“ഛീ, പൊടി കഴുവേറീടെ മോളെ!” രാജീവൻ നിരുപമയുടെ ചെവിയിൽ പിടിച്ചു നുള്ളി.
“ആഹ് …ആഹ്, നിന്റെ ഗ്ലാമർ വര്ഷം തോറും കൂടുന്നത് കണ്ടപ്പോ പറഞ്ഞു പോയതാണ് പൊന്നെ …”
“ഇനി പറയുമോ ??” രാജീവൻ ചെവി പിടിച്ചു നല്ലപോലെ തിരുമ്മി.
“ഉഹും വിട് ….”
“ഹാവൂ …”
“പുന്നാര ആങ്ങള, ചെല്ല്, മൂന്നാളും സോഡിയാക് ബാറിൽ കാണും!”
“മുഖം മറന്നോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടിയാണു, ഫോട്ടോസ് ചോദിച്ചത് വര്ഷം ഇത്രയായില്ലേ?, ഇന്നാ വെച്ചോ!”
രാജീവൻ നിരുപമയെ ഒന്നമർത്തി ഹഗ് ചെയ്തോണ്ട് സ്റ്റൈലായി നടന്നു.
രാജീവന്റെ നടത്തവും ബൈക്കിൽ കയറിയുള്ള പോകും വാതിലിൽ ചാരി നിരുപമ നോക്കി നിന്നു.
“അവനെന്ത്യ ബിന്ദു ?”
“ഇപ്പൊ വരാംന്നു പറഞ്ഞു പോയതാണ്. മണിക്കൂർ ഒന്നായി.”
“മാളു വന്നില്ലേ ?”
“പെയിന്റിംഗ് ക്ലാസ് !”
“ഓ വെള്ളിയാഴ്ച !, രാജൂട്ടനോട് കൂട്ടികൊണ്ട് വരാൻ പറ”
“ശെരി..”
വാട്സാപ്പിൽ ഒരു മെസേജ്, ഒപ്പം പെട്ടന്നൊരു കാൾ, സുധി ഫോൺ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തപ്പോൾ എടുത്തു.
“സുധി, ഞാനൊരു വീഡിയോ അയച്ചിട്ടുണ്ടേ ? അത് നിന്റെ അളിയൻ ആണോ, നോക്കിയേ ?”
“എന്തേലും കുഴപ്പമുണ്ടോ മജീദ്.”
“അവനെന്തു കുഴപ്പം, അവൻ ആണ്കുട്ടിയല്ലേ !!”
രാജീവൻ വന്നതും പണി തുടങ്ങുമൊന്നു സുധി പേടിച്ചു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. വീഡിയോ കറങ്ങി പ്ലേയേ ആയി. ബാറിൽ വച്ച് പൊരിഞ്ഞ ഇടി. രാജീവൻ ഒരുത്തനെ ചാടി ചവിട്ടുന്നു. അവന്റെ മുഖത്തും കയ്യിലും നല്ലപോലെ ചോര, താഴെ രണ്ടെണ്ണം ബോധം ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നതും മിന്നായം പോലെ കണ്ടു.
ബിന്ദുവിനെ തല്ക്കാലം കാണിക്കണ്ട, എന്ന് വെച്ച് സുധി തിരിച്ചു മജീദിനെ വിളിച്ചു “മജീദേ, നീ സ്റ്റേഷനിൽ ഉണ്ടോ ?”
“സുധിയുടെ അളിയൻ ആണ്, കൂട്ടുകാരൻ ആണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോ SI ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല, നീ വക്കീലിനേം കൂട്ടി വേഗം വാ !”
സുധി വേഗം കാറുമെടുത്തു സ്റ്റേഷനിൽ എത്തുമ്പോ, നിരുപമ അവിടെ എത്തിയിരുന്നു. സുധിയെ ഒന്ന് രണ്ട തവണ നിരുപമ കണ്ടിട്ടുണ്ട്, ജസ്റ് പരിചയപ്പെട്ടിട്ടും ഉണ്ട് !
രാജീവൻ സെല്ലിന്റെ അകത്താണ് , നെറ്റിയിൽ ചെറിയ പോറലുണ്ട്, കയ്യിലും ചെറിയൊരു മുറിവ് !
