ചിക്സ് ഓഫ് മെക്സിക്കോ
Chicks of Mexico | Author : Komban
“താനേ, ഞാൻ പറഞ്ഞ പണി എടുത്താ മതി കേട്ടോ. ഏലത്തിന്റെ ഇലയുടെ പുറത്താണ് അവന്റെയൊരു മരുന്നടി ” ഒരല്പം കടുത്ത ഭാഷ്യത്തിൽ തന്നെ പണിക്കരുടെ മുന്നിൽ നിന്നും ഉടുത്തിരുന്ന മുണ്ട് മടക്കുകുത്തുന്നതിനെ പറഞ്ഞതും, അവമ്മാര് ഭയഭക്തിയോടെ ഒന്ന് നോക്കി വണങ്ങി. പാവങ്ങളാണ്, ഇവിടെ ഊരിലുള്ള കുടിയേറ്റക്കാരാണ്.
“ശെരിങ്ക അയ്യാ.” ഒന്നടങ്കം മൂളി.
“ഡാ സതീശാ നിന്നോട് ഞാൻ ബ്ളോക് ഓഫിസിൽ പോകാൻ പറഞ്ഞിട്ട്” അവനൊന്നു ചുറ്റും നോക്കി. എന്നിട്ട്.
“ആ സാർ രണ്ടൂസം മുൻപേ നാട്ടിൽ പോയി, കല്യാണത്തിന്നായി…”
“ഉം!”
“ഒരൊറ്റയെണ്ണത്തിന് ഉത്തരവാദിത്തമില്ല. നാശങ്ങൾ.” ചുറ്റുമുള്ള പണിക്കരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിസംഗതയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു, സതീശൻ പ്ലിങ്ങിയപോലെ ചിരിക്കുന്നത് kandathumenikk
ഏലത്തോട്ടത്തിൽ കീടങ്ങളുടെ ശല്യത്തെത്തുടർന്നാണ്‌ ഈയിടെയാണ് മരുന്നടിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്. പണിക്കാരെ വഴക്ക് പരയുന്നതിനിടെ തുടരെത്തുടരെയുള്ള ലാൻഡ്‌ലൈൻ ബെൽ കേട്ടതും പാശ്ചാത്യ രീതിയിൽ നിർമിക്കപ്പെട്ട, എന്റെ വെളുത്തു സുന്ദരൻ ബംഗ്ലാവിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ഞാൻ നടന്നു. തനിച്ചുള്ള ജീവിതം ബോറടിയുടെ നെല്ലിപ്പലകയിലേക്ക് എന്നെ എത്തിച്ചിരുന്നു. ആകെയുള്ളത് വല്ലപ്പോഴും നാട്ടിൽ നിന്നും വരുന്ന ഫോൺ ആണ്. ഇതാരാണാവോ ഈ അതിരാവിലെ.
“ഹ! ലോ!”
“ഹലോ …”
നിശബ്ദതയ്ക്കു വിരാമമിട്ടുകൊണ്ട് അപ്പുറത്തു നിന്നും പരിചിതമായ ഒരു ശബ്ദം!
“ഏട്ടാ!”
“മൃദൂ?! മോളെ നീയാണോ”
“ആഹ് ഏട്ടാ.”
“എനിക്കിത് വിശ്വസിക്കാമോ?!! എത്രനാളായി നിന്റെ ശബ്ദമൊന്നു കേട്ടിട്ട്, നീയിതെവിടെയാ?”
“എല്ലാം പറയാം ഞാൻ.”
“ഹസ്ബൻഡ് കൂടെയുണ്ടോ?”
“അത് …..ഏട്ടാ ഞാൻ ഇപ്പൊ ഇവിടെ ആനക്കട്ടിയിലുണ്ട്. എന്റെയൊപ്പം മീരയുമുണ്ട്.”
“നീയെങ്ങനെ ഇവിടെ? അതുമീ പുലർകാലേ.”
“കഴിഞ്ഞയാഴ്ച മെക്സിക്കോയിൽ നിന്നും ഇവിടെയെത്തി. ഞങ്ങളിപ്പോ ഊട്ടിയിൽ നിന്നും വരുവാ, കാർ കേടായി.”
“എന്റെ നമ്പർ…?!”
“അത് വല്യമ്മയെ വിളിച്ചപ്പോ കിട്ടി.”
