‘ഇവനോ’?!!
ഏട്ടായീ എന്ന്‌ വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന തനിക്കെന്താണ് ഇപ്പോൾ അവൻ, ഇവൻ എന്നൊക്കെ വിളിക്കാൻ തോന്നുന്നത്.
തന്റെ മുലഞെട്ടുകൾ കല്ലിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. തെറ്റാണെങ്കിലും നല്ല സുഖം! മനസിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആകാത്ത ദാഹം. ചേട്ടനും ഇപ്പോൾ തന്നെക്കുറിച്ച് ഇങ്ങിനൊക്കെ ചിന്തിച്ചു കാണുമോ? നവ്യയുടെ മനസ് പിടികൊടുക്കാത്ത പട്ടം പോലെ പറക്കുകയാണ്. അവൾ ആദ്യമായി ചേട്ടന്റെ സംഭവത്തെ മനസിൽ ഓർത്തു നോക്കി. എന്ത് വലിപ്പം കാണും അതിന്? കല്ല് പോലായിരിക്കുമോ? വീഡിയോയിലൊക്കെ കാണുന്നതു പോലെ വളഞ്ഞ് മുകളിലേയ്ക്ക്.. അത് ഉള്ളിൽ കയറുമ്പോൾ ഐറിന് നല്ല സുഖമായിരിക്കും അല്ലേ? അവൻ ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്നത് അവൾ മനസിൽ അങ്കൽപ്പിച്ച് നോക്കി. അവൾക്ക് നാണവും, ദുഖവും, രോക്ഷവും തോന്നി – തന്നോട് തന്നെ.
നാശം! എന്തൊരു ചിന്തകളാണിതൊക്കെ? ഏട്ടന് തന്നോട് അങ്ങിനൊന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ താൻ ചിന്തിക്കുന്നത് മഹാപാപങ്ങളല്ലേ?
അയ്യോ വേണ്ടായിരുന്നു! അവൾ സഹതപിച്ചു.
സ്വയം ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ട് അവൾ പുസ്തകത്തിലേയ്ക്ക് തല തിരിച്ചു. മനസ് ഒന്നിലും ഉറച്ചു നിൽക്കുന്നില്ല.
അവൾ എഴുന്നേറ്റ് പതിയെ അവന്റെ റൂമിനടുത്തു കൂടി ഒരു പ്രദക്ഷിണം വച്ചു.
നവീൻ : “എന്താടീ ഒരു ഉളിഞ്ഞു നോട്ടം?”
നവ്യ : “ചുമ്മാ”
നവീൻ : “കാശായാൽ ചിലവ് ചെയ്യാം”
നവ്യ : “കാശില്ലെങ്കിൽ കൈൻഡ് ആയാലും മതി”
നവീൻ : “അത് അല്ലെങ്കിലും ചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലോ?”
കൂടുതൽ എന്ത് പറയാൻ? ഏട്ടൻ പാവം, തന്റെ ചിന്തയേ അല്ല. അവൾ റൂമിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു പോന്നു.
ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞു പോയി. നവ്യ വീണ്ടും കോളേജിൽ പോക്കു തുടങ്ങി. ഐറിനുമായുള്ള ചേട്ടന്റെ അവിഹിതം എവിടെ വരെയായി എന്നറിയാൻ അവളെപ്പോഴും അഭിലാഷയെ സ്ക്കാൻ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. അവൾക്കറിയാവുന്നതൊക്കെ അവൾ പറയുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചേട്ടൻ തന്നിൽ നിന്നും അകന്നു പോകുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി. അങ്ങിനെ ഇരിക്കെ ഫെബ്രുവരി 14 ആഗതമായി.
ലോക കാമുകീകാമുകൻമ്മാരുടെ ദിനം, അതെ വാലെന്റിയൻസ് ഡേ.
അങ്ങിനെ സ്ഥിരമായി ഒരു വാലന്റിയൻ ആർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവർ എല്ലാവരും തന്നെ പല വഴിക്കും അല്ലറ ചില്ലറ ടച്ചിങ്സും, ഒന്നു രണ്ട് തവണ് ശാരീരീക സുഖവും അറിഞ്ഞവർ ആയിരുന്നു.
ജോ കസിനുമായി പറ്റുമ്പോളൊക്കെ ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു.
