Related Posts
അനിതടീച്ചറും ബീനാമിസ്സും സ്‌കൂട്ടിയിൽ കോളേജ് ഗെയ്റ്റ് കടന്ന് പോകുന്നതും നോക്കി അർജുൻ കാന്റീൻ മുന്നിലെ ചീനമരച്ചോട്ടിലിരിന്നു.
അപ്പോഴും അവന്റെ കയ്യിലെ ഫോണിൽ ശ്വേതയെ വിളിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഒരുപാട് തവണ വിളിച്ചിട്ടും അവൾ ഫോണെടുത്തില്ല.
മറ്റെന്തോ ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അവന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത്. അവൻ ശ്വേതയാണെന്ന് കരുതി നോക്കി. അല്ല. നിത്യായാണ്.
“ഹലോ…”
“എവിടെ അർജു… ഞങ്ങൾ ഇവിടെ വൈറ്റ് ചെയ്യാണ്..”
“ദാ… വരുന്നു..”
അവൻ ഫോൺ വെച്ചു. ഏതോ ആലോചനയിൽ നിത്യയും തന്റെ മറ്റു ഫ്രണ്ട്സും കൂൾ ബാറിൽ കത്ത് നിൽക്കുന്നത് അവൻ ഓർത്തില്ല.
അവൻ അവിടെ നിന്നുമെഴുന്നേറ്റ്, റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്ത് കൂൾബാറിലേക്ക് കയറി. കൂൾബാറിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ നിത്യയും അൽത്താഫും ലിബിനും സോഫിയയും സുൽഫത്തും ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.
“താൻ ഇതെവിടർന്നു…..” അൽത്താഫാണ് ചോദിച്ചത്..
“ഞാൻ ടീച്ചറോട് സംസാരിക്കാർന്നു…”
“മ്മ് തനിക്ക് ഇപ്പൊ ആ ചരക്ക് അനിതയെ കിട്ടിയപ്പോ നമ്മളെ ഒന്നും വേണ്ടാതായി അല്ലെ..?” സുൽഫത്ത് അവളുടെ കഴുത്തിൽ കിടന്ന ഷാളെടുത്ത് തലയിലേക്കിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“ഒന്ന് പോടീ… മൈരേ… ഞാനില്ലാന്ന് കരുതി നിനക്ക് കളിക്ക് കുറവൊന്നും ഇല്ലല്ലോ…?” അർജുൻ സുൽഫത്തിന്റെ തലയ്ക്ക് കിഴിക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നീ പേടിക്കണ്ട സുൽഫത്തേ… അവൻറെ സ്വഭാവം നിനക്കറിയില്ലേ… കുറച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ ടീച്ചറെയും മടുക്കും… അത് കഴിയുമ്പോ അവൻ വരും നമ്മളെ അടുത്തേക്ക്….” സോഫിയ സുൽഫത്തിനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങൾ ഒരുമാതിരി കോണച്ച വർത്തനം പറയാതെ… വല്ലതും ഓർഡർ ചെയ്യ്…” അർജുൻ നിത്യയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“എൻറെ പത്തമത്തെ ഫാന്റസി സഫലമായ ദിവസമാണ്… എന്തും ഓർഡർ ചെയ്യാം…” നിത്യ എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് ഇതൊന്നും പോരാ…. എനിക്കുള്ള സ്പെഷ്യൽ ഹോസ്റ്റലിൽ എത്തീട്ട് തരണം ട്ടോ..” സുൽഫത്ത് നിത്യയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അപ്പൊ എനിക്കോ… ?” സോഫിയ കണ്ണുരുട്ടി.
“നിങ്ങൾ രണ്ടു പേർക്കും തരാം… പോരെ…” നിത്യ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അപ്പൊ ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്നും ഇല്ലേ….? ലിബിൻ ചൊടിച്ചു…
“നീ കുറെ കാലയല്ലോ നിൻറെ അമ്മയെ വളയ്ക്കാൻ നോക്കുന്നു… വല്ലതും ആയോ..?” നിത്യ ലിബിനെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“മ്ച്ച്….” അവൻ കണ്ണ് ചിമ്മി.
“എന്നാ.. ആദ്യം നീ അത് നോക്ക് … എന്നിട്ട് വാ… അപ്പൊ ഞാൻ തരാം നിനക്ക്…” നിത്യാ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“എന്താടാ… അത് ഇത് വരെ സെറ്റായില്ലെ…?” അർജുൻ ലിബിനെ നോക്കി ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ലടാ… ഒരു ധൈര്യം വരുന്നില്ല…”
“എന്ന കേറി അങ് വലിച്ച് കീറട….” അൽത്താഫാണ് പറഞ്ഞത്.
“അത് എനിക്കിഷ്ട്ടല്ല… കുറച്ച് ഒക്കെ ടീസ് ചെയ്ത് വളച്ചെടുക്കുന്നത എനിക്കിഷ്ട്ടം… ഇനി ഇപ്പൊ കുറച്ച് ടൈം എടുത്താലും സാരല്യാ..”
“മ്മ്… അത് സെറ്റാക്കാൻ വെറ ഒരു വഴിയുണ്ട്… ഞാൻ പിന്നെ പറഞ്ഞ് തരാം..” അർജുൻ ലിബിനോട് പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ… ഞങ്ങൾക്കൊന്നും ആ ഐഡിയ പറഞ്ഞു തരൂലേ…?” അൽത്താഫ് ചോദിച്ചു.
“നിനക്ക് എന്തിനാടാ… ഇനി പുതിയ ഒരു ഐഡിയ… നീ ഇപ്പൊ നിൻറെ ഉമ്മാനെ നന്നായിട്ട് പണിയുന്നുണ്ടല്ലോ…”
“എന്നാലും പുതിയ ഐഡിയ അല്ലെ… അറിഞ്ഞിരിക്കലോ… ആ ഏത്..? അൽത്താഫ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
കോളേജ് വിട്ടത് കൊണ്ട് കൂൾ ബാറിൽ അത്ര തിരക്കൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. അർജുനും കൂട്ടുകാർക്കും സ്പെഷ്യൽ പരിഗണന ഉള്ളത് കൊണ്ട് എത്ര സമയം വേണമെങ്കിലും അവിടെ ഇരിക്കാനും സംസാരിക്കാനും വേണമെങ്കിൽ ഒന്ന് കളിക്കാനും സൗകര്യമുള്ള ഒരിടമായിരുന്നു ആ കൂൾബാർ.
അവര് ഒരു ഫലൂദ ഓർഡർ ചെയ്തു. ഓരോ സംസാരങ്ങളും തള്ളലും തെറികളുമായി അവര് ഫലൂദ നുണഞ്ഞ് കൊണ്ടിരിന്നു. അപ്പോഴാണ് ഫസ്റ്റ്ഇയറിൽ പഠിക്കുന്ന രണ്ടു പയ്യന്മാർ അവരുടെ തട്ടടുത്ത സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നത്.
ഇടക്കിടക്ക് അവർ അർജുനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അർജുൻ അത് കണ്ടില്ലെങ്കിലും, അർജുൻ എതിർവശത്തിരിക്കുന്ന സുൽഫത്ത് അത് കണ്ടിരുന്നു.
“ഡാ.. അവര് നിന്നെ തന്നെയാണല്ലോ.. ഇടക്കിടക്ക് നോക്കുന്നത്..”
“ആര്…?”
“ദാ.. ആ ടേബിളിലെ പിള്ളേര്…” അർജുൻ അവരെ നോക്കി. അർജുൻ നോക്കുന്നത് കണ്ട് അവരിൽ ഒരുത്തൻ തലവെട്ടിച്ചു.
“നീ കുണ്ടൻ പരിപാടിയും തുടങ്ങിയോ..? ചെക്കൻമാരൊക്കെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നേ…” സോഫിയ അർജുനെ ചടപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു.
“കുണ്ടൻ… നിൻറെ തന്ത ജോസപ്പ്…” അത് കേട്ട് എല്ലാരും ചിരിച്ചു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ആ പയ്യന്മാർ എണീറ്റ് അവരുടെ ടേബിളിന് അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“അർജുനേട്ടാ…. ഒന്ന് വരോ..?” അതിൽ ഒരു പയ്യൻ വിളിച്ചു.
“എന്താടാ കാര്യം…?”
“നമുക്ക് ഒന്ന് മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാം..” അവൻ തല ചൊറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“താൻ ഇവിടെ നിന്ന് പറയാൻ പറ്റുന്നത് പറഞ്ഞാമതി…” അർജുൻ അവനോട് കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.
“അത്..അത്.. ഇവിടെ…” അവൻ നിന്ന് പരുങ്ങി. അൽത്താഫ് അടുത്തുള്ള ടേബിളിൽ നിന്നും രണ്ടു ചെയർ അവരുടെ ടേബിളിന് അടുത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.
“ഡാ.. ഇവിടെ ഇരിക്ക് എന്നിട്ട് കാര്യം പറ…” അൽത്താഫ് അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവര് കസേരയിലേക്കിരുന്നു. രണ്ടു പേരും നന്നായി വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“നിങ്ങൾക്ക് തന്നെ തെറ്റാണെന്ന് തോന്നുന്ന എന്തോ ഒരാവശ്യത്തിന് വേണ്ടിയാണ് നിങ്ങൾ വന്നത്… അല്ലെ..?” അൽത്താഫ് അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് ഒരു പണ്ഡിതനെ പോലെ പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് അവര് തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു. അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് അതിൽ ഒരുത്തൻ എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കി.
“എവിടെക്കാ… അവിടെ ഇരിക്ക്..” അൽത്താഫ് അവനെ അവിടെ തന്നെ പിടിച്ചിരുത്തി.
“നിങ്ങൾ പേടിക്കണ്ട… ധൈര്യായിട്ട് പറഞ്ഞോ…” സോഫിയ അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
“ഇവൻ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ഇഷ്ട്ടാണ്…” ഒരുത്തൻ തല കുമ്പിട്ട് തന്നെ വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ പറഞ്ഞു.
“മ്മ്… അതെന്താ… ഇവൻ പറയാൻ അറിയില്ലേ…?” അൽത്താഫ് ഒച്ചയെടുത്ത് ചോദിച്ചു.
“ഡാ… പിള്ളേരെ പേടിപ്പിക്കല്ലേട…” ആൽത്തഫിനോട് സുൽഫത്ത് ചൊടിച്ചു.
“നീ…പറ… ആരെയാ ഇവൻ ഇഷ്ട്ടം..”
“പേര് ഒന്നും അറിയൂല…”
“പിന്നെ… ഏത് ഡിപ്പാർട്മെന്റാണ്…?” സുൽഫത്ത് തന്നെയാണ് ചോദിച്ചത്.
“അറിഞ്ഞൂടാ… സീ…സീനി…സീനിയറാണ്..” അവൻ വിക്കി വിക്കിയാണ് പറഞ്ഞത്.
“ഹോ.. അത് ശെരി… ചേച്ചിമാരോടാണ് പ്രിയം..” അൽത്താഫ് വീണ്ടും അവരെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
