💓 ആരതി കല്യാണം 💓 – 4 50അടിപൊളി  

ഡാൻസ് നിർത്തിയിട്ടും ആരും കൂവല് നിർത്തിയില്ല…! ആരൊക്കെയോ ഇറങ്ങിപ്പൊടി ന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്… ഇത്രേം ആയപ്പോ ആരതിക്ക് പിടിച്ചു നില്കാനായില്ല… കണ്ണെല്ലാം നിറഞ്ഞുവന്നു അവസാനം വായും പൊത്തിപിടിച്ഛ് സ്റ്റേജിൽ നിന്ന് വേഗം ഇറങ്ങിപ്പോയി…! നീ നേരത്തെ അവടകിടന്ന് കിണിച്ചപ്പോതൊട്ട് ഞാൻ ഓങ്ങിവച്ചതാ…ആണുങ്ങളോട് കളിച്ചാൽ ഇങ്ങനിരികൂടി നായിന്റെ മോളെ… ഇനി ഇന്നെനിക്ക് സമാധാനയൊന്ന് ഒറങ്ങാം…!!

ആരതിയെ നാണംകെടുത്തിയ സന്തോഷം നന്നായിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവള്ടെ ആ കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ മോന്ത കാണാനൊരു കൊതി… പിന്നൊന്നും നോക്കാതെ യദുനേം വിളിച്ഛ് ഞാൻ ആരതിടെ ക്ലാസ്സിന്റെ അടുത്തോട്ടു നടന്നു… ക്ലാസ്സിൽ കേറിച്ചെന്ന് കാണണം എന്നൊന്നും എനിക്കില്ല, പക്ഷെ ദൂരെനിന്നാണെങ്കിലും ഒന്ന് കണ്ടാമതി…!! ക്ലാസ്സിന്റെ മുന്നിലെത്തിയ ഞാൻ അകത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ കൊറേ പേര് ആരതിടെ ചുറ്റുമായി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു… എല്ലാരുംകൂടി അതിനെ ഇങ്ങനെ സമാധാനിപ്പിക്കല്ലേ, പാവത്തിനെ ഒന്ന് കരയാൻ സമ്മതിക്ക്…! ആരതിടെ മുഖം എനിക്ക് ശെരിക്കുകാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്… അവള്ടെ തൊട്ടാൽ ചോരപൊടിയണ മുഖമെല്ലാം ചുവന്നിട്ടുണ്ട്… കണ്മഷിയെല്ലാം പരന്നു കിടക്കുന്നു… ഇപ്പോഴും ചെറിയ തേങ്ങലുണ്ടവൾക്… അങ്ങ് കേറി ചെന്നാലോ…? ഞാൻ അടുത്ത് നിക്കണ യദുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി,

“” അളിയ, നമ്മുക്ക് അകത്തേക്ക് കേറിയാലോ…? അവളെയൊന്ന് അടുത്ത് കാണാനാ…!!”” ന്ന് പറഞ്ഞതും അവൻ എന്നെയൊന്നു നോക്കിട്ട്,

“”യെസ് വൈ നോട്ട്…!!”” അവന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് പച്ചകോടി കിട്ടിയതോടെ ഞങ്ങള് രണ്ടും കൂടി അകത്തേക്ക് കേറി…

“”അഭിയേട്ടൻ വന്നു…!! “” എന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ആരതി ഉൾപ്പടെ എല്ലാരും എന്റെ നേരെ നോക്കി… അവിടെയാണേൽ ആൽബിയും സന്ദീപും കല്യാണിയും അങ്ങനെ കൊറേപ്പേരുണ്ടായിരുന്നു… എന്നെ കണ്ട ആരതിടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ടു വിറച്ചു…! എന്നാൽ ഞാനതിനു പട്ടിവിലകൊടുത്തു…

“”എന്താ വാവേ കരയണേ…? ആൾകാരടെ മുന്നിൽ ചമ്മി നാറി പണ്ടാറടങ്ങിയോണ്ടാണോ…? മതി സാരല്യ, കരയണ്ട… ബാക്കി പിന്നെ കരയാം…!!”” ന്നും പറഞ്ഞ് അവളെയങ്ങു താങ്ങിയതും ആരതിയെന്നെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി… ആ കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ കണ്ണുകൊണ്ട് എന്നെ അവൾ വലിച്ചുകിറുന്നത് എനിക്ക് കാണാം…!

ഒന്നുകൂടി ഊക്കാൻ വേണ്ടി നിക്കുമ്പോഴാണ് ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഏതോ ഒരു മിസ്സ്‌ കേറിവരുന്നത്… ആരതിയെ കാണാൻ വേണ്ടി വന്നതാന്ന് തോന്നുന്നു… ഇനി ഇവിടെ നിന്നാൽ ശെരിയാവില്ല മുങ്ങി കളയാം…!!

പുറത്തിറങ്ങി ഞങ്ങള് വിച്ചൂനെയെല്ലാം തിരക്കി കുറച്ചു നടന്നു… കോളേജിൽ ഇപ്പഴും പരിപാടി നടക്കുന്നുണ്ട്… അതൊന്നും കാണാൻ മൂഡിലാത്തോണ്ട് ഞാൻ വിച്ചൂനേം വിളിച്ഛ് വണ്ടിയുമെടുത്ത് വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു…!!

വീട്ടിലെത്തി പതിവുപോലെ ജിമ്മിലും പോയി ശേഷം തിരിച്ചു വന്ന് ഫുഡും കഴിച്ഛ് കിടന്നു… എന്നാലും അവളെന്താവും കോളേജിലെ കാര്യങ്ങളൊന്നും വീട്ടി പറയാത്തെ…?

ആഹ്..! എന്തേലും മലരാവട്ടെ…!!

പിന്നെ രണ്ടുമൂന്നു ദിവസങ്ങളിൽ പ്രേത്യേകിച്ചൊന്നും സംഭവിക്കാതെ പോയെങ്കിലും കോളേജിൽ ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ ജാഗരൂതനായിരുന്നു…!! എപ്പഴാ പണികിട്ടാന്നു പറയാൻ പറ്റില്ല… ശത്രുക്കളുടെ എണ്ണം ദിനംപ്രതി വർധിച്ചോണ്ടിരിക്കുവാണേ… ഈ ദിവസമൊന്നും ഞാൻ ആരതിയെ കണ്ടിരുന്നില്ല… ചെലപ്പോ ചമ്മലായൊണ്ട് വന്നുകാണില്ല…

ആരതിയെ ഊക്കാൻ പറ്റാത്ത വിഷമത്തിലിരികുമ്പഴാണ് കോളേജിൽ ഇയർ ബേസ് ഫുട്ബോൾ ടൂർണമെന്റ് നടത്താൻപോണ കാര്യം ഞങ്ങളെയൊരു സൂപ്പർ സീനിയർ അറിയിക്കുന്നത്…അങ്ങേരെ പരിചയപ്പെടാനും ഞങ്ങൾ മറന്നില്ല… പേര് കിരൺ, സ്ഥലം ഞാൻ മറന്നോയി… തേർഡ് ഇയർ ആണെങ്കിലും ആളൊരു പാവം ആണ്… ഞങ്ങടെ കോളേജിന്റെ ഫുട്ബോൾ ടീം ക്യാപ്റ്റൻ കൂടിയാണ് പുള്ളി…!!

ഒരു ദിവസം വിച്ചൂന്റെ ഫോൺ വിളി കേട്ടാണ് ഞാൻ എണീക്കുന്നത്… സമയം നോക്കുമ്പോ നാലുമണി…

“”എന്താടാ മൈരേ നിന്റെ തന്ത ചത്തോ…”” ഉറക്കം മുറിഞ്ഞതിന്റെ ദേഷ്യം തെറി രൂപത്തിൽ അവനെ അറിയിക്കാൻ ഞാൻ മറന്നില്ല…

“” ഒരു വഴിക്കുപോവാൻ നിക്കുമ്പോ അസഭ്യം പറയല്ലേ എന്റെ പൊന്നു പൂറാ… “”

“”അയിന് നീ എങ്ങോട്ടാ പോണേ…?? “” ന്ന് ഞാൻ കാര്യം അറിയാൻവേണ്ടി ചോദിച്ചതും അവൻ,

“”ഞാൻ അമ്മേനെ ആയിട്ട് വല്യച്ഛന്റെ വീട് വരെ ഒന്നുപോവ…! അപ്പൊ ഇന്ന് ഞാൻ കോളേജിലേക്കില്ല…!!”” അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ ആകെ ആശയകൊഴപ്പത്തിലായി… ഇവനില്ലാതെ ഒറ്റക്ക് ഞാൻ കോളേജിലെങ്ങനെ പോവും…? എന്റേലാണേൽ വേറെ വണ്ടിയും ഇല്ല…

“”പിന്നെ ഞാനെങ്ങനെ പോവും…!!””

“”നീ ശരത്തേട്ടനോട് ആക്കി തരാൻ പറ…”” എന്നും പറഞ്ഞവൻ ഫോൺ വച്ചതും ഞാൻ നേരെ ശരത്തേട്ടനെ വിളിച്ചു കാര്യം അറിയിച്ചു…

പിന്നെ കുറച്ചുനേരംകൂടി കിടന്നേനുശേഷം വീണ്ടും എഴുനേറ്റ് പ്രഭാതകർമങ്ങളും തീർത്ത് താഴോട്ട് ചെന്നു… പതിവിലും വിപരീതമായി ഇന്ന് തള്ളേടെ കൈയീന്ന് തെറിയൊന്നും കേട്ടില്ല… ഇനി ഞാൻ നന്നായോ ആവോ…!! തീറ്റയും കുടിയുമൊക്കെ തീർത്ത് ഞാൻ ശരത്തേട്ടനെ വിളിച്ഛ് വരാൻ പറഞ്ഞു…

കോളേജിലേക്ക് പോയികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും സാധാരണപോലെ റോഡിലൊന്നും വലിയ തിരക്ക് കണ്ടില്ല… അങ്ങനെ മനസ്സിൽ ബുദ്ധിക്ക് താങ്ങാൻ പറ്റാത്തോരോന്ന് ചിന്തിച്ഛ് കോളേജിലെത്തിയത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല… എന്നെ അവിടെ ആക്കി എറണാകുളം പോവാനുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞ് അങ്ങേരുപോയി…!!

കോളേജിലൊന്നും അധികം പിള്ളേരില്ലല്ലോ… ഇനി വല്ല ഹർത്താലും ആയിരിക്കോ..? ഞാൻ ഫോണെടുത്ത് യദുവിനെ വിളിച്ചു രണ്ടു റിങ്ങായതും അവൻ എടുത്തു, അവനോട് കാര്യം ഒക്കെ ചോയ്ച്ചപ്പോഴാണ് ഇന്ന് ബസ്സ് സമരം ഉണ്ടെന്നുള്ള കാര്യം ഞാൻ അറിയുന്നത്… ഇനിയിപ്പോ എന്ത് മൈര് ചെയ്യാനാ…!? പിന്നെ അജയ് ഹോസ്റ്റലിൽ ഉണ്ടാവുമെന്ന് കരുതി അവനെ വിളിച്ചുന്നോക്കിയെങ്കിലും ബസ്സ് സമരം ആയോണ്ട് അവൻ ഇന്നലെ തന്നെ വീട്ടിൽ പോയിരുന്നു…! തിരിച്ച് പോവാനാണെങ്കിൽ എന്റെ കയ്യിൽ വണ്ടിയുമില്ല… ശരത്തേട്ടൻ എറണാംകുളം പോയി തിരിച്ചു വരുമ്പോ പിക്ക് ചെയ്യാന്ന് നേരത്തെ തന്നെ പറഞ്ഞിരുന്നു…

ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ക്ലാസ്സിൽ ഉണ്ടാവുമെന്ന് കരുതി അകത്തുകേറിയപ്പോ എട്ടൊൻപത് പെൺകുട്ടികളല്ലാതെ ഒരൊറ്റ ആൺതരിയെ പോലും ഞാൻ കണ്ടില്ല…! ഈ കോളേജിന്റെ തൊട്ടടുത്തുള്ളവർക്കെങ്കിലും ഒന്ന് വന്നൂടെ…? ആത്മാർത്ഥത ഇല്ലാത്ത നാറികൾ…!