കാമഭ്രാന്തൻ – 4

തുണ്ട് കഥകള്‍  – കാമഭ്രാന്തൻ – 4

(നൗഫൽ എന്ന എഴുത്ത്കാരൻ എഴുതുന്ന രീതിയെ കുറിച്ച് അഭിപ്രായങ്ങളിൽ ഒരു ക്ലാസ്സ്‌ എടുത്തിരുന്നു. (.,!”?) ഇത് പോലുള്ളവ ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്നു എന്ന്.

ഇതിനു മുന്‍പിലത്തെ പാര്‍ട്ട്‌ കള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക

പൊതുവെ പറഞ്ഞത് ആണേലും എന്നെ ഉദ്ദേശം വെച്ചത് പോലെ തോന്നി.പുള്ളി പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഞാൻ ആ രീതി ഒന്ന് പരീക്ഷിക്കുകയാണ്.

“ഈ മൈരൻ ശെരിയാകില്ല ,ചെയ്യുന്നെങ്കിൽ ചെയ്താൽ പോരെ എന്തിനാ ഞങ്ങളോട് പറയുന്നത്.” എന്ന് ചിലർക്ക് എങ്കിലും തോന്നാം ! പറഞ്ഞ് വന്നത് ഈ പാർട്ട്‌ എഴുതുമ്പോൾ എന്റെ ശ്രദ്ധ കുത്തും കോമയും നിയന്ത്രിക്കുക എന്നതിലാണ്.

കഥയിൽ എന്തെങ്കിലും ഭാഗപ്പിഴ വന്നാൽ ആരും എന്നെ തെറി പറയരുത് പാവം നൗഫൽ ബ്രോയെ പറയുക.)

പക്ഷേ അവന്റെ പഴയ ഒരു എനർജി ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം. അങ്ങനെ ഒരാഴ്ച കടന്നു പോയി. അഖിലിന് ഓരോ ദിവസം കഴിയുന്തോറും കുറ്റബോധം കൂടി കൂടി വന്നു.
ശാന്തിക്ക് അവന്റെ പെരുമാറ്റം വിഷമം ഉണ്ടാക്കിയെങ്കിലും. അവൾക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റിയില്ല. ഇനി ഇവൻ തന്നെ ഒഴിവാക്കാൻ വേണ്ടി ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് ആണോ എന്നവൾക്ക് തോന്നി..

അവന്റെ അടുത്തു നിൽക്കുമ്പോഴും,

അവനരികിലിരിക്കുമ്പോഴുമൊക്കെ അവളുടെ തേൻകൂടിൾ നിന്നും തേനൂറുന്നുണ്ടായിരുന്നു!

അഖിൽ തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കുമോ.എന്താണ് ഇവന്റെ പ്രശ്നം എന്നുള്ളത് ശാന്തിയെ അലട്ടാൻ തുടങ്ങി.അതിനെക്കാൾ ഉപരി അവന് വേണ്ടിയുള്ള തന്റെ പൂറിന്റെ വിങ്ങൽ എങ്ങനെ നിൽക്കും എന്നവൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.

(തുടർച്ച…..)
അഖിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ അവന് ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല. സെക്സിന് അവൻ അടിമയാണെന്ന് പറഞ്ഞത് വെറുതെ ആണെന്ന് ശാന്തി ചിന്തിച്ചു. അഖിലിന്റെ മാറ്റം അനാമികയ്ക്കും എന്തൊക്കെയോ സംശയത്തിന്റെ കുമിളകൾ പൊന്തിക്കാൻ ഇടയാക്കി.

അഖിൽ രണ്ടാഴ്ച സകല കുറ്റബോധവും പേറി നടന്നു. രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് അവന്റെ ഉള്ളിലെ കാമഭ്രാന്തൻ പതിയെ തല പൊക്കൻ തുടങ്ങി. അറിയാതെ അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് കോളേജ് കുമാരിമാരുടെ തുളുമ്പുന്ന ചന്തികളുടെയും മുലകളുടെയും ഓർമ്മകൾ അലതല്ലാൻ തുടങ്ങി. എന്നിരുന്നാലും അഖിൽ സംയമനം പാലിച്ചു.

