Related Posts
ഹായ് ഫ്രണ്ട്‌സ്. ആദ്യ ഭാഗത്തിന് തന്ന സ്നേഹത്തിനു നന്ദി. ഈ ഭാഗത്തും കൂടി 18+ ഇല്ല. എഴുതിയപ്പോൾ വന്നു പോയതാണ്. അടുത്ത പാർട്ടിൽ എല്ലാം പെർഫെക്ട് ആയിരിക്കും. ആദ്യ ഭാഗം വായിച്ചിട്ട് വായിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക.
ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോയെക്കും ഗേറ്റ് അടച്ചിരുന്നു. പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യും എന്നറിയാതെ നിക്കുവായിരുന്നു. ആദ്യ ദിവസംതന്നെ ഹോസ്റ്റൽ ചാടിയാൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുക എന്ന് ഞാൻ വിശദീകരിക്കണ്ടല്ലോ . ഞാൻ ജോയെ വിളിച്ചാലോ എന്ന് ചോദിച്ചിരിക്കുമ്പോയ പെട്ടെന്ന് ഒരു കാൾ വന്നത്. അവളായാൽ മതിയാരുന്നു എന്ന് പ്രാത്ഥിച്ചു ഫോൺ നോക്കിയപ്പോ ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി.
“അപ്പ ” ഞാൻ അറിയാതെ മന്ത്രിച്ചു.
“നീ എവിടെ ആണ്. നിന്നേ ഹോസ്റ്റലിൽ കാണുന്നില്ല എന്നു പറഞ്ഞു ഒരാൾ വിളിച്ചിരുന്നു. നിന്റെ വാർഡൻ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു. നീ എവിടെയാ..”
“അത്.. അപ്പ, ഞാൻ പുറത്തു ഒന്ന് പോയതാ..”
എല്ലാം കൈവിട്ട് പോയെന്ന് എനിക്ക് അപ്പോയാണ്‌ മനസ്സിലായത്. അവളുടെ പേര് പറയാം എന്ന് ആലോചിച്ചെങ്കിലും പിന്നീട് ഉണ്ടാവുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ ആലോചിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല
“നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്. ഇവിടെ മമ്മി വല്ലാതായിരിക്കാണ്. നീ അവളോടൊന്നു സംസാരിക്ക്.”
“നീ എവിടെടാ പോയെ.. ഞങ്ങൾ എത്ര പേടിച്ചെന്നോ നിനക്ക് അവിടെ ഒക്കെ പോയി പഠിക്കേണ്ട വല്ല ആവിശ്യം ഉണ്ടോ. നമ്മടെ കോളേജിൽ പഠിച്ചാൽ പോരെ. എന്തിനാടാ ഞങ്ങളെ തീ തീറ്റിക്കാൻ ആയിട്ട് അവിടെ പോയിരിക്കണത്. ഒന്നേ ഒള്ളുവെങ്കിൽ ഉലക്കകടിച്ചു വളർത്തണം. എങ്ങിനെയാ ഇങ്ങേർ ആണല്ലോ വളം വെച്ച് കൊടുക്കണേ.”
അമ്മക് വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെ ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
“അമ്മേ എനിക്ക് ഒന്നുല്ല, ഞാൻ ആദ്യം ഉള്ളിൽ കയറട്ടെ എന്നിട്ട് വിളിക്കാം”
കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു ഉള്ളിൽ കയറിയ ഞാൻ ഞെട്ടിയെന്ന് മാത്രമല്ല, സംഭവിച്ചതിന്റെ നിജസ്ഥിതി അപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്.
വാർഡനും എല്ലാം സെക്യൂരിറ്റിക്കാരും പ്രിൻസിപ്പലും പിന്നെ 2 കോൺസ്റ്റബിളും.
ഈശോയെ… പെട്ടല്ലോ
ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു
“വന്നല്ലോ… എവിടെ ആയിരുന്നെടാ”
വാർഡൻ അലറി
“മിണ്ടാതിരി.. പിള്ളേർ നോക്കുന്നു”
ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണടിച്ചു. ഹോസ്റ്റലിലെ നൂറോളം പിള്ളേർ എന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്.