ബേയിൽ അപ്ലിക്കേഷൻ കൊടുത്തിട്ട്, രാജീവൻ നിരുപമയുടെ ഒപ്പം പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി. സുധി SI സാറിനെയും മജീദിനെയും കണ്ടു നന്ദി പറഞ്ഞു.
“അവനു പോലീസിൽ ചേരാൻ പാടില്ലേ ?” സുധിയോടു മജീദ് ചെവിയിൽ ചോദിച്ചപ്പോൾ SI അതുകേട്ട് പയ്യെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. മൂന്ന് പേരെ ഒന്നിച്ചിടക്കാൻ പറ്റുന്നവനെ പിന്നെ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടാൻ അല്ലെ ഏതൊരു പോലീസുകാരനും നോക്കു.
“മജീദ്, വൈകീട് വരുമ്പോ രാജൂന്റെ ബൈക്ക്!”
“ഞാൻ എത്തിക്കാം! സുധി”
സുധി എന്തോ ചോദിയ്ക്കാൻ വരുമ്പോ “വീട്ടിലേക്ക് തന്നാണ്,” എന്ന് പറഞ്ഞു നിരുപമ ചിരിച്ചു! നിരുപമ അവളുടെ റെഡ് പജീറോ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോ രാജീവൻ ചോദിച്ചു.
“കാറിൽ പാട്ടൊന്നും ഇല്ലേ!”
“എന്റെ രാജൂ, നിനക്ക് ക്ഷീണമൊന്നും ഇല്ലേ?”
“എന്തിനു?”
“ഞാൻ അടികൊടുത്തതല്ലേ!, കൊണ്ടതല്ലാലോ”
“എന്തായാലും നിന്നെ സമ്മതിച്ചു, പഠിക്കുന്ന കാലത്തു പെണ്പിള്ളേരുടെ ഹീറോയും, ലോ കോളേജിലെ ചെയര്മാനും ആയിരുന്ന നിരുപമയുടെ റൗഡിബേബി ഇപ്പോഴും അതുപോലെ തന്നെയാണ് അല്ലെ?”
“ഓ . എന്ത് ഹീറോ ? ഇപ്പൊ സീറോയാ നീരു”
“അവമ്മാരു നിന്നെ കണ്ടതും ഞെട്ടിയോ ! അത് പറ”
“അവമ്മാരുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാൻ ചെന്നിരുന്നു, ബെയറരോട് രണ്ടു ബിയർ പറഞ്ഞു, അവമ്മാര് എണീറ്റ് ഓടാണോ വേണ്ടയോ ആലോചിച്ചു നിന്നപ്പോൾ, ഞാൻ പറഞ്ഞു – തല്ലാൻ ആയിട്ട് തന്നെയാണ് വന്നത്, ഓടിയാലും ഞാൻ…..ഓർമയുണ്ടല്ലോ 10 വര്ഷം മുൻപത്തെ അടി !”
“വിൻസെന്റ് എണീറ്റ് ഓടാൻ തുടങ്ങിയതും, ബിയർ ബോട്ടിൽ കൊണ്ട് ഞാനവന്റെ തലയ്ക്കിട്ട് അടിച്ചു. അവൻ അവിടെ കിടന്നു, ധർമ്മൻ അരയിലെ കത്തി കൊണ്ടൊന്നു വീശി, ഞാൻ അത് ഗണിച്ചതു കൊണ്ട് തെന്നി മാറി. അവന്റെ കൈ തിരിച്ചു കത്തി വാങ്ങിച്ചു. പിന്നെ ശ്യാമിനെയും ധർമ്മനെയും മതിവരുവോളം തല്ലി ! ഒടുക്കം അളിയന്റെ ക്ലാസ്സ്‌മേറ്റ് മജീദ് സാറും, പിന്നെ SI സാറും വന്നു എന്നെ ജീപ്പിൽ കയറാൻ പറഞ്ഞു.”
“ധർമ്മൻ ശെരിക്കും ഒരു മൃഗം തന്നയാണ്.” നിരുപമ പാതി മറന്ന ആ രാത്രി…കോളേജ് ഡെയ് ഫങ്ക്ഷനിലേക്ക് ചെന്നു.
“നീ അന്ന് വന്നില്ലായിരുന്നെകിൽ …..”
“എന്റെ നീരു …അത് മറന്നില്ലേ നീ ഇനിയും ….”
“ഇതൊക്കെ എന്ത്, മറന്നു കള, പെണ്ണെ” ശരീത്തെക്കാൾ മനസിനേറ്റ മുറിവ് മറക്കാൻ ഇതുപോലെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന സുഹൃത്തിനെ ഒരിക്കലും നഷ്ടപെടുത്തരുത് എന്നോർത്തുകൊണ്ട് രാജീവനവള്‍ കാറിലെ പാട്ടുപെട്ടി ഓണാക്കി കൊടുത്തു.
രാജിവന്റെ ഫോൺ അടിക്കുമ്പോ, അവൻ ആദ്യം എടുക്കാൻ ഒന്ന് മടിച്ചു! ബിന്ദു ചേച്ചി! എന്താണാവോ, അറിഞ്ഞെങ്കിൽ അടി ഉറപ്പാണ്!
“രാജൂട്ടാ, നീയെവിടെയാണ്?”
“ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വരുവാ ചേച്ചി, ബൈക്ക് ഒന്ന് വീണു, ഒന്നും പറ്റിയൊന്നും ഇല്ല.”
“ഇവിടെന്നു പോകുമ്പോ, നെഞ്ചിൽ തീയായിരുന്നു. മുറിവുണ്ടോ നിനക്ക് രാജൂട്ടാ, ഹോസ്പിറ്റലിൽ, പോയോ?”
“അത്രക്കൊന്നും ഇല്ല, ചേച്ചി, ഞാനിങ്ങോട് വരുവല്ലേ!”
“നീയവെടിയെത്തി?”
“ചേളാരി!”
“അഹ്. അവിടെ പെട്രോൾ പമ്പിന്റെ സൈഡിൽ ഒരു ആര്ട്ട് സ്റ്റഡി സെന്റർ ഉണ്ട്, മാളു അവിടെയുണ്ടാകും അവളെ കൂട്ടാമോ?”
“അഹ്….ഞാൻ അത് കഴിഞ്ഞെന്നു തോന്നുന്നു ചേച്ചി. കുഴപ്പമില്ല, ഞാൻ കൂട്ടി..വരാം”
“നീരു, വണ്ടി ഒന്ന് പമ്പിന്റെ സൈഡിലേക്ക് ഒതുക്കാമോ. ഞാനിപ്പോ വരാം.”
“അയ്യോ മാളൂന്റെ നമ്പർ ഫോണിൽ ഇല്ലാലോ!” അത് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ബിന്ദു നമ്പർ ടെക്സ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
മാളൂനെ വിളിച്ചപ്പോൾ 10 മിനുറ്റുടെ ക്ലാസ് ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു. നിരുപമ രാജീവന്റെ നെറ്റിയിൽ ബാൻഡ്എയ്ഡ് ഒട്ടിച്ചുകോടുത്തു.
മാളവികയെ ദൂരെ നിന്നു കണ്ടതും, രാജീവനോട് നിരുപമ പറഞ്ഞു. ദേണ്ടെ നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ ഒക്കെ നീ കാണാറുള്ള പെൺകുട്ടി പോലെ ഒരാള്!
രാജീവൻ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
“മാളൂട്ടി!!!”
ഡോർ തുറന്നിട്ട് മാളവികയെ കൈകാട്ടി വിളിച്ചു. അവൾ ഒരല്പം സ്പീഡിൽ നടന്നിട്ട്. പ്രേമപൂർവം രാജീവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഇതേതാ ഈ കാർ!”
“ഫ്രെണ്ടിന്റെയാ…”
നിരുപമ ഡ്രൈവിംഗ്സീറ്റിൽ ബലം പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്നു, മാളവികയെ മൈൻഡ് ആക്കിയില്ല. അവൾ ചിന്തിച്ചില്ല, അവൾ രാജീവനെ കളിയാക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞ കൊച്ചാണ് അവന്റെ മാളവിക എന്ന്!.
“ചേച്ചിട കാറാണോ മാമാ..”
“അതേടാ…. നിരുപമ, നീരു. മാമന്റെ കോളേജ് മേറ്റ് ആണ്!”
“ഹായ് ചേച്ചി!”
“ഹായ്.! മാളു.”
“Are you working മാളൂ?”
“നോ… ഞാൻ ഡിഗ്രി ഫസ്റ്റ് ഇയർ ആണ് ചേച്ചി!!”
“പക്ഷെ കണ്ടാൽ, പറയില്ല രാജുക്കുട്ടന്റെ അത്രേം ഉയരമുണ്ട് അല്ലെ?”
