വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 2
Varshangalkku Shesham 2 | Author : Manoharan Mangalodayam
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
നടന്നു നീങ്ങുന്ന രേഷ്മ ചേച്ചിയെ ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന റോഷൻ. അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപുള്ള അനേകം ഓർമ്മകൾ തിരമാല കണക്കിന് തിരികെയെത്തി.
ചേച്ചിയെ കണ്ടതും ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ വിമൽ സൈക്കിളും എടുത്തു ഒറ്റ പോക്ക്. “പരനാറി” റോഷൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
“നീയെന്താ ക്ലാസ്സില് വരാഞ്ഞേ?” ചേച്ചി അവിടെ നിന്നു കൊണ്ട് തന്നെ ചോദിച്ചു.
“അതു.. നല്ല സുഖമില്ലായിരുന്നു ചേച്ചി, അതാ…” റോഷൻ പെട്ടന്ന് തോന്നിയ ഒരു കള്ളം തട്ടിവിട്ടു.
“എന്നിട്ടു ഇപ്പോ അസുഖം മാറിയോ..?” ചേച്ചിക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കാൻ ഉദ്ദേശമില്ല.
“ആ കുറവുണ്ട്… അതാ ചേച്ചിയെ കണ്ടു.. പറഞ്ഞിട്ടു പോകാന്നു കരുതി വന്നേ” റോഷൻ ഒന്നു കൂടി ഉരുളാൻ ഒരു പാഴ്ശ്രമം നടത്തി നോക്കി. പക്ഷെ ഏറ്റിട്ടില്ലെന്ന് ചേച്ചിയുടെ മുഖഭാവം കണ്ടതും അവൻ ഊഹിച്ചു.
“എന്നാ കേറി വാ.. നിന്റെ അസുഖം മാറിയോന്ന് ഞാനും ഒന്നു നോക്കട്ടെ…” ചേച്ചി അവനെ അടിമുടി നോക്കിക്കൊണ്ട്, ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“തന്റെ നമ്പറുകൾ എല്ലാം പഴകിത്തുടങ്ങി, റോഷാ” സ്വയം ഉരിയാടിക്കൊണ്ട്, അവൻ രേഷ്മ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു.
ടേബിളിനു മുന്നിൽ ഇരുന്നതും ചേച്ചി അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് ഒരു പേപ്പർ എടുത്തിട്ടു. “10 ചോദ്യമേ ഉള്ളൂ, ഇത് എഴുതിയിട്ടു മോൻ വീട്ടിലേക്കു വിട്ടോ” ചോദ്യപേപ്പറും പിടിച്ചു അന്താളിച്ചു ഇരിക്കുന്ന റോഷനോടായി ചേച്ചി കർക്കശസ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ റോഷൻ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി.
“എന്താടാ നോക്കുന്നേ, എഴുതിയിട്ടു ഇവിടുന്നു പോയാ മതി. എനിക്കു അടുക്കളയിൽ കുറച്ചു പണിയുണ്ട്. അതു കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോളേക്കും ആൻസർ പേപ്പർ എനിക്കു കിട്ടണം.” യാതൊരു ദയാദാക്ഷണ്യവുമില്ലാതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചേച്ചി അകത്തേക്ക് നടന്നു.
തന്റെ മുന്നിൽ നിന്നും ചക്കചന്തികളും കുലുക്കി നടന്നു നീങ്ങുന്ന ആ ജീവിയെ റോഷൻ ദേഷ്യത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി. “എങ്ങനെ സഹിക്കുന്നു ഈ മാരണത്തെ..!” ചുമരിൽ തൂക്കിയിരിക്കുന്ന ചേച്ചിയുടെ കല്യാണ ഫോട്ടോയിലെ ഭർത്താവിനോടായി അവൻ നർമ്മഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു.
ചോദ്യപേപ്പർ നോക്കിയ റോഷന് ഒരു പുല്ലും മനസ്സിലായില്ല. “പുല്ല് മുങ്ങണ്ടായിരുന്നു!!!”, അവൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തൂ. നേരത്തെയാണെങ്കിൽ ഈ താടകയെ സഹിക്കാൻ കൂട്ടിന് ആ വിമലെങ്കിലും ഉണ്ടായേനെ. ഇതിപ്പോ ചേച്ചീടെ വായിൽ ഇരിക്കണതും ഉപദ്രവവും എല്ലാം ഒറ്റക്ക് സഹിക്കണ്ടേ..! ചേച്ചിയുടെ നഖം കൊണ്ടുള്ള പിച്ചിന്റെ കാര്യം ഓർത്തപ്പോൾ തന്നെ റോഷന് തുടയിൽ ഒരു ചെറിയ വേദന അനുഭവപ്പെട്ടത് പോലെ.