” john, നാളെ എന്നെ കണ്ടിട്ട് ക്ലാസ്സിൽ കയറിയ മതി. ഒപ്പം രക്ഷിതാക്കളും വേണം ”
ഇതും പറഞ്ഞു പ്രിൻസിപ്പൽ പുറത്തേക്ക് പോയ്‌
“ആരുടെ അമ്മേനെ കെട്ടിക്കാൻ ഇരിക്കുവാണെടാ.. റൂമിൽ പോ എല്ലാം”
വാർഡൻ എല്ലാരേം ആട്ടിയോടിച്ചു. എന്നിട്ട് എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കീട്ട് റൂമിൽ പോയി.
ഞാൻ ആകെ വല്ലാണ്ടായി. കാലൊക്കെ തളരുന്ന പോലെ. തൊണ്ടയെല്ലാം വറ്റിപ്പോയി..
ബെഡിൽ നാളെ എന്ത് നടക്കും എന്ന് ആലോചിച്ചു നിക്കുമ്പോയാണ് അവളുടെ കാൾ വന്നത്.
ഞാൻ കട്ട്‌ ചെയ്തു ഓഫാക്കി കിടന്നു.
ഒരു വാണം വിട്ട് ഉറങ്ങാം എന്ന് കരുതി ഇരുന്ന എന്നിലേക്ക് വളരെ പെട്ടന്നാണ് ഇതെല്ലാം സംഭവിച്ചത് എന്നാലോചിച്ച സ്വയം പ്രാകി കിടന്നു. എപ്പോയോ ഉറങ്ങി പോയ്‌
———-
ബസിറങ്ങി നടക്കുമ്പോൾ എല്ലാകണ്ണുകളും എന്റെ നേരെയാണ് എന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ഞാൻ ആരുടെയും മുഖത്തു നോക്കാതെ നേരെ പ്രിൻസിപ്പൽ റൂമിലേക്കു നടന്നു.
അവൾ അവിടെ എന്നെ കാത്തു നില്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ടത് എന്നെ കൂടുതൽ തളർത്തി. ഏതു നേരത്താണാവോ എന്നെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കാൻ തോന്നിയത് എന്നാവും ഇപ്പോൾ അവൾ ചിരിക്കുന്നത്. അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഞാൻ അവളെ കടന്നു പോയെങ്കിലും മുഖത്തോട്ട് നോക്കിയതേ ഇല്ല.
നോക്കാനുള്ള ഒരു മാനസികാവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല. വീട്ടീൽ നീന്ന് അവർ ഇറങ്ങി എന്ന് രാവിലേ മെസ്സേജ് കണ്ടത് മുതൽ എന്റെ ഉള്ളിൽ തീയായിരുന്നു. നേരെ പ്രിൻസിപ്പൽ റൂമിന്റെ മുന്നിലുള്ള ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി. അവൾ കോണി ചാരിയിരുന്നു എന്നെ നോക്കിത്തന്നെ ഇരിക്കുന്നു. ഞാൻ അവളോട് അടുത്തോട്ടു വരാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. അവൾ ഓടി വന്നന്റെ അടുത്തിരുന്നു. ബെഞ്ചിൽ വെച്ചിരുന്ന എന്റെ കയ്യിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു.
“ടാ പേടിക്കേണ്ട ഒന്നും ഇല്ല, അവർ ഇന്നലെ നിന്നെ കാണാതായപ്പോ ഒരു പരാതി കൊടുത്തിരുന്നു പോലീസിൽ,
അത് തീർക്കാനാണ് വിളിപ്പിച്ചേ. ഇനി സീനിയർ ചേട്ടന്മാർ വന്നു റാഗിങ് വല്ലോം ആണോ എന്നറിയാൻ.”
ഇത് കേട്ടപ്പോ ഉള്ളൊന്ന് തണുത്തെന്കികും പെട്ടന്നാണ് ഞാൻ അക്കാര്യം ഓർത്തത്.
അപ്പൻ വന്നാൽ എല്ലാം കയ്യിന്ന് പോകും.
ഞാൻ ആരാണെന്ന് എല്ലാർക്കും മനസ്സിലാകും. എന്റെ ഐഡന്റിറ്റി അറിയിക്കാതെ നാലു കൊല്ലം പഠിക്കണം എന്ന് ഉണ്ടാർന്നു. അതെല്ലാം വെറും രണ്ടാമത്തെ ദിവസം തീരുമല്ലോ എന്ന് ഓർത്തു.
“ജോ അപ്പനും അമ്മയും വരുന്നുണ്ട്”
“ഹാ പൊളിച്ചു… ഇനി കോളേജിലെ എല്ലാം പരിപാടിക്കും നീ നല്ല ഫണ്ട്‌ ഇറക്കേണ്ടി വരും”
അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു
ഞാൻ അവളുടെ തുടയിൽ നന്നായൊന്നു പിച്ചി.
അവൾ വേദന കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നുപോയി.
“പട്ടി.. എന്ത് പണിയാടാ കാണിച്ചേ. ഇറച്ചി പറിച്ചെടുത്തോ.. നന്നായി നൊന്തു ട്ടോ”
“കണക്കായിപ്പോയി.. എല്ലാം നീ കാരണം അല്ലെ”
“ഹോ.. ഇനി എന്നെ പറഞ്ഞോ.. ഇന്നലെ വിളിച്ചപ്പോയെക്കും മതിലുച്ചാടി ഓടിവരാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞോ.. അപ്പൊ മോനു ഇതൊന്നും ഓർത്തില്ലേ..”
അവൾ ഒരു കള്ളത്തരം ചുണ്ടിൽ ഒളിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അവൾ മെല്ലെ അടുത്തു വന്നിരുന്നു.
എന്റെ തോളിൽ മെല്ലെ അവളുടെ തോളുകൊണ്ട് തട്ടി.
“എന്നാ..”
“ഓ ചെക്കന് ഇത്ര ദേഷ്യോ..
പണ്ട് എന്നെ മണപ്പിച്ചോണ്ട് നടന്ന പയ്യനാ..”
“അതിനു”
“അതിനു കുന്തം.. പോയി പ്രിൻസിപ്പൽ നെ കണ്ടിട്ട് വായോ..”
ഞാൻ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് ഉള്ളിൽ കയറി.
നീണ്ട ഒരു മണിക്കൂർ ഉപദേശം തന്നെ ആയിരുന്നു.
ആയ്യോാ… ആരെങ്കിലും കയറി വന്നിരുന്നേൽ എന്ന് പ്രാത്ഥിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഒരാൾ റൂമിലേക്ക് കയറിയ പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.
“അയ്യോ സർ എന്താ ഇവിടെ.. ഇരിക്കു സർ..”
പ്രിൻസിപ്പൽ പെട്ടെന്ന് സീറ്റിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പറഞ്ഞു.
“താനിരിക്കടോ..”
അയാൾ കൊടുത്ത ആ മറുപടിയിൽ നിന്ന് എനിക്ക് എല്ലാം മനസ്സിലായി വന്നത് ആരാണെന്ന്.
വിദ്യാഭ്യാസ മന്ത്രി ലൂക്ക ഫിലിപ്പ്.
മാണി കോൺഗ്രസ്‌ ന്റെ പാലാ നിയോജക മണ്ഡലം MLA.
മലയിൽ ജ്വല്ലേഴ്‌സ്, ടെസ്റ്റൈൽസ്, ഹോസ്പിറ്റൽ, കോളേജ്, പിന്നെ മലയിൽ എക്സ്പോർട്ട് എന്നിവയുടെ CEO. സാക്ഷാൽ മലയിൽ കുര്യാച്ഛൻ മകൻ ലൂക്ക ഫിലിപ്പ്.
“സർ പറയൂ..”
