” മഴയോ…ഇതെപ്പോ…രാവിലെ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നല്ലോ… ”
ഞാൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ജനാല തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി..മ്മ്..തകർത്ത് പെയ്യുന്നുണ്ട്…
” രാവിലത്തെ ചെന്നൈ എക്സ്പ്രസിന് വന്നിറങ്ങിയാതാ മൈരേ… എന്തേ…നിന്ന് ചെലക്കാതെ വേഗം വാടേയ്…മണി പത്ത് കഴിഞ്ഞു…ലാബ് ആണ്… ”
എൻ്റെ പറച്ചില് ഫോണിൽ കൂടെ കേട്ടതും ലവൻ്റെ ചീറല് തൊടങ്ങി…
” നിന്ന് കാറാതെ മൈരേ വരുവാ… ”
ലവന് മറുപടിയും കൊടുത്ത് പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഫ്രഷാവാൻ തീരുമാനിച്ചു…അങ്ങനെ ഫ്രഷായി പിന്നെ കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോൾ ആണ് ദിവ്യയെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വിളിക്കുന്നത്…
” ഹലോ മാഡം ഗുഡ് മോണിംഗ്… ”
ഞാൻ ഒരു കഷ്ണം ഇഡല്ലി സാമ്പാറിൽ മുക്കി അണ്ണാക്കിലേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് അവളോട് പറഞ്ഞു…
” ഗുഡ് മോണിംഗ്…എന്താണ് മാഷേ കുത്തി കേറ്റുന്നത്… ”
ഫോണിൽ കൂടി അവൾടെ ആ പതിവ് കുണുങ്ങി ചിരിയോടുള്ള മറുപടിയും വന്നു…
” ഹേയ് ഒന്നൂല്ല്യ ഇഡല്ലിയുമായി ചെറിയോരു യുദ്ധം… നീ കഴിച്ചോ… ”
” പിന്നേ…ഞാൻ നേരത്തെ കഴിച്ചു…അല്ല കോളേജിൽ പോണില്ലെ…നല്ല മഴയാണല്ലോ… “
” പോണം…കാറെടുത്ത് പോയി നന്ദുവിനെ പിക്ക് ചെയ്തിട്ട് വേണം പോകാൻ… ”
” ആണോ എന്നാ വൈകിക്കണ്ട…ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം… ”
കാര്യങ്ങൾ കേട്ടതും അവൾ പിന്നെ വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു…അതിന് സമ്മതം മൂളി ഞാനും ഫോണ് കട്ടാക്കി…പിന്നെ കഴിച്ച പാത്രവും കഴുകി നേരെ കാറുമെടുത്ത് നന്ദുവിനേയും പൊക്കി കോളേജിൽ വിട്ടു…
” ലവന്മാരൊക്കെ എങ്ങനെ വന്ന് കാണും…നനഞ്ഞ് കുളിച്ച് കാണുമല്ലോ… ”
കോളേജിൽ എത്തിയതും മഴയുടെ കാഠിന്യം കണ്ട് ഞാൻ ശ്രീയേയും അഭിയേയും പറ്റി നന്ദുവോട് തിരക്കി…
” മിക്കവാറും നനഞ്ഞ് കുളിച്ച് കാണും…ഞാൻ പറഞ്ഞതാ ഒരുമിച്ച് വരാന്ന്…അപ്പൊ ശ്രീക്ക് എന്തോ എക്സാം ഉണ്ട് പോലും…അതോണ്ട് ലവന്മാർ നേരത്തെ പോന്നു.. ”
നന്ദു എൻ്റെ ചോദ്യത്തിനുള്ള മറുപടി നൽകി… അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ ലാബിനടുത്തേക്ക് എത്തിയിരുന്നു…പിന്നെ ലാബിൽ ആയിരുന്നു ഉച്ചവരെ… ഒടുക്കം വെളിയിൽ ഇറങ്ങിയപ്പൊ അത്യാവശ്യം കാലാവസ്ഥ ഒക്കെ തെളിഞ്ഞിരുന്നു…അപ്പോഴാണ് അച്ഛൻ്റെ ഒരു കോൾ വരുന്നത്…
” ഡാ നീയെവിടാ… കോളേജിൽ ആന്നോ… ”
ഫോണെടുത്തതും മറുതലയ്ക്കൽ പുള്ളിയുടെ ചോദ്യം എത്തി…
” ഹാ…എന്താ മോനെ ദിനേശാ… ”
ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാര്യം തിരക്കി…
” ഒന്നൂല്ലടാ…അമ്മ ചെറുതായി ഒന്ന് തലകറങ്ങി വീണു…അത് അറിയിക്കാനാ…കൊഴപ്പം ഒന്നുമില്ല കേട്ടോ… ”
അച്ഛൻ വിളിച്ച കാര്യം തിരക്കിയതും കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറും പോലെ തോന്നി…അമ്മ തലകറങ്ങി വീണെന്നോ…ഞാനാകെ പരവേശനായി…
” ന്താ…എന്താ പറ്റിയെ അമ്മയ്ക്ക് പെട്ടെന്ന്…എവിടാ അച്ഛനിപ്പൊ…അമ്മയുടെ അടുത്താണോ… ”
ഞാൻ വെപ്രാളം കൊണ്ട് ചോദ്യങ്ങൾ നിർത്താതെ ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
” ഒന്നൂല്ല്യടാ…നീയിങ്ങനെ ടെൻഷൻ അടിക്കാൻ മാത്രം ഒന്നൂല്ല്യ….അവളിവിടെ അവൾടെ ഹോസ്പിറ്റൽ അവരുടെ ഡോക്ടേഴ്സിൻ്റെ സ്പെഷ്യൽ റൂമിൽ തന്നെ ഉണ്ട്…ഞാനും ഇവിടുണ്ട്… ”
അച്ഛൻ കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കിയതും ഞാൻ വരുവാന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞ് മറുപടിക്ക് നിൽക്കാതെ ഫോൺ കട്ടാക്കി അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു…
” എന്താടാ എന്താ പറ്റിയെ…ആരാ വിളിച്ചേ… ”
എൻ്റെ വെപ്രാളം കണ്ട് നിന്ന നന്ദു ഞാൻ ഫോൺ വെച്ചതും ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു…
” അച്ഛനാടാ… അമ്മ തലകറങ്ങി വീണ് പോലും…കൊഴപ്പോന്നില്ല്യാന്നാ പറഞ്ഞെ…നമ്മുക്കൊന്ന് അവിടെ വരെ പോകാം… ”
ഞാൻ അവനോട് കാര്യം പറഞ്ഞതും അവിടെ നിന്നും ഞാനും അവനും വേഗം തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു…ഒരു 15 മിനിറ്റ് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ അവിടെ എത്തുകയും ചെയ്തു…വേഗം തന്നെ വണ്ടിയും പാർക്ക് ചെയ്ത് ഞങ്ങൾ സ്പെഷ്യൽ റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…
” ഹാ… ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെ ഇപ്പൊ ഇങ്ങെത്തൂന്ന്… എടാ ചെക്കാ നിനക്ക് വട്ടുണ്ടോ ഓടി കിതച്ചിങ്ങ് വരാൻ… ”
റൂമിലേക്ക് കയറിയതും അവിടെ ബെഡ്ഡിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്ന അമ്മ എന്നെ നോക്കി കളിയാക്കി ചിരിക്കും പോലെ ചോദിച്ചു…പക്ഷെ ഞാൻ അതൊന്നും വക വയ്ക്കാതെ ഓടി അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…
” എന്താമ്മെ പറ്റിയെ പെട്ടെന്ന്… രാവിലെ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ… ”
കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി ഞാൻ അമ്മയോട് വിവരം തിരക്കിയതും എൻ്റെ ഉള്ളിലെ മാതൃസ്നേഹം അളവില്ലാതെ പുറത്ത് വന്നു…
” ദ്ദേ ഈ ചെക്കൻ…കണ്ണ് തുടയ്ക്കടാ…എനിക്ക് ഒരു തേങ്ങയുമില്ല…ഇച്ചിരി ബ്ലഡ് കൗണ്ട് കുറവായിരുന്നു… അതുകൊണ്ട് ഒന്ന് തലകറങ്ങി വീണു…അതിപ്പൊ ഇച്ചിരി രക്തം കേറ്റിയപ്പൊ അങ്ങ് ശരിയായി…അല്ലാതെ ഒന്നൂല്ലടാ… ”
അമ്മ വാത്സല്യ പൂർവ്വം എൻ്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
” സത്യാണോ…കുഴപ്പൊന്നുമില്ലാലോ… ”
അമ്മ കാര്യം മുഴുവനായി പറഞ്ഞെങ്കിലും ഞാൻ എൻ്റെ സമാധാനത്തിന് വീണ്ടും ചോദിച്ചു…
” ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല…ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ..എൻ്റെ മോൾ ഇവിടുണ്ടായിരുന്നു…അവൾടെ ബ്ലഡ് കുറച്ച് കേറിയപ്പൊ പതിവിലും ഉഷാറായി ഞാൻ…അല്ലേ മോളേ… ”
അമ്മ റൂമിലുണ്ടായിരുന്ന ദിവ്യയെ ചൂണ്ടി കാണിച്ച് പറഞ്ഞതും ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടി…ദിവ്യയും ശ്രദ്ധയും അച്ഛനും ഒക്കെ ആ റൂമിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് ഞാൻ അപ്പോഴായിരുന്നു ശ്രദ്ധിച്ചത്… അമ്മയുടെ വാക്കുകൾക്ക് ഞാൻ സ്നേഹ പൂർവ്വം ദിവ്യയെ ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചു…
” ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ അജ്ജുവേ കൊഴപ്പൊന്നുമില്ലാന്ന്…നീയിങ്ങനെ ടെൻഷൻ അടിച്ചാലോ… ”
അത്രയും നേരം മിണ്ടാതിരുന്ന അച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
” മ്മ് നിങ്ങള് മിണ്ടല്ലേ…ഞാൻ പറഞ്ഞതാ അവനെ വിളിച്ച് പറയണ്ടാന്ന്…അല്ല ഇതാരാ ടെൻഷനെ പറ്റിയൊക്കെ പറയുന്നെ… ജോലിയും ലീവ് എടുത്ത് ഓടി പാഞ്ഞ് ഇങ്ങ് വന്ന നിങ്ങളോ… ”
എന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ നോക്കിയ അച്ഛനെ നൈസ് ആയി അമ്മയൊന്ന് കളിയാക്കി വിട്ടു…അതോടെ അവിടെ ഒരു കൂട്ട ചിരി മുഴങ്ങി…അച്ഛൻ ആണേൽ ആകെ ചമ്മി നാറുകയും ചെയ്തു…
” പക്ഷെ ആൻ്റി നിങ്ങൾ ഇവൻ്റെ കാര്യം അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഉള്ള മട്ടും ഭാവവും ഒക്കെ കാണണമായിരുന്നു….ഞാൻ തന്നെ പേടിച്ച് പോയി… ”
അച്ഛൻ നൈസ് ആയി ഒന്ന് സൈഡ് ആയപ്പൊ എനിക്കിട്ട് വെക്കാൻ നന്ദു മറന്നില്ല..
” അതല്ലേലും അങ്ങനാടാ ഈ ചെക്കൻ…എനിക്കൊരു പനി വന്നാ ഉറക്കം കളഞ്ഞ് കാവലിരിക്കുന്ന ടീമാ… ”
അമ്മ എൻ്റെ സ്വഭാവം എല്ലാർടേം മുന്നിൽ തുറന്ന് കാട്ടിയതും നേരത്തെ ഉള്ള അച്ഛൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് ഇപ്പൊ ഞാനായി…ദിവ്യയെ നോക്കിയപ്പോൾ പെണ്ണ് വാ പൊത്തി എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്…
” അത് അല്ലേലും സ്നേഹം ഉള്ള മക്കൾ അങ്ങനെയാ… ”
ഞാൻ വാദം തള്ളി അമ്മയുടെ കൈയ്യുടെ മീതെ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു…
” ആണോ…എന്നാ എൻ്റെ പൊന്ന് മോൻ തൽകാലം സ്നേഹിച്ചത് മതി…വേഗം കോളേജിലേക്ക് വിട്ടോ…ഞാൻ വീട്ടിലോട്ട് പോകാൻ ഇറങ്ങുവാ… ”