“എന്നാലും നിനക്കെന്നെ വിളിക്കാൻ തോന്നിയല്ലോ.”
“സോറി ഏട്ടാ”
“അത് പോട്ടെ, നീയെവിടെ നിൽക്ക് ഞാനിപ്പോ വരാ.”
ഫോൺ വെച്ചശേഷം ഫുൾ കൈയുള്ള നീല ജീൻസ് ഷർട്ടും പാന്റും എടുത്തിട്ട് മുടിയും ചീകി എന്റെ ജീപ്പും സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു ആനക്കട്ടിയിലേക്ക് തിരിച്ചു. ചിന്നമ്മു ഇതെന്താ വെടികൊണ്ടപോലെ ഞാൻ പുറത്തേക്ക് പോകുന്നെ എന്ന് അടുക്കളയിൽ നിന്നും എത്തി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വണ്ടി അത്യാവശ്യം കാലുകൊടുത്തു അത് പ്രവേഗത്തോടെ പാഞ്ഞു തുടങ്ങി. എന്നാലും ഞാൻ ഇതൊട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല, നീണ്ട 20 വർഷങ്ങൾ! അവളെ പൊന്നുപോലെ നോക്കിയ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വിട്ടു കൂടെ പഠിച്ച ക്രിസ്ത്യാനിക്കൊപ്പം ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുമ്പോ എനിക്കും അതൊത്തിരി വിഷമം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. അതിനു കാരണം രണ്ടാണ്. ഒന്നവളോട് എനിക്ക് അടങ്ങാത്ത കാമം ആയിരുന്നു. കൂടപ്പിറപ്പായിട്ടുപോലും അവളുടെ അഴകും തുടുത്ത മേനിയും എന്നെ അത്രമേൽ നിയന്ത്രണം തെറ്റിച്ചിരുന്നു. ഒരിക്കൽ അവളതു നേരിട്ട് കണ്ടതുമാണ്. അതിൽ പിന്നെ സംസാരിക്കാതെയുമായി. അച്ഛൻ അതേത്തുടർന്ന് മരിച്ചപ്പോഴും അവൾ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയില്ല. അവൾക്കെല്ലാത്തിലും വലുത് അവൻ തന്നെയായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അവളുടെ ഹസ്ബന്റിനെക്കുറിച്ചു ചോദിച്ചപ്പോളുള്ള മൗനം എന്നെ ചിന്താകുഴപ്പത്തിലാക്കിയിരിക്കുന്നു.
ഇനി അവനെന്തെങ്കിലും? അറിയില്ല. ഉള്ളതൊക്കെ വിറ്റുപെറുക്കികൊടുത്തു ഞാനീ ഈ കാട്ടുമുക്കിൽ സ്‌ഥലം വാങ്ങിച്ചതുപോലും തമ്മിൽ പരിചയമുള്ള ആരുടെയും മുഖം കാണാതെയിരിക്കാനണല്ലോ. അത്രമേൽ മാനക്കേട് ആ കേസ് മൂലം ഉണ്ടായിരുന്നു. നാട്ടുകാരും വീട്ടുകാരുടെയും മുന്നിൽ ഞാൻ കള്ളനായി. പക്ഷെ എന്നെ കുടുക്കിയതാണ്. അതേകുറിച്ചൊന്നും ഇവിടെ പറയുന്നതിൽ പ്രസക്തിയില്ല.
ജീപ്പ് ആനക്കട്ടി കഴിഞ്ഞും ഒരു കിലോമീറ്റർ ഏതാണ്ട് താണ്ടി. മഞ്ഞിൽ പൊതിഞ്ഞ ഈ സ്‌ഥലത്തിന്റെ എല്ലായിടവും കാണാൻ പ്രത്യേക ഭംഗിയാണ്.
പതിയെ പതിയെ വളവിന്റെ ഓരത്തു ഒരു ചുവന്ന ബെൻസ് കാർ കിടപ്പുണ്ട്. അതിന്റെ ബോണറ്റ് തുറന്നു ഒരുത്തൻ റിസേർച് നടത്തുന്നു. ഞാൻ വണ്ടി പതിയെ സ്ലോ ആക്കി. പെങ്ങളെ കാണുന്നതിനും മുൻപേ ഞാൻ മീരയെ ആദ്യം കണ്ടു. എന്റെ പൊന്നോ എന്തൊരു മുതൽ! ഇവൾക്ക് 18 തികഞ്ഞോ ആവോ.
