🏹🏹വേട്ടക്കാരികള്‍ – 4🏹🏹അടിപൊളി  

ഒരു ചിരിയുടെ അകമ്പടിയോടെ മമ്മിയുടെ സ്വരം കേട്ടു.

ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. എന്തെങ്കിലും പ്രതികരിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നുമില്ല.

എങ്കിലും ആ വാക്കുകളിലെ സ്വാഭാവികത ഒരല്പം ആശ്വാസം പകരുന്ന തരത്തിലായിരുന്നു. അവര്‍ ഒന്നുമറിഞ്ഞിട്ടില്ല…!! അതൊരു മനപ്പൂര്‍വ്വമുള്ള ചെയ്തിയുമല്ല…അറിയാതെ സംഭവിക്കുന്നതാണ്…ഭാഗ്യം..!!

എങ്കിലും ഭയമങ്ങു വിട്ടുമാറുന്നില്ല. ആ കൈ മടിയില്‍ത്തെന്നെയിരിക്കുന്നേടത്തോളം ഉള്ളിലെ പിടപ്പ് മാറില്ല.

അവര്‍ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. മനസ്സും ശ്രദ്ധയുമൊക്കെ ആ കൈകളില്‍ തന്നെയായിരുന്നതിനാല്‍ സ്വയമറിയാതെന്നോണം സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തുമൊക്കെയായി ഞാന്‍ മൂളിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

പെട്ടെന്നാണത് സംഭവിച്ചത്..!!!! വലിയ ശബ്ദത്തില്‍ കടിപിടികൂടിക്കൊണ്ട് രണ്ടു പൂച്ചകള്‍ ഞങ്ങളുടെ വഴിയിലേക്ക് ചാടിവീണു.

ഒരു നടുക്കത്തോടെ ഞാന്‍ ബ്രേക്കിട്ടു.

വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടക്കാന്‍ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍. വളച്ചു കെട്ടിയ മതിലിന്റെ മറവുണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ അവറ്റകള്‍ ഓടി വരുന്നത് കാണാന്‍ സാധിച്ചിരുന്നില്ല.

“യ്യോ..മോനേ..!!”

അപ്രതീക്ഷിതമായ എന്റെ പ്രവൃത്തിയില്‍ ബാലന്‍സ് നഷ്ടപ്പെട്ട മമ്മി ഒരുവശത്തേക്ക് ചെരിഞ്ഞുപോയി.

എനിക്ക് കാലു കുത്താനുള്ള അവസരം കിട്ടുന്നതിനുമുമ്പേ വണ്ടി ചെരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. മമ്മിയുടെ ഭാരം കൂടെയായതോടെ അതല്പം വേഗത്തിലായി. എങ്കിലും സംയമനം വീണ്ടെടുത്തുകൊണ്ട് ഒരു കാല്‍ ഞാന്‍ നീട്ടിക്കുത്തി. പക്ഷേ.. അപ്പോഴേക്കും വണ്ടി ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ഊഹ്..ഹ്..!!!”

മുറ്റത്തിന്റെ ഒരടി ഉയരമുള്ള ബൌണ്ടറിയില്‍ കൈ‍ ഊന്നി മമ്മി ശരീരഭാരം താങ്ങിനിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് സഹായത്തിനായി എന്നെ നോക്കി.

അവരുടെ ഒരു കാലിന്റെ മുകളിലായിരുന്നു സ്കൂട്ടര്‍ കിടന്നിരുന്നത്.

ഞാന്‍ മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ വണ്ടി ഉയര്‍ത്തി സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ വച്ചശേഷം മമ്മിയെ പ്ടിടിച്ചുയര്‍ത്തി.

“എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ മമ്മീ..??!!”

ഭയന്നുപോയിരുന്നതിനാല്‍ എന്റെ ശബ്ദം വല്ലാതെ വിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അത് മനസ്സിലാക്കിയതുകൊണ്ടാവണം ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന രീതിയില്‍ ആ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു.

“സാരമില്ല…ഒന്നും പറ്റീട്ടില്ല…!!”

“സോറി മമ്മീ…ഞാന്‍ കണ്ടില്ല..!!”

എന്റെ സ്വരം വല്ലാതെ താണുപോയി. അശ്രദ്ധ കാരണമാണ് അത് സംഭവിച്ചതെന്ന ഒരു കുറ്റബോധം ഉള്ളില്‍ വിങ്ങിനിന്നിരുന്നു.

“അയ്യേ…ഇതിനൊക്കെ ഇങ്ങനെ മൂഡോഫായാലോ…!!”

കൈകളില്‍ പറ്റിയ പൊടി തട്ടിക്കളഞ്ഞശേഷം മമ്മി വാത്സല്യത്തോടെ എന്റെ താടിയില്‍ പിടിച്ചു.

“…ഇതൊക്കെ സാധാരണമല്ലേ….ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചാലോ..! എന്തായാലും കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്തു നിര്‍ത്തിക്കളഞ്ഞില്ലേ മോനു……മമ്മിയായിരുന്നെങ്കില്‍ മിനിമം ഒരു കയ്യെങ്കിലും ഒടിച്ചു തന്നേനെ..!!”

സ്വയം കളിയാക്കിക്കൊണ്ട്‌ അവര്‍ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.

പക്ഷേ ആ ആശ്വാസവാക്കുകള്‍ എന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ഇറങ്ങിയില്ല. വണ്ടി മറിഞ്ഞു എന്നതിലായിരുന്നില്ല വിഷമം. മമ്മിയെ നിര്‍ബന്ധിച്ചു കയറ്റിയിരുത്തിയതാണ്… വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ടും..!

“ഒന്നുമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ…എന്തിനാണിങ്ങനെ വിഷമിക്കുന്നേ മോനൂ..!!!”

മമ്മിയുടെ മുഖത്തേക്കും ആ വിഷമഭാവം പടര്‍ന്നു കയറി. എന്റെ ചിന്തകള്‍ മനസ്സിലാക്കിയതുപോലായിരുന്നു ആ ഭാവം.

“ഇല്ല…ഞാന്‍ ഓക്കെയാണ്..!!”

ഒരു പ്രസന്നഭാവത്തോടെ ഞാനാ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചുകാണിച്ചു.

അതൊരു കള്ളത്തരമാണല്ലോടാ എന്നൊരു സംശയത്തോടെ ആ കണ്ണുകള്‍ തെല്ലൊന്നു കുറുകി. പിന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരിയിലേക്ക് വഴിമാറി.

“വാ…ഇനി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഓടിക്കാം…വെയിലുകൊണ്ട് ആകെ വാടി എന്റെ മോനിപ്പോഴേ..!!

സ്നേഹമിറ്റുന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ കവിളില്‍ തലോടിക്കൊണ്ട് അവര്‍ വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി. ശേഷം സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്ത് പോര്‍ച്ചിലേക്ക് കയറ്റിവച്ചു.

“മതി നോക്കിയത്..വാ…!!”

ഞാന്‍ വണ്ടിയ്ക്കു ചുറ്റും നടന്നു പരിശോധിക്കുന്നത് കണ്ടു മമ്മി ഒരു ചിരിയോടെ എന്റെ കയ്യില്‍ കയറിപ്പിടിച്ചു.

“ഭാഗ്യം..വണ്ടി ഓക്കെയാണ്..!!”

തെല്ലൊരു ആശ്വാസത്തോടെ ഞാന്‍ ദീര്‍ഘനിശ്വാസം വിട്ടു.

“ഓക്കെയെല്ലെങ്കില്‍ നമ്മള്‍ വേറെ വാങ്ങിക്കും…അല്ല പിന്നെ..!!”

അവരെന്നെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു.

“…നമുക്കാദ്യം വല്ലതും കുടിക്കാം….പേടിച്ച് ദാഹിച്ചുപോയി…!”

കിച്ചനിലേക്ക് നീങ്ങിക്കൊണ്ട്‌ അവര്‍ ഒരു ചമ്മിയ ചിരിചിരിച്ചു.

ആ ഭാവം എന്നെ വീണ്ടും വിഷമിപ്പിച്ചു. അനാവശ്യമായ ചിന്തകളോടെ വണ്ടിയോടിച്ചതിന് വീണ്ടും വീണ്ടും ഞാന്‍ എന്നെത്തന്നെ പഴിച്ചു.

“മാറിയില്ലേ ഈ മൂഡോഫ്…??!”

ഫ്രിഡ്ജില്‍ നിന്നും മുന്തിരി ജ്യൂസ് നിറച്ച ഗ്ലാസ് മഗ്ഗെടുത്തു തിരിയുമ്പോള്‍ മമ്മി എന്റെ മുഖഭാവം ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.

“സോറി മമ്മീ…മമ്മിയ്ക്ക് ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ലെന്നു സത്യാണോ..?!”

ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് ഉത്കണ്ഠയോടെ നോക്കി.

കാരുണ്യം നിറഞ്ഞ ആ കണ്ണുകള്‍ ഒരു നിമിഷം എന്നില്‍ തറഞ്ഞുനിന്നു. അനന്തരം മഗ്ഗ് അടുത്തുള്ള ടേബിളില്‍ വച്ചശേഷം അവര്‍ ഒരു നിശ്വാസത്തോടെ കൗണ്ടര്‍ടോപ്പിന്റെ വെളുമ്പിലേക്ക് ചാരി നിന്നു.

“ശരി..സോറി സ്വീകരിച്ചു….ഇനിയെന്താ മമ്മി ചെയ്യണ്ടേ ഈ വിഷമമൊന്നു മാറ്റിയെടുക്കാന്‍…!!!”

ആ കണ്ണുകളിലൊരു കുസൃതി ഒളിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.

കളിയാക്കുന്നതാണോ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നതാണോ എന്നൊരു സംശയത്തോടെ ഞാന്‍ മൌനിയായി നിന്നു.

“….എന്നാ അടുത്തു വന്നു മമ്മിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഒരുമ്മ താ…എന്നാ ക്ഷമിക്കാം..!!”

വീണ്ടും അതേ നോട്ടം…അതേ കുസൃതി.

“വാടാ..!!”

ഒരു ഇളകിച്ചിരിയോടെ അവരെന്റെ രണ്ടു കയ്യിലും പിടിച്ച് ആ മാറിലേക്ക് ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തി.

എന്തോ മുമ്പൊന്നുമില്ലാത്ത ഒരു അനുസരണാഭാവമായിരുന്നു എനിക്ക്. തെല്ലൊരു ആശ്വാസത്തിനായി അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ എനിക്കപ്പോ വേണമായിരുന്നു. വണ്ടി ചെരിഞ്ഞപ്പോഴുള്ള മമ്മിയുടെ ആ കിടപ്പ് മനസ്സിനെ‍ ഇപ്പോഴും വല്ലാതെ ആലോസരപ്പെടുത്തുകയാണ്.

കൗണ്ടര്‍ടോപ്പിനോട് ചാരി നിന്നിരുന്ന മമ്മിയുടെ മാംസളമേനിയിലേക്ക് ഒരു മടിയും കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ അമര്‍ന്നു കിടന്നു. ഇരുകൈകളുംകൊണ്ട് വാരിപ്പിടിച്ച് നനുത്ത മൃദുലമായ ആ കവിളില്‍ മെല്ലെ ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ത്തി വച്ചു.

അങ്ങനെ ഇരുകവിളിലുമായി ചുണ്ട് പതിപ്പിച്ചപ്പോഴേക്കും മമ്മിയുടെ കൈകളും എന്നെ ആഞ്ഞു പുണര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ഇങ്ങനെ പിശുക്കാതെടാ മോനൂസേ…!!”

ഉമ്മ കൊടുത്ത് ചുണ്ടുകള്‍ പിന്‍വലിക്കാനൊരുങ്ങവേ തരളമായ സ്വരത്തോടെ അവര്‍ വീണ്ടും ആ കവിളുകള്‍ എന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് മുട്ടിച്ചു തന്നു.

+414

-43