അലയുന്നു ഞാൻ – 2

 

“ആഹാ…. നമ്മളെ ഓർമയൊക്കെ ഉണ്ടോ സാറിനു…..”

അവൾ എന്റെ മുഖത്തുനോക്കി കളിയാക്കി കൊണ്ടുപറഞ്ഞു… ശരിയാണ് കോളേജ് കഴിഞ്ഞതിൽ പിന്നെ ഞാനിവളെ വിളിക്കുകയോ കാണുകയോ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല….

 

“നീയെന്താ ഇവിടെ…””…

ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു..

 

” എടാ ഞാൻ ചെന്നൈയിലെ ജോലി മതിയാക്കി.. ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ഒരു ബാങ്കിൽ അക്കൗണ്ടന്റ് ആയിട്ട് ജോലി കിട്ടി ഇന്നലെ ജോയിൻ ചെയ്തേ ഉള്ളു…””

അവൾ പറഞ്ഞു….

 

” നിനക്കെന്നെ കണ്ടിട്ട് മനസിലായോ കുറെ വർഷമായില്ലേ കണ്ടിട്ട്…. “”

ഞാൻ ചോദിച്ചു..

 

“ആദ്യ കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായില്ല. പിന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കിയപ്പോഴാണ് നീയാണെന്ന് മനസിലായത്. പിന്നെ നിന്റെ ഭാര്യ എവിടെ.സുഖമായിരിക്കുന്നു….””

അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞത് ഇവൾ എങ്ങനെയാ അറിഞ്ഞത്. ഇനിയാ തെണ്ടി എങ്ങാനും പറഞ്ഞു കാണുമോ.ഏയ്യ് അവൻ പറയാൻ വഴിയില്ല. അവൻ ഇത്രനേരം എന്റെ കൂടെയല്ലേ ഉണ്ടായിരുന്നത് പിന്നെ ഇവൾ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു അവളോട്‌ തന്നെ ചോദിക്കാം….

 

” അത് നീ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു….””

ഞാൻ സംശയത്തോടെ അവളോട് ചോദിച്ചു.

 

” അപ്പോൾ നിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞത് സത്യം തന്നെ അല്ലെ…. ”

അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

 

” നിന്നോട് ഈ കാര്യം ആരാ പറഞ്ഞത്.. ”

ഞാൻ ചോദിച്ചു.

 

” ഞാനിന്ന് ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിക്കാൻ ഇവിടെ അടുത്ത് ഹോട്ടലിൽ വന്നതാണ്. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അനന്തുവിനെ കണ്ടത്. അവനാ എന്നോട് പറഞ്ഞത് നിന്റെ കല്യണം കഴിഞു എന്ന്.. നിന്റെ കല്യാണത്തിന് നീ എന്നെ ഒരു വാക്ക് വിളിച്ചില്ലല്ലോ….. “

അവൾ നടന്ന കാര്യം പറഞ്ഞു. തെണ്ടി ഉച്ചയ്ക്ക് അവൻ റോഡിൽ എന്തോ പോയെന്ന് പറഞ്ഞതാണ് പക്ഷേ ഈ കാര്യം പറഞ്ഞില്ല ചെറ്റ….ഇനി അവൻ കല്യണം ഏത് രീതിയിലാണ് നടന്നത് എന്ന് പറഞ്ഞു കാണുമോ..?

“എടി പെട്ടന്ന് ഉള്ള കലിയണം ആയിരുന്നു അതാ ആരെയും വിളിക്കാതെ ഇരുന്നത്. Sorry

“”….

ഞാൻ അവളോട്‌ പറഞ്ഞു…

 

“എടാ അതിനൊന്നും കുഴപ്പമില്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞു എന്നെ ഉള്ളു…”

അവൾ ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…

 

” എടി അവൻ വേറെ വല്ലതും പറഞ്ഞിരുന്നോ””

ഞാൻ ചോദിച്ചു. കാരണം അത് അറിയേണ്ടത് എന്റെ ആവിശ്യം കൂടി ആണല്ലോ…

 

” വേറെ എന്തു പറയാൻ….. ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. “”

അവൾ പറഞ്ഞു. ഹോ ഭാഗ്യം കല്യാണം ഏത് രീതിയിലാണ് നടന്നത് പറഞ്ഞില്ല അവൻ…

 

“നീ വാ തൊട്ടപ്പുറത്താണ് എന്റെ ഫ്ലാറ്റ് കേറിയിട്ട് പോകാം…”

ഞാൻ അവളെ ഒരു അതിഥി എന്ന നിലയിൽ ക്ഷണിച്ചു. കാരണം അത് ഇപ്പോൾ എന്റെ കടമ ആണല്ലോ ……

 

“ഇല്ലടാ പിന്നെ ഒരു ദിവസം വരാം. ഇപ്പോൾ കുറച്ചു തിരക്കുണ്ട്. പിന്നെ ഞാൻ ഇനി ചെന്നൈയിൽ ഒന്നും പോകുന്നില്ല ഇവിടെത്തന്നെ ആണല്ലോ. അപ്പോ എപ്പോ വേണമെങ്കിലും എനിക്ക് വരാല്ലോ. എന്നാൽ ശരി.അല്ല ഞാൻ ചോദിക്കാൻ മറന്നു നിന്റെ ഭാര്യയുടെ പേരെന്താ…..””

അവൾ തിരിഞ്ഞു പോകുന്നതിനിടയിൽ എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഈശ്വര പെട്ടല്ലോ എനിക്ക് ആ മാരണത്തിന്റെ പേര് പോലും അറിയില്ല. ഇനിയിപ്പോൾ എന്തു ചെയ്യും. എന്തു പറയും ഇവളോട്. എനിക്ക് പേര് അറിയില്ല എന്നോ. സ്വന്തം ഭാര്യയുടെ പേര് അറിയാത്ത ഭർത്താവ് ലോകത്തിൽ ഞാൻ മാത്രമേ കാണൂ…..

 

” അത് നീ നേരിട്ട് കാണുമ്പോൾ ചോദിച്ചാൽ മതി. ഞാൻ പറയുന്നതിലും നല്ലത് അവൾ പറയുന്നത് അല്ലെ….””

ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു ഒന്നും മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ നിൽക്കുകയാണ്. ഞാൻ അതും പറഞ്ഞു തിരിച്ച് ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പോയി.എന്റെ ഭാര്യ എന്ന പട്ടം ലഭിച്ച ഒരുത്തി വാതിലിന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ട്….

 

“എവിടെ… പോയത…..””

അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

 

” ഞാൻ എവിടെ പോയാലും നിനക്കെന്താ…””

ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്. എനിക്കിപ്പോഴും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു എന്ന്. ഇവൾ ആരാണ്. ഇവളുടെ വീട് എവിടെയാണ്. ഇവളുടെ പേര് എന്താണ് അങ്ങനെ ചോദ്യങ്ങൾ നിറയെ പക്ഷേ ഉത്തരം മാത്രം ഇല്ല…

 

” ഇവിടെ ഒരിടത്തും കണ്ടില്ല. അതുകൊണ്ട….. ചോദിച്ചത്..ഞാൻ….””

അവൾ പതിയെ ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ എന്നോട് പറഞ്ഞു…. അങ്ങനെ അന്നത്തെ രാത്രി ശെരിക്ക് ഒന്ന് ഉറങ്ങാൻ കഴിയാതെ എങ്ങനെയോ കടന്നുപോയി. രാവിലെ ഇത്തിരി സമയം താമസിച്ചാണ് ഞാൻ എണീറ്റത്. ഏകദേശം 9 മണിയാകും എണീറ്റ് ഹാളിൽ വന്നു. അപ്പോൾ ഡൈനിങ് ടേബിളിൽ തലവച്ചു അവൾ കിടന്നുറങ്ങുന്നു. രാത്രി മുഴുവൻ ഇവൾ ഇവിടെയാണോ കിടന്നത്.. അതൊക്കെ എന്തിനാ ഞാൻ അറിയുന്നത് എവിടെയെങ്കിലും കിടക്കട്ടെ. ഞാൻ കതക് തുറന്ന ശബ്ദം കേട്ട് കൊണ്ടാവണം അവൾ അവിടെ നിന്നും എണീറ്റു . അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്ന കലങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അപ്പോൾ കരയുകയായിരുന്നു. കുറ്റബോധം കൊണ്ടായിരിക്കാം ഒരു പയ്യന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചതിനുള്ള കുറ്റബോധം. കരയട്ടെ….

അല്ല ഇന്നലെ പോലീസിനെ വിളിക്കണോ അതോ കല്യാണം കഴിക്കണോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ. ഇവളെന്തിനാ കല്യാണം മതി എന്ന് പറഞ്ഞത്. അതിന് ഞാൻ ഇവളെ ഒന്നും ചെയ്തില്ല എന്നത് ഇവൾക്കും അറിയാം എനിക്ക് അറിയാം. പിന്നെന്തിനാ ഇവൾ അങ്ങനെ ചെയ്തത്. അതും ഒന്ന് കണ്ടു പോലും പരിചയമില്ലാത്ത എന്നെ ഇവൾക്ക് എന്റെ പേര് പോലും അറിഞ്ഞുകൂടാ. അത് തിരിച്ചും അങ്ങനെയാണ്. പിന്നെ പുറത്തുപോയി ഞാൻ അവൾക്കും എനിക്കും കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണം വാങ്ങിക്കൊണ്ടുവന്നു. അന്നത്തെ പ്രഭാത ഭക്ഷണം അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞുപോയി. ഞാൻ അവിടെ സോഫയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.അപ്പോഴാണ് അവൾ എന്റെ അടുത്ത് വന്നത്…

 

“സാധനങ്ങൾ വാങ്ങിച്ചു തന്നാൽ നിക്ക് പാചകം ചെയ്യാൻ അറിയാം…..””

അവൾ എന്നോടായി പറഞ്ഞു….

 

” അതൊന്നും വേണ്ട പുറത്തുനിന്ന് വാങ്ങാം… ”

ഞാൻ ഒട്ടും ആവേശം ഇല്ലാത്ത മട്ടിൽ മറുപടി പറഞ്ഞു. ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി. പിന്നെ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോഴാണ് അവൾ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. എപ്പോഴും പുറത്തു നിന്ന് വാങ്ങാൻ പറ്റില്ല എന്റെ അക്കൗണ്ടിൽ ഇപ്പോൾ പൈസയും കുറവാണ്. ഇവിടെ വച്ച് ഉണ്ടാക്കുന്നതായിരിക്കും നല്ലത്. ഞാൻ നേരെ കിച്ചണിലേക്ക് പോയി കരണം അവൾ അധികം പുറത്തു വരാറില്ല. കിച്ചണിൽ ഒന്നും ചെയ്യാൻ ഇല്ലെങ്കിലും അവൾ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുള്ളു….

 

” എന്തൊക്കെയാണ് വാങ്ങേണ്ടതെന്ന് വച്ചാൽ. ഒരു ലിസ്റ്റ് എഴുതി തന്നോ ഞാൻ വാങ്ങിയിട്ട് വരാം… ”

ഞാൻ അതും പറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് വന്നു. കുറച്ചുനേരം പുറത്തെ കാറ്റും കൊണ്ട് റോഡിലെ കാഴ്ചകൾ നോക്കി അങ്ങനെ നിന്നു. റോഡിൽ എങ്ങും നിറയെ തിരക്കുകൾ മാത്രം. അങ്ങനെ റോഡിൽ ഓരോ കാഴ്ചകളും കണ്ട് നിന്നപ്പോഴാണ് അവൾ സാധനങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റും ആയ്യി വന്നത്…