“ചെലപ്പോ പോയില്ലേലോ?” അവന് ചോദിച്ചു.
ലക്ഷ്മിയമ്മ അസ്വസ്ഥതയോടെ തലയാട്ടി. അവള് പോകും എന്നുതന്നെയായിരുന്നു അവരുടെ
വിശ്വാസം.
“പോകും; മേലനങ്ങി ജോലി ചെയ്യാത്തവള്ക്ക് ചേട്ടനെ പൊക്കിയെടുക്കാന് പറ്റുമോ”
നിഷാദ് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ചേട്ടന്റെ മുമ്പില് വച്ച് ഇതെപ്പറ്റി ഒന്നും പറയരുത് കേട്ടോ”
അവന് തലയാട്ടി. ലക്ഷ്മിയമ്മ പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ഓളം വെട്ടുന്ന ആ
അരക്കെട്ടിലേക്കും അടിപ്പാവാടയുടെ ഉള്ളില് ഇളകിമറിയുന്ന വിരിഞ്ഞുരുണ്ട
ചന്തികളിലേക്കും നോക്കി നിഷാദ് അണ്ടി തടവി. തനിക്കും അവര്ക്കുമിടയിലെ ഒരു രഹസ്യം!
ഇതുപോലെ ഒരുപാട് രഹസ്യങ്ങള് തങ്ങള്ക്കിടയില് ഉണ്ടാകട്ടെ. ഉണ്ടാകും; ഉണ്ടാകണം.
ലക്ഷ്മിയമ്മ പറഞ്ഞതുപോലെതന്നെ സംഭവിച്ചു. മരുമകള് ശ്രീജ രണ്ടു ദിവസം പോലും
മുഴുമിപ്പിക്കാതെ തിരികെപ്പോയി. നായരെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് നിസ്സാര കാര്യമല്ല
എന്നവള്ക്ക് ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ടുതന്നെ മനസ്സിലായി. ജോലിക്കാരന് ഇല്ലാതെ ഒന്നും
നടക്കില്ല. പക്ഷെ താനെത്തിയതോടെ അവന് പൊയ്ക്കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
“ഹോ ആശ്വാസമായി” അടുത്ത ദിവസം നിഷാദ് തിരികെ എത്തിയപ്പോള് വിടര്ന്ന ചിരിയോടെ
ലക്ഷ്മിയമ്മ പറഞ്ഞു. ആ മാദകമായ ചിരിയില് മയങ്ങിപ്പോയി അവന്.
ശ്രീജ വന്നത് നായരെ സന്തോഷിപ്പിച്ചിരുന്നു. ലക്ഷ്മി തനിച്ച് നിഷാദിന്റെ കൂടെ
ആയിരിക്കുന്നത് അയാളെ വല്ലാതെ അലട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ശ്രീജ വന്നപ്പോള്
അവന് പോയത് അയാളെ സംശയാലുവാക്കി. അവന് സുഖമില്ലാതായി എന്നാണ് കാരണമായി ലക്ഷ്മി
പറഞ്ഞത്. അവനെന്തെങ്കിലും രോഗമുള്ളതായി അയാള്ക്ക് തോന്നിയിരുന്നില്ല. പിന്നെ?
ശ്രീജ തന്നെ നോക്കാന് വന്നതാണെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. ഇവിടെ താമസിക്കാന് തയ്യാറെടുത്ത്.
“അവനെന്താ അമ്മെ പോയത്” ശ്രീജ തന്റെ മുമ്പില് വച്ചാണ് അത് ചോദിച്ചത്.
“അവന് നടു വിലങ്ങി; കുറെ ദിവസമെടുക്കും ശരിയാകാന്” അത് പറഞ്ഞപ്പോള് ലക്ഷ്മിയുടെ
മുഖത്തെ വെറുപ്പ് എന്തിനായിരുന്നു? ശ്രീജ വന്നപ്പോള് അവള് അവനെ മനപ്പൂര്വ്വം
പറഞ്ഞു വിട്ടതല്ലേ? അതെപ്പറ്റിത്തന്നെ അയാള് ചിന്തിച്ചു കിടക്കവേ ആണ് നിഷാദ്
തിരിച്ചെത്തിയത്.
“രണ്ടു ദിവസമായി കുളിപ്പിച്ചിട്ട്. മോനില്ലാതെ എങ്ങനെ കുളിപ്പിക്കാനാ” ഭാര്യയുടെ
സ്വരം അയാളുടെ കാതിലെത്തി. അവന് തിരികെയെത്തിയിരിക്കുന്നു. പകയോടെ അയാള്
ഓര്ത്തു. എല്ലാം ലക്ഷ്മിയുടെ പ്ലാനാണ്. ശ്രീജ വന്നപ്പോള് പോയവന്, അവള്
പോയയുടന് തിരികെ വന്നിരിക്കുന്നു. നായരുടെ ഉള്ളില് സംശയത്തിന്റെ മേഘപടലങ്ങള്
നിറഞ്ഞു.
നിഷാദ് മുറിയിലേക്ക് വന്നപ്പോള് അയാള് അസ്വസ്ഥതയോടെ പുറത്തേക്ക് നോട്ടം മാറ്റി;
ജനലിലൂടെ.
“കുളിക്കാം സാറേ” അവന് ചോദിച്ചു.
ലക്ഷ്മിയുടെ ശരീരഗന്ധം മുറിയില് നിറയുന്നു. നായര് നോക്കി. പ്രസരിപ്പോടെ
ഉള്ളിലേക്ക് വരുന്ന ലക്ഷ്മി. ഇന്നലെയും മിനിങ്ങാന്നും ഇവളുടെ മുഖത്ത്
സന്തോഷത്തിന്റെ കണിക ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. വീര്ത്തുകെട്ടിയ ഭാവമായിരുന്നു സദാ.
ഭാര്യയുടെ വയര് പൂര്ണ്ണ നഗ്നമായിരുന്നത് നായര് ശ്രദ്ധിച്ചു. ശ്രീജ വന്നപ്പോള്
ഇവള് വേഷം ധരിച്ചിരുന്നത് മാന്യമായിട്ടായിരുന്നു. എന്നാലിപ്പോള്! ലേശം ചാടി
തുളുമ്പി നിന്നിരുന്ന വയറിന്റെ നടുവിലെ വലിയ പൊക്കിള്ക്കുഴിയിലേക്കും അതിന്റെ താഴെ
അലസമായി കിടക്കുന്ന അരഞ്ഞാണത്തിലേക്കും നായര് അസ്വസ്ഥതയോടെ നോക്കി.
“ഞാന് വെള്ളം പിടിച്ചു വക്കാം. മോന് ചേട്ടനെ കൊണ്ടുവാ” ഉത്സാഹത്തോടെ അവനോടു
പറഞ്ഞിട്ട് ലക്ഷിയമ്മ കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി. കുളിക്കേണ്ട എന്ന് പറയാന് നായര്
മോഹിച്ചു. പക്ഷെ പറ്റണ്ടേ. ഒരു അന്യപുരുഷന്റെ മുമ്പില് ഇങ്ങനെയൊക്കെ വസ്ത്രം
ധരിച്ച്..
“എഴുന്നേല്ക്ക് സാറെ”
നായര്ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാനാകില്ലായിരുന്നു. നിഷാദ് അയാളെ കസേരയില് ഇരുത്തി ഉരുട്ടി
കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി. ലക്ഷ്മിയമ്മ ബക്കറ്റില് വെള്ളം നിറച്ച് കാത്ത്
നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു. നിഷാദ് അയാളെ അകത്ത് കയറ്റിയ ശേഷം വാതില്ക്കലേക്ക് മാറി.
ഭാര്യ കുളിപ്പിക്കുമ്പോള് നായര് കണ്ണുകള് അടച്ചു. നിഷാദ് ആര്ത്തിയോടെ നോക്കി.
ജലകണങ്ങള് തെറിച്ച് ലക്ഷിയമ്മയുടെ വയറും ബ്ലൌസും പതിവിലധികം നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ചാരനിറമുള്ള ബ്ലൌസിന്റെ ഉള്ളില് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വമ്പന് മുലകള്! നിഷാദ് ഞെട്ടി.
അവര് ബ്രാ ധരിച്ചിട്ടില്ല. നനഞ്ഞ ബ്ലൌസിന്റെ ഉള്ളില് മുലകള് നഗ്നമാണ്.
ത്രസിച്ചു നില്ക്കുന്ന മുലഞെട്ടുകള്. അവന്റെ പാദം മുതല് ശിരസ്സ് വരെ ഒരു തരിപ്പ്
പടര്ന്നുപിടിച്ചു.
കണ്ണുകള് തുറന്ന നായരും കണ്ടു തന്നെ എന്നും, ഈ അവസ്ഥയില് പോലും
വികാരത്തിനടിമയാക്കാന് പോന്ന സ്വന്തം ഭാര്യയുടെ നനഞ്ഞൊട്ടിയ വസ്ത്രവും തിങ്ങി
നിറഞ്ഞ മുഴുത്ത സ്തനങ്ങളും. അയാളെ ഞെട്ടിച്ചത് ആ നഗ്നതയല്ല, മറിച്ച് സ്ത്രീകളില്
വികാരോത്തേജനം ഉണ്ടാകുമ്പോള് മാത്രം പുറത്തേക്ക് തുറിക്കുന്ന ഞെട്ടുകള് ആണ്.
രണ്ടു ചെറു മുന്തിരിപ്പഴങ്ങള് പോലെ ബ്ലൌസിന്റെ ഉള്ളില് കൂര്ത്ത് നില്ക്കുന്ന
ഞെട്ടുകള്. ലക്ഷ്മിയമ്മ നായരുടെ തല തുവര്ത്തിയിട്ട് നിഷാദിനെ നോക്കി.
“കൊണ്ടുപൊക്കോ മോനെ”
തോര്ത്ത് ബക്കറ്റിലേക്ക് ഇട്ടിട്ട് അവര് കൊഴുത്ത കൈകള് പൊക്കി മുടി
അഴിച്ചുകെട്ടി. എല്ലാം കാണിച്ചുള്ള ആ നില്പ്പ് നായരുടെ ഉള്ളില് ഒരേ സമയം കാമവും
പകയും ഉണ്ടാക്കി. അവനെ കാണിക്കുകയാണ് അവള്; എല്ലാം. പക്ഷെ നിസ്സഹായനായിരുന്നു
അയാള്; തീര്ത്തും നിസ്സഹായന്.
നിഷാദ് ലക്ഷ്മിയമ്മയെ നോക്കാതെ കസേര തിരികെയുരുട്ടി. അവന്റെ ഹൃദയം കുരങ്ങനെപ്പോലെ
ചാടിക്കളിച്ചു. ആദ്യമായാണ് അവരുടെ പച്ചമുലകള് അവന് കാണുന്നത്. ഇത്രയേറെ കാമം
സിരകളെ കീഴടക്കിയ ഒരു സന്ദര്ഭം അവന്റെ ജീവിതത്തില് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. നായരെ തിരികെ
കിടത്തുമ്പോള് അവനയാളെ നോക്കി. ആ മുഖത്തെ ഭാവം അവന് വിവേചിക്കാനായില്ല. സാറിനു
ഉള്ളില് നല്ല ബോധമുണ്ട്. പക്ഷെ സംസാരിക്കാനാവുന്നില്ല. ആന്റി അങ്ങനെയൊക്കെ
കാണിക്കുന്നത് സാറിന് പ്രയാസം ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടാകാം. പക്ഷെ, ചോരയും നീരുമുള്ള
സ്ത്രീയാണ് അവര്. ഓര്ത്തപ്പോള് നിഷാദിന്റെ ലിംഗം നനഞ്ഞു.
“മോനെ ചേട്ടന് കഞ്ഞി കൊടുക്കണം. ഞാനീ നനഞ്ഞ തുണി ഒന്ന് മാറിയിട്ട് വരാം”
വാതില്ക്കലെത്തി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞിട്ട് ലക്ഷ്മിയമ്മ പോയി.
നായര്ക്ക് ചെറിയ ആശ്വാസമുണ്ടായി. അതേ വേഷത്തോടെ അവള് കഞ്ഞിയുമായി വരുമോ എന്ന
ശങ്കയിലായിരുന്നു അയാള്. നിഷാദ് തലയണ നിവര്ത്തിയിട്ടു നായരെ മെല്ലെ
എഴുന്നേല്പ്പിച്ച് ചാരിയിരുത്തി. ഒപ്പം താങ്ങിക്കൊണ്ട് അവനും ഇരുന്നു.