ജയരാജ്: ഓക്കേ അൻഷുൽ. അപ്പൊ ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു..
അൻഷുൽ: സോറി ജയരാജ് സാർ..
ജയരാജ്: ഹേയ് എന്തിനാണ് അതൊക്കെ.. നിങ്ങൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാണെങ്കിൽ വേണ്ട എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ.. സ്വാതിക്ക് സമ്മതമല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ വേണ്ട.. (ഇത്തവണ അയാൾ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി. അവൾ തിരിച്ചും. പിന്നെ അയാൾ അവരുടെ വീട്ടിൽ നിന്നു പോയി.)
അൻഷുൽ: വേണ്ടിയിരുന്നില്ല സ്വാതി..
സ്വാതി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
2 ദിവസം വേഗത്തിൽ കടന്നുപോയി. ഈ രണ്ടു ദിവസവും സ്വാതി മോളെ വിടാൻ പോയപ്പോൾ പതിവു പോലെ ജയരാജിനെ കണ്ടെങ്കിലും അയാൾ അവളെ നോക്കിയില്ല. ഫ്ലാറ്റ് ഉടമ ഗുപ്ത അവരെ സ്ഥലമൊഴിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ഇന്നാണ് വരുമെന്ന് പറഞ്ഞത്. എന്തായാലും അയാൾ പറഞ്ഞതു പോലെ അവൾ തുണിയും സാധനങ്ങളുമെല്ലാം പാക്ക് ചെയ്തു വെച്ചിരുന്നു.
അൻഷുൽ: സ്വാതി.. ഇനി എന്താ പ്ലാൻ? ഇന്നു ഗുപ്ത സാർ വന്നു ഉറപ്പായും നമ്മളെ ഇറക്കി വിടും. നിന്റെ ശാഠ്യം കാരണം അന്ന് ജയരാജ് സാറിനും ദേഷ്യമായിക്കാണും.
സ്വാതി: അതുകൊണ്ട് നമ്മൾ ഇപ്പൊ എന്തുചെയ്യണം? ആ ഗുണ്ടയുടെ വീട്ടിൽ പോയി താമസിക്കണോ?
അൻഷുൽ: അങ്ങനെ പറയല്ലേ സ്വാതി.. അയാൾ ഗുണ്ടയൊന്നുമല്ല. ഉടനെ ഇവിടത്തെ MLA ആകാൻ പോകുന്ന ആളാണ്‌ ജയരാജ് സാർ.
സ്വാതി: അതു കൊണ്ട്?
അൻഷുൽ: ഉള്ളത് പറ, നിനക്കു സത്യത്തിൽ ഇപ്പൊ മറ്റേതെങ്കിലും സ്ഥലത്തു നമുക്ക് താമസം ഏർപ്പാടാക്കാൻ പറ്റുമെന്നു തോന്നുന്നുണ്ടോ?
സ്വാതി: ഇ.. ഇല്ല.
അൻഷുൽ: ഉം.. എന്തായാലും ഞാൻ വീണ്ടും ജയരാജിനോട് അഭ്യർത്ഥിക്കാൻ പോകുന്നു. എന്റെ ഫോണിങ്ങെടുത്തു താ.
സ്വാതി: അൻഷുലിനു ശെരിയെന്നു തോന്നുന്നത് ചെയ്യ്. ഞാൻ എന്തായാലും അയാളോട് സംസാരിക്കാൻ പോകുന്നില്ല.
അൻഷുൽ: ഹേയ്.. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും നിന്നെ ഒരു രാത്രി സംരക്ഷിച്ച് ഇവിടെ എത്തിച്ച ആൾ അല്ലേ അദ്ദേഹം? എന്നിട്ടും എന്താ നിനക്ക് ജയരാജ് സാറിനോട് ഇത്ര വിരോധം?.. എന്തായാലും നീ സംസാരിക്കണ്ട. ഞാൻ തന്നെ അദ്ദേഹത്തോട് കാര്യം പറഞ്ഞോളാം.
സ്വാതിക്ക് ആ രാത്രിയെ കുറിച്ചോർത്തപ്പോൾ ലജ്ജ തോന്നി. പക്ഷെ അതിലുപരി ശരീരത്തിലെവിടെയോ ചെറിയൊരു തരിപ്പും തോന്നി. അവൾ കണ്ണടച്ച് കൊണ്ട് ചിന്തിച്ചു. അവർക്കിനി മറ്റൊരു ഓപ്ഷനും മുന്നിലില്ല. അറിഞ്ഞു കൊണ്ടു തന്നെ അവൾക്ക് ജയരാജിന്റെ ഈ ബുദ്ധിപരമായ നീക്കത്തിന് മുന്നിൽ അടിയറവു പറയേണ്ടി വരുമെന്ന് മനസിലായി. എന്തും വരട്ടെ എന്നു നിശ്ചയിച്ചു കൊണ്ടവൾ നെടുവീർപ്പിട്ടു.
അൻഷുൽ ജയരാജിനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. അവർക്ക് അയാളുടെ വീട്ടിലേക്ക് മാറാൻ സമ്മതമാണെന്ന്. അതു കേട്ടപ്പോൾ ലോകത്തിൽ ഏറ്റവും സന്തുഷ്ടനായിരുന്നു ജയരാജ്. അവസാനം സ്വാതി തന്നിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാൻ pokunnuvennu അയാൾ ആനന്ദിച്ചു.
ജയരാജ് വേഗം തന്നെ തന്റെ സഹായികളെ വിളിച്ച് ഷിഫ്റ്റിംഗിനുള്ള എല്ലാ ക്രമീകരണങ്ങളും ചെയ്തു. അവരുടെ വീട്ടിൽ ഫർണിച്ചറുകൾ അധികം ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ ഷിഫ്റ്റിംഗ് വളരെ വേഗത്തിലായിരുന്നു. ഏകദേശം ഉച്ചയോടെ തന്നെ എല്ലാവരും ജയരാജിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് മാറി. അൻഷുലിനെ സഹായികൾ 2 പേർ ചേർന്ന് താങ്ങിയെടുത്തു കൊണ്ട് കാറിൽ സ്വാതിക്കും മക്കൾക്കുമൊപ്പം കയറ്റിയിരുത്തി ജയരാജിന്റെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടു എത്തിച്ചു. സ്വാതി ഈ സമയമത്രയും ജയരാജിനെ ഒന്നു നോക്കുകയോ സംസാരിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല. അവൾ സോണിയമോൾ അവരുടെ പുതിയ വീട്ടിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഓടികളിക്കുന്നത് നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അൻഷുലിനെ തൽക്കാലത്തേക്ക് ഹാളിലെ ദിവാനിൽ കിടത്തി. സ്വാതി അടുക്കളയിൽ കയറി ഉച്ചഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കി. എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചു. സ്വാതി തന്നെ നോക്കിയില്ലെങ്കിലും ഈ നേരമത്രയും ജയരാജ് സ്വാതിയുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് ഒളിഞ്ഞുനോക്കാനുള്ള ഒരു അവസരവും പാഴാക്കിയില്ല. കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോൾ മുന്താണി മാറി അവളുടെ സാരിയുടെ ഇടതുവശത്തെ കാഴ്ച ജയരാജിന് ധാരാളമായിരുന്നു.
അങ്ങനെ സമയം കടന്നുപോയി രാത്രിയായി. ജയരാജുമ് അൻഷുലും ടീവിയിൽ വാർത്ത കണ്ടതിനു ശേഷം അവരെല്ലാം അത്താഴം കഴിച്ചു. അതിനു ശേഷം ഉറങ്ങാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകളായി.
ജയരാജിന്റെ വീട്ടിൽ രണ്ട് കിടപ്പുമുറികളുണ്ടായിരുന്നു. അതിലൊന്ന് അല്പം ചെറുതായിരുന്നു, അവിടെ ഒരു സിംഗിൾ കട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ മുറിയും കിടക്കയും അൻഷുലിന് നൽകി. മറ്റൊന്ന് ജയരാജ് പതിവായി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നിരുന്ന കിടപ്പുമുറിയാണ്. അവിടെ ഒരു വലിയ ഡബിൾ കട്ടിലും ഉണ്ടായിരുന്നു.
ജയരാജ്: അൻഷുൽ, തനിക്ക് ഇവിടെ കിടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടില്ലല്ലോ?
അൻഷുൽ: ഇല്ല ജയരാജ് സാർ.. വളരെ നന്ദിയുണ്ട് ഞങ്ങളെ ഇവിടെ താമസിക്കാൻ അനുവദിച്ചതിൽ.. വേറെയാരും മറ്റൊരു കുടുംബത്തിനായി ഇത്രയും സഹായങ്ങൾ ചെയ്യില്ല. താങ്കൾ ഞങ്ങളുടെ ദൈവമാണ്..
ജയരാജ്: ഹേയ് അതൊന്നും സാരമില്ലന്നേ.. നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം സ്വന്തം വീട് പോലെ കരുതിക്കോളൂ.. (സ്വാതിയെ നോക്കിക്കൊണ്ടാണ് രണ്ടാമത്തെ വരി പറഞ്ഞത്)
അൻഷുൽ: കണ്ടില്ലേ സ്വാതി ഈ മനുഷ്യനെ.. ഇത്രയും നല്ല മനസുള്ള ഇദ്ദേഹം ഇങ്ങോട്ടൊരു കാര്യം ചോദിച്ചപ്പോൾ നീ എന്തു കൊണ്ടാ അന്ന് വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞത്..
തന്റെ ഭർത്താവ് ജയരാജിന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ സ്വാതിക്ക് ദേഷ്യം തോന്നി. എന്നാലും അതു പുറത്ത് കാട്ടിയില്ല.
സ്വാതി: പിങ്കിമോൾ തൊട്ടിലിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോളും. ഞാനും സോണിയമോളും ഇവിടെ തറയിൽ കിടന്നുറങ്ങിക്കോളാം.
ജയരാജ്: ഹേയ് എന്തിനാ മോളെയും കൊണ്ട് വെറുതെ തറയിൽ കിടക്കുന്നത്? നിങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്കും ആ വലിയ മുറിയിൽ കട്ടിലിൽ കിടന്നു സുഖമായി ഉറങ്ങാമല്ലോ.. അവിടാണെങ്കിൽ ACയുമുണ്ട്.
അൻഷുൽ: ആ അതേ സ്വാതി. നീയും മക്കളും ആ മുറിയിൽ ഉറങ്ങിക്കോളൂ.
അതുകേട്ടു ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് സ്വാതി രണ്ട് പേരെയും മാറിമാറി നോക്കി.
സ്വാതി: വേണ്ട, ഞാനിവിടെ..
ജയരാജ്: ഓ, ഞാനും അവിടെയാണ് കിടക്കുന്നതെന്നു വിചാരിച്ചിട്ടാണോ? ഞാൻ ഹാളിലെ ദിവാനിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോളാം..
അൻഷുൽ: അയ്യോ അതെന്തിനാ സാർ.. സ്വന്തം വീട്ടിൽ താങ്കൾ എന്തിനാ ഹാളിൽ കിടക്കുന്നത്?
ജയരാജ്: (ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട്) ഓ അതു സാരമില്ല..
അൻഷുൽ: എന്നാലും വേണ്ട സാർ. അവിടെ കിടന്നാൽ താങ്കൾക്ക് സുഖമായി ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ല.
സ്വാതി: അൻഷുൽ, ഞാൻ ഇവിടെ കിടന്നോളാം..
ജയരാജ്: വേണ്ട സ്വാതി, നിങ്ങൾ അവിടെ ഉറങ്ങിയാൽ മതി.. സോണിയമോൾക്കും കുഞ്ഞിനുമൊപ്പം. ആ കട്ടിൽ വളരെ വലുതാണ്..
അൻഷുൽ: സ്വാതി, കട്ടിൽ വലുതാണെങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ല. നീയും മോളും ജയരാജ് സാറും ആ കട്ടിലിൽ ഉറങ്ങിക്കോളൂ. മോൾ നടുവിൽ കിടക്കും. അവൾക്കിരു വശത്തും നിങ്ങൾ കിടന്നാൽ പ്രശ്നമില്ലല്ലോ. പിങ്കിമോൾ തൊട്ടിലിൽ കിടന്നും ഉറങ്ങിക്കോളും.