അലയുന്നു ഞാൻ – 2

 

” ഡാ..ഇപ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും. “”

എന്റെ മുൻപിൽ വേറെ ഒരു വഴിയും തെളിഞ്ഞു കാണാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ അവനോട് തന്നെ ചോദിച്ചു.

 

” ഇപ്പോൾ നിനക്ക് ഇവിടെ ഒന്നും തന്നെ ചെയ്യാനില്ല.അവളെയും വിളിച്ചുകൊണ്ട് നീ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ പോണം അല്ലാതെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല… “”

അവൻ പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ ഒരു വർഷം വരെ ഞാൻ ഇവളെ സഹിക്കണോ. ഇവൾക്ക് വീട്ടുകാരും ആരും ഇല്ലേ ഇവളെ ഞാൻ എവിടെ കൊണ്ട് ഏൽപ്പിക്കും. ഇവളെ അച്ഛനാര് അമ്മയാര് ഒന്നുമറിയില്ലല്ലോ. ഇനി ഇവൾ അനാഥ വല്ലതാണോ. എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാണ് എനിക്ക് ഈ വിധി തന്നത്. അമ്മയെ കാണാനില്ല ചിലപ്പോൾ വീട്ടിൽ പോയിക്കാണും. അമ്മയുടെ മുഖത്ത് ഞാൻ എങ്ങനെ നോക്കും.

 

“ഡാ… ഇവളെയും കൊണ്ട് ഞാൻ ബൈക്കിൽ എങ്ങനെ പോകും….””

ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു.

 

” എടാ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ഇവിടെ അടുത്ത വർക്ക് ചെയ്യുന്നത് ഞാൻ കുറച്ചു മുമ്പ് പുറത്തുപോയപ്പോൾ അവനെ കണ്ടിരുന്നു അവന്റെ കാർ ഞാൻ ചോദിച്ചു അവൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പോകാൻ. നമ്മുക്ക് അതിൽ പോകാം….””

അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു. കാർ തൊട്ടു മുൻപിൽ തന്നെ കിടക്കുന്നു ‘shift’ കാർ ആണ്. അവൻ അവളെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് കാറിൽ കയറ്റി. ഞാൻ മുൻപിൽ കയറിയിരുന്നു.

 

” ഡാ നീ ഇവിടെയാണോ ഇരിക്കുന്നത്… അവളെ കൂടെ പിന്നിൽ അല്ലെ ഇരിക്കേണ്ടത് “”

അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് അവനെ കൊല്ലേണ്ട ദേഷ്യമുണ്ട്. പക്ഷേ ഈയൊരു സാഹചര്യത്തിൽ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന് മാത്രം…

 

“പിന്നെ……. എല്ലാരുടെയും സമ്മതത്തോടെ നടന്ന കല്യാണമാണല്ലോ അവളെ കൂടെ ഇരിക്കാൻ…. നീയൊന്നു വണ്ടിയെടുത്തെ.. ഒന്നാമത് തലയ്ക്ക് ഭ്രാന്ത് എടുത്ത് ഇരിക്കാന്. എന്നെക്കൊണ്ട് കൂടുതലൊന്നും പറയിപ്പിക്കാതെ….””

പിന്നെ അവൻ എന്നോട് ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല പറഞ്ഞാലും ഞാനത് അനുസരിക്കില്ല എന്ന് അവനു അറിയാം.

അങ്ങനെ വണ്ടി NH കൂടി എന്റെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടിത്തുടങ്ങി. തൊട്ടു പിറകിൽ എന്റെ കാലനായിട്ട് ജനിച്ച ആ നാശവും ഉണ്ട്. ആ എന്ത് ചെയ്യാനാണ് ഇതൊക്കെ നടക്കണമെന്ന് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും. ഇപ്പോൾ നടന്ന ഇത്രയും സംഭവങ്ങൾ എനിക്കൊരു ദുസ്വപ്നമായിട്ടാണ് തോന്നുന്നത്. ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. ഒന്നും അറിയാത്തവളെ പോലെ. പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു ആസ്വദിക്കുകയാണ്. ഈ മാരണം എന്ന് എന്റെ തലയിൽനിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു പോകുമോ എന്തോ ഈശ്വരന് തന്നെ അറിയാം. എത്ര പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ ജീവിതം മാറിമറിഞ്ഞത്. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടോ? അതോ അഞ്ചു നിമിഷം കൊണ്ട്… അറിയില്ല. വണ്ടി എന്റെ വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കഴിഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് കയറി. അപ്പോൾ തന്നെ അമ്മ കതക് തുറന്നു പുറത്തേക്ക് വന്നു. ഞാൻ വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി..

 

“ഡാ…. നീയും കൂടെ ഒന്ന് വാടാ…””

ഞാൻ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. എന്തോ എനിക്ക് പേടിയായിരുന്നു ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ വച്ച് അമ്മ എന്നോട് പെരുമാറിയ രീതി. ഇവിടെയും കാണിക്കുമോ എന്ന് എന്റെ ഉൾ മനസ്സ് പറയുന്നു. അമ്മ ഞങ്ങളെ നോക്കി തന്നെ പുറത്തേക്ക് വന്നു….

 

” എങ്ങോട്ടൊക്കെ ഈ കയറി വരുന്നത്…. “”

അമ്മ ഞങ്ങളെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

” ആന്റി ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്കൂ. അവൻ തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതിന്റെ പരിഹാരവും അവൻ തന്നെ കണ്ടെത്തിയല്ലോ. പിന്നെന്താ പ്രശ്നം….. “”

അവൻ മുന്നിലേക്ക് കയറി വന്നു കൊണ്ട് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് അവിടെ ഒന്നും തന്നെ പറയാൻ സാധിച്ചില്ല ഞാൻ കാരണം ഞാൻ തെറ്റുകാരനല്ല എന്ന് എനിക്കറിയാം പക്ഷേ അമ്മയ്ക്കും മറ്റുള്ളവർക്കും അറിയില്ലല്ലോ. അവർ എന്നെ തെറ്റുകാരൻ ആയിട്ടല്ലേ കാണുള്ളൂ. അതെ….. അവരുടെ മുൻപിൽ ഇപ്പോഴും ഞാൻ വെറും ഒരു അപാസൻ., പെണ്ണുപിടിയൻ, വൃത്തികെട്ടവൻ. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എന്തൊക്കെ പട്ടങ്ങളാണ് എനിക്ക് കിട്ടിയത്.

 

“അമ്മേ….. എനിക്ക് പറയേണ്ടത് ഒന്ന് കേൾക്ക്..””

ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ അമ്മയുടെ ഉള്ളിൽ ഇപ്പോഴും എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം പോയിട്ടില്ല. എന്നെനിക്കറിയാം…

 

“നീ ഇനി ഒന്നും പറയണ്ട നീ കാണിച്ചതൊക്കെ ഞാൻ അവിടെ വച്ച് കണ്ടു ഇനി നീ പറഞ്ഞു ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട… കെട്ടിയ പെണ്ണിനേയും വിളിച്ചുകൊണ്ടു ഇപ്പൊ ഇവിടന്ന് ഇറങ്ങണും. എനിക്ക് ഇനി നിന്നെ കാണണ്ട….,”””

അമ്മ ഇത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കതക് വലിച്ചെടച്ചു. എന്തോ എന്റെ മുഖത്ത് അമ്മ അടിച്ചത് പോലെയായിരുന്നു എനിക്ക്

തോന്നിയത്. ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് അവനെ നോക്കി അവനും ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ലായിരുന്നു

ഇനി എവിടെ പോകുമെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ മാത്രം ആയിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് പ്രേശ്നമില്ല. പക്ഷെ എന്റെ കൂടെ ഒരു പെൺകുട്ടിയും ഉണ്ട്. ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും….

 

“ഡാ ഞാൻ ഒന്നും കൂടെ ആന്റിയോടെ പറഞ്ഞു നോക്കാം “”

അവൻ പറഞ്ഞു….

 

“വേണ്ട ഡാ ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യയം ഇല്ല. അമ്മക്ക് അത്ര ദേഷ്യം ഉണ്ട് എന്നോട്…””

ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ട് ഞാൻ ആ മുറിയിൽ പോയത്. എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ ദേഷ്യം തോന്നി. ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞതിൽ കാര്യയം ഉണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ തോന്നുന്നു. ഞാൻ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവൾ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്..

 

“ഇപ്പോൾ നിനക്ക് സമാധാനം അയ്യോടി. ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്തെ എന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചപ്പോൾ.””

ഞാൻ കൈ നീട്ടി അവളെ അടിക്കാൻ പോയ്യി. അപ്പോഴേക്കും അനന്തു വന്നു എന്നെ പിടിച്ചു മാറ്റി. അവൻ എന്നെ പിടിച്ചില്ലായിരുന്നങ്കിൽ ഇന്ന് അവളുടെ കരണം പുകയും ആയിരുന്നു എന്റെ അടി കൊണ്ട്…

 

“ഡാ നീ ഒന്ന് വെറുത ഇരി.അവളെ തല്ലിയാൽ നിന്റെ എല്ലാ പ്രേശ്നവും തീരോ….””

അവൻ എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

 

“എടാ.. ഞാൻ എങ്ങനെ വെറുത മിണ്ടാതെ ഇരിക്കും. കണ്ടില്ലേ നാട്ടുകാരുടെ മുന്നിലും വീട്ടുകാരുടെ മുന്നിലും ഞാൻ തെറ്റുകാരൻ. നാട്ടിലുള്ളവർ എന്ത് പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല. പക്ഷെ എന്റെ അമ്മ തന്നെ ഇവളെ വാക്ക് കേട്ട് എന്നെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞതിൽ ആണ് എനിക്ക് വിഷമം. എല്ലാം ഇവൾ കരണം അല്ലെ ഇവൾക്ക് എന്തിനാ ഞാൻ ചെയ്യാത്തെ കാര്യം ചെയ്തു എന്ന് പറഞ്ഞത്….”

ഞാൻ എന്റെ ഉള്ളിലെ അടങ്ങാത്തെ ദേശിയവും, സങ്കടവും എല്ലാംകൂടി പുറത്തു വന്നു. അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്ന് കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കരയട്ടെ നാശം….

 

” എടാ തൽക്കാലം ഈ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഒക്കെ ഒന്ന് മാറുന്ന വരെ ഒരു ഫാൾട്ടിലോട്ട് മാറാം.. “”

അവൻ പറഞ്ഞു. അവൻ പറഞ്ഞതിലും കാര്യം ഉണ്ടന്ന് എനിക്ക് തോന്നി..അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു. തിരുവനന്തപുരം എന്ന വലിയ നഗരത്തിൽ ഞങ്ങൾക്ക് താമസിക്കാൻ ഒരു ഫ്ലാറ്റ് കിട്ടാതിരുന്നില്ല. ആദ്യമാണ് ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു സഥലത്തോട്ട് താമസം മാറുന്നത്. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ആ വലിയ കെട്ടിടത്തിന്റെ പത്താമത്തെ നിലയിൽ എത്തി അവിടെയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ഫ്ലാറ്റ്.