പിന്നെ മാളു നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ആയിരുന്നു പാടു , ഞാൻ പോകുമ്പോൾ 7വയസ് ആയിരുന്ന അവൾ ഇപ്പൊ 7ക്ലാസ്സിൽ ആയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു അവളെ ഞാൻ ഒരു വിധത്തിൽ സമാധാനിപ്പിച്ചു,
അവസാനം എല്ലാവിടത്തും കറങ്ങി രാത്രി ആയി, ഞാൻ അമലിന്റെ വീടിനു മുൻപിൽ കാർ നിർത്തി, കീർത്തി അവിടെ ഇറങ്ങി.
“കീർത്തി അപ്പൊ പറഞ്ഞപോലെ നാളെ കാലത്തു റെഡി ആയി നിന്നോ “
അവൾ കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ അവളോട്‌ പറഞ്ഞു
“ശരി അജി ഏട്ടാ “
എന്നു പറഞ്ഞു അവൾ അകത്തേക്ക് നടന്നു.
ഞാൻ കാറും എടുത്തു എന്റെ വീട്ടിലേക്കും, അമലിന്റെ വീടും ഞാൻ വാങ്ങിച്ച വീടും തമ്മിൽ ഒരു മതിലിന്റെ അകലം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നോള്ളൂ
ഞാൻ പോർച്ചിൽ കാർ നിർത്തി. അമ്മയും അച്ഛനും കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് കയറി. ഞാൻ പുറകെ ചെന്നു.
“മോനെ നാളെ രാവിലെ എവിടേക്ക് ആണു പോകുന്നത്, മോൻ കീർത്തിയോട് റെഡി ആയി നില്കാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് “
ഞാൻ ഹാളിലെ സോഫയിൽ അമ്മയുടെ മടിയിൽ തലവെച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ അമ്മ എന്നോട് ചോദിച്ചു,
“അതോ, അതു അമ്മേ ഞാൻ നാളെ താഴ് വാരത്തിലേക് പോകാം എന്നു വിചാരിച്ചു ഇരിക്കുക ആണു “
ഞാൻ പറഞ്ഞു.
അതു കേട്ടപ്പോൾ അമ്മയുടെ മുഖത്തു ഒരു ഞെട്ടൽ.
“അമ്മേ ഞാൻ അവിടെ പോകുന്നത് കൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പം ഉണ്ടോ “
അമ്മ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു .
“അവിടെ പോകുന്നത് കൊണ്ട് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല മോനെ അവരെല്ലാം അറിഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് “
അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ടു ഞാൻ അമ്മയുടെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
“അമ്മാ എന്താ പറഞ്ഞത്?. അവരെല്ലാം അറിഞ്ഞെന്നോ?,”
ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു,
“അതെ മോനെ , നിന്റെ നിരപരാധിത്വം എല്ലാവരും അറിഞ്ഞു “
അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ എനിക്ക് ആശ്ച്യരവും അതിലുപരി സന്തോഷവും ഉണ്ടാക്കി.
“എങ്ങനെ അമ്മ അവർ ഒക്കെ ?”
പിന്നെ അമ്മ എന്നോട് എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞു.
ഞാൻ താഴ്‌വാരത്തിൽ നിന്നും പോയതിനു ശേഷം ആറേഴു മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, എന്നെ അനേഷിച്ചു എന്റെ വീട്ടിൽ ജോൺ അച്ചായൻ വന്നിരുന്നു എന്നും കൂടെ സത്യയും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും. ഞാൻ അല്ല സെലിന്റെ മരണത്തിനു ഉത്തരവാദി എന്നു ജോൺ അച്ചായൻ അമ്മയോടും അച്ഛനോടും പറഞ്ഞു. പിന്നെ ഉണ്ടായ കഥകളും പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മയും അച്ഛനും ആകെ തളർന്നു പോയിരുന്നു, ഞാൻ അന്ന് നാടു വിട്ടെങ്കിലും പിന്നിട് ഞാൻ ഇവിടെക്ക്‌ തിരിച്ചു വന്നിട്ടുണ്ടാകും എന്നു കരുതി ആണു ജോൺ അച്ചായൻ വന്നത് പക്ഷെ എന്നെ കാണാൻ ഇല്ല എന്നു അറിഞ്ഞതോടെ ജോൺ അച്ചായനും ആകെ വിഷമത്തിൽ ആയെന്നും. അച്ചായൻ കാരണം ആണു ഞാൻ നാടു വിട്ടതും എന്നു പറഞ്ഞു അച്ചായൻ കുറെ ഇരുന്നു കരഞ്ഞു എന്നും അമ്മ പറഞ്ഞു,
“അമ്മേ അപ്പോൾ സത്യ ഇത്രയും നാൾ എവിടെ ആയിരുന്നു, സെലിനെ ഇല്ലാതെ ആകിയിട്ട് അവൻ എവിടെ ആയിരുന്നു ?”
അമ്മ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു,
“സത്യ പാവം ആണെടാ, അവൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല, “
“പിന്നെ ?”
“സത്യ യുടെ അമ്മക്ക്‌ സുഖം ഇല്ല എന്നു പറഞ്ഞു ഫോൺ വന്നിട്ട് ആണു അവൻ നാട്ടിലേക്ക് പോയതു, എന്നാൽ പോകും വഴി അവന്റെ ഫോണും ബാഗും ട്രെയിനിൽ വെച്ച് കാണാതെ ആയി അമ്മക്കു അസുഖം കൂടുതൽ ആണെന് അറിഞ്ഞത് കൊണ്ട് അതൊന്നും കാര്യം ആക്കാതെ അവൻ അവന്റെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് പക്ഷെ അവൻ എത്തുന്നതിനു മുൻപേ അവന്റെ അമ്മ ഈ ലോകത്തോട് വിട പറഞ്ഞിരുന്നു. അതോടെ അവൻ കൂടുതൽ തളർന്നു. അമ്മയുടെ ചടങ്ങുകൾ കഴിഞ്ഞു അവനു പിന്നെ അവിടെ ആരും ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടും ഇനി തനിക്കു സെലിൻ മാത്രമേ ഒള്ളു എന്നു മനസ്സിൽ കരുതി അവളെ കാണാൻ ആയി അവൻ ആ നാട്ടിൽ നിന്നും തിരിച്ചു താഴ്‌വാരത്തിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു, എന്നാൽ അവിടെയും വിധി അവനെ ചതിച്ചു ആക്‌സിഡന്റിന്റെ രൂപത്തിൽ, സ്കൂൾ വിട്ട സമയം ആയതിനാൽ ബസിൽ ഭയങ്കര തിരക്ക് ആയിരുന്നു അതിനാൽ അവൻ ബസിന്റെ പുറകിലെ ഡോറിൽ ഒരു കാൽ കഷ്ടിച്ച് കുത്തി ആണ് നിന്നിരുന്നത് ഒരു ചെറിയ വളവും ബസിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നുള്ള തള്ളലും വന്നപ്പോൾ അവന്റെ കൈ ചെറുതായി വിട്ടു, അതോടൊപ്പം അവൻ റോഡ് സൈഡിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു പോസ്റ്റിൽ ഇടിച്ചു തെറിക്കുകയും. തലയ്ക്കു നല്ല ക്ഷതം സംഭവിച്ചത് കൊണ്ട് അവന്റെ ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. ആരൊക്കെ ചേർന്നാണ് അവനെ അന്ന് ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ടാക്കിയത് , പിന്നിട് ബോധം തിരിച്ചു കിട്ടിയെങ്കിലും, അവൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുനേൽക്കാൻ പോലും സാധിച്ചില്ല, അവനു ആരും ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് അവിടെ ഉള്ള ഒരു ധർമ്മസ്ഥാപനം ആണ് അവന്റെ ആശുപത്രി ചിലവ് വഹിച്ചത്, ഈ അവസ്ഥയിൽ സെലിൻ തന്നെ കാണണ്ട എന്നു കരുതി അവളെ കുറിച്ച് ആരോടും പറഞ്ഞും ഇല്ല അങ്ങനെ മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു ആണ് അവൻ പൂർവ്വ സ്ഥിതിയിലേക്ക് ആയതു,
അവനു നടക്കാനുള്ള ആവത വന്നപ്പോൾ തന്നെ അവൻ സെലിന്റെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു . പക്ഷെ അച്ചായന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി സെലിന്റെ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ ആകെ തളർന്നു പോയി, ആദ്യം അച്ചായന് അവനോടു ദേഷ്യം തോന്നിയെങ്കിലും അവന്റെ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞു അവന്റെ ഭാഗത്ത് തെറ്റില്ല എന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ അച്ചായൻ അവനെ ദത്തു എടുത്തു മരിച്ചു പോയ സെലിന് പകരം ആയി.”
അമ്മ സത്യയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ആകെ സ്തംഭിച്ചു ഇരുന്നു പോയി.
“അപ്പൊ ആരാണ് ഈ തെറ്റുകളുടെ ഒക്കെ ഉത്തരവാദി, സെലിൻ മരിച്ചതും എന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആയതും ഒക്കെ ആര് കാരണം ആണ്, ഓരോരുത്തരുടെയും ഭാഗത്തു നിന്നും ചിന്തിച്ചു നോക്കുമ്പോൾ അവരുടെ ഭാഗത്തു തെറ്റില്ല പിന്നെന്തിനാ ദൈവം എന്നെയും ലെച്ചുവിനെയും തമ്മിൽ പിരിച്ചത്, ഞങ്ങൾ എന്ത് തെറ്റാ ചെയ്തേ അമ്മേ ?”
ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു.
“എല്ലാം വിധി ആണെന്ന് കരുതി സമാധാനിക്കാം, അതെ അമ്മക്കും അറിയുള്ളു മോനെ “
,,അമ്മ പറഞ്ഞു.
അന്നാണ് അവളുടെ ശബ്ദം ഞാൻ അവസാനം ആയി കേട്ടത് അത് കഴിഞ്ഞു അവൾ വിളിച്ചും ഇല്ല, പിന്നെ ഞങ്ങൾ അവളെ കോൺടാക്ടും ചെയ്തില്ല, അവർ ചോദിക്കുമ്പോൾ നീ വന്നിട്ടില്ല എന്നു എങ്ങനെയാ എപ്പോഴും പറയാ അതോർത്തു ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ടും വിളിച്ചില്ല. പിന്നെ അച്ചായൻ മൂന്നാലു പ്രാവിശ്യം വിളിച്ചിരുന്നു നീ വന്നോന്നു അറിയാൻ മാത്രം ഒന്നു രണ്ടു മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അതും നിന്നു എപ്പോഴും എപ്പോഴും വിളിച്ചു ഞങ്ങളെ വിഷമിപ്പിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി ആകും പിന്നിട് അവർ വിളിക്കാതിരുന്നത്,”
അമ്മ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
“അപ്പോൾ അമ്മേ അവൾ എനിക്ക് വേണ്ടി ഇപ്പോഴും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാകും അല്ലെ “
ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു.
“ഉം അതേടാ നീ പോയി അവളെ കൂട്ടികൊണ്ട് വാ “
അമ്മ എന്റെ തലയിൽ തഴുകി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
