അനുപല്ലവി – 5 Like

പറയാൻ എന്തേലും ഉണ്ടേൽ പൊറു പൊറുക്കാതെ ഉറക്കെ പറയണം… അനു പല്ലവിയുടെ മുഖത്തു നോക്കി ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു…

ഓഹ് ഉത്തരവ്… ചിറി കോട്ടി പല്ലവി പുറത്തേക് നടന്നു… അന്നത്തെ ടോക്കൺ എല്ലാം കഴിഞ്ഞിരുന്നു…

കാന്താരീ.. നിന്റെ അഹങ്കാരം ഞാൻ മാറ്റുന്നുണ്ട്… സമയം ആവട്ടെ… അനു മനസ്സിൽ പാറഞ്ഞു…

പവി ആന്റീ….

പിന്നിൽ നിന്നും പരിചിതമായ വിളി കേട്ടാണ് പല്ലവി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്….

ഡോണയുടെയും കയ്യിൽ നിന്നും ഊറി ഇറങ്ങി ഒരു ചിത്ര ശലഭത്തെപ്പോലെ പാറി പറന്നു വരുന്ന ദേവു മോളെ പല്ലവി കണ്ടു…
ആന്റി എന്നെ മറന്നു അല്ലേ… ഞാൻ കൂട്ടില്ല ആന്റിയോട്‌… രണ്ടു കയ്യും മുകളിലേക്കു ഉയർത്തി പല്ലവിയോട് എടുക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു പരിഭവം പറച്ചിൽ… പല്ലവി എടുത്തു കഴിഞ്ഞിട്ടും ദേവു മുഖം വീർപ്പിച്ചു തന്നെ ഇരുന്നു.

ഓഹ് പവി ആന്റിയെ കിട്ടിയല്ലോ ഇനി നമ്മളെ ഒന്നും വേണ്ടല്ലോ അല്ലേ കാന്താരീ… വാർഡിൽ കിടന്നു എന്തൊരു വഴക് ആരുന്നെന്നു അറിയോ പല്ലവി… നിന്നെ കാണണം എന്നു പറഞ്ഞു…ഡോണ പറഞ്ഞു…

ശെരിയാ താൻ രണ്ടു ദിവസായിട്ടു അവളുടെ അടുത്തേക് പോയിട്ടില്ല പല്ലവി ഓർത്തു… ദേവുവിന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ സങ്കടം വന്നു… പല്ലവി അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു രണ്ടു കവിളിലും മാറി മാറി ഉമ്മ കൊടുത്തു….ആ കുഞ്ഞി കണ്ണുകൾ വിടരുന്നതും.. ആ കുഞ്ഞ് കൈകൾ തന്റെ കവിളുകളിൽ ചേർന്നമരുന്നതും പല്ലവി അറിഞ്ഞു…

ഇതേതാ ഡോണ ഈ കുട്ടി.. പല്ലവിയുടെ പുറകെ റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന അനുവാണ് ഡോണയോടു ചോദിച്ചത്…

എടാ അതൊക്കെ പറയാം നീ വാ പൃഥ്‌വി കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു…

എന്നാൽ പിന്നെ കാണാട്ടോ മോളു… അനു.. ദേവൂട്ടിയുടെ കവിളിൽ നുള്ളി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അതിനു ശേഷം പ്രിത്വിയുടെ കൂടെ പോകാനായി തിരിഞ്ഞു..

എനിച്ചു വേദനിച്ചു കേട്ടോ അങ്കിളേ… ദേവു പുറകിൽ നിന്നു പറയുന്നത് കേട്ട അനു തിരിച്ചു ദേവൂന്റെ അരികിലേക്കു തന്നെ വന്നു..

ആഹാ വേദനിച്ചോ.. ചുന്ദരി കുട്ടിക്ക്.. എന്ന അങ്കിൾ ആ വേദന മറ്റാട്ടോ.. പല്ലവിയുടെ കയ്യിലിരുന്ന ദേവൂന്റെ കവിളിലേക് അനു തന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു…

അനുവേട്ടാ.. ആർക്കാ പല്ലവിക്കാണോ അതോ ദേവൂനോ… ഡോണ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ്‌ ആ കുഞ്ഞ് കവിളിൽ നിന്നും ചുണ്ടുകൾ എടുത്തത്..

