👩🏻‍🍳അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ബെഡ്‌റൂമിലേക്ക്👩🏻‍🍳അടിപൊളി  

സഹദേവ് മരിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ച തുണിയിൽ ആയിരുന്നു അതങ്ങ് പാമ്പ് പോലെ അവൾക്ക് മുൻപിൽ ചുരുണ്ടു കിടന്നു.മണിക്കൂറുകളോളം തപസ്സ് ചെയ്ത ശേഷം അവൾ എഴുന്നേറ്റ് മണ്ണിൽ ചുരുണ്ടു കിടക്കുന്ന തുണി എടുത്ത് മണപ്പിച്ചു നോക്കി അതിൽ തന്റെ പ്രിയന്റെ വിയർപ്പു ഗന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു.അത് അവൾ ആവോളം ആസ്വദിച്ച ശേഷം ഭർത്താവ് പോയ ലോകത്തിലേക്ക് താനും യാത്രയാവാൻ തീരുമാനിച്ചു.സഹദേവ് കെട്ടിയ അതേ ചില്ലയിൽ കയറ് കെട്ടി കയറി നിന്ന് കഴുത്തിലും കെട്ടി മരിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിൽ നിൽക്കുമ്പോഴായിരുന്നു.പെട്ടെന്ന് അസ്തമയ സൂര്യന്റെ പ്രകാശ രശ്മികൾ അവളുടെ കണ്ണിനുളിലേക്ക് അടിച്ചു കയറിയത് പെട്ടെന്ന് കണ്ണ് മാറ്റിയ അവൾ ചില്ലിടാത്ത ജനലക്ക് ഉള്ളിൽ കൂടി കട്ടിലിൽ കിടന്ന് കരയുന്ന അവളുടെ കുട്ടിയെ കണ്ടു.

“ഞാൻ പ്രസവിച്ച എന്റെ കുട്ടി. അവൻ എന്തു തെറ്റു ചെയ്തു. അവൻ അറിയില്ല അവന്റെ അമ്മ അവനെ പിഴച്ചു പെറ്റതാണെന്ന്.എന്തായാലും ഞാൻ ഒരു ദിവസം മരിക്കും. ഇപ്പോൾ മരിക്കുന്നതേക്കാൾ നല്ലതല്ലേ.. ആ കുട്ടിയെ വളർത്തി വലുതാക്കി മരിക്കുന്നത്.എന്റെ ഈ ജന്മം കൊണ്ട് അവനെങ്കിലും ഒരു ഉപകാരം ഉണ്ടായിക്കോട്ടെ.”

അവൾ ആ കരയുന്ന കുട്ടിയേയ്യും എടുത്ത് കൊണ്ടുപോയത് ആ റിസോർട്ടിലേക്കാണ്. മുതലാളിയേ കണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ നിങ്ങൾ പറയുന്ന എന്ത് ജോലിയും എടുക്കാം..ആർക്കും എന്റെ ശരീരം കൊടുക്കാം.തിരിച്ച് എനിക്ക് പൈസ വേണ്ട പകരം ഇവനെ വളർത്തണം ദൂരെ ഉള്ള സ്കൂളിൽ ഹോസ്റ്റലിൽ നിർത്തി പഠിപ്പിക്കണം പിന്നെ എന്റെ ജീവൻ നിലനിർത്താൻ കുറച്ചു ഭക്ഷണവും വേണം.”

റിസോർട്ട് മുതലാളീ അപ്പോൾ തന്നെ സമ്മതിച്ചു കാരണം അത്ര സുന്ദരിയായിരുന്നു അവൾ.റിസോർട്ടിൽ സ്വദേശികളും വിദേശികളുമായി വരുന്ന ടൂറിസ്റ്റുകൾക്ക് അവൾ അവളുടെ ശരീരം കൊടുത്തു. അതിൽ അവൾക്ക് ഒരു വിഷമവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.കാരണം അവൾ പ്രസവിച്ച അവളുടെ മകൻ നല്ല രീതിയിൽ ഒരു കുറവും ഇല്ലാതെ വളരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.സ്കൂളിൽ വിടേണ്ട സമയം ആയപ്പോൾ അവൾ ആഗ്രഹിച്ച പോലെ അകലെ നഗരത്തിലുള്ള സ്കൂളിൽ അഡ്മിഷൻ എടുത്തു.അവന് സമ്മർ വെക്കേഷൻ ആവുമ്പോൾ മാത്രം ജയന്തി റിസോർട്ടിൽ നിന്ന് ലീവ് എടുത്ത് അവന്റെ ഒപ്പം പോയി നിൽക്കുമായിരുന്നു.നാട്ടിലേക്ക് അവനെ കൊണ്ടു വരാൻ അവൾ ആഗ്രഹിചിരുന്നില്ല.ജയ്പാൽ അങ്ങനെ വളർന്നു വലുതായി. അവന് ഇരുപത് വയസ്സ് തികഞ്ഞപ്പോൾ ആയിരുന്നു. ജയന്തിക്ക് രോഗം മൂർച്ഛിക്കുന്നത്.എയ്ഡ്‌സ് പിടിപ്പെട്ട് അവൾ മരിച്ചപ്പോൾ ആയിരുന്നു അവൻ ആദ്യമായി തന്റെ അമ്മയെ കാണാൻ നാട്ടിലേക്ക് വന്നത്.എല്ലാ വേനൽ അവധി കാലത്തും അവൻ അമ്മയെ കാത്തിരിക്കുമായിരുന്നു.ഈ ലോകത്ത് തനിക്ക് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ട തന്റെ എന്ന് എന്ന് ചൂണ്ടികാണിക്കാൻ അവന് ഉള്ളത് അമ്മ മാത്രമായിരുന്നു.തന്നെ അനാഥനാക്കി അമ്മ പോയപ്പോൾ അവൻ ആ ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ ഒറ്റപെട്ടുപോയി.

വിങ്ങിപൊട്ടി അമ്മയുടെ ചിതക്ക് തീ കൊളുത്തിയതിന് ശേഷം ഇനിയെന്ത് എന്ന ചോദ്യം അവനുള്ളിൽ ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.ആകെ ഉള്ളത് വിദ്യാഭ്യാസം ആണ്. കോളേജ് പഠനം കഴിഞ്ഞ അവൻ ഒരു ട്യൂഷൻ സെന്റർ തുടങ്ങി കുട്ടികളെ പഠിപ്പിച്ച് ഒരു അദ്ധ്യാപകനായി ജോലി ചെയ്ത് ശിഷ്ഠകാലം ജീവിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചാണ് ജയ്പാൽ തന്റെ പഴയ വീട്ടിലേക്ക് വന്നത്. പക്ഷെ അവനെ കാത്തിരുന്നത് മറ്റൊന്നോയിരുന്നു നാട്ടുകാരൊക്കെ ചേർന്ന് അവനെ കളിയാക്കി പിഴച്ചു പെറ്റവനെ എന്ന് വിളിച്ചു ബഹളം വച്ചു അവന്റെ അമ്മയെയും തെറി വിളിച്ചു അവനെ അവർ അവിടെ നിന്ന് ആട്ടിയോടിച്ചു.കൈയിൽ പൈസ ഇല്ലാതെ പട്ടിണിയിൽ ആയ ജയ്പാൽ അലഞ്ഞു നടന്നു.ജോലി അന്വേഷിച്ചു തിരഞ്ഞു ഒന്നും കിട്ടിയില്ല.അങ്ങനെ അവൻ വന്ന് പെട്ടത് ഒരു കഞ്ചാവ് മാഫിയയുടെ അടുത്താണ്.

പൈസക്ക് വേണ്ടി അല്ല ഭക്ഷണത്തിനു വേണ്ടി അവൻ കഞ്ചാവ് ആവശ്യകാർക്ക് വിറ്റു.പറയുന്ന സ്ഥലത്ത് കൊണ്ട് കൊടുത്തു.അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ജയ്പാൽ കഞ്ചാവിന്റെ സ്വാദ് ആറിഞ്ഞു.പലപ്പോഴും അവന്റെ ഉള്ളിലെ വിഷമം ഇല്ലാതാക്കാൻ അവൻ കഞ്ചാവ് ഉപയോഗിച്ച് അതിന് അടിമയായി.അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം കഞ്ചാവ് ആവശ്യക്കാരന് കൊടുക്കാൻ പോവുന്നതിനിടക്ക് അവനെ പോലീസുകാർ വളഞ്ഞു.ഓടി ഒരു കടയുടെ പിന്നിൽ ഒളിച്ചു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ പേടി മാറ്റാൻ ഒരു കഞ്ചാവ് ചുരുട്ട് കത്തിച്ച് വലിച്ച് വലിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.

അവന് സ്വബോധം നഷ്ടപെട്ടു.പെട്ടന്ന് അവന് മുന്നിൽ ഒരു രൂപം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു അവനെ അടുത്തേക്ക് വരുന്ന ആ രൂപത്തെ അരയിൽ കരുതിയ കത്തി ഉപയോഗിച്ച് കുത്തിമലത്തി.ആ വീണു കിടന്ന രൂപത്തിന്റെ മുകളിൽ ബോധമില്ലാതെ അവൻ കിടന്നു ഉറങ്ങി.പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അവന്റെ കണ്ണിൽ മഴതുള്ളികൾ വന്ന് പതിച്ചപ്പോൾ ആയിരുന്നു ജയ്പാൽ എഴുന്നേറ്റത്. താൻ തല വച്ചു കിടക്കുന്ന ശരീരത്തെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ ഞെട്ടിപോയി അവിടത്തെ സബ്‌ ഇൻസ്‌പെക്ടർ അശോക് റാവത്ത് ചോരയിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്നു. അവൻ അയാളെ പരിശോധിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ മരിച്ചെന്ന് മനസ്സിലായി. അയാളുടെ കഴുത്തിൽ ആ കത്തി തുളച്ചു കേറിയിരിക്കുന്നുണ്ട്.കുറച്ചു നേരം അവിടെ ഭയന്നു നിന്നു.എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ പിന്നെ ഓരോട്ടമായിരുന്നു.

റോഡിൽ കൂടി…..

മൺപാതകളിൽ കൂടി…..

പുൽവരമ്പുകളിൽ കൂടി…..

നീർച്ചാലുകളിൽ കൂടി…..

ഓടി ഓടി അവൻ ഓടി തുടങ്ങിയ തീവണ്ടിയിൽ കയറി അതിൽ കേരളത്തിലോട്ട് പണിക്ക് പോകുകയായിരുന്ന ബിഹാറികളായ തൊഴിലാളികളായിരുന്നു.അവനും അവരുടെ ഒപ്പം കൂടി കേരളത്തിൽ എത്തി.കേരളത്തിൽ വന്ന് ആ തൊഴിലാളികളുടെ ഒപ്പം കൂടി പണി എടുത്ത് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം മലയാളം പഠിച്ചെടുത്തു.അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം അവന്റെ റൂമിലെ ഒരാൾ അയാൾ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ഫാമിലേക്ക് അവനെ ജോലിക്ക് വിളിച്ചു . ഇപ്പോഴുള്ള കഷ്ടപ്പാടുള്ള ജോലിയിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടാൻ അവൻ അയാളുടെ ഒപ്പം അവിടേക്ക് പോയി.അത് സുമേഷിന്റെ ഫാം ആയിരുന്നു.കുറേ കാലത്തോളം അവൻ അവിടെ ജോലി ചെയ്തു.അങ്ങനെ ഇരിക്കേയാണ് സുമേഷ് ഒരു ദിവസം വന്ന് ഈ ഫാം പൂട്ടുകയാണെന്നും തൽകാലത്തേക്ക് തന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടിൽ വീട്ട് ജോലിക്ക് നിൽക്കുമോ എന്ന് അവനോട് ചോദിച്ചത്.വേറെ എവിടെയും പോകാൻ വഴി ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ആ വീട്ടു ജോലിക്ക് അവൻ അപ്പോൾ തന്നെ സമ്മതിച്ചു.

***

അന്ന് രാത്രി ദിവ്യയുടെ മനസ്സിൽ മുഴുവൻ നീതു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ആയിരുന്നു.

“എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ആണുങ്ങളുടെ ലിംഗം ചപ്പീനൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ അതൊക്കെ അറപ്പുള്ള കാര്യമല്ലേ… അതും കുടുംബത്തില് പിറന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ.എന്നാലും അത്രക്ക് അറപ്പ് ഉണ്ടായിരിക്കോ…? ചപ്പിനോക്കിയാലല്ലേ അറിയാൻ പറ്റു…നീതു അവളുടെ ഭർത്താവിന്റെ സാമാനം ചപ്പിയ പോലെ ഏട്ടന്റെ സാമാനം ഒന്ന് ചപ്പി നോക്കിയാലോ…!! ട്രൈ ചെയ്തു നോക്കിയാലോ…?ഏട്ടൻ സമ്മതിക്കോ…. ആവോ……?”

+13

-11