“അങ്കിൾ” എന്നും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്നു ആദ്യം പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പിറകെ മൃദുലയും, അവൾ ടർക്കിയും പുതച്ചിരുന്നു. മീരയുടെ വേഷം ഒരു വെള്ള സ്ലീവെലെസ്സ് ടോപ്പും നീല ജീൻസും. മുടി പോണി ടൈൽ കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. തനി മെക്സിക്കൻ ചിക്ക് തന്നെ! അവളെന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചതും നെഞ്ചിലെ ഭാരം മുഴുവനും എന്റെ ദേഹത്തക്കായിരുന്നു അവളമർത്തിയത്. എന്റെ കൈകൾ യാന്ത്രികമായി അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ പതിയെ അമർന്നു.
“ഏട്ടാ.”
“ഇവിടെന്നു വിളിക്കാൻ റേഞ്ചു കിട്ടിയതെന്നെ ഭാഗ്യം.”
“എഡോ ഡ്രൈവറെ സാധനം എല്ലാം ജീപ്പിലേക്ക് വെക്ക്, എന്നിട്ട് മെക്കാനിക്ക് വരുന്ന വരെ ഇവിടെ നിലക്ക്, ഞാനൊരാളെ ഏല്പിച്ചിട്ടുണ്ട് അവനിപ്പോ വരും.”
“മൃദൂ….”
“ഏട്ടാ, കേറിക്കോ!”
“ഞാൻ മുന്നിൽ കേറാം!!” മീര തുള്ളിച്ചാടി മുന്നിലേക്ക് കയറി. മൃദുല പിറകിലും. മൃദുലയുടെ മുഖത്തൊരു കുസൃതിച്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു. ജീപ്പ് മലകൾക്കിടയിലൂടെ ഉള്ള ഇടവഴിയിലൂടെ പതിയെ എന്റെ റിസോർട്ടിലേക്കെത്തി. ഉമ്മറത്താരും അപ്പോളുണ്ടായിരുന്നില്ല.
നവംബറിന്റെ അവസാനമായതുകൊണ്ട് ഇലകൾ കുറെയൊക്കെ പൊഴിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന വഴിയിലൂടെ ജീപ്പ് പോർച്ചിലേക്ക് നിന്നു.
“വൗ!!” മീര കണ്ണുതള്ളിയപോലെ ചുറ്റും നോക്കിയശേഷം നിലത്തു കാലൂന്നി. റിസോർട്ടിൽ അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട മട്ടുപ്പാവിന്റെയും പൂന്തോട്ടത്തിന്റെയും ഭംഗി കണ്ടു കൊണ്ട് അന്തം വിട്ടുകൊണ്ട് അവളിറങ്ങി. വിവിധ തരത്തിലുള്ള റോസാപ്പൂക്കളും, ചാമ്പയ്ക്കയും പേരക്കയും കായ്ച്ചു നില്കുന്നു. ജീൻസും ഒപ്പം ബ്രൗൺ നിറമുള്ള ഷൂസുമിട്ട മീര ജീപ്പിൽ നിന്നും ഓടിയിറങ്ങി. അവൾക്ക് ചാമ്പക്ക പറിക്കാൻ കൊതിയുണ്ടാകുമായിരിക്കും. അഞ്ചരയടി ഉയരത്തിൽ ഒരല്പം കുറവുണ്ട് അവൾക്ക്, എങ്കിലും അവൾക്കെത്താവുന്നതിലും ഉയരമുണ്ടായിരുന്നു ചാമ്പയ്ക്ക. അവൾ ചാടി എത്തിപ്പിടിക്കാൻ നോക്കുന്ന നേരം ഞരമ്പുകളെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ആ കാഴ്ച ഞാൻ കൊതിയോടെ കണ്ടു. മൃദുല ശ്രദ്ധിക്കുമെന്ന കാരണത്താൽ ഞാനെന്റെ നോട്ടം പിൻവലിച്ചു, പക്ഷെ മനസ്സിൽ അത് തന്നെയായിരുന്നു. അവളുടെ കൊഴുത്ത മുലകൾ കശക്കിയുടക്കാനും കടിച്ചീമ്പനും മലയിടുക്കിൽ മുഖമിട്ടു ഉരക്കാനും എന്റെ മനസ്സിൽ കാമം വല്ലാതെ കത്തി കയറി.
