തമ്പുരാട്ടി – 2അടിപൊളി  

തമ്പുരാട്ടി 2

Thamburatti Part 2 | Author : Raman

[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]


പ്രശ്നങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വൈകി എന്ന ഞൊണ്ടി ന്യായം പറയാന്‍ നില്‍ക്കുന്നില്ല.കഥകളെല്ലം പിന്‍വലിച്ച് പോവാന്‍ നിന്ന ആളാണ് ഞാന്‍.കുട്ടേട്ടന് നാലഞ്ചു മെയില്‍ അയക്കുകയും ചെയ്തു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്ന കുട്ടേട്ടനോടുള്ള പ്രതിക്ഷേധമായി.അടുത്ത ഭാഗം ഇടുകയാണ്.

ഒരു നേട്ടവുമില്ല്ലാതെ,ദിവസം മുഴുവനും കുത്തിയിരുന്ന്,കഷടപ്പെട്ട് എഴുതി ഇതിലിടുന്നത്,എഴുത്തിനോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണ്. ഞാന്‍ മാത്രമല്ല എല്ലാ എഴുത്തു കാരും.മറ്റവനപ്പോലെയെഴുത് അതൊക്കെ കണ്ടു പഠിക്ക് എന്ന് പറയുന്ന ആളുകളോട് എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ല!! വേണേല്‍ വായിച്ചാല്‍ മതി.

പെട്ടന്നെഴുതിയതാണ്.ഇത്രേം വൈകിയത് കൊണ്ട് കുറച്ചു പേജും,നന്നായിട്ടുണ്ടോന്ന് പോലും അറിയില്ല.നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം അറിയിച്ചാല്‍ ബാക്കി പോലെ


 

നാട്ടിലെത്തുന്നവരെ ഉറങ്ങാലോന്ന് കരുതി,ഉച്ചക്ക് ബസ്സിൽ കേറിയതാണേലും.ചേച്ചിയുടെ ഓർമ്മകൾ പുറത്തേക്ക് എടുത്തപ്പോ,തൊട്ടാവാടിയുടെ മുള്ളുപോലെ ഇടക്കിടക്ക് വേദനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.പിന്നെ ഹിബയുടെ കുറുമ്പുള്ള സ്നേഹവും,നസീമതാത്തയുടെ നെയ്മുറ്റിയ ശരീരത്തിന്റെ ഭംഗിയും, അമ്മയുടെ കുണ്ടിയിൽ നിന്നന്ന് ഞാൻ മണത്തെടുത്ത പിയേഴ്‌സ് സോപ്പിന്റെ മണം പോലും,മനസ്സിൽ കിടന്ന് കറങ്ങി..കറങ്ങി, അതെല്ലാം എന്റെ ഉറക്കം കൊല്ലിയായി. വി.കെ.എന്നിന്റെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ ‘കുല വെട്ടീടിന കുറ്റിവാഴയായി ഞാൻ’ എന്നത് സത്യം.

പിന്നെയുള്ളത് പുറത്തേക്ക് നോക്കി കാഴ്ച കണ്ടിരിക്കലായിരുന്നു. മഴ പെയ്യുന്ന കൊണ്ട് കിണ്ടി!!. ബസ്സിന്റെ ഷട്ടറെല്ലാം അടച്ചതാണ്. ഉള്ളിൽ  ചെറു വെളിച്ചമുണ്ടെങ്കിലും,ബസ്സിന്‌ പുറത്തേ ഇരുട്ട്,മുക്കാലും അകത്തു തന്നെയുണ്ട്.നേർത്ത ഈർപ്പം തങ്ങി നിൽക്കുന്ന കുളിരുതോന്നുന്ന ഇരുട്ട്.

നല്ല മഴ പെയ്യുമ്പോൾ,ചൂട് കിട്ടാൻ തലയണ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന പോലെ ഇപ്പോ ഈ അവസ്ഥയിൽ ഒരു പെണ്ണിനെ കൂടെ കിട്ടേണ്ടിയിരുന്നു. നസീമ താത്തയെ പോലെ കൊതിപ്പിക്കുന്ന തടിയുള്ള, മൂടും,മുലയുമുള്ള പെണ്ണ്.നസീമ താത്ത തന്നെ മതി.ആ കൊഴുത്ത പെണ്ണിനെ തട്ടിയിരിക്കുന്നത് തന്നെ ഒരു സുഖമുള്ള കാര്യമാണ്.

എന്നാലും ആരും കാണാതെ ആ പെരും മുലകൾ ഈ ഇരുട്ടിൽ മെല്ലെ പിടിച്ചു ഞെക്കണം.അപ്പോ കിട്ടുന്ന സുഖമെന്തായിരിക്കും!! കഴിയുന്ന പോലെ ആ ചുരിതാറിന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈ കടത്തി ആ പച്ച മുലകൾ വിരലുകൊണ്ടെങ്കിലും തൊടാമല്ലോ? അപ്പോ ആ മുലക്കണ്ണ് ബ്രായും,കമ്മീസും,ചുരിതാറും കടന്നു പുറത്തേക്ക് തള്ളി തടിച്ചു നിൽക്കും. അതിൽ വിരൽ കൊണ്ട് ഞെരടുമ്പോ…“ഉമ്മാ….വേണ്ടടാ,ആരേലും കാണും മോനേ. ..” ന്ന് നസീമ താത്ത തട്ടം നേരെയാക്കി ചുറ്റും നോക്കി പേടിയോടെ പറയില്ലേ? അത് കേട്ട് നല്ലകുട്ടിയായി അടങ്ങി ഇരിക്കണം.

പിന്നെ മെല്ലെ മെല്ലെ മധുരത്തിൽ ഉറുമ്പ് അരിക്കുന്ന പോലെ,രണ്ട് മൂന്ന് മടക്കായി മുന്നോട്ട്  തള്ളി നിൽക്കുന്ന നസീമ താത്തയുടെ വയറിൽ തൊട്ട് നോക്കി.മടക്കുകളിൽ വിരൽ ഇറക്കി മെല്ലെ മെല്ലെ ആ ചൂടും,കൊഴുപ്പിന്റെ കട്ടിയും,പിടിച്ചു മനസ്സിലാക്കണം. ആരും കാണാതെ നിൽക്കാൻ നസീമ താത്ത എന്നോട് ഒട്ടി നിൽക്കുമ്പോ,ആ ഉമ്മച്ചി പെണ്ണിന്റെ അമ്മിഞ്ഞ എന്റെ ഷോൾഡറിലോ നെഞ്ചിലോ അമർന്നു വരും. അപ്പോ ചുരിതാറിന്റെ തുണി മറക്കുന്ന ആ വാഴപ്പിണ്ടി തുടകളിൽ മെല്ലെ ഉഴിയണം.തുടകളുടെ ഇടയിലേക്ക് കൈയ്യിറക്കി അരിച്ചരിച്ചു ആ വിരലുകൾ,തുട ഇടുക്കിലക്ക് അടുപ്പിക്കുമ്പോ,കള്ളക്കളിക്ക് കൂട്ട് നിൽക്കുന്ന താത്തയുടെ മുഖമെനിക്കൊന്ന് കാണണം. ആ ഇരുണ്ട ചുണ്ടുകൾ ഞാനൊന്ന് ഊമ്പി വലിക്കാൻ അവർക്ക് ഉള്ളിലപ്പോ ആഗ്രഹം കാണും. ഞാൻ ഇനിയും എന്റെ വിരലുകൾ തേൻ നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞ നസീമ താത്തയുടെ പൂവിതളുകൾ തൊടാൻ മെനക്കെട്ടാൽ അവരെന്റെ കൈ കൂട്ടി പിടിച്ചു കാമത്തോടെ, സഹികെട്ട പോലെ പറയില്ലേ.

“ഇത്തക്ക് വയ്യ മോനേ….”ന്ന്. ഹോ. ആ വാക്കും കേട്ട് താത്തയുടെ കുണ്ടിയുടെ അടിയിൽ കൈ പത്തി വെച്ചു ഞെരിച്ചു, എനിക്കൊന്നു സുഖിക്കാമായിരുന്നു,അവരടുത്തുണ്ടേൽ . മഴക്ക് കാത്തിരിക്കുന്ന വേണഴാമ്പലിനെ പോലെ നസീമ മൊഞ്ചത്തിയെന്നെ കാത്തിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു. ആകെയുള്ള പ്രതീക്ഷ നീയാണെന്ന് അറിയോ പെണ്ണെ നിനക്ക്?  എങ്ങനെ ചോദിക്കാനാണ് ?ഹിബയാണേൽ എന്നെ കാത്തു ഇരിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അറിയാം.എന്നാലും നസീമ താത്തയുടെ അത്ര പ്രതീക്ഷ അവളുടെ എടുത്ത് നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല. അവിഹിതമാണ്!!എന്ത് കണ്ടാണാവോ അമ്മായിയമ്മയും,മരുമകളും എന്നെ കാന്തം പോലെ വലിച്ചു അടുപ്പിക്കുന്നത്?

വലിയ ദൃതി ഇല്ലാതെ പാഞ്ഞ ബസ്  തീരെ അനങ്ങാതെയായി.തണുപ്പോണ്ട് ജനൽ സൈഡിൽ പതുങ്ങി ഇരുന്ന ഞാൻ,ഷട്ടർ മെല്ലെ പൊക്കി പുറത്തേക്ക് നോക്കി.അലസമായ മഴയും,ഇരുട്ടുമാണ് പുറത്ത്.നേരിയ കാറ്റ് ലൈൻ കമ്പിയിൽ ആടുന്ന പരസ്യ ബോർഡിനെ വരെ തണുപ്പിച്ചെന്ന് തോന്നി. സഹിക്കാൻ പറ്റാതെ അതു കിടന്ന് അങ്ങട്ടും ഇങ്ങട്ടും ആടി. സൈഡിലെ കടയിൽ,സൂര്യകാന്തി എണ്ണയിൽ മൊരിയുന്ന വടകളുടെയും പലഹാരങ്ങളുടേയും മണം തണുപ്പിലൂടെ ആണേലും മെല്ലെ വന്നു എന്നെ പൊതിഞ്ഞു. ഒരു ചായ കിട്ടിയിരുന്നേൽ എന്ന് കൊതി തോന്നി.

നാട്ടിൽ ബസ് എത്തിയപ്പോ, സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത തണുപ്പും, വൃത്തികെട്ട മഴയും തീർന്നെങ്കിലും പുറത്ത് നേരിയ ഇരുട്ടുണ്ട്. ആശ്വാസം!!കുടയില്ലാതെ പോന്നതാണ്.മഴ കൊള്ളണ്ടല്ലോ!!

മഴ കഴുകിയിട്ട റോട്ടിലേക്ക് ബസ്സിൽ നിന്ന് കാലെടുത്തു വെച്ചതും,മുന്നിൽ കടയയിലെ ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്ന ചന്ദ്രനെയാണ് കണ്ടത്.നാട്ടുകാരുടെ വിയ്യൂർ ചന്ദ്രൻ.നാറി!! എനിക്കയാളെ കണ്ണെടുത്താൽ കണ്ടു കൂടാ. അയാളാണ് വീട്ടിലെ കാര്യസ്ഥൻ എന്ന് വേണേൽ പറയാം. കൂടെ…എന്റെ എന്തേലുമൊരു കാര്യമാണേൽ,അമ്മയുടെ ചെവിയിലെത്തിക്കാൻ ആ കാലന് നൂറു നാവാണ്. എല്ലായിടത്തും കണ്ണുള്ള ആ തെണ്ടി ഞാൻ എന്ത് ചെയ്താലും വീട്ടിൽ എഴുന്നള്ളിക്കും. അമ്മയുടെ വകയിലെ ഒരു ചെറിയച്ഛൻ ആയതിനാൽ,അയാൾക്കിട്ട് ഓങ്ങാൻ ഞാൻ ഇതുവരെ നിന്നിട്ടില്ല. പേടിയില്ലാത്ത,ആരെയും കൂസലില്ലാത്ത  പഴയ മോഡൽ ആറ്റിറ്റ്യൂഡ് കിങ്, സിഗ്മ എന്നൊക്കെ അയാളെ  പൊക്കി പറയാം.

എനിക്കയാൾ കാലനാണേലും, എന്റെ വീടും,വീട്ടുപേരും,ഞങ്ങളുടെ പേരും,പ്രശസ്ഥിയും കോട്ടം വരാതെ നിലനിർത്തുന്ന ഒരു മാന്ത്രിക കവചം അയാളുടെ കയ്യിലാണ്. എന്റമ്മയെ തകർക്കണമെങ്കിൽ അയാളുടെ തല അരിയണം എന്ന് നാട്ടുകാർ അടക്കം പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. കുറച്ചു കാലം മുന്നേ മലയിലെ കാപ്പിത്തോട്ടങ്ങളും,ഏല തോട്ടങ്ങളും. അമ്മയുടെ ഉടമസ്ഥതയിൽ വന്നപ്പോ അത് നാട്ടിൽ വലിയ ചർച്ചക്ക് ഇടയാക്കി. ആദിവാസി ഭൂമി എങ്ങനെ അമ്മയുടെ കയ്യിൽ വന്നൂന്നുള്ള വലിയ പ്രശ്നം.കേസ് കൊടുക്കും കോടതി കേറ്റും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ,ഇത്തിരി പൈസ കയ്യിലുള്ള,മൂത്ത മരത്തലയന്മാരെ മലയിൽ നിന്ന് തന്നെ ആളുകളെ ഇറക്കി ചന്ദ്രൻ പേടിപ്പിച്ചു. അരിവാൾ അരയിൽ തിരുകി നാട്ടിലൂടെ നടന്ന ചന്ദ്രന്റെ ആളുകളെ പേടിച്ച് ഉടു മുണ്ടിൽ മൂത്രമൊഴിച്ച് കേസിന് നിന്ന രണ്ടു പേർ വീട്ടിൽ വന്നു അമ്മയോട് കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു പറഞ്ഞു മാപ്പാക്കണമെന്ന്!!.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *