വഴിയാത്രയ്ക്കിടയിൽ – 1

ഇത് വരെ കിട്ടിയിട്ടുള്ളു..!. ഒരു

തവണ നേരിട്ട്ഒന്ന് സുഖിക്കാൻ വല്ല

പെണ്ണിന്റെയടുത്തും പോയാലോ..

എന്നൊക്കെ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട്

ജോലിയുടെ ഇടവേളകളിൽ മറെെൻ ഡ്രൈവിലെ തെളിഞ്ഞ ആകാശനീലിമ നോക്കി നെടുവീർപ്പിടാറുണ്ട്

മിക്കപ്പോഴും …. എങ്ങനെ തോന്നാതിരിക്കും, എത്ര ജോഡി

കിളികളാണ് ഇളവെയിലിൽ ചോക്ളേറ്റും തിന്ന് കുടമാറ്റം നടത്തി കൊതുപ്പിക്കുന്നത്…! മുഴുനീള

ഡ്രസ് ഇട്ട് മുഖം മറച്ച് നടക്കുന്ന

പെൺകുട്ടികൾ പോലും കൂളായി

കുടമറയത്തിരുന്ന് ചുണ്ട് കുടിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ

ആദ്യമൊക്കെ തരിച്ചു പൊന്തിയ

അസൂയയോടൊപ്പം അത്ഭുതവും

തോന്നിയിരുന്നു…… പക്ഷേ ഇപ്പോൾ

ചെറിയ നിരാശയാണ് തോന്നാറുള്ളത്. ഇത്രയും കാലം

ആയിട്ടും വീഡിയോസ് കണ്ട്

വാണം വിടാനല്ലാതെ ഒന്നിനും

കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലല്ലോ എന്ന നഷ്ടബോധം……… തത്കാലം

എല്ലാവരെയും നോക്കി കമ്പിയാക്കി

വിശാല മറൈൻ ഡ്രൈവ് വാണം

ബെഡ്ഡിൽ മലർന്ന് കിടന്ന്

മുകളിലിലെ ഫാൻ വരെ അര പൊക്കി വളഞ്ഞടിച്ച് നീട്ടി

തെറുപ്പിച്ചടിച്ച് വിട്ടു കൊണ്ട് ഞാൻ തൃപ്തിയടഞ്ഞു പോന്നു…

 

അങ്ങനെയങ്ങനെ കൊട്ടക്കണക്കിന് നഷ്ടബോധവും

പേറിയാണ് ഇന്നും ഞാൻ ഡ്രൈവിൽ ഇരിക്കുന്നത്….

 

“മോനേ… കൈ നോക്കാം..

നല്ല മുഖലക്ഷണമുണ്ടല്ലോ.. സാറേ

കൈ നോക്കാം….” ഇടയ്ക്കിടെ

കാണാറുള്ള ചേച്ചി പതിവ്

പോലെ പച്ച സാരിയുമുടുത്ത്

നിന്ന് കറങ്ങുന്നു..ആദ്യ ദിവസം

കണ്ടപ്പോൾ തൊട്ട് രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ

കൊണ്ട് ചേച്ചിയെ ആ വലിയ

തിരക്കിനിടയിലും ശരിക്കും

ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു ….എവിടെയോ കണ്ട്

മറന്ന ഒരു രൂപമാണ് ചേച്ചിയുടെ .

സണ്ണിയെ കണ്ട് തല ചൊറിഞ്ഞ

തിലകനെപ്പോലെ ഒരു എത്തും

പിടിയും കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട് ഞാനത് വിട്ടു.. പക്ഷേ രണ്ടാമത്തെ

കാര്യമാണ് എന്നെ ആകർഷിച്ചത്.

റൗണ്ടിൽ കണ്ട അലവലാതി കിളവിയെപ്പോലെയോ വെള്ളയുടുത്ത് മുറുക്കിത്തുപ്പി

തത്തയും കാർഡുമൊക്കെയായി

കൗശലത്തോടെ കൈ നോക്കുന്ന

കാക്കാലൻമാരെപ്പോലെയോ

ഉള്ള ഒരു രൂപമോ പെരുമാറ്റമോ

അല്ല ചേച്ചിയുടെ . കൂടുതലും ഒരു

പച്ച സാരിയും ബ്ലൗസുമിട്ട് വൃത്തിയായി അതുടുത്ത് ഒരു മടക്ക് കുടയും വാനിറ്റി ബാഗും തൂക്കി നടന്ന് വരുന്നത് കാണാൻ ഒരു ഗമയുളള ആനച്ചന്തമുണ്ട്. ശരിക്കും ആനച്ചന്തം തന്നെയാണ്! കാരണം

ചേച്ചിക്കും നല്ല എണ്ണക്കറുപ്പാണ്.

അത് പക്ഷെ ചളി പുളി ആയ

അയഞ്ഞ ശരീരമൊന്നുമല്ല..

ചില മെലിഞ്ഞതെങ്കിലും മിനുമിനുത്ത തൊലിയുള്ള വടിവൊത്ത ആനകളെപ്പോലെ..

കുളിച്ചൊരുങ്ങി തിളങ്ങുന്ന ശരീരവുമായി അതുങ്ങൾ വരുന്നത്

കണ്ട് നോക്കി നില്ക്കാറുണ്ടല്ലോ..

അതുപോലെ വൃത്തിയായി

അളന്നു മുറിച്ച അന്നനടയോടെ

താത്പര്യമുള്ള ആളുകളെ

വിളിച്ചിരുത്തി ഒരു ധൃതിയോ വെപ്രാളമോ ഇല്ലാതെ സാവധാനം

ചേച്ചി ബിസിനസ് ചെയ്യുന്നത്

കാണുവാൻ എന്തോ ഒരു പ്രത്യേക

ഭംഗി തോന്നി. സാധാരണ കൈ നോട്ടക്കാരുടെ വെള്ളയും വെള്ളയും ധരിച്ച കാപട്യവും ആക്രാന്തവുമൊന്നും

ഒരിക്കലും കണ്ടിരുന്നില്ല ആ മുഖത്ത്.. പൂക്കളും ചതുരവുമൊക്കെ ഇടകലർന്ന

പല തരം സാരികളിലായി ചേച്ചിയെ

കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും സ്വർണക്കരയുള്ള പച്ച സാരിയും

ബ്ളൗസുമായിരുന്നു എനിക്ക്

ഏറ്റവും ചേർച്ച തോന്നിയത്.

….ഒരു പാവംവായ്നോട്ട കോഴി

മാത്രമായ എനിക്ക് അത് മാത്രമല്ല

എണ്ണക്കറുപ്പുള്ള പെണ്ണിനോട്

വല്ലാത്ത ഒരിഷ്ടവുമുണ്ടായിരുന്നു.

ഒരു പക്ഷെ വളരുന്ന കാലത്ത

എന്റെ അയൽവാസിയായ കളിക്കൂട്ടുകാരിയും ഒരു കറുത്ത

സുന്ദരിയായത് കൊണ്ടായിരിക്കാം.

എന്റെ ആദ്യ സുഖവാണം പോലും

അവളെയോർത്തായിരുന്നല്ലോ…

 

ഇവിടെ കരയുള്ള സാരി ചുളിയാത്ത

രീതിയിൽ വകഞ്ഞുടുത്ത് ചുണ്ടിൽ

പ്രതീക്ഷയുടെ ചിരിയുമായി ചേച്ചി

ഈണത്തിലുള്ള കൈ നോട്ട വായ്ത്താരിയുമായി മന്ദം മന്ദം നടന്നടുക്കുന്നത് കണ്ട് വാക മരത്തിൽ ചാരിയിരിക്കുന്ന

എന്റെയുള്ളിൽ എന്തോ ഒരു

കുളിരും കിരുകിരുപ്പുമൊക്കെ

തോന്നിത്തുടങ്ങി…. സാധാരണ

അടുത്തെത്തിയാൽ വല്യ മൈൻഡ്

ഇല്ലാതെ ദൃഷ്ടി മാറ്റാറാണ് പതിവ്.

ഇന്ന് പക്ഷെ ഞാനാ കറുത്ത് മിനുങ്ങുന്ന മസ്തകം നോക്കി …

ച്ചെ… അല്ല; നെറ്റിത്തടത്തിലെ കറുത്ത സ്വല്പം ചുരണ്ട മുടിയിഴകൾ ഇളം കാറ്റിൽ പറക്കുന്നത് നോക്കി

അറിയാതെ ചേച്ചിയെ നോക്കി

ചുമ്മാ പുഞ്ചിരിച്ചു പോയി…

“മോനേ നോക്കണോ കൈ..

നല്ല മുഖലക്ഷണമാണല്ലോ” എന്റെ

മയങ്ങിയ നോട്ടം കണ്ട് ചേച്ചി കുട

ഒന്ന് കറക്കിക്കൊണ്ട് ബാഗ് ഒന്ന്

പിടിച്ചിട്ട് അടുത്തേക്ക് വന്നു…..

“എത്ര രൂപയാ മിനിമം ചേച്ചി..”

