Kambi Kadha – രേണുകയും മക്കളും
Renukayum Makkalum | Author : Smitha
സമയം ഏതാണ്ട് അഞ്ചു മണിയാകാന്‍ പോവുകയായിരുന്നു. നടക്കാവിലെ ശ്രീരാഗം വീട്ടില്‍ അത്താഴം ഒരുക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു രേണുക.
സുന്ദരി. വയസ്സ് നാല്‍പ്പത്തി രണ്ട്. കൊഴുത്ത് വെളുത്ത മാദക മദാലസ. നല്ല ഉയരം. കാന്തത്തിന്‍റെ ശകിതിയുള്ള നീള്‍മിഴികള്‍. ചന്തി വരെയെത്തുന്ന മുടി. ഉയര്‍ന്ന പൊങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന വലിയ മുലകള്‍. പിമ്പോട്ടു തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന ഉരുണ്ട വലിയ നിതംബം.
ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ട്. ആലില വയറൊന്നുമല്ല. എങ്കിലും അധികം വയറില്ല. ഉള്ളതോ കണ്ടാല്‍ ആണായി പിറന്ന ആരും അന്നുറങ്ങില്ല. അടുക്കളയില്‍ അരിഞ്ഞും ചെത്തിയുമൊക്കെ മകള്‍ മാളവികയുമുണ്ട്. അമ്മയേക്കാള്‍ സുന്ദരി എന്നൊക്കെ ചിലപ്പോള്‍ തോന്നുമായിരിക്കും. ഇരുപത്തിമൂന്ന്‍ വയസ്സാണ് പ്രായം. പി ജി കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പോള്‍ റിസേര്‍ച്ച് സ്കോളര്‍ ആണ് കക്ഷി.
രേണുകയുടെ ഭര്‍ത്താവ് മരിച്ചത് മൂന്ന്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പാണ്. ഖത്തറില്‍ ബിസിനെസ്സ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു അയാള്‍. രേണുകയുടെ അഭിപ്രായത്തില്‍ താന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും മാന്യനായ പുരുഷന്‍. രണ്ടാമത് കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ മക്കളടക്കം പലരും നിര്‍ബന്ധിച്ചുവെങ്കിലും അവള്‍ വഴങ്ങിയില്ല.
“ഇനി മക്കള്‍ മതി എനിക്ക്…”
മക്കളോടും മറ്റുള്ളവരോടും അവള്‍ അങ്ങനെയാണ് പറഞ്ഞത്.
നഗരത്തില്‍ നിന്നും വിട്ട് മുക്കത്തിനടുത്ത് അവര്‍ക്കൊരു ദ്വീപുണ്ട്. ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ വീട്ടുകാരുടെയായിരുന്നു. അദേഹത്തിന്റെ അച്ഛന്റെ വില്‍പ്പത്രപ്രകാരം അതിന്‍റെ ഉടമസ്ഥാവകാശം രേണുകയുടെ ഭര്‍ത്താവിന് വന്നു ചേര്‍ന്നു.
അതില്‍ നിറയെ പഴകൃഷിയായിരുന്നു. പലയിനത്തില്‍ പെട്ട പഴങ്ങള്‍. അവിടെ ഒരു വീടും ജോലിക്കാര്‍ക്ക് താമസിക്കാന്‍ ലയങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു. വര്‍ഷത്തില്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ മാസമൊഴിച്ച് ജോലിക്കാരായിരിക്കും അവിടെ താമസിച്ച് പണിയെടുക്കുന്നത്. ആഴ്ച്ചയില്‍ രണ്ടോ മൂന്നോ തവണ രേണുക അവിടെപ്പോയി പണികളൊക്കെ നോക്കി നടത്തും. മക്കളായ വിനായകനും മാളവികയും അമ്മ രേണുകയോടൊപ്പം വര്‍ഷത്തില്‍ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് ഒരു മാസമെങ്കിലും ദ്വീപിലെ ആ വീട്ടിലായിരിക്കും താമസം. ദീപിനകത്ത് തന്നെ ഒരു ചെറിയ തടാകവുമുണ്ട്. ചുറ്റും മേദിനിയും ഇരുവഴഞ്ഞിപ്പുഴയും.
“അമ്മെ , അവര് അകത്ത് ഇപ്പം എന്നാ ചെയ്യുവാരിക്കും?”
അടുക്കളയില്‍ അമ്മയെ സഹായിക്കവേ മാളവിക രേണുകയോട് ചോദിച്ചു.
“എന്നുവെച്ചാ?”
ചിക്കന് മസാല വഴറ്റുന്നതിനിടയില്‍ രേണുക മകളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ ചോദിച്ചു.
“വിനൂം കാതറിനും ..മുറിയ്ക്കകത്ത് കേറീട്ടു സമയം കൊറച്ച് ആയി…അകത്ത് …അമ്മയ്ക്ക് അറിയില്ലേ? അമ്മയെന്തിനാ പൊട്ട് കളിക്കുന്നെ? അകത്ത് അവരിപ്പം ചെയ്തോണ്ട് ഇരിക്കുവാരിക്കുവോ?”
മാളവികയുടെ മുഖത്ത് ലജജയും എന്തിനോ വേണ്ടിയുള്ള കൊതിയും പ്രകടമായി.
“ഒന്നങ്ങു തന്നാലുണ്ടല്ലോ പെണ്ണെ!”
രേണുക മകളുടെ നേരെ സ്പ്പാറ്റ്യൂല പിടിച്ച കൈ ഉയര്‍ത്തി.
“എന്ത്? എന്ത് തന്നാല്‍? ഒന്ന് പോ അമ്മെ! നോക്ക്! ഒരു ഒച്ചേം അനക്കോം ഒന്നും കേള്‍ക്കുന്നില്ല എന്‍റെ പുന്നാര ആങ്ങളെടെ, അമ്മേടെ നിഷ്കുവായ മോന്‍റെ റൂമീന്ന്‍!”
അത് പറഞ്ഞ് മാളവിക തന്‍റെ ഇളയ സഹോദരന്‍ വിനായകന്‍റെ മുറിയുടെ നേര്‍ക്ക് നോക്കി.
“രണ്ടും കൂടി അകത്ത് ഇപ്പോള്‍ കെട്ടി മറിയുകയായിരിക്കും!”
ഒന്ന് നിശ്വസിച്ച് മാളവിക പറഞ്ഞു.
“എന്‍റെ മാളൂ, അവര് പിള്ളേരാടീ! നീ അവരെപ്പറ്റിയാണോ ഈ വേണ്ടാതീനം ഒക്കെ പറയുന്നേ? ആ കൊച്ച് അവരുടെ പ്രോജക്റ്റ് വര്‍ക്കിന്റെ കാര്യം പറയാന്‍ വേണ്ടി വന്നതല്ലേ! അത് സബ്മിറ്റ് ചെയ്യേണ്ട ടൈം ആകാന്‍ പോകുവാന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ? അതല്ലാതെ ഇപ്പം വേറെ ഒന്നും അവരടെ തലേല്‍ കേറില്ല പെണ്ണെ! നെനക്ക് ഏത് നേരോം ഈ ഒരു വിചാരമേയുള്ളൂ?”
“പോ! പൊട്ടീ!”
മാളവിക ഒച്ചയിട്ടു.
“അവര് ലൈനാ എന്‍റെ അമ്മെ!”
“ആര് പറഞ്ഞു! പിന്നെ ലൈന്‍! ഒന്ന് മിണ്ടി,വീട്ടി വന്നു എന്നുവെച്ച് ഒടനെ അങ്ങ് ലൈനാകുവല്ലേ! ഒന്ന് പോകുന്നുണ്ടോ നീ!”
മാളവിക കലിപ്പോടെ അമ്മയെ നോക്കി.
“ഇനി അഥവാ ലൈന്‍ ആണേലും കണ്ട പാടെ അങ്ങ് കെട്ടി മറിയുവല്ലേ! ഇതെന്നാ അമേരിക്കയാണെന്നാണോ നിന്‍റെ വിചാരം? ആ കൊച്ച് കാതറിന്‍ എന്ത് തങ്കപ്പെട്ട പെണ്ണാ! അതിന്‍റെ മൊഖം കണ്ടാ ആ ടൈപ്പ് ആണെന്ന് നീ മാത്രേ പറയൂ!”
“പിന്നെ! തങ്കപ്പെട്ട കൊച്ച്! കണ്ടാ തന്നെ അറിയാം, കടി കേറി നടക്കുവാണ് എന്ന്! അവടെ കഴപ്പ് മൊത്തം മൊഖത്ത് ഉണ്ട്! എന്നിട്ടാ!”
“പോടീ ഒന്ന്!”
രേണുക ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മാളവികയുടെ കവിളില്‍ തലോടി.
“എന്തിനാ മോളെ ആ കൊച്ചിന്‍റെ സൌന്ദര്യം കണ്ടിട്ട് നീയിങ്ങനെ അസൂയപ്പെടുന്നെ? അതിന്‍റെ എന്നാ ആവശ്യമാ നെനക്കുള്ളത്? അവളെക്കാള്‍ എന്തോരം സുന്ദരിയാ എന്‍റെ പൊന്നുമോള്!”
“പിന്നെ! ചുമ്മാ എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാന്‍ അങ്ങനെ പറയണ്ട…”
അവളുടെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്ന് നേരിയ നിരാശ നിറഞ്ഞു.
“എന്നെക്കാള്‍ നാല് വയസ്സ് ഇളയതാ അവന്‍! എന്നിട്ട് ഈ കുഞ്ഞ് പ്രായത്തില്‍ അവന്‍ സെക്സ് എന്ജോയ്‌ ചെയ്യുന്നു! ഞാനിപ്പഴും….”
മാളവികയ്ക്ക്‌ തുടരാനായില്ല.
“എന്തിനാ മോളെ നീ തെരക്ക് കൂട്ടുന്നെ?”
രേണുക മകളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു.
“ടൈം ആകുമ്പോള്‍ എന്‍റെ മോള്‍ക്ക് ഏറ്റവും സുന്ദരന്‍, രാജകുമാരന്‍ തന്നെ വരില്ലേ?”
“രാജകുമാരന്‍ ഒന്നും വരണ്ട!”
അവള്‍ മുഖത്തെ അതൃപ്തി മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു.
“വല്ല വിറക് വെട്ടുകാരനോ! തടിപ്പണിക്കാരനോ ചുമട് എടുക്കുന്നയാളോ ഒന്ന് വന്നാ മതിയാരുന്നു…കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്ത് മടുത്തു അമ്മെ!”
“ചുമ്മാ വട്ട് പറയാതെ!”
രേണുക മകളുടെ തോളില്‍ പതിയെ അടിച്ചു.
“വേറെ ആരുടെ പിന്നാലെയാടീ കോളേജിലും ഈ നാട്ടിലും ആമ്പിള്ളേര് ഇങ്ങനെ പ്രാന്ത് എടുത്ത് നടക്കുന്നെ! എത്ര എണ്ണമാ നിന്‍റെ പിന്നാലെ! എന്നിട്ടും നീ പറയുവാ! ഞാന്‍ സുന്ദരിയല്ല! ആരും വരില്ല എന്നൊക്കെ!”
മാളവികയുടെ മുഖം അപ്പോള്‍ പ്രകാശിച്ചു.
“എന്നാലും അകത്ത് രണ്ടാളും കെട്ടിമറിയുവാ എന്ന് സമ്മതിച്ചു തരാന്‍ അമ്മയ്ക്ക് പറ്റത്തില്ല അല്ലെ?”
“സമ്മതിച്ചു തരില്ല!”
രേണുക ദൃഡ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“ദേ പെണ്ണെ നിന്‍റെ ലാങ്ങുവേജ് ഈയിടെയായി എന്നുവെച്ചാ നീ ഹോസ്റ്റലില്‍ നിക്കാന്‍ തൊടങ്ങിയേപ്പിന്നെ, മഹാ വഷളാ കേട്ടോ!”
“ഞാന്‍ അവരുടെ മുറീല്‍ പോയി നോക്കാന്‍ പോകുവാ!”
“എന്‍റെ കയ്യീന്ന് മേടിക്കും നീ!”
രേണുക വീണ്ടും കൈ ഉയര്‍ത്തി.
മാളവിക അപ്പോള്‍ എന്തോ ഓര്‍ത്ത് ചിരിച്ചു.
“എന്നാ?”
അത് കണ്ട് രേണുക ചോദിച്ചു.
“അമ്മ അമ്മേടെ പുന്നാര മോന്‍ വിനായകന്‍ ഇത്രേം നിഷ്ക്കളങ്കന്‍ ആണെന്ന് അത്ര ഒറപ്പിച്ച് ദൃഡമായി അങ്ങനെ ഇപ്പഴും വിശ്വസിക്കുവാണേല്‍ ഞാനിനി അത് ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുന്നില്ല…”