പഴയത് പോലെ ഇനി സെക്സ് വേണ്ടാ എന്ന് അവന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ എവിടെയോ മുഴങ്ങി. അവൻ ചെറിയ രീതിയിൽ പെണ്ണുങ്ങളുടെ ശരീരം ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി. ശാന്തിയോട് സെക്സ് സംസാരിക്കാതെയും അവളെ ആ രീതിയിൽ കാണാതെയും അഖിൽ ഉത്തമ ലവർ ആയി തന്നെ മുന്നോട്ട് പോയി.

ഒരു ദിവസം ഉച്ചക്ക് ക്ലാസ്സിൽ ആരോടും മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന അഖിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് അർച്ചന വന്നു. അഖിലിന്റെ ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടിയാണ് അർച്ചന. അവനോട് അവൾ അതികം സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. അവനോട് സംസാരിക്കാനുള്ള മറ്റു കുട്ടികളുടെ തിരക്കിനിടയിൽ അവൾ തള്ളികയറാൻ പോയിട്ടില്ല.

കുറച്ച് ദിവസമായി അവൻ അതികം ആരോടും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടാണ് അവൾ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നത്.

“ടാ ചെക്കാ എന്താ ഈയിടെയായി ഒരു മൂഡ് ഓഫ്‌ എന്നാ വല്ല പിള്ളേരും പറ്റിച്ചോ?” അവൾ അഖിലിന്റെ സൈഡിൽ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.

അഖിൽ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. ക്ലാസ്സിലെ ചുരുക്കം ചില ഇരുനിറക്കാരികളിൽ ഒരാളാണവൾ. ബോഡി ഷേപ്പ് വസ്ത്രം ധരിക്കാത്തത് കൊണ്ട് അവളുടെ ശരീര വടിവ് അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റില്ല. എന്നാലും അഖിലിന് അവളുടെ മുലയുടെയും ചന്തിയുടെയും അളവ് ഏകദേശം അറിയാമായിരുന്നു. അവളുടെ വസ്ത്ര ധാരണ രീതി അതിലേക്ക് മോഹം തോന്നാൻ തരത്തിൽ ഉള്ളതായിരുന്നില്ല.
“ആര് പറ്റിച്ചോ എന്ന്? എന്നെ ആരും പറ്റിച്ചില്ല.” അഖിൽ ചെറിയ കെറുവ് കാണിച്ചു.

“നീ ഇപ്പോൾ ഒരു മൂലയ്ക്ക് പമ്മി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട് ചോദിച്ചതാ ചെക്കാ, എന്നോട് എന്തിനാ ഇത്ര ദേഷ്യം?” അവളുടെ അധികാരത്തോടെ ഉള്ള ചെക്കാ വിളി അഖിലിന് അത്ഭുതം തോന്നി. അവനോട് അങ്ങനത്തെ ഒരു രീതിയിൽ ഇത് വരെ ആരും മിണ്ടിയിട്ടില്ല.

“ദേഷ്യം ഒന്നും ഇല്ല പറഞ്ഞു എന്നേ ഉള്ളൂ.”

“ഒ! അല്ലെടാ നീയും ശാന്തിയും ലൈൻ ആണാ?”

“ലൈൻ ഒന്നും അല്ലെടാ. നമ്മൾ നല്ല ഫ്രണ്ട്സ് ആണ് .”

“പക്ഷേ നിനക്ക് അവൾ നല്ല ചേരും കേട്ടോ?ഫ്രണ്ട്സ് ആണേലും നീ അവളെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്തോ, നല്ലൊരു പെണ്ണാ അത്.” അർച്ചന ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“പോ പെണ്ണേ അവൾ നല്ലൊരു ഫ്രണ്ട് ആണ്. അതും കൂടി നീ നശിപ്പിച്ചു തരുമോ? ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റു പോയേ.” അവൻ കൈ കൊണ്ട് പോകാൻ ആക്ഷൻ കാണിച്ചു.

“അല്ലേൽ നിന്നെ ചുറ്റി സുന്ദരികൾ ആയിരിക്കും! നമ്മളൊക്കെ വന്നാൽ നീ അടുപ്പിക്കില്ല. ഇന്ന് ആരും ഇല്ലാത്തപ്പോൾ വന്ന് മിണ്ടിയപ്പോൾ ആട്ടിയോടിക്കുന്നോ ചെക്കാ. എന്ത് മനുഷ്യൻ ആണെടാ നീ? നിനക്ക് സുന്ദരികളോട് മിണ്ടുന്നത് ആണല്ലേ ഇഷ്ടം?” പോകാനായി ബഞ്ചിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഒന്നവിടെ നിന്നേ. ഞാൻ എപ്പോഴാ അങ്ങനെ നിന്നോടൊക്കെ വേർതിരിവ് കാണിച്ചത്?” അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് ബെഞ്ചിലേക്ക് ഇരുത്തിക്കൊണ്ട് അഖിൽ ചോദിച്ചു.
” നീ നമ്മളോട് ഒന്നും മിണ്ടില്ലല്ലോ? വെളുത്ത സുന്ദരികളോട് മാത്രമല്ലേ നീ മിണ്ടുള്ളൂ. ഇപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ വന്ന് മിണ്ടിയിട്ട് പോലും നീ മിണ്ടുന്നില്ലല്ലോ.?” അർച്ചനയുടെ വാക്കുകൾ എവിടെയൊക്കെയോ കൊള്ളുന്നത് പോലെ അഖിലിന് തോന്നി.

“പെണ്ണേ നീ പറയുന്നത് പോലെ ഒന്നും അല്ല ഞാൻ എന്നോട് മിണ്ടുന്ന എല്ലാരോടും മിണ്ടും. വെളുത്ത സുന്ദരികൾ എന്ന് നീ പറയാൻ വെളുത്ത കുട്ടികൾ മാത്രമേ സുന്ദരികൾ ആയിട്ടുള്ളോ? കറുത്ത എത്രയോ സുന്ദരികൾ ഉണ്ട്. സുന്ദരി എന്നുള്ളത് മുഖത്തിന്റെ ഐശ്വര്യം വെച്ചാണ് എന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം.”

“ഇതൊക്കെ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ നല്ല രസം ഉണ്ട് എന്നാൽ നമ്മളെ പോലുള്ള കറുമ്പികളെ ഒന്നും ആരും മൈൻഡ് ചെയ്യില്ല.”

“അതിന് നീ കറുമ്പി ആണെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞെ? നീ തേനിന്റെ കളർ ആണ്. ചുമപ്പ് കലർന്ന കറുപ്പ്. സത്യത്തിൽ ഈ കളർ ആണ് നിന്റെ ഐശ്വര്യം! നീ ഒരു വെളുത്ത കുട്ടി ആയിരുന്നെങ്കിൽ ബോർ ആയേനെ.”

“അതൊക്കെ പോട്ടേ, നീ ശാന്തിയെ കെട്ടുമോ?നിന്റെ കല്യാണം എന്നെ അറിയിക്കണം കേട്ടോ? എനിക്ക് കാണണം നിന്റെ പെണ്ണിനെ.”

“കല്യാണം കാണും എങ്കിൽ വിളിക്കാം.”

“ശാന്തിയെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് പോയാലും അറിയിക്കണം.”

“നീയെന്താ വന്നത് മുതൽ ശാന്തി ശാന്തി എന്ന് പറഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നെ? അവളെക്കൊണ്ട് എന്നെ കെട്ടിച്ചിട്ടേ അടങ്ങുള്ളോ?”

“ഹഹ അവൾ നിനക്ക് നല്ല ചേരും ടാ! നിനക്ക് അവളെ തന്നെ കിട്ടാൻ ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കും.” അർച്ചന ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് ക്ലാസ്സിലേക്ക് രാജശ്രീ മിസ്സ്‌ കയറി വന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *