അടുത്ത ദിവസത്തെ ട്യൂഷൻ ക്ലാസ് കഴിയാറായപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു
“ചേച്ചി, ഇനിമുതൽ രാവിലെ ക്ലാസ് എടുക്കാൻ പറ്റുമോ”
“അതെന്താ വിഷ്ണു വൈകിട്ട് പ്രശ്നം……? “ ഈ ചോദ്യം ചേച്ചി ചോദിക്കുമെന്ന് സ്വാഭാവികമായും എനിക്കറിയാം.അതിനുള്ള മറുപടിയും ഞാൻ കരുതി വെച്ചിരുന്നു.
“ചേച്ചി …..കോളേജിൽ എനിക്ക് വോളിബോൾ ചാമ്പ്യൻഷിപ്പിന് ഉള്ള ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് സെലക്ഷൻ ആയിട്ടുണ്ട്. പ്രാക്ടീസ് ഇനി മുതൽ വൈകിട്ടാണ്, ചിലപ്പോൾ ഏഴര എട്ടുമണി വരെ ഉണ്ടാകും”
“….ഓഹോ…അതാണോ..കുഴപ്പമില്ല.., ഒരർത്ഥത്തിൽ രാവിലെ ക്ലാസ് എടുക്കുന്നത് തന്നാ നല്ലത്… ഞാനും രാവിലെ തന്നെ എണീക്കുമല്ലോ. നീ എത്ര മണിക്ക് വരും…”
“ചേച്ചി ഞാൻ ഒരു ഏഴ് മണിക്ക് വരാം. എനിക്ക് എട്ടര കഴിഞ്ഞ് പോയാൽ മതി. ”
“എന്നാൽ പിന്നെ നാളെ മുതൽ അങ്ങനെ ആയിക്കോട്ടെ” ചേച്ചി സമ്മതിച്ചു.
“ഒക്കെ ചേച്ചി….”
യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ നാടകത്തിന്റെ ഒന്നാം ഘട്ടത്തിന്റെ ആദ്യഭാഗം വിജയിച്ചതിന്റെ ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി എന്റെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു. ഇനി ഒരാഴ്ച ക്ലാസ് രാവിലെ. അതിനുശേഷം ഞാൻ ഒന്നാം ഘട്ടത്തിന്റെ അടുത്ത ഭാഗത്തേക്ക് കടക്കും.
ഞാൻ കരുതിയത് പോലെ തന്നെ ക്ലാസ് ഏകദേശം ഒരാഴ്ച പിന്നിട്ടു.
ഒരു ദിവസം ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങിയത് മുതൽ ഞാൻ ഒരല്പം വേദന അനുഭവിക്കുന്നതായി അഭിനയിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ചേച്ചി ഇത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ പറഞ്ഞു.
“ചേച്ചി ഇന്നത്തെ ക്ലാസ് മതി…ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടെ”
“എന്തുപറ്റി വിഷ്ണു…..” ചേച്ചി ചോദിച്ചു
ഞാൻ ബുക്ക് ബാഗിലേക്ക് ഇട്ട് പതുക്കെ ഇറങ്ങി . “നാളെ വരാം ചേച്ചി”
“വിഷ്ണു….”
പിന്നിൽ നിന്നും ചേച്ചി വിളിക്കുന്നത് എനിക്ക് കേൾക്കാം. കേൾക്കാത്ത മട്ടിൽ ഞാൻ ഒരല്പം തിടുക്കപ്പെട്ടുതന്നെ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽനിന്നിറങ്ങി പുറത്തേക്ക് പോയി. അടുത്ത ദിവസവും ഞാൻ വീണ്ടും ചെറുതല്ലാത്ത വേദന അഭിനയിച്ചു. ക്ലാസ് തുടങ്ങി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ വയറ്റിൽ അമർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ഒരല്പം മുന്നോട്ടാഞ്ഞിരുന്നു. തൊട്ടടുത്ത ദിവസവും ഇത് ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ ചേച്ചി ചോദിച്ചു .
“വിഷ്ണു…..എന്താ നിൻറെ പ്രശ്നം…ഞാൻ കുറച്ചു ദിവസം കൊണ്ട് ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും വേദനയുണ്ടോ..വയറിന് എന്തെങ്കിലും അസുഖമുണ്ടോ”
ഈ ചോദ്യം ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതാണ്. കാരണം അങ്ങനെ ഒരവസരത്തിൽ ഏതൊരാളും സ്വാഭാവികമായും ചോദിക്കേണ്ട ചോദ്യമാണ്. എനിക്കതിനുള്ള ഉത്തരവുമുണ്ട്.
“ഇല്ല ചേച്ചി…. ഒന്നുമില്ല…..”
“അതെന്താ ഒന്നുമില്ലാത്തത്….എത്ര ദിവസമായി നീ ക്ലാസിൽ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ട്..നീ എന്നോട് കാര്യം പറ. നിൻറെ അമ്മയോട് പറയണോ”
“അയ്യോ ചേച്ചി, അമ്മയോട് ഒന്നും പറയണ്ട”
“പിന്നെ കാര്യം എന്താണെന്ന് പറയൂ……” ചേച്ചി ആകാംക്ഷയുടെ മുൾമുനയിലാണ്. ഏറെക്കുറെ ഞാനും.
“അത്…അത്….” ഞാൻ വിഷാദഭാവത്താൽ കുനിഞ്ഞിരുന്നു.
“എന്തുപറ്റി വിഷ്ണു… എന്നോട് പറ….”
“അത് ചേച്ചി…ചേച്ചിയുടെ ഫ്രണ്ട് ഇല്ലേ, ആ ഡോക്ടറോട് എനിക്കൊന്നു സംസാരിക്കാൻ പറ്റുമോ…” ഞാൻ വേദന അഭിനയിച്ച് ശബ്ദം കുറച്ച് പറഞ്ഞു.
“കാര്യമെന്താണ്, നീ എന്നോട് പറ…” ചേച്ചിയുടെ ശബ്ദം ഒരല്പം കനത്തതായി.
“ചേച്ചി അത്…പ്രശ്നം ഇച്ചിരി പേഴ്സണലാ”
“ഓഹോ….എൻറെ ഫ്രണ്ടിനോട് പറയാം…പക്ഷേ എന്നോട് പറയാൻ പറ്റില്ല അല്ലേ….”
“അയ്യോ അതല്ല ചേച്ചി…എന്റേത് ഒരു ഹെൽത്ത് പ്രോബ്ലം ആണ്..അത് ഇവിടുത്തെ ഡോക്ടർമാരെ ഒന്നും കാണിക്കാൻ പറ്റില്ല. ”
“അതെന്തു പ്രശ്നം…..” ചേച്ചി അത്ഭുതം കൂറി
“ചേച്ചി ആ ഡോക്ടറോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പറ്റുമോ…പ്ലീസ്…..”
“ഡാ, അവളിപ്പോൾ ഗൾഫിലാണ്….അവിടെ ഇപ്പോൾ നേരം വെളുത്തു പോലും കാണില്ല. നീ എന്നോട് പറയാമെങ്കിൽ പറഞ്ഞോളൂ. ഞാൻ അത് അവളോട് ചോദിക്കാം….”
ഞാൻ ഈ അവസരത്തിനായി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് ചേച്ചിക്കറിയില്ലല്ലോ.എന്റെ ഉള്ളിലെ കശ്മലൻ ശബ്ദമില്ലാതെ ചിരിച്ചു.
“….അയ്യോ…അത് ചേച്ചിയോട് ഒക്കെ എങ്ങനെ പറയാനാ….”
“എന്നാ നീ പറയണ്ട……”
“അതല്ല ചേച്ചി, ഇവിടെ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ ഞാൻ പിന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല” എൻറെ പ്രശ്നത്തിന് ഒരല്പം സ്വാഭാവികത വരുത്തുവാൻ ഞാൻ ഒരല്പം അഭിനയിച്ചു തകർത്തു.
“അയ്യോ…അതാണോ…,ഞാൻ ആരോടും പറയില്ല, എന്താ കാര്യം” ജിജ്ഞായോടും അത്ഭുതത്തോടും കൂടി ചേച്ചി എൻറെ വാക്കുകൾക്ക് കാതോർത്തിരിക്കുകയാണ് .
മുമ്പ് ഒരുപാട് തവണ പരിശീലിച്ച് നോക്കിയ ആ വാചകങ്ങൾ ഞാൻ യാന്ത്രികമായി, എന്നാൽ വേദന സ്കുരിക്കുന്ന മുഖത്തോടെ ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
“ചേച്ചി, മറ്റു ആർക്കും ഇല്ലാത്ത ഒരു പ്രശ്നമാണ് എനിക്കുള്ളത്. രാവിലെ ആകുമ്പോൾ, എനിക്ക് എൻറെ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ഭയങ്കര വേദനയാണ്…”
“അതിന് നീ ഇവിടുത്തെ ഏതെങ്കിലും ഡോക്ടർമാരെ കണ്ടാൽ പോരേ” ചേച്ചി ഇടയ്ക്ക് കയറി
“അതല്ല ചേച്ചി, എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഭയങ്കര വേദനയാണ്”
“അതിനു മരുന്നു കഴിച്ചാൽ പോരെ”
“പ്രശ്നം അതല്ല ചേച്ചി, രാവിലെ ആവുമ്പോൾ, ആ സാധനം അങ്ങ് വലിയതാവും. ഞാനെൻറെ കൂട്ടുകാരോടൊക്കെ ചോദിച്ചു നോക്കി. അവർക്കൊക്കെ ഉള്ളതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ വലുപ്പമാണ് എനിക്ക്. അവിടുത്തെ ഞരമ്പുകൾ ഒക്കെ ഇങ്ങനെ വലിഞ്ഞുമുറുകും. കണ്ടാൽ തന്നെ പേടിയാകും. രണ്ടു മൂന്നു മണിക്കൂർ അങ്ങനെ തന്നെ നിൽക്കും. പല ദിവസവും എനിക്ക് ഭയങ്കര വേദനയാണ്. ചേച്ചിക്ക് അറിയുമോ…..ചില ദിവസം, ഞാൻ രണ്ട് ഷഡ്ഡി ഇട്ടിട്ടാണ് കോളേജിൽ പോകുന്നത്” ഇതു പറഞ്ഞു ഞാൻ ചേച്ചിയെ ഇടയ്ക്കൊന്നു നോക്കി.
ചേച്ചി വായ തുറന്നു ഇരിക്കുകയാണ് . ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു കൈ കൊണ്ട് ചിരിക്കാതിരിക്കാൻ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു. ചേച്ചി വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് എനിക്കറിയാം. അതെനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നമല്ല, കാരണം എൻറെ പദ്ധതിയിൽ, ഞാനിതൊക്കെ പ്രതീക്ഷിച്ചതാണ്. ഞാൻ അടുത്ത നമ്പർ ഇറക്കി.
“ചേച്ചിക്ക് വിശ്വാസമില്ല അല്ലേ.. വേദന തിന്നാണ് ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത്”. ഞാൻ പതിയെ കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളം എത്തി എന്നതുപോലെ ഇരുന്നു.
“എടാ നീ….നീ വിഷമിക്കേണ്ട. ഞാൻ ഡോക്ടറോട് ഒന്നു ചോദിക്കട്ടെ. എന്നാലും… നിൻറെ ഒരു വല്ലാത്ത പ്രശ്നം തന്നെയാണല്ലോ വിഷ്ണു, എനിക്ക് ഓർത്തിട്ട് തന്നെ ചിരി വരുന്നു.” ചേച്ചി പതിയെ ചിരിച്ച് തുടങ്ങി.
“ഞാൻ പോകുന്നു ചേച്ചി….”
“വിഷ്ണു നിൽക്ക്….” ഈ വിളിക്ക് കാതോൽക്കാതെ ഞാൻ പതിയെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. എൻറെ പ്രശ്നത്തിന് സ്വാഭാവികത വേണമെന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്നും ഈ അവസരത്തിൽ പെട്ടന്ന് ഇറങ്ങേണ്ടത് അനിവാര്യമാണ്.
