“ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞതാ. ഇപ്പൊ നല്ല രസമുണ്ട് കാണാൻ..സിനിമ നടിയെ പോലെ ..”
“ശെരിക്കും…?” അവളുടെ കവിളുകളിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.
“പിന്നല്ലാതെ….”
“അപ്പോൾ ഇതെടുക്കാം അല്ലെ?”
“എടുത്തോ… ” ഇത് പറഞ്ഞു അവളുടെ മുഖത്തേക് നോക്കി.
അപർണ്ണ ഒന്നു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ട്രയൽ റൂമിലേക്കു പോയി. അവളുടെ ചിരി കണ്ട ജയന് ആകെ മുഷിഞ്ഞതു പോലെ ആയി. താൻ നോക്കിയത് അവൾ അറിഞ്ഞു കാണുമോ എന്ന ചിന്ത കുറച്ചു നേരത്തേക് എങ്കിലും ജയന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു.
ഷോപ്പിംഗ് കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചുള്ള യാത്രയിൽ അപർണ പതിവ് പോലെ ജയനോട് സാധാരണ രീതിയിൽ വർത്തമാനം പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു എങ്കിലും ജയന് അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കി മറുപടി പറയാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. താൻ ഒരു മര്യാദയും ഇല്ലാതെ അവളുടെ മാറിടങ്ങളിലേക് നോക്കിയതിൽ ഉള്ള കുറ്റ ബോധവും ചമ്മലും അവന്റെ മനസ്സിനെ തളർത്തികൊണ്ടിരുന്നു.
അങ്ങനെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയി. അന്ന് നടന്ന കാര്യം ജയൻ മറന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അതിനിടക് ചില ജോലി കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അപർണ്ണക്ക് ശെരിയാക്കാൻ നോക്കി എങ്കിലും ഒന്നും നടന്നില്ല. പയ്യെ പയ്യെ അവൾ അവിടുത്തെ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. അവളുടെ വസ്ത്രധാരണത്തിലും മറ്റും എല്ലാം കാര്യമായ മാറ്റങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങി. റൂമിൽ എല്ലാം ചുരിദാറിനു പകരം അവൾ ടി ഷർട്ട് എല്ലാം ധരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇറുകിയ ടി ഷർട്ടിൽ തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുലകൾ പലപ്പോഴും ജയനും സുലൈമാനും എല്ലാം കണ്ണിനു കുളിർമയേകുന്ന കാഴ്ച ആയിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം അലക്കാനുള്ള ഡ്രസ്സ് എല്ലാം കൂട്ടി പെറുക്കി അപർണ്ണ വാഷിംഗ് മെഷീനിൽ ഇടാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ ആണ് ജയൻ അവൾ തന്റെ അടിവസ്ത്രവും കൈ കൊണ്ട് എടുത്ത് മെഷീനിൽ ഇടുന്നത് കണ്ടത്…
“അയ്യേ…മോളെ എന്റെ ഇന്നർ ഇങ്ങു തന്നേയ്…അത് ഞാൻ കഴുകാം…”
“അത് എന്താ ജയേട്ടാ…എല്ലാം ഒന്നിച്ചു തീരുമല്ലോ….ഇത്രയും ദിവസം അലക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നോക്കാറുണ്ട്…ഇത് എവിടെ ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുകയാണ്?”
“അതല്ല അപ്പു…അത് ശെരിയാവില്ല…”
“കുഴപ്പം ഇല്ല ചേട്ടാ …ഇ ചേട്ടൻ എന്താ ഇങ്ങനെ…?”
“എന്നാൽ ശെരി… നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ…ഈ കുറച്ചു ദിവസം കൊണ്ട് നീ എന്നെ ശെരിക്കും ഒരു മടിയൻ ആക്കി കേട്ടോ…ഒരു ജോലിയും ചെയ്യാൻ എന്നെ സമ്മതിക്കുനില്ല…”
“വന്ന കാര്യമോ നടക്കുന്നില്ല. ഈ ജോലി എങ്കിലും ചെയ്തു ഞാൻ ഒരു സമാധാനിച്ചോളാം…ചേട്ടന് അത്രക് വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരു വേലക്കാരിക്ക്‌ കൊടുക്കുന്ന പൈസ എനിക്ക് തന്നോളൂ…അപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു വരുമാനം ആയല്ലോ….പണ്ടത്തെ ആളുകൾ പറയും പോലെ, പശുവിന്റെ ചൊറിച്ചിലും മാറും കാക്കയുടെ വിശപ്പും മാറും…”
“ചേച്ചിയുടെ അനിയത്തി തന്നെ…” ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ജയൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.
“ആ…ഒരു കാര്യം മറന്നു…എന്നും ചോദിക്കണം എന്ന് വിചാരിക്കും…ഈ താടിയും മുടിയും എല്ലാം എന്താ ഇങ്ങനെ…പിന്നെ ഓഫീസിൽ പോവുമ്പോൾ ഒരു വൃത്തിക് എല്ലാം പൊക്കുടേ…. ഞാൻ ഇന്റർവ്യൂ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ പോയപ്പോൾ എന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ നല്ല മിടുക്ക് ആയിരുന്നല്ലോ….പിന്നെ വേറെ കാര്യം…പുറത്തു നിന്നുള്ള തീറ്റ ..അത് ഇനി നടക്കില്ല….ചേച്ചി ഇന്നലെ വിളിച്ചപ്പോൾ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു…”
“അല്ല മോളെ, അത് എനിക്ക് സമയം ഇല്ലാത്ത കാരണം…”
“സമയം……ശെരി……ഇനി ജോലി കിട്ടി ഇവിടുന്നു താമസം മാറുന്ന വരെ ഇതെല്ലം ഞാൻ നോക്കാം…. ചേട്ടനെ നന്നക്കാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ഞാൻ നോക്കട്ടെ ….പിന്നെ ഈ താടിയും മുടിയും എല്ലാം വെട്ടി എന്നെങ്കിലും ഒരു മനുഷ്യ കോലത്തിൽ കണ്ടാൽ നന്നായിരുന്നു….. വേറെ ഒരു കാര്യം നാളെ മുതൽ ഉച്ചക് ഫുഡ് കഴിക്കാൻ ഇവിടെ സമയത്തിന് എത്തണം…ജോലി കഴിഞ്ഞാലും നേരെ ഇങ്ങോട്ടു വരണം…അവിടെ സ്ഥിര താമസം ആക്കാൻ നിൽക്കരുത്…”
ശേഷം അപർണ എന്നും രാവിലെ ജയൻ ഉണരും മുൻപ് ഉണരുമായിരുന്നു.. രാവിലെ തന്നെ ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കി വെക്കും, ജയന്റെ വസ്ത്രമെല്ലാം അയേൺ ചെയ്തു വെക്കും, അവനു കുളിക്കാൻ ഉള്ള എണ്ണയും ടവ്വലും വരെ അവൾ റെഡി ആക്കി വെക്കും. ആദ്യമെല്ലാം ജയൻ ഇതിനെല്ലാം എതിര് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും പയ്യെ പയ്യെ അവളുടെ ഈ പ്രവർത്തികൾ എല്ലാം അവൻ എന്ജോയ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.
ജോലിക് ശേഷം തന്നോട് സംസാരിക്കാനും കൂടെ സമയം ചിലവഴിക്കാനും ഒരാളെ കിട്ടിയപ്പോൾ ജയന്റെ സ്വഭാവത്തിലും ചില മാറ്റങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങി. അവളുടെ സാമീപ്യം അയാളുടെ ജീവിത രീതിയിലും വസ്ത്ര ധാരണത്തിലും സ്വഭാവത്തിലുമെല്ലാം സ്വാധീനം ചെലുത്താൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. പണ്ട് ഓഫീസിൽ സമയം കഴിഞ്ഞാലും അവിടെ തന്നെ ജോലിയുമായി തുടർന്നിരുന്ന ജയൻ ഇപ്പോൾ ഓഫീസിൽ നിന്നും പലപ്പോഴും ആയി നേരത്തെ ഇറങ്ങുന്നത് പതിവായി. തന്നിൽ നിന്നും അകന്നു കഴിയുന്ന ഭാര്യയുടെ അതെ രീതിയിൽ തന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നോക്കുന്ന അപർണയിൽ അയാൾ തന്റെ ഭാര്യയെ തന്നെ കണ്ടു തുടങ്ങിയിരുന്നു. തന്റെ ചെറിയ ലോകത്തേക് പയ്യെ പയ്യെ അവളും കടന്നു വരുന്നതായി അവൻ മനസ്സിലാക്കി. അപർണയോട് ഒരു അനിയത്തി എന്ന നിലയിലുള്ള ഇഷ്ട്ടത്തിനു അതീതമായി എന്തോ ഒരു താല്പര്യം അവനിൽ വളരാൻ ആരംഭിച്ചിരുന്നു.
(തുടരും)