്ടെ അങ്ങേരെ”
നിഷാദിന് മനസ്സിലായില്ല അവരുടെ ഉന്നം. അപ്പോള് ലക്ഷ്മിയമ്മ വിശദീകരിച്ചു.
“രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് അവള് മടുക്കും. പിന്നെ തിരികെ പൊക്കോളും. നീയുള്ളത് കൊണ്ടാ
അവള്ക്ക് സഹായിക്കണം എന്ന് തോന്നിയത്. ഫോണ് വിളിച്ചപ്പോള് ഞാന് അറിയാതെ
നിന്നെപ്പറ്റി പറഞ്ഞിരുന്നു. നിന്നെപ്പോലെ ആരോഗ്യമുള്ള ഒരാള് നോക്കാനുണ്ടെങ്കില്,
ചുമ്മാ ആ പേര് പറഞ്ഞിവിടെ നില്ക്കാമല്ലോ. എന്നിട്ട് കാര്യോം സാധിക്കാം” അവരുടെ
സുന്ദരമായ മുഖത്ത് വെറുപ്പ് പടര്ന്നുപിടിച്ചു. ലക്ഷ്മിയമ്മയ്ക്ക് സ്വന്തം മക്കളെ
ഇഷ്ടമല്ല എന്ന നിഷാദിന്റെ സംശയം കൂടുതല് ബലപ്പെട്ടു.
അവന് തലയാട്ടി. മരുമകള് ഇവിടെ നില്ക്കുന്നത് ഇവര്ക്കിഷ്ടമല്ല. തനിക്കും. ഇവിടെ
വേറാരും വേണ്ട. ലക്ഷ്മിയമ്മയും താനും സാറും മാത്രം മതി ഇവിടെ. സാറ് എന്നും
ഇങ്ങനെതന്നെ കിടക്കണം. ലക്ഷ്മിയമ്മ എന്ന മദാലസയുടെ ശരീരം ആവോളം അനുഭവിച്ച് കൊതി
തീരുംവരെ. പക്ഷെ അത് നടക്കുമോ? അപ്പോഴാണ് അവന് മറ്റൊരു സംശയം തോന്നിയത്.