പെട്ടന്ന് വായിൽത്തോന്നിയത്

ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“അതൊക്കെ മോൻ എന്തെങ്കിലും

തന്നാ മതി” അവരുടെ സ്ഥിരം

മറുപടി പറഞ്ഞു. ആദ്യമങ്ങനെ

പറയുമെങ്കിലും കൈനീട്ടം

അനുസരിച്ചേ അവര് കാര്യങ്ങൾ

പറയു എന്നത് പകൽ സത്യമാണ്.

“ചേച്ചി എനിക്ക് കുറച്ചു സമയം

അധികം നോക്കണം…” എന്റെ

ഉള്ളിൽ തോന്നിയ എന്തൊക്കെയോ

ഒരു കിരുകിരുപ്പിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“നമുക്ക് നോക്കാം.. മോനേ..” ചേച്ചി

തെളിഞ്ഞ മുഖത്തോടെ നോക്കി…

എന്തായാലും എനിക്കൊന്ന് മിണ്ടാൻ ഇവിടെയൊരു കിളിയോ

കാക്കയോ പോലുമില്ല… എന്നാലീ

ഐശ്വര്യം തുളുമ്പുന്ന ചേച്ചിയുമായി

കുറച്ച് സമയം മിണ്ടിപ്പറഞ്ഞാലോ…

പക്ഷെ മരത്തിനരികെ കുറച്ചധികം

ആളുകളുണ്ട്.. അവിടെയിരിക്കാൻ

എനിക്കെന്തോ ചമ്മൽ തോന്നി..

മൂന്നു മണിയുടെ അലസ വെയിൽ

വീണ് ചേച്ചിയുടെ മുടിയിഴയ്ക്ക്

പോലും ഒരു മഞ്ഞ സൗന്ദര്യം …

പക്ഷെ ഇവിടെ ചുറ്റിലുമുള്ള കലപില ബഹള ആൾത്തിരക്കിൽ

അധികം നേരം ചേച്ചിയെ മയങ്ങി വായിനോക്കി ഇരിക്കാൻ പറ്റില്ല..

 

“ചേച്ചി … ഇവിടെ ഭയങ്കര ആള്

നമുക്ക് കുറച്ച് മാറിയിരുന്നാലോ”

മയങ്ങിയ നേരവും മനസും ചേർന്ന്

ഉള്ളിലെന്തോ ഒരു കൊതിയും

ആന്തലുമായി ഞാൻ ചേച്ചിയെ

നോക്കി.

“മോമ്പ…റ… എവിടെ വേണേലും

ഇരിക്കാം..” ചേച്ചി പൂർണ സഹകരണ ഭാവമാണ്.. കുറേ

നേരം നോക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞത്

പ്രതീക്ഷിച്ച് പറഞ്ഞതാവും.

“ന്നാ ചേച്ചി അങ്ങോട്ട് പോവാം..”

ചേച്ചിയുടെ തെളിഞ്ഞ മുഖം കണ്ട്

ഞാൻ ചാടിയെഴുനേറ്റു. അടുത്തിരുന്ന രണ്ട് പേർ ഇവന്

വേറെ പണിയൊന്നുമില്ലേയെന്ന

മട്ടിൽ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി

ഇരിക്കുന്നു.. ഞാൻ ചേച്ചിയോട്

ആംഗ്യം കാണിച്ച് മുന്നോട്ട്

നടന്നു.. അവൻമാരുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ

നിന്ന് മറയുന്നത് വരെ ഞാൻ

ശകലം അകലം പാലിച്ചാണ്

നടന്നത്.. പക്ഷെ ചേച്ചി കുടയും

കറക്കി ബാഗുമാട്ടി എന്തോ നല്ല

ഉത്സാഹത്തിലാണ്..

“ചേച്ചി…. ഒരഞ്ഞൂറ് രൂപ തന്നാ

എത്ര നേരം നോക്കും..” വളവ്

തിരിഞ്ഞതോടെ ചേച്ചിയോട്

ചേർന്ന് നടന്ന് ഞാൻ തിരക്കി..

കുറച്ചധികം നേരം കയ്യിൽ

പിടിച്ച് വായിൽ നോക്കിയിരിക്കാം

എന്നായിരുന്നു എന്റെയൊരു

കണക്കുകൂട്ടൽ… പ്രാരാബ്ധം

ഒന്നുമില്ലാത്തത് കൊണ്ട് അഞ്ഞൂറ്

പോയാലും കുഴപ്പമില്ല എന്നൊരു

തോന്നലിന്റെ കൂടെ , മറൈൻ ഡ്രൈവിൽ നിർബാധം തുടരുന്ന കമിതാക്കളുടെ രംഗങ്ങൾ കണ്ട് കൊതി മൂത്തൊരു പാവം

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *