നവീൻ : “ഞാൻ മ്പോട്ടെ”
നീരജ : “പൊയ്ക്കോ, പൊയ്ക്കോ”
പെട്ടെന്ന്‌ ഐറിൻ മുന്നോട്ട് വന്നു.
ഐറിൻ : “നവീനേ നീ ആ ബ്രിജ്ജ് വഴിയല്ലേ പോകുന്നേ?”
നവീൻ : “അതെ, എന്താ?”
ഐറിൻ : “എന്നാൽ ഞാനും പോകുകയാണ്, എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ?” അവൾ കൂട്ടുകാരികളെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
അവർ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി.
ഐറിൻ : “എന്നെ അവിടെ വരെ ഒന്നിറക്കിയേര്”
അവൾ പതിയെ മാറി നിന്നിടത്തു നിന്നും നടന്ന്‌ നവീനിന്റെ ബൈക്കിനടുത്ത് വന്നു. കൂട്ടുകാരികളുടെ കണ്ണുകൾ തുറിച്ചു, പുരികം വളഞ്ഞു, ചുണ്ടുകൾ ഓ എന്ന രൂപം പ്രാപിച്ചു.
നവീൻ : “കേറിക്കോ”
ഐറിൻ : “ടൂ സൈഡ്”
നവീൻ : “ഏ! ങാ ഒക്കെ”
നവീനിന്റെ അപ്പോഴത്തെ ‘ഏ’ യും, ആശ്ചര്യഭാവവും എല്ലാവരിലും ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി ഉണ്ടാക്കി, എന്നാൽ അതിലധികം ആശ്ചര്യമായിരുന്നു ആ മുഖങ്ങളിൽ “അമ്പടീ നീ അവസരം മുതലാക്കി” എന്നതായിരുന്നു അപ്പോൾ എല്ലാവരുടേയും മനസിൽ.
ഷോൾഡർ ബാഗ് മുന്നിൽ വച്ച് കൂട്ടുകാരികളെ കൈ വീശി കാണിച്ച് ഗമയ്ക്ക് ഐറിൻ അവനോടൊപ്പം പോയി.
അതൊരു തുടക്കമായിരുന്നു. അന്നുമുതൽ അവർ അടുത്തു. എരുവു കേറ്റി കൂട്ടുകാരികൾ അടുപ്പിച്ചു എന്ന്‌ പറയുന്നതാകും ശരി. ഡാഡിയുടെ ഓവർ സ്ട്രിക്റ്റായുള്ള പെരുമാറ്റവും ഒരു കാരണമായിരുന്നിരിക്കാം.
നവീൻ : “എടീ ഇന്നവൾ എന്നോടൊപ്പം ബൈക്കിൽ കയറി”
നവ്യ : “എന്നിട്ട്?”
പക്ഷേ അവൻ ഉദ്ദ്യേശിച്ച ആശ്ചര്യം ഒന്നും അവളിൽ കണ്ടില്ല. പനിക്കോള് പോയിട്ടില്ലായിരിക്കും.
നവീൻ : “ഞങ്ങൾ കറങ്ങി” അവൻ ആ കട്ടിലിന് മുകളിലൂടെ ഒരു ഹാഫ് സർക്കിൾ വരച്ചു കാണിച്ചു.
നവ്യ : “ഞാനറിഞ്ഞെടാ കുട്ടാ”
നവീൻ : “ഓ അവളുമാർ പിന്നെ വിളിച്ച് പറയാതിരിക്കുമോ അല്ലേ?”
നവ്യ : “ഇപ്പോൾ ഐറിനേയും അവർ ഫോൺ ചെയ്തിട്ടു കാണും”
നവീൻ : “അവൾക്കിതൊന്നും ഒരു വിഷയമേ അല്ല”
നവ്യ : “അവളുടെ സാഹചര്യവും അതാണ്”
നവീൻ : “സെന്റി വേണ്ട, ഇവിടെ ഒരു ചുക്കും സമ്മതിക്കില്ലാ എന്ന്‌ അറിയാമല്ലോ? സീരിയസ് കേസേ എടുക്കില്ല”
നവ്യ : “അത് ഞാൻ ഏട്ടനോട് അങ്ങോട്ട് പറയാനിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇവിടെ ഇനി സമ്മതിച്ചാലും അവളുടെ വീട്ടിൽ സമ്മതിക്കില്ല”
നവീൻ : “നിന്റെ പനി പോയോ?”
നവ്യ : “I’m a bit under the weather”
നവീൻ : “കണ്ടിട്ട് തോന്നുന്നില്ലല്ലോ? എന്നിട്ടെന്താ എഴുന്നേറ്റിരുന്നത്?”
നവ്യ : “ഞെട്ടിക്കുന്ന വാർത്തകളല്ലേ കേൾക്കുന്നത്? അതായിരിക്കും. പനി കുറഞ്ഞു”
നവീൻ : “നീ അവരോട് ഇത് കത്തിച്ചതിനാൽ അവരെല്ലാം കൂടി പണി ഒപ്പിച്ചു തന്നു”
നവ്യ : “അഭിലാഷ എന്ത് പറഞ്ഞു?”
നവീൻ : “അവളായിരുന്നു ഇതിന് മുന്നിൽ”
നവ്യ : “പക്ഷേ അവൾക്കും ഏട്ടനെ നോട്ടമുണ്ടായിരുന്നു”
നവീൻ : “അതും അവർ പറഞ്ഞു”
നവ്യ : “അവൾ ഐറിനെ ഒഴിവാക്കാൻ കൂടി അടവെടുത്തതായിരുന്നിരിക്കണം, പക്ഷേ ഐറിൻ കയറി ഗോളടിച്ചു”
നവീൻ : “ഓ അത്രയൊന്നും ആയിട്ടില്ല, ഐറിൻ ഒന്നും പറഞ്ഞുമില്ല – ദേഹത്തു തൊടാതെ മാറിയാണിരുന്നത്”
നവ്യ : “അയ്യോടാ പുൾസൂ, ചേട്ടച്ചാരുടെ ഒരു പൂതി, ഒരാൾ വണ്ടിയിൽ കയറിയതേ മേത്ത് തൊടണം പോലും”
നവീൻ : “എന്റെ പൊന്നേ ഇതൊന്നും പോയി അവളുമാരോട് കത്തിക്കരുത്. ഒരു ലൈസെൻസുമില്ലാത്ത വകകളാ”
നവ്യ : “ഹും മനസിലിരുപ്പ്”
നവീൻ : “എടാ കുട്ടാ, നീ അവളോട് ഒന്ന്‌ ചോദിക്കണേ?”
നവ്യ : “ക്യാ?”
നവീൻ : “ഓ ചുമ്മാ”
നവ്യ : “ചുമ്മാ?”
നവീൻ : “ചേട്ടനെങ്ങിനുണ്ട് എന്നൊക്കെ”
നവ്യ : “കൈക്കൂലി”
നവീൻ : “എടീ ഞാനൊരു ദരിദ്രനാ”
നവ്യ : “ദരിദ്രവാസികൾക്ക് ലൈൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല മോനെ”
നവീൻ : “ഞാൻ നിനക്കായി എല്ലാ കാര്യത്തിലും സപ്പോർട്ട് ചെയ്യാം പോരെ?”
നവ്യ : “ഇവിടെ? ഈ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾക്ക്?”
നവീൻ : “ഉം”
നവ്യ : “അത് ചേട്ടായിയുടെ സപ്പോർട്ടില്ലാതെ തന്നെ നടത്താൻ എനിക്കറിയാം”
നവീൻ : “എടാ നിനക്കാകെയുള്ള ഒരു ബ്രെദർ അല്ലേ?”
നവ്യ : “ബ്രദറേ വെറും കൂതറയാകരുത്, അനിയത്തികുട്ടിക്ക് ഫേവറായി എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്യ്, ഞാൻ റൂട്ട് ശരിയാക്കി തരാം”
നവീൻ : “പ്ലീസ്”
നവ്യ : “ഈ കാര്യത്തിൽ ഞാനൊരു ക്രൂരയാണ്”
നവീൻ : “പ്ലീസ്, പ്ലീസ്, പ്ലീസ്”
അവൾ പുതച്ചുമൂടി ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്ന നിലയിൽ നിന്നും പുതപ്പ് വലിച്ച് മാറ്റി കട്ടിലിട്ടു.
നവ്യ : “അടുക്കളയിൽ അമ്മ എന്തുണ്ടാക്കി വച്ചു എന്ന്‌ പോയി നോക്ക്, എന്നിട്ട് മൂടി വച്ചിരിക്കുന്ന കാപ്പിയും, ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്ന് കിറ്റ് ക്യാറ്റും എടുത്തോണ്ട് വാ”
നവീൻ : “പനിയുള്ളപ്പോൾ കഴിക്കാൻ പറ്റിയ സംഭവം, എടീ അതെല്ലാം കൂടി പുറത്തേയ്ക്ക് വരും”
നവ്യ : “പോ ചോട്ടൂ.. ചോട്ടുവിന്റെ ടേസ്റ്റല്ല എനിക്ക്, പോയി അമ്മ വരുന്നതിന് മുമ്പ് ഞാൻ പറഞ്ഞത് എടുത്തു താ”
നവീൻ : “ഇതൊക്കെ തിന്നിട്ടാണ് ഈ പനിയൊക്കെ പിടിക്കുന്നത്”
നവ്യ : “ഐറിൻ”
നവീൻ : “സോറി, എന്ത് വേണേൽ കഴിച്ചോ” അവൻ അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഒരു കൊഴിക്കൊട്ട വായിൽ കടിച്ചു പിടിച്ച് ഇരു കൈകളിലും കാപ്പി ഗ്ലാസുമായി അവളുടെ അടുത്തെത്തി.
നവ്യ : “കിറ്റ് ക്യാറ്റ് എന്തിയേ?”
നവീൻ : “ഷ,,ന്റെ പോ..ൽ”
നവ്യ : “എന്തോന്നാ?”
ഒരു കാപ്പി ഗ്ലാസ്സ് മേശപ്പുറത്ത് വച്ച് അവൻ കൊഴിക്കൊട്ട വായിൽ നിന്നും കൈയ്യിലെടുത്തു.
നവീൻ : “ഷർട്ടിന്റെ പോക്കറ്റിൽ”
കാപ്പി ഗ്ലാസ് കൊടുക്കാൻ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ അത് വാങ്ങാതെ ആദ്യം പോക്കറ്റിൽ നിന്നും കിറ്റ്ക്യാറ്റ് അവൾ തരപ്പെടുത്തി. അത് പൊളിച്ച് തിന്നു കൊണ്ട് കാപ്പിയും കുടിച്ച് റാപ്പർ അവൾ ചുരുട്ടി കൂട്ടി നവീന്റെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്തു.
നവ്യ : “ഇതേ ഏട്ടന്റെ മുറിയിലെ വേസ്റ്റ് ബാസ്ക്കറ്റിൽ കൊണ്ടു പോയ് ഇട്ടോ”
നവീൻ : “കള്ളീന്ന്‌ പറഞ്ഞാ ഭൂലോക കള്ളി”
നവ്യ : “എനിക്ക് കാണിക്കാനുള്ളതും കള്ളത്തരങ്ങളല്ലേ?”
നവീൻ : “എടാ നീ മനസുവച്ചാൽ ഈസിയാ”
നവ്യ : “അതൊക്കെയതെ”
നവീൻ : “ഇങ്ങിനെ സ്റ്റൈൽ എടുക്കാതെ, ഒരു സഹോദര സ്നേഹം”
നവ്യ : “എനിക്കുപകാരമില്ലാത്ത ഒരു സഹോദര സ്നേഹവും ഇല്ല”
നവീൻ : “എന്തു വേണേ ചെയ്യാം”
നവ്യ : “ഹും നോക്കട്ടെ”
നവീൻ : “നീ തന്നെയല്ലേ ഈ കേസുകെട്ട് ആദ്യം കൊണ്ടുവന്നത്, എന്നിട്ടിപ്പോ?”
നവ്യ : “അത് ഇതുപോലുള്ള ലാഭങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയാണെന്ന്‌ കൂട്ടിക്കോ.”
നവീൻ : “നിനക്ക് കോളേജ് ഇലക്ഷന് നിൽക്കാൻ വയ്യേ”
അവൾ കിറ്റ് ക്യാറ്റ് ഒരു കഷ്ണം അവന്റെ നേരെ നീട്ടി.
നവീൻ : “വേണ്ട, നീ കാര്യം പറ”
അവൾ ആലോചിക്കുന്ന പോലെ കാണിച്ചു.
നവ്യ : “അവളുടെ അടുത്ത് ഏട്ടനെ പൊക്കിയടിക്കുന്ന കാര്യം ഞാനേറ്റു.”
നവീൻ : “ങാ എന്നിട്ട്?”
അവൻ അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് കസേര വലിച്ചിട്ട് ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു. അവൾ കൈകൾ ക്രാസിയിൽ ചാരി കാല് നീട്ടി വച്ച് കട്ടിലിൽ കിടന്നു.
നവ്യ : “എന്നിട്ടൊന്നുമില്ല”
നവീൻ : “എടാ അവൾ അത്ര ഈസിയല്ല, വണ്ടിയിൽ കയറിയത് അവരെ ഒന്ന്‌ കൊച്ചാക്കാനാ, അതു വച്ച് ലൈനാണെന്നൊന്നും പറയാനൊക്കില്ല”
