“എനിക്കൊന്നും വേണ്ട ”
“അപ്പോൾ എന്നോട് വെറുതെ പറഞ്ഞതാണോ ക്ഷമിച്ചു എന്ന് ”
മായയുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് പ്രതികരണം ഒന്നുമില്ല. മൗനം മാത്രം. റൂമിലെ ടേബിളിൽ ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്ന വെള്ളവും എടുത്ത് കൊണ്ട് മായയുടെ അരികിലെത്തി , ” ചേച്ചീ, പ്ലീസ് ഇത് കഴിക്ക്. ഞാൻ കാരണമല്ലെ ഈ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ എല്ലാം ഉണ്ടായെ, ചേച്ചി ഇതു കഴിച്ചില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരു സമാധാനവും ഉണ്ടാകില്ല. പ്ലീസ് ” ഞാൻ വളരെ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. സംഗതി ഏറ്റു .മായ എഴുന്നേൽക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുവാണ്. പുതപ്പ് അരഭാഗം വരെ മറ്റച്ചുക്കൊണ്ട് , എഴുന്നേറ്റ് കട്ടിലിൽ ചാരി ഇരുന്നു അവൾ. ഇന്നലെ ധരിച്ചിരുന്ന വേഷത്തിൽ തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും. ആകപ്പാടെ ക്ഷീണിചിരിക്കുന്നു അവൾ , അത് മുഖത്ത് നിന്നും വ്യക്തമാണ്. മുടിയൊക്കെ അലക്ഷ്യമായ് കിടക്കുന്നു.ആ കറുത്ത സ്ഥാനം തെറ്റിക്കിടക്കുന്ന ടീ ഷർട്ടിന്റെ ഷോൾഡറിനിടിയിലൂടെ, മായയുടെ ആ വെളുത്ത ഷോൾഡറിൽ കറുപ്പ് നിറമുള്ള ബ്രായുടെ വള്ളി കാണാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ നോട്ടം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു. എന്നിലെ ചെകുത്താനെ ഉണർത്താൻ ഞാൻ ഇപ്പോൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.
മായയ്ക്ക് നേരെ മെഡിസിനും വെള്ളവും കൊടുത്തു. മായ എന്നെ നോക്കാതെ എന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും അത് വാങ്ങി. പതിയെ വായിലേക്ക് ഗുളിക വെച്ച ശേഷം വെള്ളവും ചേർത്ത് വിഴുങ്ങിക്കൊണ്ട് മായ ബെഡിൽ തല കുനിഞ്ഞിരുന്നു.
“താങ്ക്സ് ചേച്ചീ…. ഇപ്പൊ എനിക്ക് സന്തോഷമായി. താങ്ക്സ് ………..”
മായ ആ ഇരുപ്പിൽ തന്നെയാണ് യാതൊരു ഭാവവ്യത്യാസവും കാണിക്കുന്നില്ല. അത്രയ്ക്ക് കടുത്ത പനിയാണോ? നെറ്റിയിൽ ഒന്നു കൈ വച്ച് നോക്കിയാലോ . മായ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്നറിയില്ല. ഞാൻ പതിയെ മായയുടെ നെറ്റിയിൽ കൈ വച്ച് ചൂട് നോക്കി. മ്മം…….. അത്രവലിയ ചൂടില്ല, എന്നാൽ കുറവും അല്ല. മായ ഉടനെ, എന്റെ പ്രവർത്തി ഇഷ്ടമായില്ല എന്ന പോലെ നോക്കി. ഞാൻ മെല്ലെ കൈ പിൻവലിച്ചു.
“ചേച്ചി എന്തേലും കഴിച്ചോ…..? എന്തേലും വാങ്ങണോ. ”
” വേണ്ട ഞാൻ കഞ്ഞി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ കഴിച്ചോളാം….” ( ഭാഗ്യം സംസാരിച്ചു )
” അപ്പൊ ഇതുവരെ കഴിച്ചില്ലെ …. ഞാനെടുക്കാം. ” (എന്നിലെ കാമുകൻ ഉർന്നു തുടങ്ങി, ഞാൻ കിച്ചണിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങി )
“വേണ്ട ഞാനെടുത്ത് കഴിച്ചോളാം ”
ഞാൻ : വയ്യാണ്ടിരിക്കുവല്ലെ, ഞാനെടുക്കാം.
മായ മറുത്തെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നെ ഞാൻ കിച്ചണിലെത്തി. ഒരു പാത്രത്തിൽ കഞ്ഞിയും അൽപം അച്ചാറും ഒരു സ്പൂണുമായ് ഞാൻ മായക്കരിയിലെത്തി. മായ ബെഡ്ഡിൽ നിന്നും എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിക്കുവാണ്. എഴുന്നേറ്റ മായ തലകറക്കം കാരണം അതെ പോലെ ബെഡ്ഡിൽ ഇരുന്നു.
ഞാൻ: ചേച്ചി ഞാൻ സഹായിക്കാം ….
എന്നും പറഞ്ഞ് മായയുടെ അരികിലെത്തി. മായ നിസ്സഹായയെ പോലെ ഇരിക്കുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെ ആ വലുത് കൈത്തണ്ടയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പഞ്ഞിക്കെട്ടിൽ പിടിച്ചത് പോലെയാണ് എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടത്. മെല്ലെ മായ നടക്കുന്നതിനൊപ്പം ഞാൻ മായയെയും താങ്ങി നടന്നു.മായ ബാത്ത്റൂമിനു മുന്നിലാണ് ചെന്ന് നിന്നത്. ശേഷം എന്തോ ആലോചിക്കുവാണ്. ഒരു നിമിഷത്തിനു ശേഷം ബാത്ത്റൂം വാതിൽ തുറന്നു . എന്നിട്ട് എന്നോട്, “ഇനി ഞാൻ പൊയ്ക്കൊളാം ഇവിടെ നിന്നാൽ മതി ” എന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ പതിയെ മായയിലുള്ള പിടിവിട്ടു. മായ ആകെ ബാലൻസ് നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ ആണ് ഓരേ ചുവടും വയ്ക്കുന്നത്. മായ എങ്ങനെയോ ഒക്കെ ഉള്ളിൽ കയറി.
ഞാൻ : ചേച്ചീ…. ഈ അവസ്ഥയിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കുന്നത് ശരിയല്ല. തലയെങ്ങാനും ചുമരിലിടിച്ചു വീണാൽ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടാകും.
മായ അത് ശെരിയെന്നോണം അങ്ങനെ നിന്നു .ആ സമയം ഞാൻ വീണ്ടും മെല്ലെ ആ കൈത്തണ്ടയിൽ പിടുത്തമിട്ടു. ശേഷം യൂറോപ്യൻ ക്ലോസറ്റിനു മുകളിൽ മായയുടെ വെണ്ണക്കുടങ്ങൾ പാവാടയ്ക്കുള്ളിൽ കൂടി അമരുന്നത് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു. ഇനിയെന്തെങ്കിലും സഹായം ,പാവാട ഉയർത്താനോ മറ്റൊ വേണോ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ഞാൻ നോക്കി.
മായ : (ചെറിയ ചമ്മലോടെ) പുറത്ത് നിക്ക് ഞാൻ വിളിക്കാം.
ഞാൻ വാതിലും ചാരി പുറത്ത് നിന്നു. എങ്കിലും എന്റെ മനസ്സ് ആ ബാത്ത്റൂമിനുള്ളിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു. വെള്ളം വീഴുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കാം. 5 മിനിറ്റിനു ശേഷം മായ വിളിച്ചു. ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. മായ ക്ലോസറ്റിനു മുകളിൽ തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്. താഴേക്ക് നോക്കി ഇരിപ്പാണ്, എന്നെ ഫെയ്സ് ചെയ്യാനുള്ള ചമ്മൽ മുഖത്ത് കാണാം. പാവാട എല്ലാം നേരെയാക്കി ഇട്ടിരിക്കുന്നു. പതിയെ ഞാൻ അവളെ എഴുന്നേൽപിച്ചു. നേരെ വാഷ് ബെയ്സിനു മുന്നിൽ കൊണ്ട് നിർത്തി. കൈയും മുഖവും കഴുകി മായയെ കൊണ്ട് ബെഡ്ഡിൽ തിരികെ ഇരുത്തി. ശേഷം ഞാൻ ടൗവ്വൽ എടുത്ത് മുഖം തുടച്ചു കൊടുത്തു.എന്നിട്ട് ഞാൻ കഞ്ഞിപ്പാത്രം എടുത്തുകൊണ്ട് മായുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു. സ്പൂണു കൊണ്ട് അല്പം കഞ്ഞി കോരി മായയുടെ നേരെ നീട്ടിയതും.
മായ : ഇങ്ങതന്നേക്ക് ഞാൻ കഴിച്ചോളാം.
ഞാൻ: ചേച്ചി ഇരിക്ക്. ക്ഷീണം ഉള്ളതല്ലെ തനിയെ കഴിക്കാൻ പ്രയാസമായിരിക്കും. ഞാൻ വായിൽ വെച്ചു തരാം.
എന്നു പറഞ്ഞ് , സ്പൂണിലെ കഞ്ഞി മായയുടെ ചുണ്ടോട് അടുപ്പിച്ചു. മായ പതിയെ ആ വിറയാർന്ന ചെഞ്ചുണ്ടുകൾ തുറന്നു തന്നു . മെല്ലെ സ്പൂണിൽ നിന്നും കഞ്ഞി വായിലേക്ക് ഞാൻ പകർന്നു കൊടുത്തു.
ഞാൻ : ഇന്നലെ ഒന്നും കഴിച്ചില്ല അല്ലെ. ഞാനും കഴിച്ചില്ല.ശ്ശെ….. ഞാൻ കാരണം … ( പറഞ്ഞു മുഴുവിപ്പിക്കും മുന്നെ മായ ഇടയ്ക്ക് കയറി പറഞ്ഞു )
മായ : മതി ഇനി അതിനെപ്പറ്റി സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കണ്ട. നിനക്ക് തെറ്റു മനസ്സിലായില്ലെ, അതുമതി.
ഞാൻ : ഇല്ല ഞാനിനി അതെ പറ്റി സംസാരിക്കുന്നില്ല. ഇതാ കഴിക്ക് ചേച്ചി ….
അങ്ങനെ ഒരോന്ന് സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ കഞ്ഞി കൊടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഞാൻ : മക്കളെ തിരികെ വിളിച്ചു കൂടായിരുന്നോ . ആരും സഹായത്തിനില്ലാതെ ഈ അവസ്ഥയിൽ എങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്ക് ……
മായ : ഞാൻ മനപൂർവ്വം വിളിക്കാത്തതാ . എനിക്ക് വയ്യാത്തത് അറിയിച്ചതും ഇല്ല. അവരെ എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഫെയ്സ് ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. 2 ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ അവർ വരുമല്ലോ. അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ചിലപ്പോൾ പഴയതു പോലെ ആയിട്ടുണ്ടാകും.
എനിക്ക് അതു മായ പറഞ്ഞത് കേട്ട് തലകുനിച്ച് ഇരിക്കാനെ കഴിഞ്ഞൊള്ളൂ.
മായ : കഞ്ഞി ….
പെട്ടെന്ന് തല നിവർത്തി കഷ്ടപ്പെട്ട് മുഖത്ത് വരുത്തിയ ചിരിയോട് കൂടി മായക്ക് കഞ്ഞി കൊടുക്കുന്നത് തുടർന്നു.