നോക്കുമ്പോ ഡോണയും പ്രിത്വിയും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിക്കുന്നു..

എന്താ ഡോണ ചോദിച്ചത്…

എടാ ഇവിടുന്നു നോക്കുമ്പോ നീ ആർക്കാ ഉമ്മ കൊടുത്തെന്നു മനസ്സിലാവുന്നില്ല അതാ ചോദിച്ചേ പല്ലവിക്കാനോ അതോ ദേവൂന് ആണോന്നു പൃഥ്‌വി കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..

പല്ലവി ആകെ ചൂളി നിക്കുന്നത് അനു കണ്ടു.. ദേവു ആണേൽ കൈ കൊട്ടി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്…

നീ എന്തിനാടി കാന്താരി ചിരിക്കൂന്നേ.. ഡോണ അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി ചോദിച്ചു..

ആ അങ്കിൾ പവി ആന്റിക് ഉമ്മ കൊടുത്തു..

ഇപ്പൊ ഞെട്ടിയത് അനുവും പല്ലവിയും ഒരുമിച്ചാണ്…

എടീ കാന്താരി നീ നിലത്തു നിന്ന മതി.. ഇനി പല്ലവി ദേഷ്യത്തിൽ ദേവൂനെ നിലത്തേക് നിർത്തി….

എടാ നീ ശെരിക്കും ചെയ്തോ.. പൃഥ്‌വി അനുവിന്റെ അടുത്ത് വന്നു ചെവിയിൽ ചോദിച്ചു…

പോടാ സാമ ദ്രോഹി… ഡോണ പറയുന്ന കേട്ടിട്ട് ആ കാന്താരി എന്തോ പറയുന്നതാണ്… അനു പ്രിത്വിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു..

പക്ഷെ പല്ലവി സിസ്റ്ററിനെ നോക്കിയേ.. ശെരിക്കും അനു ഡോക്ടർ പണി പറ്റിച്ച പോലെ ഉണ്ട്‌ പൃഥ്‌വി വീണ്ടും പറഞ്ഞു…
പല്ലവിയുടെ മുഖം എല്ലാം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു.. നാണവും ചമ്മലും കൊണ്ട്….

ഏ മനുഷ്യ നിങ്ങള് ദേവൂനെ കാളും ചെറുതാവുക ആണൊ…. അനുവേട്ടൻ ഉമ്മ കൊടുത്ത കാര്യം ഇനി നാട്ടിൽ പാട്ടക്കണ്ട നമ്മൾ മാത്രം അറിഞ്ഞ മതി കേട്ടോ… ഡോണ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

മാഡം… ഞാൻ… പല്ലവി ഡോണയെ നോക്കി വിളിച്ചു…

ഇല്ല പല്ലവി ഞങ്ങൾ ആരോടും പറയില്ല…

പല്ലവി ദേഷ്യവും നാണവും ചമ്മലും എല്ലാം കൂടെ സമ്മിശ്ര ഭാവങ്ങളോടെ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി…

ഹേയ്.. പല്ലവി… ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ… താൻ ഇത്ര സീരിയസ് ആവതെടോ.. ഡോണ ചെന്നു പല്ലവിയുടെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

അപ്പോളും ദേവു കൈ കൊട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

ഇതേതാ ഈ കാന്താരി… അനു ചെന്നു ദേവൂട്ടിയെ എടുത്തു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

ആന്റി എനിക്ക് അങ്കിളിനെ കൂട്ടു കിട്ടിയല്ലോ… അവൾ അതും പറഞ്ഞു രണ്ടു കവിളും വീർപ്പിച്ചു കുഞ്ഞി കൈ ചുരുട്ടി കവിളിൽ ഇടിച്ചു പല്ലവിയോട് പിണങ്ങി എന്നു കാണിച്ചു…

അനു നോക്കുമ്പോൾ പല്ലവിയും ദേവു കാണിച്ച പോലെ മുഖം വീർപ്പിച്ചു കവിളിനു ഇടിച്ചു കാണിക്കുന്ന കണ്ടു..

അവളുടെ മുഖ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ അവനു ചിരി വന്നു…

മോളെന്നാൽ ആന്റിയുടെ കൂടെ നിൽക്കേ.. അങ്കിൾ ഇപ്പൊ വരാം…ദേവുവിനെ പല്ലവിയുടെ കയ്യിൽ തന്നെ ഏല്പിച്ചു.. പ്രിത്വിയുടെ കൂടെ അവൻറെ റൂമിലേക്കു നടന്നു… ദേവുവും ഡോണയും പല്ലവിയും പരസ്പരം തല്ലു കൂടി പുറത്തേക് നടക്കുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് അനു പ്രിത്വിയുടെ കൂടെ നടന്നു.

✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️

അനു.. ദേവു എന്നാണ് ആ കുട്ടിയെ ഞങ്ങൾ വിളിക്കുന്നത്‌… പൃഥ്‌വി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി….. അവൾക്കിപ്പോ ഒരു നാലോ അഞ്ചോ വയസ് പ്രായം ഉണ്ടാകും… കഴിഞ്ഞ രണ്ടു വർഷം ആയി അവളുടെ അമ്മ അഞ്ജലി എന്റെ പേഷ്യന്റ് ആണ്‌…

പൃഥ്‌വി പറയുന്നത് ഞാൻ അത്ഭുതത്തോടെ ആണ്‌ കേട്ടു കൊണ്ടിരുന്നത്…

നിന്റെ പേഷ്യന്റ് എന്നു വെച്ചാൽ… ഉദ്വേഗത്തോടെ ആണ്‌ ഞാൻ ചോദിച്ചത്…

അഞ്ജലിയെ ഒരാക്‌സിഡന്റ് പറ്റി നാട്ടുകാരാണ് ഇവിടെ എത്തിച്ചത്.. ഇവിടെ കൊണ്ട് വരുമ്പോൾ രക്തത്തിൽ കുളിച്ച നിലയിൽ ആയിരുന്നു….റോഡിനു സൈഡിലൂടെ നടന്നു പോവുക ആയിരുന്ന അഞ്ജലിയെ എതൊ വാഹനം ഇടിച്ചത് ആണ്‌ എന്നാണ് നാട്ടുകാർ പറഞ്ഞത്..

കൂടെ ദേവുവും ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾക്കു നിസ്സാര പരിക്കുകളെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. പക്ഷെ അഞ്ജലി… രണ്ടു മാസത്തോളം വെന്റിലേറ്ററിൽ കിടന്നു… ബന്ധുക്കൾ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നു അറിയാനുള്ള ശ്രമം നടത്തിയിരുന്നു പക്ഷെ..അതൊക്കെ വിഫലം ആയി…
മൂന്നു വയസ്സുള്ള ദേവുവിനും കൂടുതൽ ഒന്നും അറിയില്ല… അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഞങ്ങൾക്ക് ആകെ കിട്ടിയ വിവരം അച്ഛൻ അമ്മ..പിന്നെ ബാംഗ്ലൂർ.. അഞ്ജലി എന്ന പേര് പോലും ഞങ്ങള്ക്ക് കിട്ടിയത് ഒരു മെഡിക്കൽ പ്രിസ്‌ക്രിപ്‌ഷനിൽ നിന്നാണ്…

അവളുടെ ബാഗിൽ കുറച്ചു പൈസയും.. ആ മെഡിക്കൽ പ്രിസ്‌ക്രിപ്‌ഷനും മാത്രം ആണ്‌ അതു വെച്ചും അന്വേഷിച്ചു നോക്കി പക്ഷെ അതൊരു ചെറിയ ക്ലിനിക്കായിരുന്നു അവർക്കും കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ ഒന്നും തരാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…

അഞ്ജലി ഇപ്പോൾ… ഞാൻ വീണ്ടും ആകാംഷയോടെ തിരക്കി..

ഇവിടുണ്ട്.. വാ.. അതും പറഞ്ഞു അവൻ റൂമിനു പുറത്തേക് ഇറങ്ങി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *