“അയ്യോ.. അച്ഛാ! ഇങ്ങോട്ട് നോക്കല്ലേ..”
നിള പെട്ടെന്ന് തന്റെ മൊബൈൽ ഫ്ലാഷ് ഒരു കൈ കൊണ്ട് മറച്ചു.
“എന്താ മോളെ?”
“അത്.. ഒന്നുമില്ല.”
“എന്നാൽ മോളകത്തേക്ക്‌ നടന്നോ, അച്ഛൻ വാതിലടച്ചിട്ട് വരാം..”
“മ്മ്ം.”
നിള വെട്ടം മറച്ചുപിടിച്ചു തന്നെ ഏകദേശരൂപം വെച്ച് ആ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. റൂമിൽ എത്തിയ പാടെ അതിന്റെ വാതിൽ കുറ്റിയിടാൻ നോക്കി. എന്നാലാ പഴയ വാതിലിന് കുറ്റിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിൽ അവൾക്ക് ചെറിയ അമർഷം തോന്നി.
‘തന്റെ ഗതി കേട്.. അല്ലാതെ എന്ത് പറയാൻ.. അവളെ ഒറ്റ ഒരുത്തിയെ വിശ്വസിച്ചാ താൻ വന്നേ.. എന്നിട്ടിപ്പോ താനും അച്ഛനും ഇവിടെ ഒറ്റക്ക്! ഹ്മ്മ്.. എന്ത് ചെയ്യാൻ.. സഹിക്കുക തന്നെ!’
അവൾ പയ്യെ ആ കതക് ചാരി. പിന്നെ ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റ് ഓണാക്കിത്തന്നെ അവളുടെ ഫോൺ അവിടെ കണ്ട കട്ടിലിന്റെ മേലെ വെച്ചു. എന്നിട്ട് അവളുടുത്തിരുന്ന പാവാടയുടെ വള്ളി പിടിച്ചുകൊണ്ട് അഴിച്ചു വിട്ടു. ആ വസ്ത്രം ഞൊടിയിടയിൽ അവളുടെ മേലെ നിന്നും അഴിഞ്ഞു താഴേക്ക് വീണു.
മറുവശത്ത്, ഹാളിൽ നിന്ന് തന്നിൽ ആകെ അവശേഷിച്ചിരുന്ന ആ മുണ്ടും കൂടി അഴിച്ച് സോഫയിൽ ഇട്ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു രാജശേഖരൻ. നിളയെ ഓർത്തുകൊണ്ട് അയാൾ തന്റെ കുലച്ച കുണ്ണയൊന്ന് കയ്യിൽ പിടിച്ച് താലോലിച്ചു..
‘തന്റെ ചരക്കിപ്പോൾ ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റുകയായിരിക്കും.. ഇപ്പൊ പോയാൽ ചിലപ്പൊ എന്തേലും കാണാൻ പറ്റും..’ അയാൾ ഉറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ആ മുണ്ടെടുത്ത് ചുമ്മാ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിയശേഷം പയ്യെ നിള പോയ റൂമിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഒച്ച വെക്കാതെ നടന്നു..
ഇതേസമയം നിള തന്റെ എല്ലാ ഡ്രെസ്സുമൂരി താഴെ ഇട്ടിരുന്നു. അവൾക്കപ്പോൾ കാലിൽ ചെറിയൊരു വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു. അത് ചെറുതായി ഉരഞ്ഞു പൊട്ടിയ അവളുടെ തുടയിടുക്കിലായിരുന്നു. രാവിലെ മുതലേ ഉള്ള യാത്രയിൽ തുടയിൽ അവിടവിടെയായി ചെറിയ പാടുകൾ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. നിള പയ്യെ അവളുടെ കാലുകൾ അകത്തിക്കൊണ്ട് മൊബൈലെടുത്ത് അവിടേക്ക് വെട്ടമടിച്ചു.