സമയം കടന്നുപോയിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. അടുക്കളയിൽ ആണെങ്കിലും ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ ഇടയ്ക്കിടെ ഇവിടേയ്ക്ക് എത്തി നോക്കുന്നുണ്ട്. അതോണ്ട് കോപ്പി അടിക്കാം എന്നു വിചാരിച്ചാലും നടക്കില്ല. അല്ല.. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ കോപ്പി അടിക്കണമെങ്കിൽ എവിടെ നിന്നാ നോക്കി എഴുതേണ്ടേ എന്നു അറിയണ്ടേ..!, അവൻ തന്റെ അവസ്ഥയെ സ്വയം പരിഹസിച്ചു ചിരിച്ചു.
“എന്താടാ കണക്കു പേപ്പറു കണ്ടിട്ടു ഇത്ര ചിരിക്കാൻ” തിരികെ വന്നപാടെ ചേച്ചിയുടെ ഒരു ചോദ്യം.
റോഷൻ : “ഒന്നുമില്ല ചേച്ചി.”
“എന്നാ ആ പേപ്പർ ഇങ്ങു താ” ചേച്ചി കൈ നീട്ടി.
“അല്ല ചേച്ചി കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല” റോഷൻ പേപ്പർ നൽകാൻ വിസ്സമ്മതിച്ചു.
“നീ എഴുതിയിടത്തോളം മതി” പറഞ്ഞു തീർന്നതിനൊപ്പം ചേച്ചി അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും പേപ്പർ വലിച്ചെടുത്തു. ആപത്തിന്റെ സൂചന കിട്ടിയ ഉദ്വേഗത്തോടെ റോഷൻ ചീത്ത കേൾക്കാൻ തയ്യാറായി.
പേപ്പർ നോക്കിയ ചേച്ചിയുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നത് അവൻ കണ്ടു. എങ്ങനെ ചുവക്കാതിരിക്കും! ഇത്ര നേരം കഴിഞ്ഞു താൻ തിരിച്ചു കൊടുത്തത് ഒരു ക്ലീൻ വെള്ളപേപ്പർ അല്ലേ…. ജാളൃത നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു അവൻ രംഗം ഒന്നു മയപ്പെടുത്താൻ നോക്കി.
അവന്റെ ചിരി കൂടി കണ്ടതും കൂടുതൽ ദേഷ്യം വന്ന ചേച്ചി തന്റെ കൂർത്ത നഖം കൊണ്ട് റോഷന്റെ ഉരത്തിൽ അഞ്ഞൊരു പിച്ച് കൊടുത്തു. കയ്യെടുക്കുന്നതിനൊപ്പം അവന്റെ ഉരത്തിലെ ഇത്തിരി തൊലിയും കൂടി ആ സ്ത്രീ പറിച്ചെടുത്തു. ഒത്ത പുരുഷന്റെ ശരീരിക വളർച്ചയിലേക്ക് എത്തിയെങ്കിൽ കൂടി ചേച്ചിയുടെ ആ പ്രയോഗത്തിൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അറിയാതെ നനഞ്ഞു പോയി.
“ഇതാണോടാ ഇത്ര നേരം കൊണ്ട് എഴുതിയത്…?” ചേച്ചി ദേഷ്യത്തിൽ അലറി. അവന് അതിനു ഉത്തരമുണ്ടായിരുന്നില്ല. തന്റെ കണ്ണുനീർ ചേച്ചി കാണാതിരിക്കാൻ അവൻ പ്രയാസപ്പെട്ടു.
“പഠിക്കാൻ വന്നാൽ പഠിക്കണം. അതെങ്ങനെയാ… നീയൊക്കെ വേറെ പലതിനുമല്ലേ ഇങ്ങോട്ട് വരണേ” ചേച്ചിക്ക് നിർത്താനും ഉദ്ദേശമുണ്ടായിരുന്നില്ല. “നീയും ശ്രുതിയും തമ്മിലുള്ള ഇടപാടൊന്നും ഞാൻ അറിയുന്നില്ലെന്നാണോ കരുതിയത്. പിള്ളേരല്ലേ പോട്ടെന്നു വച്ചപ്പോ, നിങ്ങളൊക്കെ കൂടി അത് മുതലെടുക്കാ, അല്ലെടാ..”
തൊലി പോയതിന്റെ വേദനയേക്കാൾ ചേച്ചിയുടെ വായിൽ നിന്നും വീണ വാക്കുകളാണ് റോഷനെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിച്ചത്. “ചേച്ചി.. ചേച്ചീടെ കാര്യം.. നോക്കിയാ മതി.” അവൻ ഇടറിയ ശബ്ദത്തിൽ, എങ്ങിനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അവന്റെ ആ പറച്ചില് കൂടി കേട്ടത്തോടെ ചേച്ചിയുടെ എല്ലാ സംയമനവും തെറ്റി.
“ആടാ, ഞാൻ ഇനി എന്റെ കാര്യം മാത്രം നോക്കാൻ പോവാ… പൈസയും മുടക്കി നിങ്ങളെ ഇങ്ങോട്ട് വിടുന്നവരെ പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ.. അറിയിക്കട്ടെ അവരെക്കൂടി നിങ്ങടെ പ്രേമം…?” വെല്ലുവിളിക്കും പോലെ ചേച്ചി അവന്റെ ഉരത്തിൽ ഒന്നുകൂടി നഖം അമർത്തി.
“ചേച്ചി, വേദനിക്കണ്ട്” റോഷൻ അരിശം ഒതുക്കിയ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ… വേദനിക്കാൻ തന്നെയാ പിച്ചിയത്.” ചേച്ചി നഖം കൂടുതൽ അമർത്തി.
റോഷൻ രേഷ്മ ചേച്ചിയുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റാൻ ഒരു വിഫലശ്രമം നടത്തിനോക്കി. എന്നാൽ ഇത് കണ്ടു കൂടുതൽ കുപിതയായ ചേച്ചി അവന്റെ ദേഹത്തോട്ടു ഒട്ടി ചേർന്നു മറുകൈ കൊണ്ട് അവന്റെ തുടയിലും കിള്ളാൻ തുടങ്ങി.
“ആ…” റോഷൻ ഞെരുങ്ങി. അതോടൊപ്പം അവന്റെ ശ്വാസം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് പതിച്ചു. രേഷ്മ ചേച്ചിയെ വലിച്ചു കീറാനുള്ള ദേഷ്യമുണ്ടായിരുന്നു അവനപ്പോൾ.
“എന്താടാ ഒരു മണം. നീ സിഗരറ്റ് വലിച്ചിട്ടുണ്ടോ..?” അവന്റെ ശ്വാസത്തിന്റെ മണം കിട്ടി, ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
അവനൊന്നു ഞെട്ടി. “ചേച്ചിക്ക് തോന്നണതാ” അവൻ മുഖം തിരിച്ചു.
“തോന്നണതോ.. നീ മുഖം തിരിച്ചേ..” ചേച്ചി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
റോഷൻ മുഖം തിരിച്ചില്ല. രേഷ്മ ചേച്ചി അവന്റെ ഒരത്തിൽ നിന്നും കൈ എടുത്ത്, അവന്റെ മുഖത്ത് പിടിച്ചു. മുഖം തിരിക്കാതിരിക്കാൻ റോഷൻ കൂടുതൽ ബലം പിടിക്കുന്നത് കണ്ടതും, അവനെ അടക്കാൻ എന്നോണം ചേച്ചി തന്റെ ദേഹം മുഴുവൻ അവന്റെ ദേഹത്തോട്ടു ചേർത്തു. ചേച്ചിയുടെ മാദളമുലകൾ തന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നത് റോഷൻ അറിഞ്ഞു. അവൻ കൂടുതൽ ബലം പിടിക്കുംതോറും അവ കൂടുതൽ കൂടുതൽ അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് അമരാൻ തുടങ്ങി. വേദനയിലും ആ സ്പർശനം തന്റെ അരക്കു കീഴിൽ ഒരു അനക്കം സൃഷ്ട്ടിച്ചത് അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അതിന്റെ സുഖത്തിൽ അവനൊന്നു അയഞ്ഞതും രേഷ്മ ചേച്ചി അവന്റെ മുഖം അവർക്ക് അഭിമുഖമായി തിരിച്ചു പിടിച്ചു.
