കുറച് നേരം അതിലേക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നപ്പോൾ കുറേ കറുത്ത മനുഷ്യർ ആ പുഴയുടെ മുകളിലൂടെ നടക്കുന്നതായി ഹാജിക് തോന്നി, ഹാജി പെട്ടെന്ന് തല വെട്ടിച്ചു, വീണ്ടും നോക്കി… ഇല്ല ആരും ഇല്ല…. ഹാജി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു “ഇത് വല്ലാത്തൊരു ശയിത്താന്റെ പുഴ തന്നെ എന്റെ റബേ “…
തിരിച് റൂമിലേക്കു പോവാനായി കോണി പടിയിൽ എത്തിയ ഹാജി വെറുതെ ഒന്ന് ടെറസിലേക് നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെ ഒരു ആൾ രൂപം ഇരിക്കുന്നു, ഒരു നിമിഷത്തേക് ധീരനായ ഹാജിയുടെ ജീവൻ അങ്ങ് ആകാശം വരെ പോയി തിരിച്ചു വന്നു, ഇരിക്കുന്നത് മനുഷ്യൻ ആണോ മൃഗം ആണോ എന്ന് ഹാജിക് മനസിലായില്ല, ഹാജി പകച്ചു നിന്നും പോയി..
നല്ല പ്രായത്തിൽ ജഗ ജില്ലി ആയിരുന്ന ഹാജി പേടി ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി ശംബ്ധമുണ്ടാകാതെ കോണി പടി ലക്ഷ്യം ആക്കി നടന്നു, ആ രൂപത്തിന്റെ അടുത്ത് എത്തി… ഏകദേശം മനുഷ്യനെ പോലെ തന്നെ ഉണ്ട്, മുകളിലത്തെ മുറികളിൽ തന്റെ മരുമക്കൾ ആണ് കുടക്കാർ അവർ ആരെങ്കിലും ആയിരിക്കും എന്ന ഉറച്ച വിശ്വാസത്തോടെ ഹാജി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ വിളിച്ചു “മോളെ”….
വിളി കേട്ടതും ആ രൂപം തിരിഞ്ഞു നോക്കി പെട്ടെന്ന് എണീറ്റു നിന്നും… ഹാജി ഒന്ന് വിറച്ചെങ്കിലും ധൈര്യം സംഹരിച്ചു അവിടെ തന്നെ നിന്നും.. ആ രൂപം ഹാജിയുടെ അടുത്തേക് വന്നു.. തൊട്ടടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ഹാജിയോട് ചോദിച്ചു
“ഉപ്പ, ഉറങ്ങിയില്ലേ ”
അപ്പളാണ് ഹാജി ആ മുഖം കണ്ടത് തന്റെ ഇളയ മരുമകൾ “റംല”..
ഒരു നെടു വിശ്വാസത്തോടെ ഹാജി ചോദിച്ചു…
ഹാജി : മോൾ എന്തെ ഉറങ്ങിയില്ലേ?? മോൾ എന്തിനാ ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നു അതും ആ ശവം തീനി പുഴയെ നോക്കി
റംല : കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വന്നില്ല ഉപ്പ, അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ വന്ന് ഇരുന്നതാ..
ഹാജി : അപ്പോ, ജനാലകൾ കൊട്ടിയടയുന്ന ശബ്ദം മോൾ കേട്ടില്ലേ ??
റംല : ഇല്ല ഉപ്പ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല…
ഹാജി ഒന്ന് അമ്പരന്നു താഴെ കിടന്ന ഞാൻ പോലും കേട്ടു, ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ഈ കുട്ടി കേട്ടില്ല.. റംലയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോ ഹാജിക് മനസിലായി ആൾ എന്തൊക്കെയോ ചിന്ദിച്ചിരുപായിരുന്നു എന്ന്..
ഹാജി : എന്ന മോൾ പോയി കിടന്നോ, ഈ മഴയത് ഇവിടെ ഇരിക്കണ്ട പോരാത്തതിന് നല്ല ഇടിയും മിന്നലും ഉണ്ട്..
റംല : ഉപ്പ പൊയ്ക്കോ, ഞാൻ പോയി കിടന്നോള്ളാം…
പോവാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന സലാം ഹാജി ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് ആലോചിച്ചു… റംലക് നേരെ തിരിഞ്ഞു…
ഹാജി : മോളെ??