നീരജയ്ക്ക് ഒരു വകയിലെ അങ്കിളുമായി മുലയ്ക്ക് പിടുത്തം മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഒരു മാസത്തെ സ്വയംഭോഗത്തിന് അവൾക്കത് മതിയാകുമായിരുന്നു.
അഭിലാഷ ആണും പെണ്ണുമായി കിട്ടുന്ന ഏത് ചന്തയ്ക്കും പോകുമായിരുന്നു, എന്നാൽ റിസ്ക്ക് കൂടുതലായതിനാൽ കൂട്ടുകാരികളെ അതിന് വിളിച്ചിരുന്നില്ല.
കാത്തുവിന് പഴയ ഒരു കാമുകൻ ചതിച്ചിട്ട് പോയ കഥന കഥയാണ് പറയാനുള്ളത്. അവൾ അതിനാൽ തന്നെ പുതിയ റിലേഷൻസിലൊന്നും ചാടാതെ ആയിരുന്നു നിന്നിരുന്നത്.
ഐറിന് മുമ്പ് പലരുമായും ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിന് ഒട്ടും ചേരാത്ത മുൻശുണ്ഡിയും, താൻ പോരിമയും മൂലം ഒരുത്തനും അധിക കാലം കണക്ഷൻ നിലനിർത്തിയിരുന്നില്ല.
ആ കൂട്ടത്തിൽ നവ്യയ്ക്ക് മാത്രമാണ് മുൻകാല പരിചയം ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നത്. അവർക്കെല്ലാം തന്നെ അവളെയും ഒന്ന്‌ ഇതിലേയ്ക്ക് തള്ളിയിടണം എന്ന്‌ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അങ്ങളയോടൊപ്പം വരുന്ന അവളെ വളയ്ക്കുന്നത് അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല.
അഭിലാഷയുടെ സുഹൃത്ത് വാലന്റിയൻസ് ഡേയ്ക്ക് നൽകിയത് എന്ന പേരിൽ പിറ്റേ ദിവസം ഒരു വൈബ്രേറ്റർ അവൾ ക്ലാസിൽ കൊണ്ടുവന്നു.
ഗ്യാങ് മുഴുവൻ അത് പരിശോധന നടത്തി. അവർ നേരിട്ടൊരെണ്ണം ആദ്യമായായിരുന്നു കാണുന്നത്.
ജോ : “ഇതുകൊണ്ട് ചെയ്തു നോക്കിയോ?”
അഭി : “ഇത് തുറന്ന്‌ ബാറ്ററിയിടാൻ പഠിച്ചത് ഇന്നാണ്”
നീരജ : “ഇതാരാടീ തന്നത് സത്യം പറ?”
അഭി : “എന്റെ ഒരു ഫ്രെണ്ട്”
ജോ : “പേര് ഇല്ലേ?”
അഭി : “പറഞ്ഞാലും നിങ്ങൾ അറിയില്ല”
ജോ : “ആണോ, പെണ്ണോ?”
അഭി : “ആണ്, എന്താ ഒരു സംശയം”
ജോ : “ഏയ് ഒന്നുമില്ല, ഇത് പുതിയതാ?”
അഭി : “ഉം”
ജോ : “ഇതിന്റെ കവറെന്തിയേ?”
അഭി : “വീട്ടിൽ, കത്തിച്ചു”
ജോസഫൈന് മനസിലായി, സുഹൃത്ത് പെണ്ണ് തന്നെ.!
കാത്തു : “ഞങ്ങൾക്ക് കൂടി ഒന്ന്‌ ട്രൈ ചെയ്യാൻ തരില്ലേ?”
അഭി : “പിന്നല്ലാതെ, അതിനല്ലേ ഇത്”
കാത്തു : “ഇതെങ്ങിനാ വൃത്തിയാക്കുന്നത്?”
അഭി : “എടീ പൊട്ടി ഇത് ഉള്ളിൽ കയറ്റുന്നതല്ല, അവൾക്ക് ഈ ഷേപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ ഉള്ളിലിടണമെന്ന്‌ തോന്നുന്നു”
കാത്തു : “പോടീ അതൊക്കെ മനസിലായി, എന്നാലും ഒരാൾ ഉപയോഗിച്ചു കഴിഞ്ഞ്…”
അഭി : “ഇതിന്റെ ഹെഡ് നന്നായി സോപ്പു വെള്ളം കൊണ്ട് ഒന്ന്‌ തുടച്ചാൽ മതി”
കാത്തു : “കഴുകാൻ വയ്യേ?”
