താഴ് വാരത്തിലെ പനിനീർപൂവ് – 12

“ഉം “”ലെച്ചു എവിടെ ചേച്ചി, ?”

ലെച്ചുവിനെ കാണാൻ ഉള്ള അതിയായ മോഹത്തോടെ ഞാൻ ചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു.

“അത്…. “

ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ടും ചേച്ചി മറുപടി തരാതെ നിന്നു.

“ഉം എനിക്ക് അറിയാം ചിലപ്പോ ഞാൻ വന്നത് കണ്ടിട്ട് എന്നോട് പിണങ്ങി ഇരിക്കുക ആയിരിക്കും അകത്തു, മൂന്നാലു വർഷം ആയില്ലേ ആ പാവത്തിനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു അതിന്റെ ദേഷ്യം ആയിരിക്കും “
ലെച്ചുനെ കാണാൻ ഉള്ള ആകാംഷയിൽ ചുറ്റുപാടും ഞാൻ മറന്നു. ജോളിചേച്ചിയുടെ മുഖത്തെ പകപ്പും, അപ്പച്ചന്റെ മുഖത്തെ വിഷമവും ഒന്നും എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടില്ല . വേഗം തന്നെ അവളെ കാണണം എന്ന ചിന്തയിൽ

“ചേച്ചി അവളുടെ പിണക്കം ഞാൻ മാറ്റിയിട്ടു വരാം ‘”

എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കടന്നു. ഞാൻ അവളുടെ മുറിയിൽ കയറി നോക്കി അവിടെ ആരേം കാണാനില്ല, ഇനി വേറെ മുറിയിൽ ആണെന്ന് വിചാരിച്ചു ആ വീട്ടിലെ ബാക്കി ഉള്ള മുറികളിൽ കൂടി പരിശോധിച്ചു,അവിടേം കണ്ടില്ല ഇനി അടുക്കളയിൽ ആയിരിക്കും എന്നു വിചാരിച്ചു അവിടേം നോക്കി കണ്ടില്ല, എല്ലാവിടത്തും നോക്കിയിട്ട് എന്നിക്ക് നിരാശ ആയിരുന്നു ഫലം.

“ചേച്ചി ലെച്ചുനെ ഇവിടെ കാണാനില്ലല്ലോ , അവൾ കടയിലേക്ക് എങ്ങാനും പോയാ ?”

ഞാൻ അകത്തു നിന്നും ഇറയത്തേക്ക് വരുന്ന വഴിയാലെ ചോദിച്ചു,

അപ്പോഴാണ് കീർത്തിയോട് സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ചേച്ചിയെ ഞാൻ കണ്ടത് ചേച്ചി പറയുന്നത് കേട്ട് കീർത്തിയുടെ മുഖം ഒക്കെ മാറിയിരിക്കുന്നു നേരത്തെ ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായ സന്തോഷം ഇപ്പൊ കീർത്തിയുടെ മുഖത്തു ഇല്ല.

അവരുടെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ ഭയം നിഴലിച്ചു, രാവിലെ കണ്ട സ്വപ്നം ഒക്കെ എന്റെ മനസിലേക്ക് ഓടി എത്തി.

“എന്റെ ലെച്ചു അവൾക്കു വല്ലതും,?”

ഞാൻ വേഗം അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“ചേച്ചി എന്റെ ലെച്ചു എവിടെ ?”

അവളെ കാണാത്ത നിരാശയും അവൾക്കു എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ എന്ന പേടിയും കൊണ്ട് ഞാൻ ദേഷ്യം കലർന്ന ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു,

ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ടും മൗനം പാലിച്ചു നില്കുന്നത് കണ്ട്, എന്റെ ദേഷ്യം കൂടി.
“ചേച്ചി ലെച്ചു എവിടെന്നു ?,ഞാൻ ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലന്നുണ്ടോ ?”

ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു,

അതിനും മൗനം

എനിക്ക് ആണെങ്കിൽ ദേഷ്യവും സങ്കടവും കലർന്ന ഒരു അവസ്ഥ ആകെ ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന മാതിരി.