റംല : എന്താ ഉപ്പ??
ഹാജി : ഉപ്പാക് ചോദിക്കാനുള്ള അവകാശം ഉണ്ടോ എന്ന് അറിയില്ല എന്നാലും മോളുടെ മുഖം കണ്ടാൽ ചോദിക്കാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ല, മോളുടെ മനസ്സിൽ എന്തെങ്കിലും സങ്കടം ഉണ്ടോ?? എന്തുണ്ടെങ്കിലും സ്വന്തം ഉപ്പയോടെ പറയുന്നപോലെ എന്നോട് പറഞ്ഞോ, പരിഹാരം കാണാൻ പറ്റിയാൽ ഞാൻ കാണും..
റംല ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചവടക്കിയിലേക് നോക്കി നിന്നും…
ഹാജി : മോളെ??
ഹാജിയുടെ രണ്ടാമത്തെ മോളെ വിളി കേട്ടതും, റംല ഉള്ളിൽ ഒതുക്കിയ സങ്കടങ്ങൾ അണ പൊട്ടി, അവൾ ഹാജിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി…
ഇത്രയും നേരം മോളെ എന്നാണ് വിളിച്ചതെങ്കിലും അവളുടെ തുടുത്ത രണ്ട് മുലകൾ ഹാജിയുടെ നെഞ്ചിൽ അമരുമ്പോൾ വർഷങ്ങളായി ഹാജിയുടെ മനസ്സിൽ ഉറങ്ങി കിടന്ന പുരുഷൻ ഉണർന്നു, ഹാജി പോലും അറിയാതെ ഹാജിയുടെ കൈകൾ റംലയെ ആലിംഗനം ചെയുന്നത് ഹാജി അറിഞ്ഞു… പക്ഷെ അതിൽ കൂടുതൽ ആവാതെ ഹാജി സ്വയം നിയന്ദ്രിച്ചു…2 മിനുട്ട് കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞ ശേഷം റംല തന്നെ പിടി വിട്ടു..
റംല : അറിയില്ല ഉപ്പ, എപഴും മനസിന് ഒരു ഉണർവ് ഇല്ല, കാരണം ഇല്ലാതെ സങ്കടം വരുന്നു, വെറുതേ ഇരുന്ന് കരയാൻ തോന്നുന്നു, ഉറക്കം വരുന്നില്ല, എനിക്ക് എന്താ ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അറിയില്ല ഉപ്പ..
റംല വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി..
ചെറിയൊരു ഡിപ്രെഷൻ സ്റ്റേജ് ആണെന്ന് ഹാജിക് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസിലായി, ഒന്ന് ഉഷാറായാൽ ഒക്കെ മാറിക്കോളും എന്ന് ഹാജിക് നല്ല ഉറപ്പായിരുന്നു..
ഹാജി : ആയേ… ഇതിനാണോ മോൾ കരയുന്നെ, ഇത് ഒന്നും ഇല്ല മോളെ, വെറുതെ ഇരുന്ന് ഓരോന്നു ആലോചിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്, ആട്ടെ മുബഷിർ വിളിച്ചില്ലേ (റംലയുടെ ഭർത്താവ് /ഹാജിയുടെ ഇളയ മകൻ )..
റംല : ഹാ, ഉപ്പ വിളിച്ചിരുന്നു, അടുത്ത മാസം ഇക്ക വരുന്നുണ്ട്, ഉപ്പയോട് പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ??
ഹാജി : ഇല്ല മോളെ, എനിക്ക് വിളിക്കാറ് കുറവാണ്, ഉമ്മയോട് വിളിച്ചു സംസാരിക്കുന്നത് കേൾകാം, ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തിട്ടാണോ എന്നോട് ദേഷ്യം..
റംല : ഇക്കാക്, ഉപ്പയോട് ദേഷ്യം ഒന്നും ഇല്ല, ഉപ്പാക് അറിയാവുന്നതല്ലേ ഇക്കയുടെ സ്വാഭാവം, ഉപ്പ അതൊന്നും മനസിൽ വെക്കണ്ട..
ഹാജി : ഇല്ല മോളെ, എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും എന്റെ മോൻ അല്ലെ, എനിക്ക് അവനോട് ദേഷ്യം ഒന്നും ഇല്ല… ആട്ടെ അവന് വരുമ്പളേക്കും ഇതുപോലെ കാരണം ഇല്ലാതെ കരഞ്ഞാൽ മതിയോ?? നമുക്ക് ജിഷാനയെപോലെ വമ്പത്തി ആവണ്ടേ??
ഹാജിയുടെ ചോദ്യത്തിന് റംല താഴെ നോക്കി നിൽക്കുക മാത്രം ആണ് ചെയ്തത്…
ഹാജി : സാരമില്ല മോളെ, ഇത് അത്ര വല്യ ആന കാര്യമൊന്നും അല്ല, അവന് വരുന്നതിനു മുൻപ് ഉപ്പ ശെരിയാക്കിതെരാം..
റംല ഹാജിക് ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു….
ഹാജി : ഇപ്പോ മോൾ പോയി കിടന്നോ, ഇവിടെ ഈ ഇടിയും മിന്നലും ഉള്ളപ്പോ നിൽക്കണ്ട, വാ ഉപ്പ കൊണ്ട് ചെന്ന് ആകാം…
അതും പറഞ് ഹാജി റംലയെ ചുമലിലൂടെ കയ്യിട്ടു ചേർത് പിടിച്ചു പക്ഷെ ഈ പ്രാവിശ്യം പിടിച്ചത് ഹാജി ആയിരുന്നില്ല ഹാജിയുടെ ഉള്ളിരുന്ന പുരുഷൻ ആയിരുന്നു, വലത് കൈ കൊണ്ട് റംലയെ തന്നിലേക് അടുപ്പിച്ച ഹാജി, അവളുടെ തുടുത്ത വിങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഇടത്തെ മുല അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ അമരാൻ നല്ല പോലെ ശ്രദ്ധിച്ചു, അകത്തു ബ്രായസർ ഇട്ടിട്ടില്ലെന്ന് ഹാജിക് മനസിലായി.. അങ്ങനെ രണ്ടുപേരും സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങി റംലയുടെ റൂമിന്റെ മുന്നിൽ എത്തി, ഹാജി പതിയെ ചുമലിൽ നിന്നും കൈ എടുത്തു,
ഹാജി : മോൾ പോയി കിടന്ന് ഉറങ്ങിക്കോ, ഒക്കെ ഉപ്പ ശെരിയാക്കി തെരാം… ഒന്നുകൊണ്ടും പേടികണ്ടെട്ടോ…
റംല ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു വാതിൽ അടച്ചു, ഹാജി റൂമിലേക്ക് വിട്ടു പിടിച്ചു…
റൂമിൽ എത്തിയ ഹാജിക് കണ്ണുകൾ അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, കണ്ണടച്ചാൽ റംലയുടെ തുടുത്തു വീർത്തു പൊട്ടൻ നിൽക്കുന്ന മുലയും കുടം കമിഴ്ത്തി വെച്ചത് പോലെയുള്ള കുണ്ടിയും… സ്വന്തം മകന്റെ ഭാര്യ ആണെന്ന ചിന്ത ഹാജി ആലോചിച്ചു അപളെകും ഹാജിയുടെ മനസ്സിൽ ഒരു പാട് വർഷങ്ങൾക് മുൻപ് കുഴിച്ചിട്ട ആ മൃഗം മണ്ണ് മാന്തി പുറത്തു ചാടി…
അതേ, ഹാജിയുടെ നല്ല പ്രായം, 20 നും 28 നും ഇടയിലുള്ള കാലം, സ്വന്തം ഉപ്പയും ഉമ്മയും കളിക്കുന്നത് രാത്രി ഉറക്കം ഒഴിച്ചു ഇരുന്നു കണ്ടിട്ട് ഉമ്മയെ കുറിച് ഓർത്തു വാണം വിട്ട കാലം, സ്വന്തം പെങ്ങളുടെ ഫോട്ടോ നോക്കി അതിൽ അവളുടെ മുല കണ്ട് വാണം വിട്ട കാലം, എത്രെയോ രാത്രികളിൽ ഉമ്മ ഊരിയിട്ട് ഷഡി മണത്തു ഉമ്മയുടെ ഷഡിക്ക് ഗർഭം ഉണ്ടാക്കിയ കാലം… അതേ ആ കാലത്ത് താൻ ഒരു മൃഗം ആയിരുന്നു. അതിന്നും തന്റെ ഉള്ളിൽ ഉറങ്ങി കിടക്കുന്നുണ്ട്..
