🏹🏹രാവണ ഉദയം – 5🏹🏹അടിപൊളി  

അവരുടെ ഇ വാക്കുകൾ ശാപം വചനം പോലെ മാളുവിന്റെ ചെവിയിൽ അലയടിച്ചു അവൾ കാത് പോത്തി മണ്ണിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു പോയി എന്നിട്ട് കരയാൻ തുടങ്ങി

മാളു… ചേച്ചി ശപികലെ ചേച്ചി ഇതൊന്നും കേൾക്കാൻ ഉള്ള ത്രാണി എനിക്കില്ല ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാതെ പോയ ഒരു സ്ത്രീ ആയി പോയി ചേച്ചി ഞാൻ ആ കുടുബത്തിൽ ആർക്കും ഒരു ഉപദ്രവവും ചെയ്യാത്തവരും ഉണ്ട് ചേച്ചി അവർക്ക് ചേച്ചിയുടെ ശാപം ഏൽക്കും ചേച്ചി

മണിയമാ…. ഒരു പച്ചപ്പുള്ളയെ നായിയെ അടിക്കറേ മാതിരി അടിക്കുബോയും അത് പത്തു ഒന്നും മേ സെയമേ നിന്ന ഉങ്ക നല്ലവാഗ്ഗളുംക്കും യെന്നോടാ ശാപം ഏൽക്കും ഡി താപ്പ് പത്തു സുമ്മ കൈ കെട്ടി നിന്തവാഗ്ഗതടി തപ്പേ പാണവാഗളേ വിടെ റൊമ്പ തപനവഗേ നീ യെലാം അതിലെ വരും ഡി

മാളു അത് കേട്ട് പൊട്ടി കരഞ്ഞു പോയി

മണിയമാ….ഉന്നോടാ ഇന്ത അയ്ഗൈ യെല്ലാം പത്തു യെന്നക് ഉന്ന് മേലെ അധികമാ കോപം താണ്ടി വരുത്
മാളു.. ചേച്ചി എന്ത് വെണ്ണേലും പറഞ്ഞോ എന്ത് വേണേലും ചെയ്തോ ഞാൻ നിന്ന് തരാം പക്ഷെ ഇനി കുഞ്ഞിയേ വിഷമിപ്പിക്കരുത് അവൾ ഒന്നും അറിയത്ത ഒരു പാവം ആണ് അവളെ സങ്കടപെടുത്തരുത് അവൾ നിങ്ങളെ ഒരു അമ്മയുടെ സ്ഥാനത് ആണ് കാണുന്നത്

അത് കേട്ടതും മണിയമാ ആകെ തളർന്നു അവിടെ ഇരുന്നു പോയി

മണിയമാ… യെൻ കണ്ണേ എന്നാലയെ നോവടിക വെച്ചിട്ടിയെടി പാടുപവികള നിഗേ എല്ലാം നാസമാ പോയിടുവിഗേളേടാ..യേ രാസാത്തി മുഖത്തിലെ സീരിപ്പ് തവറേ വേറെ യെതുവുംമേ നാൻ പത്തത് ഇല്ലേ അനാൽ ഉഗ്ഗളാലേ നന്നേ യേ തങ്കത്തെ അയവെച്ചിട്ടിയെടി എപ്പിടി നാൻ യെന്നയെ മന്നിക്കും സൊല് ഉനക് ബാധൽ ഇരിക

മാളു എഴുന്നേറ്റ് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് അവരുടെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു അവർ ആ കൈ പിടിച്ചു മുഖത്ത് അടിപ്പിച്ചു അതിൽ പിടിച്ചു വെച്ചു കരഞ്ഞു

മാളു… ചേച്ചി അവന് ഒന്നും പറ്റില്ല അവൻ വരും ഭദ്രട്ടൻ അവനെ……

എന്ന് പറഞ്ഞു മുഴുവിപിക്കാൻ മാളുവിന് സാധിച്ചില്ല അതിനു മുന്നേ തന്നെ മാളുവിന്റെ കൈ ഒറ്റ തട്ട് മാളു പേടിച്ചു പോയി പിറകോട്ടു വെച് പോയി മണിയമയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയതും അവൾ വിറച്ചു പോയി കണ്ണ് ചുവന്നിരുന്നു അലങ്കോലപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന മുടി വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളും അവരുടെ മുഖഭാവം മാറിയിരുന്നു അവരുടെ കണ്ണുകളിൽ ക്രൗര്യ നിറഞ്ഞ ഭാവമായിരുന്നു അവരെ നോക്കിയ മാളു നിന്നിടത്ത് നിന്ന് അനങ്ങാനാവാതെ നിന്നു