“നിങ്ങൾ ഓക്കേ എന്താ മിണ്ടാതെ നിൽകുന്നെ , അവൾ എവിടെ ? എന്റെ ലെച്ചു എവിടെന്നു, ?പ്ലീസ് പറ ചേച്ചി അവൾ എവിടെ, എന്നോട് പറ ചേച്ചി, “

ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്ന ജോളി ചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു.

ചേച്ചിയുടെ മുഖം വല്ലാതെ ആവുന്നത് കണ്ട ഞാൻ കീർത്തിയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.

“കീർത്തി നീയെങ്കിലും പറ അവൾക്കു എന്താ സംഭവിച്ചേ എന്നു, അവൾ എവിടെയാ ?’”

കീർത്തിയോട് ചേച്ചി നേരത്തെ സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടതു കൊണ്ട് അവളോട്‌ എന്തെകിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും എന്നു കരുതി ഞാൻ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു,

“,അത് …, അത്.. അജിയേട്ടാ.. “

“കീർത്തി പ്ലീസ് പറ, എന്തായാലും എന്നോട് പറ, അവൾ എവിടെ, അവൾക്കു വല്ലതും പറ്റിയോ. പ്ലീസ് കീർത്തി നീയെങ്കിലും പറ പ്ലീസ്.. “

ഞാൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് കെഞ്ചി ചോദിച്ചു. എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഇറ്റു വീഴാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ മൈൻഡ് ഒക്കെ കൈ വിട്ട അവസ്ഥ ആയിരുന്നു ലെച്ചുനു എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചു കാണുമോ എന്നുള്ള പേടി ആയിരുന്നു എനിക്ക്.

“ഇല്ല അജിയേട്ടാ., അജിയേട്ടന്റെ ലെച്ചു നു ഒന്നും സംഭവ്ച്ചിട്ടില്ല “

കീർത്തി പറഞ്ഞു.

,അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ആശ്വാസം ആയി, എന്നാലും അവൾ എവിടെ. എന്റെ മനസ്സിൽ വീണ്ടും ഭയം.
“അപ്പോ അവൾ എവിടെ കീർത്തി? ”
ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ കീർത്തി ജോളി ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി,

“അജി ലെച്ചു ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ഇല്ല “

അത്രേം നേരം മിണ്ടാതെ ഇരുന്ന ചേച്ചി പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ എവിടെ ആണ് അവൾ ?”

ഞാൻ ചോദിച്ചു,

ജോളി ചേച്ചി പഴയ കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ തുടങ്ങി..

“അജി, നീ കത്ത് എഴുതി വെച്ച് ഇവിടുന്നു പോയതിനു ശേഷം ലെച്ചു ആകെ മാറി പോയി, അവളുടെ കളിചിരിയും പ്രസരിപ്പും ഒന്നും പിന്നിട് ഞങ്ങൾ ആരും കണ്ടില്ല,
അവൾ പിന്നെ ആരോടും സംസാരിക്കുക പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എപ്പോഴും ആലോചനയിൽ മുഴുകി നിൽക്കുന്നത് കാണാം,അങ്ങനെ മാസങ്ങൾ കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു അപ്പോഴാണ് സത്യ വരുന്നതും സെലിന്റെ മരണത്തിനു ഉത്തരവാദി നീയല്ല എന്നു അറിയുന്നതും, പിന്നെ അച്ചായൻ നിന്റെ വിട്ടിൽ അനേഷിച്ചപ്പോൾ നിന്നെ കാണാനില്ല എന്നു അറിഞ്ഞതും എല്ലാം കൂടി ആയപ്പോൾ ലെച്ചു ആകെ തളർന്നു പോയി,അവൾ പിന്നെ അവളുടെ മുറി വിട്ടു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങാതെ ആയി , എന്തൊക്കെ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് ജനനിലൂടെ പുറത്തേക്കും നോക്കി ഇരിക്കുനത് കാണാം,

“ഏട്ടൻ വരും,.. ലെച്ചുനെ കൊണ്ടോവാൻ, “

എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ ഇതായിരുന്നു മറുപടി. ഇങ്ങനെ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ടിരിക്കും പിന്നെ കരച്ചിലും അതു മാത്രം ആയിരുന്നു പിന്നിട് ഉള്ള അവളുടെ ജീവിതം, ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ആർക്കും സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല, ഇത് മൂന്നോട്ട് പോയാൽ അവൾ മുഴു ഭ്രാന്തി ആകാൻ അധിക സമയം വേണ്ട എന്നു മനസിലാക്കിയ ഞങ്ങൾ അവളെ ഡോക്ടറെ കാണിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു, അങ്ങനെ വിചാരിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് ഒരു ദിവസം രാവിലെ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ലെച്ചു അടുക്കളയിൽ നില്കുന്നു. അവൾ പഴയ പോലെ ജോലി ഒക്കെ ചെയുന്നു, എനിക്ക് അതു കണ്ടിട്ട് സന്തോഷം സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല,
അടുക്കളപ്പണിയിൽ മുഴുകി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ അടുത്ത് ഞാൻ ചെന്നെങ്കിലും അവൾ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല, ഞാൻ അവളോട്‌ വർത്താനം പറയാൻ നോക്കിയെങ്കിലും മൗനം ആയിരുന്നു മറുപടി, എന്നാൽ രാവിലത്തെ പണികൾ എല്ലാം ഞാനും അവളും കൂടി ചെയ്തു തീർത്തു,

അവൾ എന്നോട് മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും,പഴയ പോലെ ജോലി ഓക്കേ എടുത്ത് തുടങ്ങിയല്ലോ ഇനി അവളെ പതിയെ പഴയ ലെച്ചു ആക്കി മാറ്റം എന്നു ഞാൻ മനസ്സിൽ കരുതി,,
അങ്ങനെ ഞാൻ കുളിക്കാൻ പോകുന്ന നേരത്ത്.

“ചേച്ചി, “

അവൾ എന്നെ വിളിച്ചു.

കുറെ നാൾക്കു ശേഷം ആ വിളികേട്ടാ എന്റെ മനസ്സ് സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു.

“എന്തെ ലെച്ചു ?”

“ചേച്ചി,ചേച്ചി യുടെ കൈയിൽ അജിയേട്ടന്റെ വീട്ടിലെ നമ്പർ ഉണ്ടോ? എന്റെൽ ഉള്ള പഴയ നമ്പറിൽ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല? “

അവൾ കുറെ നാൾക്കു ശേഷം എന്നോട് സംസാരിച്ചു.

അങ്ങനെ നിന്റെ അമ്മയെ വിളിച്ചു സംസാരിക്കണം എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അവൾക്കു ഫോൺ കൊടുത്തു, രണ്ടു മൂന്ന് പ്രാവിശ്യം കാൾ ചെയ്തിട്ടും ആരും എടുക്കുന്നുണ്ടായില്ല,
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വിളിച്ചു നോക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ ആ സമയം കുളിക്കാൻ കയറി. ഞാൻ കുളിച്ചു വന്നപ്പോൾ ലെച്ചുനെ അടുക്കള ഭാഗത്തു ഒന്നും കാണാൻ ഉണ്ടായില്ല ഞാൻ ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ മാറി . കുറെ നാൾ ആയില്ലേ അവൾ പുറത്തോട്ടു ഒക്കെ ഇറങ്ങിയിട്ട് ഇന്ന് അവളേം കൊണ്ട് പുറത്തു ഒക്കെ ഒന്നു പോകാം എന്നു കരുതി ഞാൻ അവളെ വിളിക്കാനായി അവളുടെ റൂമിൽ ചെന്നു.
വാതിൽ തുറന്നു ലെച്ചുനു വിളിച്ചുകൊണ്ടു അകത്തേക്ക് കയറി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *