ആദ്യത്തെ ആഴ്ച്ചയ്ക്ക് ശേഷം രേണുകയുടെയുള്ളില്‍ വിനായകന്‍റെ ബീജം പുഷ്പ്പിച്ചു. ഹോസ്റ്റലില്‍ നില്ക്കാന്‍ മാളവിക കൂട്ടാക്കിയില്ല.
“അമ്മയ്ക്ക് എപ്പോഴും ഒരു പെണ്ണിന്‍റെ സഹായവും വേണം മുത്തേ…”
തന്‍റെ തീരുമാനം അറിയിച്ചുകഴിഞ്ഞ് അവള്‍ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ സഹായം എന്‍റെ കുട്ടന്‍ തന്നെയാണ്. പക്ഷെ ചില ഘട്ടങ്ങളില്‍, പ്രത്യേകിച്ചും ഗര്‍ഭിണിയാകുമ്പോള്‍ ഒരു പെണ്ണിന് മാത്രം ചെയ്യാവുന്ന സഹായമോക്കെയുണ്ട്..അതുകൊണ്ടാ…ഇവിടെ നിന്ന് ആകെ ഇരുപത് കിലോമീറ്റര്‍ അല്ലേയുള്ളൂ കോളെജിലേക്ക്..ബൈക്ക് മതി..എന്‍റെ കുട്ടന്‍ ഇടയ്ക്ക് എന്നെ കൊണ്ടുവിട്ടലും മതി..കൂള്‍!”
കഴിഞ്ഞ് വിനായകന്‍ ഡിഗ്രി കോഴ്സ് കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്തു. ഒരു മാസം കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രേണുക പ്രസവിച്ചു. വിനായകന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ ഒരു മിടുക്കി പെണ്‍കുഞ്ഞ്!
പ്ലാന്‍ ചെയ്തത് പോലെ മാസത്തില്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ പ്രാവശ്യം മാത്രം അവര്‍ നഗരത്തിലെ അവരുടെ വലിയ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ബാക്കി സമയം മുഴുവനും ദ്വീപിലെ വീട്ടില്‍ സന്തോഷത്തോടെ ചിലവിട്ടു. കുഞ്ഞ് മാത്രമല്ല, വിനായകനും മാളവികയും മാറി മാറി രേണുകയുടെ മുല കുടിച്ചു. അവളുടെ മുലകള്‍ പ്രസവത്തോടെ ഒന്നുകൂടി വീര്‍ത്ത് തടിച്ചു പാല്‍ നിറഞ്ഞു. മൂവരും സമയവും സ്ഥലവുമോന്നും നോക്കാതെ തിമര്‍ത്ത് അടിച്ചു കളിച്ചു.
ഒരു വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം, മാളവികയുടെ മാസമുറ തെറ്റി. അന്ന് ഏറ്റവും സന്തോഷമുള്ള ദിവസമായിരുന്നു അവര്‍ക്ക്.
“ഇവിടെ വിട്ട് വേറെ ഏതേലും സിറ്റീല്‍ പോണോ മക്കളെ?”
പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നരായി പരസ്പ്പരം പുണര്‍ന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍ രേണുക അവരോടു ചോദിച്ചു.
“വേറെ ഏതേലും സ്റ്റേറ്റില്‍? ഏതേലും രാജ്യത്ത്?”
“എന്തിനാ അമ്മെ?”
രേണുകയുടെ മുലയില്‍ നിന്ന് ചുണ്ടുകള്‍ എടുത്ത് മാളവിക ചോദിച്ചു.
“നിങ്ങള് ചെറുപ്പമാണ് ..ജസ്റ്റ് ലൈഫ് തുടങ്ങിയതെയുള്ളൂ…സോ…”
“സോ വാട്ട്?”
വിനായകന്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ആളുകള്‍ ആരും അറിയാന്‍ പോകുന്നില്ല അമ്മെ…നമ്മള്‍ ഇവിടെ തന്നെ…ഈ തടാകോം വീടും ഐലണ്ടും വിട്ട് നമുക്ക് പോകാന്‍ പറ്റുമോ?”
മൂവരും ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. തടാകപ്പരപ്പില്‍ അപ്പോള്‍ കാറ്റിന്‍റെ വെഴ്ച്ച തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.
[അവസാനിച്ചു]