മണിയമാ… യെവളവു ധൈര്യം ഉനക് ഇരിക്കണം യെൻ മുന്നടിയെ അൻന്താ നായിയോടെ പേര് നീ സൊല്ലുവേ തേവടിയാമവാളെ… യേ പുള്ളയെ കാ വാ ഗി ട്ടാ അന്താ നായി അവനെ പത്തി കേക്കാറുതെ യെന്നക് യെന്ന അമ്മിയിലെ വെച് സേതായിക്ക്റേ മാതിരി ഇരിക്കു അപ്പടി ഇരികുബോത് നീ അന്താ പുണ്ടച്ചി പയ്യെ പേറ് യെൻ മുന്നടിയെ സൊല്റേ ഉനക് യെവളവു കൊഴുപ് ഇരിക്കു ഹെയ്യ്…….

മാളു… അയ്യോ മണിയമേ ഞാൻ അറിയാതെ

അവർ ദേഷ്യംത്തോടെ അവളുടെ മുന്നിൽ എഴുന്നേറ്റ് നിന്നതും ഒരു മതം ഇളകിയാ ആനയുടെ മുന്നിൽ പെട്ട പോലെയാണ് മാളുവിന് അനുഭവപെട്ടത് അവളുടെ കൈ കാലുകൾ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി അവർ അവളെ തലിയാൽ മരണം ഉറപ്പ് എന്ന് മാളുവിന് അറിയാമായിരുന്നു അവൾ പെട്ടെന്ന് പേടിച്ചു കണ്ണു പുട്ടി
മണിയമാ… ഹെയ്യ്യ്യ്യ്……

ഒരു അലർച്ച ആയിരുന്നു മാളു പേടിച്ചു മൂത്രം ഒഴിച്ചു പോയി അവരുടെ ശ്വാസംവിടുന്ന ഒച്ച തന്നെ ഭീകരം ആയിരുന്നു ചെകുത്താന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു പ്രതീതി അവൾക് വന്നു തല കറങ്ങുന്ന പോലെ അവൾക് തോന്നി പെട്ടെന്ന് അവളുടെ തോളിൽ മണിയമാ കൈ വെച്ചു അവൾ പേടിച്ചു പോയി എടുത്തു പൊക്കി നിലത്തു അടിക്കാൻ ആണോ എന്ന് തോന്നി പോയി അവൾ ശക്തിയിൽ കണ്ണടച്ച് നിന്നും മണിയമാ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് അവരുടെ മുഖം അടുപ്പിച്ചു

മണിയമാ… പോ…………

ഇത് കേട്ടതും മാളു കണ്ണ് തുറന്നു അപ്പോയെക്കും അവർ തിരിഞ്ഞു നടന്നിരുന്നു മാളു പതുക്കെ തിരിഞ്ഞു നടന്നതു പെട്ടന്ന്

മണിയമാ …. നിൽ…..

അവൾ തിരിഞ്ഞു അവരുടെ മുഖത്തേക് നോക്കി അവർ അപ്പോഴും തിരിഞ്ഞു നിക്കുകയാണ്

മണിയമാ…. നാൻ ആണ്ടാവൂർ അയ്യനാർ പരമ്പരയിലെ വീര മാർത്താണ്ഡം ചാമിയോടെ പോണ് വീരാമണിയാത്താ സോൾറെ ഉങ്കിട്ടെ യെൻ പുള്ളയിക്ക് യെതവത് അച്ന്ന് യെന്നക് തകവാൽ വന്തിട്ടാൽ യേ അയ്യനാർ സ്വാമി മേലെ സത്യംയോ സ്വാമിക്ക് കട വെട്ടി പൊങ്ക വെയ്കറുത്ക് അരുവാ നേർന്ത്‌ വെച്ചിരിക്കെ….. യെൻ പുള്ള ഉസിർക്ക് യെതവത് ഒന്ന്.. ന്ന് നാൻ കേൾവി പെട്ടാൽ അന്താ അരുവാ സ്വാമിക്ക് കട വെട്ടരുത്ക്ക് മുന്നാടി ഉന്നോടെ കുടുംബത്തിലെ യെവളാവ് പേരോടെ തലയെ കാ വാഗ്ഗുവേ ന്ന് യെന്നാലേ സൊല്ല മൂടിയത് യെല്ലാം തലയും തുണ്ട് തുണ്ട അറുത്തു എടുപ്പേ നാൻ… അതുക്ക് നാൻ മട്ടും പൊതു ഉഗ്ഗ കുടുംബത്തെയെ വേരോടെ സച്ചിടുവേ…

അവിടെ ഇരുന്ന ഒരു വകത്തി എടുത്തു അവരുടെ കൈ വെള്ളയിൽ ഒരറ്റ വര രക്തം ഒഴുക്കി ഇത് ഓക്കേ കണ്ടു മാളു പേടിച്ചു ഇനി പേടിച്ചു തല കറങ്ങി വീഴാനെ ബാക്കി ഉള്ളു

മണിയമാ അവിടെ ഉള്ള തുളസി തറയിൽ കൈ വെച് അടിച്ചു തിരിഞ്ഞു മാളുവിന്റെ മുഖത്തു നോക്കി നിന്ന് കൊണ്ടു പറഞ്ഞു അവരെ അപ്പോൾ മുന്നിൽ കണ്ടപ്പോൾ തന്റെ മരണത്തെ മുന്നിൽ കണ്ട പോലെ ആയിരുന്നു മാളുവിന്
മണിയമാ…. ഇത് യ്യെന്നോടാ രക്തത്തിലെ പോഡ്റേ സത്യം ഇന്ത തുളസി താ സാക്ഷി അറുത്തു പോടുവേ യെല്ലാരേയും ഒരുത്തനെയും വിടമാട്ടെ …. പോ പോയിട് ……

അത്രയും പറഞ്ഞത് ഒരു അലർച്ചായിൽ ആയിരുന്നു ആ ഒരു ശബ്ദം റൂമിൽ കരഞ്ഞു തളർന്നു കിടക്കുന്ന വലിയതമ്പുരാട്ടി വരെ അത് കേട്ട് ഞെട്ടി. മാലതിയും ജനുവു ഓക്കേ അത് കേട്ടു എന്താ എന്നാ പോലെ ഞെട്ടി നിന്ന് പോയി

മാളുവിന്റെ തൊണ്ട കുഴിയിൽ നിന്ന് ഉമ്മിനിർ പോലും ഇറങ്ങി ഇല്ല പതുകെ പതുകെ അവൾ വിറച്ചു നടന്നു അവൾ വല്ലാതെ പേടിച്ചിരുന്നു അവളുടെ പല്ല് മുതൽ കാലിന്റെ നഖം വരെ കിടന്നു വിറച്ചു അവൾ പതുകെ വെച് വെച്ചു നടന്നു

മണിയമാ അപ്പോയെക്കും വിട്ടിൽ കയറി വാതിലിൽ അടച്ചു അപ്പോൾ അതാ അവിടെ നിന്ന് നാരായണൻ നടന്നു വരുന്നു അയാൾ മാളുവിനെ കണ്ടു അവൾ ആകെ നടക്കാൻ പോലും ആകാതെ നിന്ന് വിറയ്ക്കുന്നു അത് കണ്ടതും അയാൾ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു

നാരായണൻ… എന്ത് പറ്റി മോളെ

മാളു അപ്പോഴാണ് നാരായണനേ കണ്ടത് അവൾ കരഞ്ഞു പോയി അയാൾ അവളെ പിടിച്ചു അവിടെയുള്ള ഒരു ചുറ്റുമതിൽ കേട്ടിൽ പിടിച്ചു ഇരുത്തി അവൾ വിറയിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

നാരായണൻ… എന്ത് പറ്റി മാളു എന്താ എന്റെ മോക്ക് പറ്റിയത്

മാളു… മണിയമാ… മണി

അവൾക് എങ്ങൽ കാരണം സംസാരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല

നാരായണൻ.. മോൾ നിക്ക് മാമൻ വെള്ളം എടുത്തിട്ട് വരാം

അയാൾ കിണറ്റിന് കരയിലെക്ക് പോയി ഒരു പത്രത്തിൽ വെള്ളം ആയി വന്നു മാളുവിന് കുടിക്കാൻ കൊടുത്തു അവൾ അത് ധൃതിയിൽ വാങ്ങിക്കുടിച്ചു അവളുടെ പേടി ഒന്ന് കുറഞ്ഞിരുന്നു

0

-1