“മ്മ് വിശന്നിട്ടു വയ്യ എന്റെ ചേച്ചിയെ.. അതല്ലെ ഞാൻ കട്ട് തിന്നാൻ വന്നത് ” ഞാൻ അർത്ഥം വെച്ചൊന്നു എറിഞ്ഞു നോക്കി.ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തു ഒരു കുസൃതി ചിരി ആണോ അതോ നിഷ്കളങ്കത ആണോ..
“പോയി ഇരുന്നോ, അഞ്ചു മിനിറ്റു.. ഇപ്പോൾ വിളമ്പാ.. അപ്പാപ്പൻ തൊടിയിൽ ഉണ്ട്‌.. ഒന്നു വിളിച്ചേക്കു..” ചേച്ചി വളരെ സ്നേഹത്തോടെ ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു..
ശരി എന്ന രീതിയിൽ തല കുലുക്കി ഞാൻ അടുക്കള വശത്തെ വാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി അപ്പാപ്പനെ തിരഞ്ഞു.. ഇടതു വശത്തു കുറച്ചു അകലെ ആയി എന്തോ മരത്തിൽ പടർന്നു നിൽക്കുന്ന ഇലകൾ പരിശോധിക്കുന്നതിൽ മുഴക്കി നിൽക്കുക ആണ് പുള്ളിക്കാരൻ.. ഞാൻ നേരെ അവിടേക്കു നടന്നു.
“അപ്പാപ്പാ, ഇതെന്ത് ചെടിയാ? ” എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അപ്പാപ്പൻ എന്നെ നോക്കി..അതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു തരം ചെടി.. പയർ പോലത്തെ എന്തോ അതിൽ തൂങ്ങി കിടപ്പുണ്ട്..
“ഇതാണ് വാനില, നീ ഇതിനു മുമ്പ് കണ്ടിട്ടില്ലേ?” അപ്പാപ്പൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു..
ഇല്ല എന്ന് തോൾ അനക്കി കാണിച്ചു. ഇനി ഇതിൽ നിന്നു ആയിരിക്കുമോ ഐസ് ക്രീം ഉണ്ടാകുന്നതു..? ചോദിച്ചാൽ മണ്ടത്തരം ആയാലോ എന്ന് പേടിച്ച് ആ സംശയം ഞാൻ വിഴുങ്ങി.
“അപ്പാപ്പാ ചേച്ചി ഊണ് കഴിക്കാൻ വിളിക്കുന്നുണ്ട്.. വാ ” അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ തിരിച്ചു നടന്നു.. വിശപ്പിന്റെ വിളി കൂടി വരുന്നത് പോലെ.. എന്താണോ ഇത്രക് വിശക്കാൻ.. അപ്പാപ്പൻ പുറകെ കൂടി.. നേരെ ചെന്നു കൈയും കഴുകി ഇരുന്നു.. ചേച്ചി നല്ല ചൂട് ചോറും കറികളും വിളമ്പി തന്നു.. എന്റെ പാത്രത്തിലെ മൽപ്പിടുത്തം കണ്ടു രണ്ടു പേരും എന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.. ഇതൊക്കെ എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നത് എന്നു അവർ ചിന്തിച്ചിട്ട് ഉണ്ടാവാം.. എനിക്ക് വലിയ തടി ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. അവരെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ഞാൻ അംഗം തുടർന്നു.. അവസാനം ഒരു എമ്പകവും വിട്ടു എഴുനേറ്റു കൈയും വായും കഴുകി സോഫയിൽ പോയി ഇരുന്നു ടിവി കാണൽ തുടങ്ങി.. ചേച്ചി എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
വയർ നിറഞ്ഞത് കൊണ്ടു ഉറക്കം വന്നു തുടങ്ങിയപ്പോൾ പോയി ഒന്നു മയങ്ങിയാലോ എന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്നപ്പോൾ ഒരു പെട്ടി ഓട്ടോ മുറ്റത്തു വന്നു.. ഞാൻ ഇരുന്ന ഇടതു നിന്നു തല മാത്രം തിരിച്ചു വെളിയിലേക്ക് നോക്കി.. അപ്പാപ്പൻ പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി ചെന്നു..
“അപ്പു ദേ നിന്റെ സൈക്കിൾ വന്നു.. ഇങ്ങോട്ടു വാടാ…” അപ്പാപ്പന്റെ വിളി എനിക്ക് തന്ന സന്തോഷം.. അതു പറഞ്ഞു അറിയിക്കാൻ പറ്റില്ല.. തളർച്ച ഒക്കെ എവിടേക്കോ പോയി മറഞ്ഞു.. ചാടി എഴുനേറ്റു ഞാൻ പുറത്തേക്കു ഓടി.. സൈക്കിളിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയത് കണ്ണു അടച്ചു തുറക്കും മുമ്പ്.. ഒന്നും നോക്കിയില്ല.. ചാടി കേറി.. സൈക്കിൾ മുറ്റത്തു വട്ടം ചുറ്റി.. ലിസി ചേച്ചി പുറത്തു വന്നു താടിക്ക് കൈയും കൊടുത്തു എന്റെ വെപ്രാളം നോക്കി നിന്നു..അപ്പാപ്പന്റെ മുഖത്തു സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ഒരു മന്ദഹാസം..
“അപ്പാപ്പാ ഞാൻ ഇതിലൂടെ ഒക്കെ ഒന്നു ചവിട്ടിയിട്ടു വരാം ” ഗേറ്റിന്റെ നേർക്കു സൈക്കിൾ വെട്ടിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു..
“ഉം വെളിയിലേക്ക് ഒന്നും പോകരുത്.. ചവിട്ടി നോക്കിയിട്ടു വാ ” അപ്പാപ്പൻ പറഞ്ഞു തീരുന്ന മുമ്പ് ഞാൻ മുന്നോട്ടു സൈക്കിൾ എടുത്തിരുന്നു..
കുറച്ചു മുന്നോട്ടു പോയി ഗേറ്റ് വരെ ചെന്നു… പിന്നെ തിരിച്ചു.. പണ്ടേ ഓഫ്‌റോഡ് ഭ്രാന്തൻ ആയിരുന്ന ഞാൻ റബ്ബർ തോട്ടത്തിലേക്കു ഉള്ള ചെറിയ
നടപ്പാതയിലേക്കു തിരിഞ്ഞു..സൈക്കിൾ ചാടിച്ചും എഴുനേറ്റു നിന്നു ചവിട്ടിയും റബ്ബർ മരങ്ങൾക്കു ഇടയിലൂടെ ഞാൻ കുതിച്ചു.. പുത്തൻ സൈക്കിൾ ആണെന്നു ഉള്ള ഒരു വികാരവും എനിക്ക് ഉണ്ടായില്ല.. കാശിന്റെ കഴപ്പ്.. അല്ലാതെ എന്താ..
മണിക്കൂറുകൾ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഒക്കെ ചവിട്ടിയിട്ടും കൊതി മാറുന്നില്ല.. സൂര്യൻ മറു വശത്തേക്ക് യാത്ര കുറച്ചു വേഗത്തിൽ ആക്കിയത് പോലെ.. ചവിട്ടി ചവിട്ടി ഒരു ഷെഡിന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു കുറച്ചു ശ്വാസം എടുക്കാൻ ഞാൻ നിറുത്തി.. ഒരു വല്ലാത്ത ഗന്ധം.. റബ്ബർ പുര ആണെന്നു അതോടെ മനസിലായി.. ഇതെന്താ ഇത്രെയും ദൂരെ കൊണ്ടു വന്നു വെച്ചിരിക്കുന്നത്.. ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്നു നോക്കി.. ഉൾ കാട്ടിൽ പെട്ടു പോയ അവസ്ഥ.. തിരിച്ചു പോകാൻ വഴികൾ തിരഞ്ഞു ഞാൻ പതറി.. മുന്നിൽ കണ്ട വഴിയിലൂടെ കുറച്ചു മുന്നോട്ടു ചവിട്ടിയപ്പോൾ ഒരു ഓട് പാകിയ അത്യാവിശം ഭംഗി ഉള്ള ഒരു വീട് വേലിക്കു അപ്പുറത്ത്.. മുള്ളു വേലിക്കു ഇടയിൽ ചെറിയ ഒരു ഗ്യാപ് ഉണ്ട്‌..2 പേർക്ക് കഷ്ടിച്ച് നടന്നു പോകാൻ പറ്റും..
എന്തായാലും അങ്ങോട്ടു ചെന്നു നോകാം.. വഴി അറിയാതെ ഇങ്ങനെ ചവിട്ടി നടന്നിട്ട് കാര്യമില്ല.. ഞാൻ സൈക്കിൾ വേലിയിൽ ചാരി വെച്ചു ആ വീടിന്റെ മുറ്റത്തു ചെന്നു നോക്കി.. ആരെയും കാണാൻ ഇല്ല..
“ഇവിടെ ആരുമില്ലേ?” കുറച്ചു ഉച്ചത്തിൽ അകത്തേക്കു നോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ആരാ” ഉള്ളിൽ നിന്നും ചോദ്യം വന്നു.. ഇതു പരിചയം ഉള്ള ശബ്ദം ആണലോ..പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി വന്നത് വേറെ ആരുമല്ല.. ഷെറിൻ.. പുലി മടയിലേക്ക് ആണലോ ദൈവമേ വന്നു കയറിയത്.. മുടി അഴിച്ചു ഇട്ടു മിഡിയും ടോപ്പും ഇട്ടു ഒരു മദാലസ കണക്കു ഷെറിൻ പടികൾ ഇറങ്ങി വന്നു.. എന്നെ അവിടെ കണ്ടത്തിൽ ഒരു അത്ഭുതവും പേടിയും മുഖത്തു ഉണ്ട്‌.. പക്ഷെ അവളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കാറ്റ് പോയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു..
“എന്താ അപ്പു?” അവളുടെ വാക്കുകളിൽ ഭയം നിഴലിക്കുന്നുണ്ട്..
“അതു ഞാൻ.. സൈക്കിൾ ചവിട്ടി വന്നപ്പോൾ.. തിരിച്ചു പോകാൻ വഴി അറിയില്ല.. ഒന്നു കാണിച്ചു തരുമോ?” ഷെറിന്റെ മുഖത്തു നിന്നു പേടി മാറി അവൾ ഹാ ഹാ ഹ എന്ന് ഉറക്കെ എന്നെ നോക്കി കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.
“ആരാടി അതു ” പരിജയം ഇല്ലാത്ത സ്ത്രീ ശബ്ദം പിന്നെയും അകത്തു നിന്നു കേട്ടു.. മുൻവാതിലിൽ ഒരു രൂപം തെളിഞ്ഞു.. ഷ.. ഷ.. ഷകീല.. എന്റെ മനസ് മന്ത്രിച്ചു.. അതു ഷകീല അല്ലായിരുന്നു കേട്ടോ.. എനിക്ക് തോന്നിയത് അങ്ങനെയാ.. ഷെറിന്റെ അമ്മ ആയിരിക്കും എന്ന് എന്റെ മനസ് പറഞ്ഞു..
കറക്റ്റ് ഷകീല..കാമം തുളുമ്പുന്ന മുഖം..ഒരു സിൽവർ സാരിയിൽ പൊതിഞ്ഞു വെക്കാൻ പറ്റാത്ത ചക്ക മുലയും കൊഴുത്ത ശരീരവും ഒതുക്കി വെച്ചു അവർ ഇറങ്ങി വന്നു എന്നെയും ഷെറിനെയും മാറി മാറി നോക്കി.അവരുടെ വയർ കുറച്ചു ചാടിയിട്ട് ഉണ്ട്‌.. പക്ഷെ വശങ്ങളിൽ കാണുന്ന മടക്ക് കണ്ടാൽ അറിയാം മനസ് മടുപ്പിക്കുന്ന ഒരു ചാട്ടം അല്ല അതെന്നു.. വിരിഞ്ഞ തള്ളിയ ഇടുപ്പ് കണ്ടാൽ ഊഹിക്കാവുന്നത്തെ ഉള്ളു പിന്നിൽ ഉള്ള ഗോളങ്ങളുടെ പവർ..
“അമ്മേ, ഇതാ നമ്മുടെ അപ്പൂസ്.. അപ്പൻ പറഞ്ഞില്ലെ ഇവൻ വന്ന കാര്യം..” ഷെറിൻ അവരോടു പറഞ്ഞു.. അപ്പോൾ എന്റെ ഊഹം ശരിയാണ്.. ഷെറിന്റെ അമ്മ തന്നെ..
