അർത്ഥം അഭിരാമം – 3അടിപൊളി  

 

കൗമാരക്കാരിയുടെ വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം അയാളെ മദിപ്പിച്ചു തുടങ്ങി….

 

“എന്ത്…: ?”

രാജീവ് അവളെ സാകൂതം നോക്കി……

 

” അങ്കിളിനിപ്പോൾ നമ്മളെപ്പോലും ഓർമ്മയില്ല മോളേ………”

 

അഴിഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും കൈകൾ ഉയർത്തി മുടി കെട്ടും പോലെ ഭാവിച്ച് കാഞ്ചന സെറ്റിയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു…

കാഞ്ചനയുടെ നനഞ്ഞ കക്ഷം രാജീവ് വിണ്ടും കണ്ടു ..

അമ്മയുടെ നനഞ്ഞ കക്ഷവും മകളുടെ വിയർപ്പിന്റെ മദഗന്ധവുമറിഞ്ഞ്, ഒന്ന് സ്ഖലിച്ചിട്ട് അധിക സമയമായില്ലെങ്കിലും ഷഡ്ഢിക്കുള്ളിൽ രാജീവിന്റെ ലിംഗം വിങ്ങി, പുറത്തു ചാടാൻ വെമ്പി..

 

“ഓ………. സ്കൂട്ടി…”

ഓർമ്മ വന്നതു പോലെ രാജീവ് എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…

 

“അപ്പോൾ ഓർമ്മയുണ്ടല്ലേ… ….? ”

 

അനാമിക ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു…

 

അവളുടെ അരിപ്പല്ലുകളും മോണയും അധരങ്ങളും തന്റെ നില തെറ്റിക്കുന്നതറിഞ്ഞ് രാജീവ് ദൃഷ്ടി മാറ്റി…

 

” അനുമോൾക്കു ഞാൻ തന്ന വാക്കു മറക്കുമോ……..?”

 

അയാൾ ചിരിച്ചു…

 

“മോൾക്ക് പതിനെട്ടായാൽ ഞാൻ വണ്ടി വാങ്ങിത്തന്നിരിക്കും……. ”

 

വണ്ടി എന്ന പദം രാജീവ് അല്പം ഊന്നിയാണ് പറഞ്ഞത്..

കാഞ്ചന അയാളെ ഒന്ന് നോക്കിയെങ്കിലും രാജീവത് ഗൗനിച്ചില്ല…

 

“റ്റു മന്ത്സ്………. ”

വിരലുകളാൽ സംഖ്യ ഉയർത്തിപ്പറഞ്ഞ് അനാമിക വീണ്ടും ചിരിച്ചു……

 

കാഞ്ചന അവളെ ദഹിപ്പിക്കും പോലെ നോക്കി, രാജീവ് കാണാതെ കണ്ണു കാണിച്ചു……

 

” മറക്കണ്ട… ഞാൻ ഡ്രസ്സ് മാറട്ടെ …..”

പറഞ്ഞിട്ട് അനാമിക അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി…

 

“എനിക്ക് എന്ന് ഓഫീസിലേക്ക് വരാൻ പറ്റും……?”

സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് അയാളെ അനുഗമിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ചോദിച്ചു……

 

” ഏതായാലും ഇത്രകാലം ആയില്ലേ. എല്ലാമൊന്ന് കെട്ടടങ്ങെട്ടെ… ”

 

” വെറുതെയിരുന്ന് മടുത്തെടാ… …. ”

 

” ഒരു ഷെയർ അതിൽ അവൾക്കുണ്ട്… മാത്രമല്ല, അന്ന് നമ്മളെ കണ്ടു പോയില്ലേ..”

 

“അതിനു പിന്നീടൊന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ…”

 

” ഞാൻ പറയാം കാഞ്ചനാ… അത് വരെ നീ കാത്തിരുന്നേ പറ്റൂ… ”

അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല…

 

” നാല്പത്തിരണ്ടു ലക്ഷം കൊടുത്ത് ഈ വീട് ഞാൻ വാങ്ങിയില്ലേ………. നിന്നെയും മോളേയും ഓർത്തല്ലേ ഞാനീ കടങ്ങളൊക്കെ വലിച്ചു വെച്ചത്……”

രാജീവ് ആ പറഞ്ഞതിന് രണ്ട് അർത്ഥമുണ്ടെന്ന് കാഞ്ചനയ്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു…

 

” വീടിപ്പോഴും നിന്റെ പേർക്ക് തന്നെയാണല്ലോ..”

 

കാഞ്ചന നീരസം മറച്ചുവെച്ചില്ല……

 

” കേസ് നടക്കുന്ന കാര്യം നിനക്കറിയാമല്ലോ… അവളെ സെറ്റിൽ ചെയ്തിട്ടാവാമെന്ന് ഞാൻ നിനക്ക് വാക്കു തന്നതാണ്…… ”

പടികളിറങ്ങാൻ തുനിഞ്ഞ രാജീവ് തിരിഞ്ഞു നിന്ന് പറഞ്ഞു……

 

കാഞ്ചന എന്തോ പറയാൻ വന്നത് വിഴുങ്ങുന്നത് രാജീവ് കണ്ടു …

അത് ഗൗനിക്കാതെ അയാൾ സെൻസർ അൺലോക്ക് പ്രസ്സ് ചെയ്തു..

അവളുടെ മുഖത്തെ പ്രസാദമില്ലായ്മ മനസ്സിൽ എടുത്തുവെച്ചുകൊണ്ടാണ് രാജീവ് കാറിലേക്ക് കയറിയത്……

ഗേയ്റ്റിനു പുറത്തേക്ക് കാർ നിർത്തി അയാൾ പേഴ്സ് തുറന്നു നോക്കി……

അഞ്ഞൂറിന്റെ ആറ് നോട്ടുകൾ തന്റെ പഴ്സിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായത് രാജീവ് അറിഞ്ഞു…

 

മൂവായിരം രൂപയുടെ കാഞ്ചനോദ്യാനം… !

 

രാജീവ് മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു…

 

അനാമികയുടെ തളിർമേനി മനസ്സിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ അയാൾ ഗിയർ ഒന്നു തഴുകി…

 

നഷ്ടക്കണക്ക് രാജീവന്റെ കച്ചവടത്തിന്റെ പുസ്തകത്തിൽ ഇല്ല കാഞ്ചനാ……….

 

രാജീവിന്റെ മനസ്സിലെ മുരൾച്ച കാറിലേക്ക് പടർന്നു…….

 

കാഞ്ചന വാതിലടച്ചു തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും ഡോർബെൽ കേട്ടു…

 

സംശയത്തോടെ കാഞ്ചന ഡോർലെൻസിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി..

ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ മുറ്റത്ത് നിൽക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു ..

 

വാതിൽ പതിയെ തുറന്ന് അവൾ തല പുറത്തേക്കിട്ടു.

 

” എന്താ… ?”

 

ചെറുപ്പക്കാരൻ ശബ്ദം കേട്ട് ധൃതിയിൽ തിരിഞ്ഞു……

അയാൾ ഷർട്ടിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു കടലാസ് എടുത്തു നിവർത്തുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് കാഞ്ചന സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് വന്നു.

 

” നഴ്സറീന്നാ………. ”

 

ഗേയ്റ്റിന് പുറത്തു നിർത്തിയ ബൈക്കിൽ പൂച്ചെട്ടികൾ കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു……

 

” മാഡത്തിന്റെ പേര്…….?”

“കാഞ്ചന… …. ”

ഒന്നു സംശയിച്ചാണ് അവൾ പേര് പറഞ്ഞത്…

 

” സോറി… ഇത് ഒരു രമാദേവിക്കാണ്…… ”

പറഞ്ഞിട്ട് ചെറുപ്പക്കാരൻ ഗേയ്റ്റിനു നേർക്ക് നടന്നു……

 

അവൾ തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ചെറുപ്പക്കാരന്റെ വിളി വീണ്ടും കേട്ടു..

 

കാഞ്ചന തിരിഞ്ഞു ………

 

” മാഡം…… ചെടികൾ വല്ലതും വേണമെങ്കിൽ………..”

 

“ഇപ്പോഴൊന്നും വേണ്ട…… ”

അയാൾ പൂർത്തിയാക്കും മുൻപ് അവൾ പറഞ്ഞു…

 

കാഞ്ചന അകത്തു കയറി വാതിലടച്ചു.

 

ഗേയ്റ്റിനു പുറത്തേക്കിറങ്ങി കയ്യിലിരുന്ന കടലാസ് കീശയിലേക്ക് മടക്കിയിട്ടുകൊണ്ട് സനോജ് ആ പേര് ഒന്നുകൂടി ഉരുവിട്ടു…

 

” കാഞ്ചന……….: ”

 

***          ***              ***               ***

 

വട്ടവടയ്ക്കു മേൽ സൂര്യൻ ചാഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു …

 

കഴിഞ്ഞ ദിവസം പോയ കൊക്കയുടെ അരികിലായിരുന്നു അഭിരാമിയും അജയ് യും..

അഭിരാമിയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ച് പാറപ്പുറത്ത് കിടക്കുകയായിരുന്നു അജയ്…

സായന്തന സൂര്യന്റെ ശോണ കിരണങ്ങൾ അവരുടെ മുകളിൽ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു……

 

” വട്ടവടയിലെ ആകാശം ഇന്ന് സുന്ദരിയാണ് അല്ലേ അമ്മാ…?”

 

“എന്നേപ്പോലെ………?”

 

അവൾ കുസൃതിയോടെ അവനെ നോക്കി……

 

” തമാശയ്ക്ക് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു പോയി… എപ്പോഴും അതിലിങ്ങനെ പിടിച്ചുതൂങ്ങണ്ട..”

അജയ് കെറുവോടെ പാറക്കെട്ടിനു നേർക്ക് മുഖം തിരിച്ചു …

 

“അപ്പോൾ നീ തമാശ പറഞ്ഞതാ..?”

തെല്ലൊരു വിഷമം അമ്മയുടെ സ്വരത്തിൽ കലർന്നത് അജയ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു …

 

” പിന്നല്ലാതെ…”

അജയ് മലർന്നു,അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…….

 

അവളുടെ മുഖത്തെ വിഷാദ ഭാവം കണ്ട് അവന് ചിരി വന്നു……

 

” ഈ അമ്മ ആളൊരു തൊട്ടാവാടിയാ…”

 

അഭിരാമി ഒരു വിളറിയ ചിരി ചിരിച്ചു …

 

” ഫീൽ ചെയ്തല്ലേ… ”

 

“എന്തിന്…….? ”

അഭിരാമി മുഖഭാവം മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചത് പരാജയപ്പെടുകയാണുണ്ടായത്……

അജയ് അത് മനസ്സിലാക്കി..

തന്റെ പെരുമാറ്റങ്ങളും കളിചിരികളും തമാശകളും അമ്മ ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടെന്നും അതു പോലെ തന്നെ തന്റെ ദേഷ്യവും ശകാരങ്ങളും കളിയാക്കലുകളും അമ്മയുടെ മാനസികാവസ്ഥയെ തന്നെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ഘടകമാണെന്നും അജയ് തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു …

 

പാറയിൽ കൈ കുത്തി അവൻ എഴുന്നേറ്റു..

അവൾക്കരികിലേക്ക് അവൻ ചേർന്നിരുന്നു..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *