🏹🏹വേട്ടക്കാരികള്‍ – 3🏹🏹അടിപൊളി  

“നീ വന്നേ…നമുക്കാ ചാക്കൊന്നു പിടിച്ച് സ്റ്റോറിലാക്കാം..വാ..!!”

വിഷയം തിരിച്ചുവിടാനെന്നപോലെ അവരെന്റെ കയ്യില്‍പിടിച്ച് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.

“ഞാന്‍ വരണോ..?!”

ചേച്ചി പിന്നില്‍ നിന്നും വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

“എന്തിന്…..ഞങ്ങള്‍ തന്നെ ധാരാളം..!!”

ഇത്ത ഒരു നിസ്സാരഭാവത്തില്‍ മറുത്തു.

“ഇത്താ..!!”

ഉമ്മറത്തെ വാതില്‍ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ പതിയെ വിളിച്ചു. എല്ലാം സേഫാണോ എന്നൊരു പേടി അപ്പോഴും എന്നില്‍ ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നു.

ഇത്ത അത് ശ്രദ്ധിക്കാത്ത മട്ടില്‍ പോര്‍ച്ചില്‍ കാറിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. കാറിന്റെ പിന്നിലെത്തി ഡിക്കി‍ തുറന്നു വച്ചശേഷം‍ ആരെങ്കിലും കാണാനുണ്ടോ എന്ന ഭാവത്തില്‍ അവര്‍ വീടിനകത്തേക്കും പരിസരം ചുറ്റുമായി ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. സേഫാണെന്ന് ബോധ്യമായതോടെ പൊടുന്നനെ അവരെന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് കവിളില്‍ അമര്‍ത്തിയൊരുമ്മയായിരുന്നു.

അത് തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ലായിരുന്നതിനാല്‍ ഞാനൊന്ന് കിടുങ്ങി.

നിമിഷാര്‍ദ്ധത്തില്‍ തന്നെ ആ ചുംബനം അവസാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇത്ത ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത ഭാവത്തില്‍ മാറി നിന്നു. അപ്പോള്‍ ആ ചുണ്ടില്‍ നിറഞ്ഞ സംതൃപ്തിയുടെ ഒരു നേര്‍ത്ത പുഞ്ചിരി തത്തിക്കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“എന്ത് പണിയാ ഇത്താ..!!”

ആരെങ്കിലും കണ്ടുകാണുമോ എന്ന പരിഭ്രമത്തോടെ വാതില്‍ക്കലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ ഞാന്‍ നീരസപ്പെട്ടു.

എന്നാല്‍ അവര്‍ക്ക് ഒരു കൂസലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എന്റെ ഷഡ്ഡി കിട്ടിയോ..?!”

അര്‍ത്ഥവത്തായ ഒരു ചിരിയോടെ അവര്‍ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ആരാഞ്ഞു.

ആ നോട്ടവും ചോദ്യവും എന്നില്‍ വീണ്ടുമൊരു തരിപ്പുണര്‍ത്തി. ഒരു നാണിച്ച ചിരിയോടെ ഞാന്‍ തലയാട്ടി.

അവര്‍ ആശ്വാസത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

ഡിക്കിയില്‍ അമ്പത് കിലോയുടെ ഒരു ചാക്ക് അരിയുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങള്‍ രണ്ടും കൂടെ അത് താങ്ങിപ്പിടിച്ച് സ്റ്റോറില്‍ എത്തിച്ചു. അപ്പോഴും മമ്മിയെ അവിടൊന്നും കണ്ടതേയില്ല.

“ചേച്ചീ….മമ്മി എവിടെ..?!”

ഞാന്‍ ആകാംക്ഷയോടെ അന്വേഷിച്ചു. എനിക്കൊരു ചെറിയ പന്തികേട്‌ പോലെ തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.

“മമ്മി വടക്കേലെ രാജിച്ചേച്ചീടെ അവിടെ ഇറങ്ങി…ഇപ്പൊ വരും…!”

നിറച്ചു വച്ചിരുന്ന ഭരണികള്‍ ഒന്നൊന്നായി ഷെല്‍ഫിലേക്ക് എടുത്തു വെക്കുന്നതിനിടയില്‍ ചേച്ചി മറുപടി നല്‍കി.

എന്റെ ശ്വാസം നേരെ വീണു. കുറച്ചു നേരമായിട്ട്‌ വളരെ സാധാരണമായിട്ടുള്ള കാര്യങ്ങളില്‍ പോലും അകാരണമായ ഒരു പരിഭ്രമം വരികയാണ്.

എല്ലാം നോര്‍മലാണെന്ന് വ്യക്തമായതോടെ ഉത്സാഹത്തോടെ ഞാനും ചേച്ചിയെ സഹായിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

“എന്നാ ഇനി ഞാന്‍ പോട്ടെ…ഇവനുണ്ടല്ലോ ഹെല്‍പ്പിന്…!!”

ഇത്ത പോകാനൊരുങ്ങി.

“ഉമ്മുമ്മ കയറു പൊട്ടിക്കുന്നുണ്ടാവും..ആന്റി വിട്ടോ…ഇത് ഞങ്ങള്‍ നോക്കിക്കൊള്ളാം..അല്ലേടാ.!!”

ചേച്ചി ഒരു ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി.

“പിന്നല്ല..!!”

ഞാനും ചിരിച്ചു.

ചേച്ചി എന്തോ എടുക്കാനായി ഒന്ന് കുനിഞ്ഞ തക്കത്തിന് ഇത്ത എന്നെ നോക്കി ശബ്ദമില്ലാതെ ‘ഷഡ്ഡി’ എന്ന് ചുണ്ടനക്കി.

അതെടുത്തു കൊടുക്കാനുള്ള സാഹചര്യമല്ലാതിരുന്നതിനാല്‍ ഞാന്‍ കണ്ണുകൊണ്ട് ‘നാളെ’ എന്ന് സിഗ്നല്‍ കൊടുത്തു.

അത് സമ്മതിച്ച് അവര്‍ തിരിഞ്ഞ് ഹാളിലേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ ഷഡ്ഡിയില്ലാത്ത ആ കുണ്ടിയുടെ കുത്തിയിളക്കം ആര്‍ത്തിയോടെ നോക്കി ഞാന്‍ കൊതിയിറക്കി. അവര്‍ ഈ വീട്ടില്‍ സ്ഥിരമായി നിന്നിരുന്നെങ്കില്‍ എന്ന് വെറുതെ ആശിച്ചു പോകുകയാണ്. എന്തൊരു സുഖമായേനെ..!

“നിങ്ങള്‍ വലിയ കമ്പനിയൊക്കെ ആയല്ലോ..!!”

ഇത്ത പോയെന്നുറപ്പായപ്പോള്‍ കൗതുകം നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരിയോടെ ചേച്ചി എന്നെ നോക്കി.

ചെറുപയര്‍ നിറച്ച ഭരണി മുകളിലെ ഷെല്‍ഫിലേക്ക് വെക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍. ആ ചോദ്യത്തേക്കാള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ കുസൃതി എന്നിലൊരു ആശയക്കുഴപ്പമുണര്‍ത്തി.

“ആഹ്…ചെറുതായിട്ട്..!!”

ഞാനൊരു വിളറിയ പുഞ്ചിരിയോടെ നോട്ടം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു.

“ഉം…ചെറുതായിട്ടൊന്നുമല്ല….ഞാന്‍ കാണുന്നുണ്ടല്ലോ..! വീട് ചുറ്റിക്കാണിക്കലും ആല്‍ബം കാണിക്കലും…മ്ഹും….! സത്യം പറഞ്ഞാ എനിക്കൊരു ദേഷ്യമൊക്കെ തോന്നുന്നുണ്ട് കേട്ടോ..!!”

തെല്ലൊരു അനിഷ്ടം നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ ഒരു തമാശരൂപത്തിലാണവള്‍ പറഞ്ഞത്. ഒരു ഒഴിഞ്ഞ ഭരണിയുടെ ഉള്‍വശം തുണികൊണ്ട് തുടയ്ക്കുന്ന ഭാവേന കടക്കണ്ണാല്‍ എന്നെ പാളി നോക്കിക്കൊണ്ടാണ് പരിവേദനം.

എന്റെ ഉള്ളിലൊരു കൊളുത്ത് വീണു. ഈശ്വരാ ചേച്ചിയ്ക്ക് വല്ലതും മനസ്സിലായിക്കാണുമോ..!

“എന്തിനാ ദേഷ്യം..?!”

ഒരു വിളറിയ ചിരികൊണ്ട് പരിഭ്രമം മറച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ വിക്കി.

ഭരണി മാറ്റിവച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. ഒരു നിമിഷം ആ നോട്ടം ഒരു കുസൃതിയോടെ എന്നില്‍ തന്നെ ഉടക്കി നിന്നു. പിന്നെ മെല്ലെ ആ പുഞ്ചിരി ഒരു നിറചിരിയായി മുഖമാകെ പടര്‍ന്നു.

“രണ്ടാം തരാം ആയിപ്പോയോ എന്നോര്‍ത്തിട്ട്…! ഒന്നോര്‍ത്തു നോക്കിക്കേ…ഞാന്‍ നിന്റെ മൂത്ത ചേച്ചിയല്ലേ.. എപ്പോഴും കൂടെത്തന്നെ ഉണ്ടാവാറുമില്ലേ…! എന്നിട്ടും എന്നെക്കാള്‍ കമ്പനി നിനക്ക് ബംഗ്ലൂര്‍ കിടക്കുന്ന വര്‍ഷയോടല്ലേ…! ശരി..അത് കഴിഞ്ഞാലെങ്കിലും എന്നോടാവുമെന്നു കരുതി…പക്ഷേ ദേ..ഇപ്പൊ ആന്റിയും എന്നെ ഓവര്‍ടേക്ക് ചെയ്തേക്കുന്നു. പിന്നെങ്ങനാടാ ചെക്കാ ദേഷ്യം വരാതിരിക്കുന്നത്..!!”

ഒരു കുശുമ്പ് ചിരിയോടെ കൊഞ്ചിക്കുന്ന ഭാവത്തില്‍ അവളെന്റെ താടിയില്‍ പിടിച്ചിളക്കി.

വലിയ തമാശ പറയുന്ന ഒരു ഭാവമൊക്കെ ആയിരുന്നെങ്കിലും അതങ്ങനെയല്ല എന്ന് ആ കണ്ണുകള്‍ വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഉള്ളില്‍ നല്ല വിഷമവും കെറുവും കുശുമ്പുമൊക്കെ തഴച്ചു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടെന്നു വ്യക്തം. എന്നാല്‍ അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെയുള്ള ആ അഭിനയം വലിയ തോല്‍വിയാണെന്ന സത്യം ആളറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“എന്റെ ചേച്ചീ..അതൊക്കെ ചുമ്മാ തോന്നുന്നതാ..! എനിക്കെന്റെ ഏറ്റവും വലിയ കമ്പനി ചേച്ചി തന്നാ….!!”

നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ ഞാനാ കരം കവര്‍ന്നു.

“ഓഹ്….അത് കാണാനുണ്ടല്ലോ..!!”

അവളറിയാതെ തന്നെ ഉള്ളിലുള്ള കെറുവ് ആ മുഖത്തേക്ക് കയറി വന്നു.

“ഉണ്ടല്ലോ…കാണാനുണ്ടല്ലോ…! അല്ലെങ്കില്‍ പറ…ഞാനിത്രയ്ക്ക്‌ സ്വാതന്ത്ര്യം വേറെ ആരോടാ എടുക്കാറുള്ളത്…പറ..!!”

ഞാന്‍ അവളോടടുത്തു നിന്നുകൊണ്ട് ആ പഞ്ഞിപോലുള്ള കവിളില്‍ കളിയായി ഒന്ന് പിച്ചിയെടുത്തു.

ആ കണ്ണുകളില്‍ അതിന്റെ വേദന പ്രതിഫലിച്ചെങ്കിലും കാര്യമാക്കാതെ അവളെന്നെ ഉറ്റുനോക്കി.

“ശരിക്കും..?!!”

ആ നോട്ടത്തില്‍ തെല്ലൊരു സംശയം ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നു.

“പിന്നല്ലാതെ…!!”

ഞാന്‍ നെറ്റിചുളിച്ച് ദേഷ്യം നടിച്ചു.

+116

-26