അഭി : “കഴുകുകയൊക്കെ ചെയ്യാം, പക്ഷേ ഈ ചാർജ്ജിങ്ങ് പോയിന്റിലും, ബാറ്ററി ഇടുന്നിടത്തും വെള്ളം പോകരുത്, അവിടം വാട്ടർ പ്രൂഫ് അല്ല, മുള്ളിയേക്കല്ല് ഇതിലേയ്ക്ക് എന്ന്‌ സാരം”
എല്ലാവരും കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു.
വൈബ്രേറ്റർ ഓൺ ചെയ്ത് ഹെഡ്ഡിൽ കൈകൊണ്ട് പരിശോദന നടത്തി.
ജോസഫൈൻ : “സംഭവം അടിപൊളി!”
നീരജ : “നോക്കട്ടെ, നോക്കട്ടെ”
കാത്തു : “എന്തോന്ന്‌?”
നീരജ : “ഒന്ന്‌ കൈയ്യിൽ താ”
കാത്തു : “ഇന്നാ”
അവളത് കൈവെള്ളയിൽ വച്ച് തലോടി. നവ്യ വൈബ്രേറ്റർ കൈയ്യിലെടുത്ത് നോക്കി.
നവ്യ : “ഇതുകൊണ്ട് പോകുമോ?”
അഭി : “പിന്നെ പോകാതെ?”
നവ്യ : “അല്ല ഇതിനൊരു വിറയലല്ലേ ഉള്ളൂ”
കാത്തു : “ങാ ഇപ്പോ മനസിലായി, ഇവൾ മെഴുകുതിരിയും, ക്യാരറ്റും ഉള്ളിലിടുന്ന പാർട്ടിയാ, സിസ്റ്ററേ ദേ ഒരു കൂട്ടുണ്ട് കെട്ടോ?”
ഏതോ സിസ്റ്ററിനെ വിളിക്കുന്ന ആഗ്യം കാത്തു അനുകരിച്ചു.
നവ്യ : “പോടീ, അതൊക്കെ എനിക്ക് മനസിലായി”
അഭി : “നില്ല് നില്ല് നില്ല്, തർക്കം വേണ്ട, ഒരോരുത്തരായി കൊണ്ടു പോയി പരിശോദന നടത്തുക, ബാറ്ററി ചാർജ്ജ് ചെയ്തോണം, താഴെയിടാൻ പറ്റില്ല, സൂക്ഷിക്കണം കാത്തുവിനോടാ പറയുന്നത്, അവളാണ് എല്ലാം പൊട്ടിക്കുന്നത്”
ഐറിൻ : “നവ്യ കൊണ്ടു പോകട്ടെ ആദ്യം”
അഭി : “മക്കളെ ആദ്യം ബോസ് ഒന്ന്‌ ഉപയോഗിച്ച് നോക്കട്ടെ”
നീരജ : “അത് ശരിയാണ്, പിന്നെ ബായ്ക്കിൽ ഇത് വച്ച് മസാജ് ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല”
അത് കേട്ട് എല്ലാവരും ഒന്ന്‌ കണ്ണ് ചിമ്മി.
ഐറിൻ : “ദേ ഈ ഡാഷ് മോൾക്ക് ഏറ്റവും അവസാനം കൊടുത്താൽ മതി, ഇവൾ അവിടെ വയ്ക്കും” അവൾ നീരജയെ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.
അഭി : “അങ്ങിനൊന്നും നോക്കിയിട്ട് കാര്യമില്ലെന്നേ, എന്തോരം ആശുപത്രി ഉപകരണങ്ങൾ എതിലെ എല്ലാം കയറ്റുന്നു? അതെല്ലാം പുതിയതാ? സ്റ്റൈറിലൈസ് ചെയ്ത് ഉപയോഗിക്കുന്നു, അത്ര തന്നെ, എനിക്കൊന്നുമില്ല, ആര് എവിടെ വച്ചാലും, ഞാൻ ഒരു ടിഷ്യൂ ഇട്ട് തുടച്ച് അങ്ങ് യൂസ് ചെയ്യാനാ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നത്”
