ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചത് പോലെയായിരുന്നു ഇരുവരുടെയും തുടർന്നങ്ങോട്ടുള്ള പ്രയാണം. റോഷന്റെ നാവ് അവളുടെ ആവും ഇടത്തൊക്കെ നക്കി നടന്നു. റോഷന്റെ കൈകളിൽ പറ്റുന്നിടതൊക്കെ അവളും മുത്തം വച്ചു. അധികം സമയം ബാക്കിയില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കി, ഇരുവരും കളി നാലാമത്തെ ഗിയറിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തു. ഇത്ര നേരത്തെ പ്രയത്നം കൊണ്ട് വട്ടം വലുതായ അവളുടെ മാന്തോപ്പിൽ റോഷൻ നടുവിരലിനൊപ്പം അവന്റെ ചൂണ്ടു വിരലുകൂടി കയറ്റി വേഗത്തിൽ കയറ്റിക്കൊടുത്തു. അവളാകട്ടെ, പൂർണ്ണമായും തന്റെ ശരീരം റോഷന്റെ മേൽ ചാരി, തന്റെ മറ്റെ കയ്യും കൂടി കുട്ടനിൽ വച്ചു ശക്തിയിൽ അടിച്ചു കൊടുത്തു. ഒരു കൈ തൊലി മുകളിലേക്കും താഴേക്കും അടിച്ചു കൊടുക്കവേ, മറു കൈ അവന്റെ മകുടത്തിൽ പൂജ നടത്തി. ഓരോ ദൈവ വിളി കേൾക്കുമ്പോളും തങ്ങളുടെ പ്രവർത്തിയുടെ വേഗം അവർ കൂട്ടിക്കൂട്ടി കൊണ്ടുവന്നു. നടത്തുറക്കുന്നതും കാത്ത് ആളുകൾ കൈകൾ മുകളിലോട്ട് ഉയർത്തവെ, തെറിക്കാൻ പാകത്തിനു ഇരുവരും ഇരു ജലാശയങ്ങളെയും മൂർധന്യത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചു. നടക്കുള്ളിലെ പ്രതിഷ്ടയെ വരവേറ്റു ചുറ്റും മണിനാദങ്ങൾ കിലുങ്ങി.
ഒടുവിൽ നട തുറന്നു. ഇരുവരും പരസ്പരം പനിനീർ വർഷിച്ചു. ഒരേ സമയം രതിമൂർച്ച സംഭവിച്ചതിന്റെ സുഖത്തിൽ ഇരുവരും പരസ്പരം ചാഞ്ഞു. ചുറ്റും മുഴങ്ങുന്ന ദൈവ വിളിക്കൾക്ക് നടുവിൽ നിന്നു, റോഷനും ആ സുന്ദരിയും ആദ്യമായി പരസ്പരം ചുണ്ടുകളിൽ ചുംബിച്ചു.
അപ്പോഴാണ് ദീപവുമായി പൂജാരി വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നത്. ദീപം കണ്ടു തൊഴാൻ ആളുകൾ തിരക്കു കൂട്ടിയപ്പോൾ ഇരുവർക്കും തങ്ങളുടെ ആ പ്രിയപ്പെട്ട പൊസിഷനിൽ നിന്നും മാറേണ്ടതായി വന്നു. പിരിയും മുന്നേ പരസ്പരം ഒരു നോക്കു കാണാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ആ തിരക്കിനിടയിൽ അവർക്കതിന് കഴിഞ്ഞില്ല.
ദീപരാധന കഴിഞ്ഞു തിരക്കൊഴിയുന്ന നേരമത്രയും റോഷന്റെ കണ്ണുകൾ ആ പെൺകുട്ടിയെ പരതുകയായിരുന്നു. എന്നാലും ആരായിരുന്നു ആ കുറിയ സുന്ദരി..? ഈ കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ട് തന്നെ ജീവിതത്തിൽ മറക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധം ഒരനുഭവം അവളവന് സമ്മാനിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് കുറിയും തൊട്ടു പ്രമോദ് അവിടേക്ക് കടന്നു വന്നത്.
പ്രമോദ് : “എവിടെയായിരുന്നു ആശാനേ… ഒരു പോക്കായിരുന്നല്ലോ…”
റോഷൻ : “ഞാനല്ലല്ലോ പ്രമോദല്ലേ ഇപ്പോ വരാം എന്നും പറഞ്ഞു പോയത്”
പ്രമോദ് : “ഓഹ്.. ഞാനായിരുന്നല്ലേ…. സോറി ഞാൻ വിട്ടുപോയി”
അവൻ വെറും കിളിയല്ല, വെട്ടുകിളി അവസ്‌ഥയിലാണ് ഇപ്പോ ഒള്ളത് എന്ന് റോഷന് അവന്റെ രണ്ടേ രണ്ടു ഡയലോഗിൽ നിന്നും തന്നെ പിടികിട്ടി.
പ്രമോദ് : “ഞാൻ പോയാലെന്താ.. അതുകൊണ്ട് കോളടിച്ചത് ആശാന് തന്നെയല്ലേ…!”
പ്രമോദിന്റെ പറച്ചില് കേട്ടു റോഷൻ അറിയാതെ ഒന്ന് ഞെട്ടി.
“എന്താ നോക്കുന്നേ.. ഞാൻ കണ്ടു നിങ്ങളുടെ അവിടെ കിടന്നുള്ള പരാക്രമം. ആരായിരുന്നു ആ പെണ്ണ്..?” പ്രമോദ് സ്വകാര്യമെന്നോണം അവനോട് ചോദിച്ചു.
സത്യത്തിൽ പ്രമോദ് അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ, പ്രമോദിനെപ്പോലെ മറ്റ് ആരെങ്കിലും ഇതേ കാഴ്ച്ച കണ്ടുകാണുമോ എന്നായിരുന്നു റോഷൻ ഭയന്നത്. തന്റെ കാര്യം പോട്ടേ.. അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ അവസ്ഥ എന്താകും. ഒരുപക്ഷെ ഇവനെപ്പോലെ അവളുടെ ഭർത്താവോ, ചേട്ടനോ മറ്റോ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ.., അലവലാതി ചിന്തിച്ചു കാട് കയറാൻ തുടങ്ങി.
“പേടിക്കേണ്ടാ , വേറെ ആരും കണ്ടിട്ടില്ല.. മൊത്തം ഇരുട്ടല്ലേ… ഞാൻ തന്നെ ഇത് വച്ചാ അത് ആശാനാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയേ..” റോഷന്റെ ഡ്രെസ്സിൽ, ഫ്ലൂറസന്റ് പച്ച നിറത്തിൽ തിളങ്ങുന്ന ‘MONSTER’ ചൂണ്ടി പ്രമോദ് പറഞ്ഞു. അതു കേട്ടതും എന്തോ ഒരു ആശ്വാസം റോഷന്റെ ഉള്ളിൽ വന്ന് നിറഞ്ഞു. അവൻ ആദ്യമായി പ്രമോദിനെ നോക്കി ഒന്നു ആത്മാർത്ഥമായി ചിരിച്ചു.
പ്രമോദ് : എന്നാ നമുക്ക് തിരിച്ച് വിട്ടാലോ…?
റോഷൻ തലകുലുക്കി. ഇരുവരും പാടത്തേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി. പെട്ടന്ന് എന്തോ മറന്നത് പോലെ പ്രമോദ് ഒന്ന് നിന്നു.
പ്രമോദ് : ആശാനെ ഒരു സെക്കന്റ്‌… ഞാനീ ഫോൺ ഒന്നു ഏൽപ്പിച്ചിട്ട് വരാം. എന്റെ ഇനിയുള്ള അവസ്ഥക്ക് ഇതൊരു ബാധ്യതയാകാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്.
തന്റെ എത് നേരവും അഴിഞ്ഞുപോകുന്ന മുണ്ടിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പ്രമോദ് അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ റോഷൻ അറിയാതെ ചിരിച്ചുപോയി. കൊള്ളാം… ആള് കത്തിയാണെങ്കിലും സ്വന്തം അവസ്ഥയെക്കുറിച്ചു ബോധമുണ്ടല്ലോ.. സമാധാനം. പ്രമോദ് ഫോണുമായി സ്ത്രീകളുടെ കൂട്ടത്തിനിടയിലേക്ക് നീങ്ങി. റോഷൻ അപ്പോഴും ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ടു നേരത്തെ കാണാതെ വിട്ടുപോയ ആ സുന്ദരിയെ തിരഞ്ഞു.
“ആശാനേ… ഒരു സെക്കന്റ്‌” തിരിച്ചു വന്ന പ്രമോദ് തന്റെ വൈഫിനെ അവന് പരിചയപ്പെടുത്തി, “ഇത് സന്ധ്യ.. എന്റെ പൊണ്ടാട്ടിയാണ്”
പ്രമോദ് പറഞ്ഞത് കേട്ട റോഷൻ അയാളുടെ ഭാര്യയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. ആഷ് കളർ ചുരിദാർ ധരിച്ച, ഉയരം കുറഞ്ഞ ഒരു സുന്ദരി പെൺകുട്ടി. അവളുടെ ചുരിദാറിന്റെ മുൻവശം എന്തോ വീണു നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നഷ്ട്ടപ്പെട്ടത് എന്തോ കണ്ടെത്തിയത് പോലെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു, റോഷൻ പ്രമോദ് പറഞ്ഞ ആ പേര് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചു, “സന്ധ്യ”.
(തുടരും..)
