”വേണ്ട… ഇനിയുമൊരു പ്രസവത്തിനുള്ള അണ്ഡം തന്നില്‍ അവശേഷിച്ചിട്ടുണ്ട്…”ശാലിനി മാധവ് കിടക്കയിലേക്ക് കിടന്നു. തുടകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകിയപൂര്‍പ്പാലിന്റെ പശിമ… ശാലിനിമാധവിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്റെ ആദ്യരാത്രിയിലേക്ക് നീണ്ടു… അന്നും ഇതുപോലെ ഭര്‍ത്താവ് തന്റെയോനിയില്‍ തൊടാതെ മലദ്വാരത്തില്‍ മാത്രം നക്കി ആനന്ദം കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിച്ചത്…. ഒരിക്കല്‍പോലും യോനിയിലേക്ക്‌കൈ നീട്ടാതിരുന്ന ഭര്‍ത്താവ്…ലിംഗത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് ചെറിയൊരു കോവയ്ക്കാവലുപ്പമുള്ള അവയവം മാത്രമായിരുന്ന അയാള്‍ എപ്പോളും സ്ത്രീയായിരിക്കുവാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന വ്യക്തിയാണെന്ന് അറിഞ്ഞത് രണ്ടാഴ്ചകഴിഞ്ഞാണ്. ആ സമയത്തുതന്നെ ഭാഗ്യമെന്നോണം ലഭിച്ച ജോലി…. അങ്ങനെ അവിടെ നിന്ന് മലപ്പുറത്തേക്ക് ഒറ്റക്ക് താമസം മാറിയതും. പിന്നീട് ഒന്നരവര്‍ഷം കഴിഞ്ഞ് മ്യൂച്ച്വല്‍ ഡിവോഴ്‌സ് പെറ്റീഷന്‍ കൊടുത്ത് വിവാഹബന്ധം വേര്‍പെടുത്തിയതും… ഇപ്പോഴും കന്യകയായി തുടരുന്നതും… പക്ഷേ രതി എന്തൊരുരു ആനന്ദമാണ്….
ശാലിനിമാധവിന് അന്ന് രാത്രി ഉറങ്ങാനേ കഴിഞ്ഞില്ല. ചെവിയോര്‍ത്ത് മേരിക്കുക്കുടിയുടെയും കേശവന്റെയും മുറിയിലെ നേരിയ ശബ്ദം പോലും കേള്‍ക്കുവാന്‍ അവര്‍ കൊതിച്ചു. പുറമെ എല്ലാവര്‍ക്കും മുന്നില്‍ കാര്‍ക്കശക്കാരിയായ മേലുദ്യോഗസ്ഥയാണെങ്കിലും താനുമൊരു കാമാവേശംനിറഞ്ഞ കന്യകയാണെന്ന് അന്ന് രാത്രി ശാലിനിമാധവിന് ബോധ്യമായി.
പിറ്റെദിവസം മുതല്‍ ശാലിനിമാധവില്‍ മാറ്റങ്ങള്‍ വന്നു തുടങ്ങി. അന്നും വിപിന്‍മുരളിയുടെ ബുള്ളറ്റ് റെയില്‍വേ ഗേറ്റില്‍ കുടുങ്ങി. എന്നാലും വൈകിവന്ന വിപിന്‍മുരളിയെ ശാലിനിമാധവ് വഴക്ക് പറഞ്ഞില്ല. അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ഒരു കള്ളച്ചിരിചിരിച്ച് ഓഫീസിന്റെ വരാന്തയുടെ സിമെന്റ് തൂണില്‍ അവള്‍ സാരിത്തലപ്പുകൊണ്ട് വയര്‍മറയ്ക്കാതെ ലാസ്യവതിയായി നിന്നു.
(ശുഭം)
കഥയുടെ ബാക്കി വായനക്കാരുടെ ഭാവനയ്ക്കായി വിട്ടു തന്നിരിക്കുന്നു… നിങ്ങളുടെ സ്വകാര്യയ നിമിഷങ്ങളെ ആനന്ദപുളകിതമാക്കുവാന്‍ ഈ കഥയ്ക്ക് ആയെങ്കില്‍ ഞാന്‍ കൃതാര്‍ത്ഥനായി. വിമര്‍ശനകരമായ കമന്റുകള്‍ ഉള്‍പ്പെടെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു.