ഞാൻ കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു.. അമൃതയെ നോക്കി അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..
ഞാൻ : എന്തിനാ കരയുന്നെ…ഞാൻ ഇല്ലേ…
അവൾ : അവർ എല്ലാരും എന്നെ ഒരു മോശക്കാരി ആയി കാണുലെ…ഞാൻ എങ്ങനെ അമ്മയുടേം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തു നോക്കും…
ഞാൻ : നീ സംഘടപെടാതെ…. നമ്മക്ക് വഴി ഉണ്ടാക്കാം…
ഞാൻ എന്റെ കൈ അവളുടെ വയറിനു മുകളിൽ വെച്ചു…
“നമ്മടെ കുഞ്ഞിന് എങ്ങനെ ഉണ്ട്…”
അവൾ എന്റെ കൈക്ക് മുകളിൽ കൈ വെച്ചു അവളുടെ വയറിൽ അമർത്തി…ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…നിറഞ്ഞ ഒഴുകുന്ന കണ്ണുകൾ അണ്ണേലും ഒരു ഭാര്യയുടെ സ്നേഹവും അമ്മയുടെ വാത്സല്യവും ഉണ്ടാരുന്നു..
ഞാൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്തു.. അവൾ എന്റെ കവിളിലും ഒരു ഉമ്മ തന്നു..
ഞാൻ : പോകാം…
ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു അവളെയും എണ്ണിപ്പിച്ചു.. ഞങ്ങൾ ബൈക്നു അടുത്തേക്ക് നടന്നു..ഞാൻ വണ്ടി എടുത്തു..
അവൾ എന്നെ മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരുന്നു…
“ എനിക്ക് പേടി ആവുന്നു…”
“പേടിക്കണ്ടടോ ഞാൻ ഇല്ലേ…”
അവൾ തടി എന്റെ തോളിൽ വെച്ചു കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരുന്നു…
പെട്ടന്ന് ഒരു ലോറിയെ ഓവർറ്റേക്ക് ചെയ്തു വന്നാൽ കാർ ഞങ്ങളുടെ നേരെ വന്നു
“അമ്മേ…. “
ഒരു വലിയ ശബ്ദത്തോടെ കാർ ഞങ്ങളെ വന്നു ഇടിച്ചു…ഞാൻ തെറിച്ചു എവിടെയോ പോയി വീണു…
ഞാൻ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു…കാഴ്ച്ച വ്യക്തമല്ല…പയ്യെ കണ്ണ് തുറന്ന്.. അമൃതയെ എനിക്ക് കാണാം.. ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചു…
“ആമി….”
എനിക്ക് ഒച്ചതിൽ വിളിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. എണിറ്റു അവളുടെ അടുത്തേക് നടക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി..പക്ഷെ എന്റെ വിരലുകൾ പോലും ചലിച്ചില്ലാ…
“ആമി…”
ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും വിളിച്ചു.. അവളുടെ തലയിൽ നിന്നും കണ്ണ് വഴി.. അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് ചോര ഒലിച്ചു എത്തി…ചൂണ്ടിൽ നിന്നും ഇറ്റ് ഇറ്റ് ആയി റോഡിലേക്ക് ചോര വീഴുന്നു…അവളുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു ഇരിക്കുക ആണ്‌
ആരൊക്കെയോ ദൂരെന്ന് ഓടി വരുന്ന കാലുകൾ കാണാം.. അവർ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്.. എനിക്ക് ഒന്നും വ്യക്തം ആവുന്നില്ല.. അവർ വന്നു ആമിയെ പൊക്കി എടുത്തു..അവളുടെ കൈയ്യും അഴകർന്ന മുടിയും കെട്ടാഴിഞ്ഞു താഴേക്ക് തൂങ്ങി കിടന്നു …അവളെ കൊണ്ട് പോകുന്നത് കണ്ടു എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു…പയ്യെ എന്റെ ബോധവും പോയി…
കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ്‌.. ചുറ്റും ഡോക്ടറും നേഴ്സും..
“ ആമി എവിടെ.. “
ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി അവരോടു ചോദിച്ചു…
“എല്ലാരും ഇവിടെ ഉണ്ട്.. “
ഡോക്ടർ എനിക്ക് മറുപടി പറഞ്ഞു..
“റസ്റ്റ്‌ എടുത്തോളൂ ഒന്നും ഇല്ലേ.. “
ഞാൻ ശെരിക് കണ്ണ് തുറന്നു എന്നെ ഒന്നും നോക്കി…കൈയിലും കാലിലും പ്ലാസ്റ്റർ ഉണ്ട്..
“ആമി എവിടെ…എനിക്ക് കാണണം.. “
ഡോക്ടർ : ഉറങ്ങി എനിക്കുമ്പോൾ കാണിക്കാം…
ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചപോലെ എന്റെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും അടഞ്ഞു…
വീണ്ടും കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ എന്റെ മുന്നിൽ അച്ഛൻ ഉണ്ടാരുന്നു..
“അമൃത എന്ത്യേ അച്ഛാ…”
അച്ഛൻ : അവൾ അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ ഉണ്ട്…
എനിക്ക് ചെറിയ സമാധാനം ആയി…ഡോക്ടർ വന്നു എന്നെ റൂമിലേക്ക് മറ്റി…അമ്മയും അച്ഛനും മാറി മാറി എന്റെ കൂടെ നിന്നു.. അമൃതയെ കാണാൻ ഉള്ള ആഗ്രഹം എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു തേങ്ങൽ ആയി അവശേഷിച്ചു…അങ്ങനെ രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കാലിന്റെ പ്ലാസ്റ്റർ അഴിച്ചു..കാലിൽ ഒരു ചത്താവെ ഒള്ളു…
“ അച്ഛാ എനിക്ക് അമൃതയെ കാണണം ”
അച്ഛൻ : അവളു വീട്ടിലാ…
ഞാൻ : നമ്മക്ക് അങ്ങോട്ട് പോകാം..
എന്റെ നിർബതത്തിന് വഴങ്ങി അച്ഛൻ സമ്മതിച്ചു..
അങ്ങനെ ഞാനും അച്ഛനും അമ്മയുടെ കൂടെ തറവാട്ടിൽ എത്തി. കാർ വന്നപ്പോലെ എല്ലാരും വെളിയിലേക്ക് വന്നു.. അമ്മവാൻ എന്നെ ഇറങ്ങാൻ സഹായിച്ചു…
ഞാൻ : അമൃത എന്ത്യേ …
മറുപടി തന്നത് അച്ഛൻ ആരുന്നു..
“നീ വാ…”
അച്ഛനും അമ്മാവനും കൂടെ എന്നെ നടക്കാൻ സഹായിച്ചു…നടന്ന് നടന്ന് തറവാടിന് പുറകിൽ എത്തി…പിന്നെ ഓരോ ചുവടു വെക്കുമ്പോളും എന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കുടി കുടി വന്നു…
എന്റെ കാലുകളുടെ ചലനശേഷി നഷ്ട്ടപെട്ടു…എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.. എന്റെ ശരീരം തളർന്നു പോയി.. ഞാൻ പയ്യെ ഊർന്ന താഴേക്ക് വീണു.. മണ്ണിൽ ഇരുന്നു…
എന്റെ മുന്നിൽ കത്തി കരിഞ്ഞ ചാരം അത് ഒരു ഓല മടലുകൊണ്ട് മൂടി ഇട്ടിരിക്കുന്നു…
തുടരും…
