ലിജോവർഗ്ഗീസ് ഫ്രം കോട്ടയം – 12

ശാലിനിയ്കിട്ട് ഞാൻ പണ്ണുന്നുണ്ട് എന്ന കാര്യം ശ്രീദേവിയാന്റിയ്ക് അറിയാം!

ഒന്ന് രണ്ട് പ്രാവശ്യം തമാശ മട്ടിൽ ശാലിനി കേൾക്കാതെ അൽപ്പം മുനവച്ച സംസാരങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്!

എന്റെ പൊക്കം ഉണ്ട് ആന്റിയ്ക്!

ആറടി പൊക്കത്തിൽ അതിന് ഒത്ത വണ്ണത്തിൽ നാൽപ്പത് വയസ്സുള്ള ഒരു ആറ്റൻ ഉരുപ്പടി!

വെളുത്ത നിറം!

ശാലിനിയുടെ അതേ മുഖം!

എന്റെ വണ്ണം കാണും ഒരു തുടയ്ക്…!

വലിയ ഒരു കുമ്പളങ്ങയുടെ വലുപ്പം കാണും ഒരു മുലയ്ക്…!

ശ്രീദേവിയാന്റിയ്ക് എന്നെ അങ്ങ് ക്ഷ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട് പക്ഷേ ആന്റിയ്ക് ശാലിനിയെ ഭയമാണ്!

അത് കൊണ്ടാവണം അത്രയ്ക് അങ്ങ് അടുക്കാത്തത്!

ശാലിനിയും ഞങ്ങൾക്ക് അങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക് ഇടപഴകാനുള്ള അവസരങ്ങൾ അത്ര നൽകാറുമില്ല!

ഞങ്ങൾ ഒരു കളി കൂടി കളിച്ച് അത്താഴവും കഴിഞ്ഞ് മുകൾ നിലയിലെ സിറ്റൌട്ടിൽ ഇരുട്ടത്ത് വെറും നിലത്ത് ഭിത്തിയിൽ ചാരി കാലും നീട്ടി ഇരുന്നു….
ഞാൻ അവൾ തന്ന ഒരു ലുങ്കി ഉടുത്തിട്ടുണ്ട് അവൾ അടിയിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ നേർത്ത ഒരു ഗൌണും!

അൽപ്പനേരം യാതൊന്നും മിണ്ടാതെ ഞങ്ങൾ നിലാവും നക്ഷത്രങ്ങളും നോക്കി ഇരുന്നു….

പതിയെ എന്റെ മടിയിലേയ്ക് തലചായ്ച്ച് ശാലിനി കിടന്നു….

“വറീച്ചാ….”

നേർത്ത ശബ്ദത്തിൽ അവൾ വിളിച്ചു!

ഞാൻ പതിയെ മൂളി…

“നീയാ ഫസ്റ്റ് ഗ്രൂപ്പിലെ സെലിന്റെ പുറകേ കോഴിപ്പൂവൻ പിടയുടെ പിന്നാലെയെന്ന പോലേ മണപ്പിച്ചോണ്ടു നടക്കുന്നതെന്നാടാ മൈരേ?”

അവൾ പെട്ടന്ന് കൈകുത്തി തിരിഞ്ഞ് ചോദിച്ചു!

കോപ്പ്! പൂറീടെയാ കിടപ്പും ഭാവോം ദയനീയമായ ആ വിളിയുമൊക്കെ കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ വിചാരിച്ചത് ശ്രീദേവീടെ ഊക്ക് കഥ ആണെന്നാ…. ഇത്…. ഈ മൈരവരാതി!

ഞാൻ തികട്ടിവന്ന ദേഷ്യം പുറത്ത് കാട്ടാതെ പറഞ്ഞു:

“പോടീമൈരേയവരാതം പറഞ്ഞൊണ്ടാക്കാതെ!
അവളു മോടെ കൂട്ടുകാരിയാ!
പള്ളീലുഞ്ഞങ്ങളൊരുമിച്ചാ കോട്ടേത്താ വീടും!
അപ്പപ്പിന്നെ കണ്ടാ മിണ്ടില്ലേ?”

“അങ്ങനാണേ കൊഴപ്പവില്ല! ഞാഞ്ചോയിച്ചെന്നേയൊള്ളു! അവളൊരു പാവാടാ നല്ല ഒന്നാന്തരം സ്വഭാവം! നീയായതിനെ നശിപ്പിക്കാനൊരുങ്ങല്ല്!

ദൈവം പൊറുക്കില്ല പറഞ്ഞേക്കാം!

ഗൾഫീന്നു എനിക്കാകെ സൽസ്വഭാവം കണ്ട് അസൂയ തോന്നീട്ടൊള്ളത് ഇവളോട് മാത്രമാ!
ബാക്കിയെല്ലാ മൈരുകളുങ്കണക്കാ!

പുറത്തു വല്യ പതിവ്രതകളും പൂച്ച പാലുകുടിക്കുമ്പോലെ കണ്ണടച്ചോണ്ടുള്ള അവരാതോം!”

നല്ലവളുമാരു നന്നായി നടന്നോട്ടെ എനിക്കു തക്കാലന്നീ മതിയെടീ മൈരേയാ വിഷയമ്പിട്”
ഞാൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും ചാടിയെണീറ്റിരുന്ന് അവൾ വീണ്ടും വിളിച്ചു:

“എടാ……..”

“ങൂ….”

“നീ സെലിന്റെ പാട്ട് കേട്ടിട്ടുണ്ടോ?”

“അവളൊറ്റയ്ക് പാടുന്ന കേട്ടിട്ടില്ല പള്ളീലാറേഴു പേരു ഒരുമിച്ചല്ലേ?”

“എന്നാലൊന്നു കേക്കണം!
നീ ലിറ്റിമോളോടു പറ ഒരിക്കലവളെ
വീട്ടിലോട്ടു വിളിക്കാൻ!

എന്നിട്ടൊന്നു പാടിച്ചേ!
പള്ളിപ്പാട്ടല്ല വേറേ പാട്ട്!
ഹോ….ന്താ മോനേ ആ സ്വരം ആ ഈണം!
നല്ലൊന്നാന്തരം പാട്ടുകാരിയാ അവള്!!

പറഞ്ഞിട്ടവൾ വീണ്ടും എന്റെ മടിയിലേയ്ക് തലവച്ച് മലർന്ന് കിടന്നു….

“നിന്നോടു ഞാമ്പറഞ്ഞില്ലാരുന്നോ ഞാനിങ്ങനായ കഥ പറയാവെന്ന്?”

ഞാൻ മൂളി…..

“നിന്നോടു ഞാമ്പറഞ്ഞതു……
പത്താംക്ളാസിൽ പഠിയ്കുമ്പ വീട്ടി വേലയ്ക് നിന്ന പാണ്ടിക്കാരൻ പയ്യനെക്കൊണ്ട് പൂറ് നക്കിച്ച് തൊടങ്ങിയതാ എന്നല്ലേ?

അന്നത് ഞാൻ എന്നോട് തന്നെയുള്ള വെറുപ്പ് മൂലം പറഞ്ഞതാ!

അവനിവടത്തെ വേലക്കാരനല്ല!

എന്റാങ്ങളയാടാ….എന്റെ കുഞ്ഞാങ്ങള!

ശ്രീദേവി എന്ന വടയക്ഷീടെ വയറ്റിലല്ല അവൻ ജനിച്ചത് എന്ന് മാത്രം!

മുത്തുച്ചാമി ….. ഞങ്ങടെ സ്വന്തം മുത്തു!

നാഗർകോവിലിലാ അവന്റെ വീട്! എന്നെക്കാൾ രണ്ട് വയസ്സിന്റെ ഇളപ്പമേ അവനുള്ളു!

എന്നാലും ഞാൻ അവന്റെ അക്കനായി
അവന്റെ സ്വന്തം ശാലുവക്ക!
ആ ശാലുവക്കാ എന്ന വിളീൽ ഉണ്ട് എല്ലാം!
ഒരു കടലോളം സ്നേഹം!

തീർത്ത് കുഞ്ഞായിരിക്കുമ്പ ഇവിടെ വന്നതാ അവൻ! അവന്റെ പത്താം വയസ്സിൽ!

അച്ചൻ പാളയം മാർക്കറ്റിൽ നിന്നും കണ്ടെത്തി കൊണ്ടുവന്നതാണ് അവനെ!

അച്ചൻ എന്ന് പറയുന്നതിലും അച്ചനും ഞാനും എന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി!

ഒരു തമിഴ് ദമ്പതികളുടെ കൂടെ ഒരു നിക്കർ മാത്രമിട്ട വെളുത്ത് വിളറി പല്ലുകൾ ഉന്തി കണ്ണുകളും കുഴിഞ്ഞ ഒരു കുഞ്ഞ് അസ്ഥികൂടം പോലെ ഒരു ആൾരൂപം!

അതായിരുന്നു അന്ന് അവൻ!

ആ സ്ത്രീയുടെ ചേലത്തുമ്പിൽ പിടിച്ച് അവൻ!
അവന്റെ അമ്മയാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു!

അവരുടെ ഒക്കത്ത് എണ്ണമയം ഇല്ലാത്ത ചെമ്പൻ മുടിയുമായി ഒരു പെൺകുഞ്ഞും ഉണ്ട്!

നാല് പട്ടിണിക്കോലങ്ങൾ…!

അച്ചന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് നടന്ന പന്ത്രണ്ട് വയസ്സുകാരി ആയ ഞാൻ അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചത് ചായക്കടയുടെ ചില്ലലമാരയിൽ ഇരിയ്കുന്ന പലഹാരങ്ങളിലേയ്ക് കണ്ണിമയ്കാതെ കൊതിയോടെ അവൻ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ്…!

ദൈന്യമായത് എങ്കിലും നിഷ്കളങ്കമായ മുഖം!

എലിപ്പല്ല് പോലെ പുറത്തേയ്ക് നിൽക്കുന്ന രണ്ട് പല്ലുകൾ അവന് ഒരു ഓമനത്വമാണ് നൽകിയിരുന്നത്!

അവൻ എന്താ ഇത്ര കാര്യമായി നോക്കുന്നത് എന്നാണ് ഞാൻ നോക്കിയത്!

ഞാൻ കൈയിൽ പിടിച്ച് നിന്ന അച്ചനെ തോണ്ടി!

“എന്താ മോളേ….”

അച്ചൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ മിണ്ടാതെ അവനെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി!

“ഹഹഹ! എന്റെ മോക്കത് അവനുവാങ്ങിക്കൊടുക്കണം അല്ലേ!”

ഞാൻ ചമ്മലോടെ തലയാട്ടി

“ന്നാ ബാ..”

എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്ന അച്ചൻ പെട്ടന്ന് നിന്നു!

“മോളു വന്നേ…”
പെട്ടന്ന് അച്ചൻ എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് തിരികെ നടന്നു. അടുത്ത കടയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് മൂന്ന് ചോക്ളേറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞ അച്ചൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു ഇരുപത് രൂപ നോട്ട് എടുത്ത് എന്റെ കൈയിൽ തന്നു!

ഞാൻ മൂന്ന് ഫൈവ് സ്റ്റാർ വാങ്ങി കൈയിൽ പിടിച്ച് രൂപ നൽകി ബാക്കി വാങ്ങി….

കടയിൽ ചോക്ലേറ്റ് എന്ന് പറയൂമ്പോളും പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് രൂപയെടുത്ത് എന്റെ കൈയിൽ തരുമ്പോളും എല്ലാം അച്ചന്റെ കണ്ണുകൾ അവരുടെ അടുത്തേയ്ക് നടന്നടുത്ത ഒരു കറുത്ത് മെല്ലിച്ച പ്രായമായ മനുഷ്യനിൽ ആയിരുന്നു!

അടുത്ത് ചെന്ന് അയാൾ കൈകാലുകൾ എടുത്ത് വലിയ ആംഗ്യങ്ങൾ കാട്ടി അവന്റെ അച്ചനോടും അമ്മയോടും അവനെ ചൂണ്ടി എന്തോ സംസാരിയ്കുന്നുമുണ്ട്!

“കുമാരാ…..”

അപ്പുറത്തേയ്ക് നോക്കി അച്ചൻ
അൽപ്പം ഉറക്കെ വിളിച്ചു……

“ആഹാ… ആരിത് സാറോ! സാറിതെന്ന് വന്നു?”

മുറുക്കാൻ കറ പിടിച്ച പല്ലുകൾ മുഴുവനും വെളിയിൽ കാട്ടി തല മുഴുവനും നരച്ച ഒരു പോലീസുകാരൻ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേയ്ക് വന്നു!

അടുത്ത് വന്ന പോലീസുകാരൻ അച്ചൻ തലയാട്ടി വിളിച്ചപ്പോൾ അച്ചന്റെ മുഖത്തോട്ട് തന്റെ ചെവി അടുപ്പിച്ചു!

എന്താ പറഞ്ഞത് എന്ന് ഞാൻ കേട്ടില്ല!
കുമാരൻപോലീസ് അവന്റെ ഒക്കെ അരികിലേയ്ക് നടന്നു!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *