👻 യക്ഷി 👻 – 3

**************************************

“ഇവിടെ ആരുമില്ലേ? ”

പുറത്തുനിന്നും ആരുടെയോ ശബ്ദം കേട്ടാണ് മൂപ്പനും മയൂരിയും തങ്ങളുടെ സംഭാഷണം നിറുത്തിയത്.ഇരുവരും ആരാ ഇത്ര രാവിലെ തന്നെ വന്നിരിക്കുന്നത് എന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംഷയോടുകൂടെ തന്നെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

തങ്ങളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന യുവാവിനെ ആരാ എന്നുള്ള സംശയത്തോട് കൂടെ തന്നെ അവർ ഇരുവരും നോക്കി നിന്നു.

” ഞാൻ ആരാണ് എന്ന് മനസ്സിലായി കാണില്ല അല്ലെ രണ്ടാൾക്കും ”

അവരുടെ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ഏകദേശം കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കിയ കേളു അവരോടായി ചോദിച്ചു.

“ഈ ശബ്ദം എനിക്ക് പരിചിതമാണ് പക്ഷെ രൂപവും ആളെയും അങ്ങ് മനസ്സിലാവുന്നില്ല. ആരാ ”

തനിക്ക് നല്ലതുപോലെ പരിചിതമായ ശബ്ദമാണെങ്കിലും ആരാണ് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാവാത്തത് കൊണ്ട് മൂപ്പൻ ചോദിച്ചു.

“എന്റെ രൂപം കൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ മനസ്സിലാവില്ല എന്ന് എനിക്കറിയാം ഇവിടെ കാവിൽ പൂജാതി കർമങ്ങൾ നടത്തിയ അതെ സരസ്വാഥാനന്ത തന്നെയാണ് ഞാൻ.”

കേളു അവർ ഇരുവരോടുമായി പറയുമ്പോൾ ഒരു അതിശയമായിരുന്നു ഇരുവർക്കും.

തലേ ദിവസം വൈകുന്നേരം പൂജാ സാധനങ്ങളും മറ്റും എത്തിക്കുമ്പോൾ പോലും തികച്ചും വായോധികൻ ആയിരുന്ന ആ സ്വാമി തന്നെ ആണോ ഇതെന്ന് മയൂരി അതിശയത്തോട് കൂടെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. ഒപ്പം ആരെയും മയക്കാൻ തക്കവണ്ണം ശക്തിയാർന്ന അവന്റെ മായാ വലയത്തിൽ അവൾ അകപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ ഇപ്പോൾ എന്താണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് ഇന്നലെ വരെ വാർദ്ദഖ്യത്തിൽ ആയിരുന്ന ഞാൻ ഇന്ന് എങ്ങനെ ഒരു യുവാവായി മാറി എന്നല്ലേ?”

മൂപ്പന്റെയും മയൂരിയുടെയും നിൽപ്പ് കണ്ട് കാര്യം മനസ്സിലായ കേളു വീണ്ടും അവരോടായി ചോദിച്ചു.

” സ്വാമി പറഞ്ഞത് തന്നെയാണ് അടിയന്റെ സംശയം. പെട്ടന്നുള്ള ഈ മാറ്റത്തിന്റെ കാര്യം പറയുന്നതിൽ അങ്ങേയ്ക്ക് വിരോധമുണ്ടാവോ? “

തന്റെ മനസ്സിലുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് ചോദിക്കുകയും അതുപോലെ തന്നെ മുൻപേ പറഞ്ഞതുപോലെ ആ ശബ്ദം ആരുടേതാണെന്ന് മനസ്സിലായെങ്കിലും പെട്ടന്ന് ഇങ്ങനെ ഒരു മാറ്റം എങ്ങനെ സംഭവിച്ചു എന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷയോടു കൂടെ തന്നെ മൂപ്പൻ കേളുവിനോടായി ചോദിച്ചു.

” ഞാൻ ഈ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വന്നത് എന്തിനാണെന്ന് എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ? നിങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലെ കുലദേവത ആണ് ആ കാവിൽ കുടികൊള്ളുന്നത് ആ പരാ ശക്തിയെ പ്രീതിപ്പടുത്താൻ എനിക്ക് സാധിച്ചത് വഴി ഈ ഗ്രാമത്തിൽ സംഭവിക്കാൻ ഇരുന്ന പല മോശം സംഭവങ്ങളും അകന്ന് പോയതിനോടൊപ്പം വര്ഷങ്ങളായി എന്നിൽ നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു ശാപത്തിനുള്ള മോക്ഷം കൂടി ലഭിക്കുകയായൊരുന്നു. എനിക്ക് എന്റെ നഷ്ടമായ യൊവ്വനം തിരികെ ലഭിക്കുകയും ചെയ്തു ”

കേളു പറയുന്നത് വിശ്വസിക്കാൻ അല്പം പ്രയാസമായിരുന്നു എങ്കിലും അവന്റെ കൂടെ അദൃശ്യയായി ശക്തി പകരുന്ന യക്ഷി അവൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം അവരെ അവർ പോലും അറിയാതെ വിശ്വസിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ ദോശങ്ങളെല്ലാം അകറ്റി ആ പരാ ശക്തിയെ പ്രീതിപ്പെടുത്തിയതിനു ഞങ്ങൾ ഈ ഗ്രാമ വാസികൾ എങ്ങനെയാണ് അങ്ങയോടു നന്ദി പറയേണ്ടതെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല അങ്ങേയ്ക്ക് എന്ത് നൽകണം എന്നും ഈ ഉള്ളവന് എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നതുമില്ല. തെറ്റാണെങ്കിൽ പൊറുക്കണം അങ്ങേയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ എന്താണ് നൽകേണ്ടതെന്ന് അങ്ങ് തന്നെ അരുൾ ചെയ്താലും ”

കേളുവിന്‌ നേരെ കൈകൾ കൂപ്പിക്കൊണ്ട് തന്നെ മൂപ്പൻ അത് പറയുമ്പോൾ തന്റെ ആവശ്യങ്ങളെല്ലാം സാധിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിന്റെ സന്ദോഷം അവനിൽ പ്രകടമായിരുന്നു.

“ഞാൻ ഇവിടേക്ക് വന്നതിന്റെ ആകമന ഉദ്ദേശം തന്നെ അങ്ങയോടു ഒരു കാര്യം ആവശ്യപ്പെടുന്നതിനു വേണ്ടിയാണ്. എനിക്ക് ഇന്നലെ പൂജാ ക്രിയകളുടെ മധ്യത്തിൽ കിട്ടിയ അരുൾപ്പാട് നിങ്ങളോട് പറയുന്നതിന് കൂടിയാണ് ഞാൻ എത്തിയിരിക്കുന്നത് ”

കേളു തന്റെ ഉള്ളിൽ തെളിഞ്ഞു വന്ന കുബുധിയിൽ തന്നെ മൂപ്പനോട് പറഞ്ഞു.

“ആവശ്യപ്പെടുകയല്ല സ്വാമി അങ്ങ് കല്പിച്ചാലും ഞങ്ങളുടെയും ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെയും സുരക്ഷയ്ക്കും നല്ലതിനും വേണ്ടി അങ്ങനുഷ്ടിച്ച

കഠിന വൃതത്തിനും പൂജാ ക്രിയകൾക്കും പകരമായി എന്തു തന്നെ നൽകിയാലും ഞങ്ങൾക്ക് മതിയാവില്ല അങ്ങ് അരുൾ ചെയ്താലും ഈ ജനങ്ങൾ അങ്ങേയ്ക്ക് വേണ്ടി എന്താ ചെയ്തു തരേണ്ടത്?”

മൂപ്പൻ കേളുവിനോടായി അത് പറയുമ്പോൾ തന്റെ ഉദ്ദേശങ്ങൾ എല്ലാം നടക്കുന്നതിന്റെ ഒരു ചിരി അയാളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“ദേവിയുടെ കല്പന വഴി എനിക്ക് ലഭിച്ച നിർദേശം ഈ ഗ്രാമത്തിന് നടു ഭാഗത്തായി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന മനയിൽ എനിക്ക് നിങ്ങൾ താമസം ഒരുക്കി നൽകണം. ആ മനയിൽ നിന്നുമാണ് ഈ ഗ്രാമ വാസികളുടെ സുഖമമായ ജീവിതത്തിനു തുടക്കം കുറിച്ചിരിക്കുന്നത് ഇനിയുള്ള കാലം ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ സുരക്ഷയ്ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള കർമങ്ങളും മറ്റും ചെയ്തുകൊണ്ട് അവിടെ വസിക്കണം എന്നാണ് എനിക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന നിർദേശം. ”

കേളു അത് പറയുമ്പോൾ ചില സംശയങ്ങൾ മൂപ്പനിൽ ഉടലെടുത്തിരുന്നു എങ്കിലും യക്ഷിയുടെ മായകളിൽ ആ സംശയങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നതായിരുന്നില്ല.

“അങ്ങേയുടെ നിർദേശം പോലെ തന്നെ ഇന്ന് ഈ ദിവസം തന്നെ അവിടെ അങ്ങേയ്ക്കുള്ള സൗകര്യങ്ങളെല്ലാം ഞങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതായിരിക്കും. ”

മൂപ്പന്റെ മറുപടി കേളുവിൽ വിടർന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചിരുന്നു. യക്ഷി പറഞ്ഞതുപോലെ തന്നെ താൻ പറയുന്നതെന്തും അനുസരിക്കുന്ന ഒരു ജനതയായി ഈ ഗ്രാമവാസികൾ മാറുന്നത് അയാൾക്ക് കണ്ടറിയാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“അതിനോടൊപ്പം തന്നെ ഒരു കാര്യം കൂടിയുണ്ട് അത് കൂടി നിങ്ങൾ സമ്മതിക്കുമെന്ന് കരുതുന്നു. ”

കേളു അത് പറയുമ്പോൾ അവിടെ നിൽക്കുന്ന മൂപ്പനും മയൂരിയും എന്താണ് അതെന്നറിയുവാൻ അദ്ദേഹത്തെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.

“ഈ ഗ്രാമത്തിൽ ജനിക്കാതെ ഗ്രാമവാസിയായ ഒരു കന്യക ഈ നാട്ടിലുണ്ട് അവൾ ദേവിക്ക് വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടവൾ ആണ് അവളെ നിങ്ങൾ എനിക്ക് വേളി കഴിച്ചു നൽകണം. ഞങ്ങൾക്ക് ജനിക്കുന്ന കുഞ്ഞായിരിക്കും ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ ഇനി വരും നാലുകളിലെ രക്ഷകൻ ”

അത് പറയുമ്പോൾ കേളുവിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയും തനിക്ക് മാത്രമറിയാവുന്ന രഹസ്യം എങ്ങനെ സ്വാമി അറിഞ്ഞു എന്ന ആശ്ചര്യം മൂപ്പനിലും പ്രകടമായിരുന്നു.

+4

0