‘ഹ്മ്മ്, കുറച്ചേ ഉരഞ്ഞു പൊട്ടിയുള്ളൂ. ഇപ്പോഴൊന്ന് എണ്ണ തേച്ചു കിടക്കുകയാണെങ്കിൽ നാളെ ആവുമ്പൊ കുറയും. എന്നാലും, അച്ഛൻ ഹാളിൽ കിടക്കുമ്പോൾ എങ്ങനെയാ അതു വഴി കിച്ചണിൽ പോയി എണ്ണ എടുക്കുവാ.. അയ്യേ മോശം! കുളിക്കാനല്ലാതെ ഈ നേരം എണ്ണ എന്തിനാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ എന്ത് പറയും.. തുടകൾ ഉരഞ്ഞു പൊട്ടിയെന്നോ.. ഹ്മ്മ് വേണ്ട.. കുറച്ച് നേരം ഇവിടെ കിടക്കാം. അച്ഛൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഉറങ്ങുമ്പോ പോയെടുക്കാം. എന്നിട്ട് അവിടുന്ന് തന്നെ തേക്കാം..’ നിള തീരുമാനിച്ചു.
അവൾ പിന്നെ ഫോൺ ബെഡിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ മുടികൾ കോതിയൊതുക്കി മുകളിലേക്ക് കെട്ടി വെച്ചു.
ഇതേസമയം ഡോറിന്റെ അടുത്തുവന്ന രാജശേഖരന് തന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ഒരു രതിശില്പം പോലെ നിള ആ മുറിയ്ക്കുള്ളിൽ നില്ക്കുന്നു.. ആ ചെറിയ മൊബൈൽ വെട്ടത്തിൽ നിളയുടെ വലുത് മുലയുടെ ഒരു സൈഡും, പുറകോട്ടു തള്ളി ആരെയും വെല്ലു വിളിക്കുന്ന ആ ചന്തിക്കുടങ്ങളും കണ്ട അയാൾ ശെരിക്കും വണ്ടറടിച്ചു. അയാളുടെ ഓരോ രോമങ്ങളും ശരീരത്തു നിന്നും എണീച്ചു നിൽക്കാൻ തുടങ്ങി. തന്റെ മരുമകൾ ഇത്രയും സുന്ദരിയാണോ.. അയാളൽഭുതപ്പെട്ടു.
തന്റെ കുണ്ണ അവളെ നോക്കി ഒന്നുകൂടി തൊലിച്ചടിച്ചു. അതിൽ നിന്നും കണികളായി തേൻതുള്ളികൾ ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് നിളയ്ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള കണ്ണുനീരായിരുന്നുവെന്ന് അയാൾക്ക് തോന്നി..
ഇതേസമയം നിള ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു. മുറിയ്ക്ക് പുറത്ത് എന്തോ അനക്കം പോലെ തോന്നിയ അവളൊന്ന് വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു.
“മോളെ.”
“യ്യോ! അച്ഛൻ..”
അവൾ വേഗം ഫോൺ വെട്ടം മാറ്റിപ്പിടിച്ചു.
“എന്താ അച്ഛാ?”
“മോള് ഡ്രെസ്സ് മൊത്തം ഊരിയോ?”
“അ..”
“എന്താ മോളേ? ഊരിയോ? പറ..”
“അത്.. മ്മ്..”
“ഉം, എന്നാൽ അതിങ്ങ് തന്നേര് മോളെ. അച്ഛൻ മുണ്ട് വിരിക്കാൻ പുറത്ത് പോകുവാ. മോൾടേം കൂടി ഇട്ടേക്കാം..”
“അത്.. ഞാൻ ഇവിടെ ഇട്ടോളം അച്ഛാ.”
“ഹ!.. ഇവിടുന്നൊന്നും ഉണങ്ങില്ല മോളെ, ഇങ്ങോട്ട് താ.”
“അത്..”
“പറയുന്നത് കേൾക്ക് മോളേ..”
എന്നാൽ നിള എന്തേലും പറയും മുമ്പ് രാജശേഖരൻ ആ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.. നിള ശെരിക്കും പകച്ചുപോയി ആ നിമിഷം..
‘ആ റൂമിൽ ഒരു നൂൽബന്ധം പോലുമില്ലാതെ നിൽക്കുകയാണ് താൻ.. അപ്പോഴാണ് അച്ഛൻ അവിടേക്ക് ചോദിക്കാതെ കയറി വരുന്നത്.. പെട്ടെന്നു തന്നെ ഇറക്കി വിട്ടില്ലേൽ തന്റെ തുണിയില്ലാക്കോലം അച്ഛൻ കാണും! യ്യോ!.. ഹ്മ്മ്, തുണി കൊടുത്തേക്കാം. ഇല്ലേൽ അച്ഛൻ പോകില്ല..’ അവളോർത്തു.
“മോളെ, ഫ്ലാഷ് ഓൺ ആക്കിക്കെ. അച്ഛൻ തുണി എടുക്കട്ടെ..”
“അത് അച്ഛാ.. ഞാ..ഞാൻ തരാം, അച്ഛനൊന്നു പുറത്ത് നില്ക്കുവോ?”
“ഹാ ശെരി. വേഗം താ..”
രാജശേഖരൻ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പയ്യെ പുറത്തിറങ്ങി.
നിള താൻ അഴിച്ചിട്ട ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം കൂടി കയ്യിലെടുത്തു. എന്നാൽ പാന്റിയും ബ്രായും കൊടുക്കുവാൻ അവൾക്കെന്തോ മടി തോന്നി. അവൾ അത് മാത്രം മാറ്റി വെച്ചുകൊണ്ട് പാവാടയും ബ്ലൗസും അയാൾക്ക് കൊടുത്തു.
രാജശേഖരൻ ഇരുട്ടത്ത് അതിൽ നന്നായൊന്നു തപ്പി നോക്കി. ബ്രായും പാന്റിയും കാണാത്ത അയാൾ നിരാശനായി.
“മോളെ, ഇത്രയെ ഉള്ളോ, അകത്തിടുന്നത് ഇല്ലേ?”
“ശ്ശേ!.. ഈ അച്ഛന് നാണമില്ലേ.. സ്വന്തം മരുമകളുടെ അടിവസ്ത്രം ചോദിക്കാൻ!.. മോശം..” നിള മനസ്സിലോർത്തു.
“മോളെ, പറ, ബാക്കി എവിടെ?”
“അത്.. അത് ഞാൻ ഇവിടെ ഇട്ടോളം അച്ഛാ.”
“എന്റെ പൊന്ന് മോളേ, നാണിക്കണ്ട. അച്ഛനല്ലെ ചോദിക്കുന്നെ. ഇങ്ങോട്ട് താ, വെളിയിലിട്ടാൽ നാളെ ആവുമ്പോഴേക്കും നന്നായി ഉണങ്ങിക്കോളും.”
തൽക്കാലം അവളുടെയടുത്ത് ഒരു ഡ്രെസ്സും ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ലെന്ന് രാജശേഖരന് നിർബന്ധമായിരുന്നു. എന്നാലേ തന്റെ പ്ലാൻ നടക്കുകയുള്ളു അയാൾ ഓർത്തു ..
“മോളെ, നാണിക്കാതെ ഇങ്ങ് താ. നേരം പോവുന്നു..”
“മ്ം.”
ഒടുവിൽ മനസ്സില്ലാമനസോടെ നിള സമ്മതിച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ വിയർപ്പുള്ള ബ്രായും പാന്റിയും അയാൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.
“ഇതാ അച്ഛാ.”
“എവിടെ?”
“നേരത്തെ തന്നടുത്തു.”
“ആം.”
രാജശേഖരൻ അൽപ്പം വിറക്കുന്ന കൈകളാൽ അത് മേടിച്ചു.
“അച്ഛൻ പോയി വിരിച്ചിട്ട് വരാം.”
“മ്മ്, ആ അച്ഛാ, അച്ഛന്റെ ഫോൺ എന്തിയെ? വെട്ടമില്ലല്ലോ.”