“ലെച്ചു.. “
എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്ന അവളെ ഞാൻ പതിയെ വിളിച്ചു.
അവൾ എന്തെ എന്നു കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എനിക്ക് ഒരു കാര്യം കൂടി അറിയാൻ ഉണ്ട്, ഇതെന്റെ പഴയ ലെച്ചു തന്നെ ആണെന്ന് ഉറപ്പിക്കണം എങ്കിൽ എനിക്ക് അതുകൂടി അറിയണം, “
അതുകേട്ടപ്പോൾ അതു എന്താ എന്ന ഭാവത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി.
“ഞാൻ ഇപ്പോൾ കാണിച്ചു തരാം “
എന്നു ആഗ്യം കാണിച്ചുകൊണ്ട്, അവളുടെ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു കൊണ്ട് എന്റെ മുഖം അവളുടെ മുഖത്തോട് ചേർത്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഇറ്റു വീഴാൻ നിൽക്കുന്ന ആ ജലകണിക എന്റെ നാവിനാൽ ഒപ്പി എടുത്തു എന്റെ നാവു അവളുടെ കൺപീലികളിൽ സ്പർശിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി അടഞ്ഞു.
“ഉം അതെ രുചി. ഇതെന്റെ പഴയ ലെച്ചു തന്നെ “
ഞാൻ നാവിനാൽ ഒപ്പിയെടുത്ത അവളുടെ കണ്ണീർ തുളികൾ നുണഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“വൃത്തികെട്ടവൻ, ഒരു മാറ്റോം ഇല്ല, കുറച്ചു താടി മീശയും വളർന്നിട്ടുണ്ടെന്നേ ഒള്ളു സ്വഭാവം പഴയതു തന്നെ “
എന്റെ പ്രവർത്തി കണ്ടപ്പോൾ അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ അതിനു മറുപടി എന്നോണം ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
അവളും എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു
“അതെ നിന്റെ കണ്ണീരിനു നല്ല രുചിയാ അതാ ഞാൻ, “
ഞാൻ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
അതു കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം നാണത്താൽ ചുവന്നു തുടുത്തു.അവളുടെ പവിഴചുണ്ടുകൾ വിടർന്നു. ആ പവിഴചുണ്ടുകൾ എനിക്ക് നുണയാൻ കൊതി ആയി. നാളു കുറെ ആയില്ലേ അവയുടെ രുചി അറിഞ്ഞിട്ടു.
ഞാൻ അവളുടെ മുഖം കൈകളാൽ കോരി എടുത്തു എന്റെ മുഖത്തോട് ചേർത്തു. ഒപ്പം അവളുടെ പവിഴധാരങ്ങൾ ഞാൻ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ കിടയിൽ ആക്കി നുണഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ സുഖം കൊണ്ട് കൂമ്പി അടഞ്ഞു അവൾ എന്നെ ഇറുകെ പുണർന്നു ഞാനും അവളെ എന്റെ ശരീരത്തോട് ചേർത്തു.
“ലെച്ചു ചേച്ചി… “
ആ സുഗലഹരിയിൽ മതി മറന്നിരുന്ന ഞങ്ങൾ ആ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഞെട്ടി. പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞങ്ങൾ അടർന്നു മാറി.
എന്നിട്ട് ആ ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക്‌ ഞങ്ങൾ നോക്കി.
വാതിലകലിൽ ചമ്മിയ മുഖവും ആയി ഒരു പെൺകുട്ടി നില്കുന്നു.
“സോറി “
അവൾ അതും പറഞ്ഞു അവിടെനിന്നും ഓടി പോയി.
“ശ്ശേ , നാണക്കേട് ആയി “
ലെച്ചു പറഞ്ഞു.
“അതാരാ ?”
ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“അതു ജിനി, അപ്പച്ചന്റെ ഇളയ കുട്ടി “
ലെച്ചു പറഞ്ഞു.
കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ അവിടെ ഇരുന്നു.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും അവളും കൂടി മുറിക്കു പുറത്തേക്കു വന്നു . ഞങ്ങൾ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു അവിടെ അപ്പച്ചൻ കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ട് ജെസ്സി യെ കണ്ടില്ല. ജിനി അവിടെ ഇരുന്നു ടീവി കാണുന്നു. ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ ജിനി ടീവി കാണാൽ മതിയാക്കി ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“എന്താ അജി അവളുടെ പിണക്കം ഒക്കെ മാറിയോ, “
ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ അപ്പച്ചൻ ചോദിച്ചു.
“ഉം കുറച്ചു മാറി”
ഞാൻ പറഞ്ഞു .
അതു കേട്ടപ്പോൾ ലെച്ചു നാണിച്ചു തലതാഴ്ത്തി,
“അപ്പച്ച ഞാൻ ഇവളെ കൊണ്ടോയിക്കോട്ടെ “
ഞാൻ അപ്പച്ചന്റെ അനുവാദം കിട്ടാനായി ചോദിച്ചു.
“,നിന്റെ പെണ്ണിനെ കൊണ്ടോകാൻ എന്റെ അനുവാദം എന്തിനാ, നിനക്ക് വേണ്ടി ഇത്രയും നാൾ ആ പാവം കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു, ഇനിയെങ്കിലും അതിനൊരു നല്ല ജീവിതം ഉണ്ടാകട്ടെ , നീ ധൈര്യം ആയി കൊണ്ടുപോക്കോ എന്റെ മോളെ”
അപ്പച്ചൻ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു പറഞ്ഞു.
ഞാൻ അതിനു നന്ദി ആയി അപ്പച്ചന്റെ കാൽ തൊട്ടു വന്ദിച്ചു. കൂടെ ലെച്ചുവും.
ഇതൊക്കെ കണ്ടു ആ കാന്താരി നില്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നേരത്തെ ഉള്ള ചമ്മൽ അവളുടെ മുഖത്തു ഇപ്പോഴും കാണാം ആയിരുന്നു.
“ജിനി “
ഞാൻ അവളെ അടുത്ത് വിളിച്ചു.
അവൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“മോൾക്ക്‌ എന്നെ മനസ്സിലായോ “
“ഉം, അപ്പച്ചൻ പറഞ്ഞു “
അവൾ തല ആട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അങ്ങനെ കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ വർത്താനം ഒക്കെ പറഞ്ഞു ഇരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും ജെസ്സി ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി വിളിച്ചു. അവരോടൊപ്പം ഞാനും കഴിച്ചു.
അങ്ങനെ ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിച്ചു ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും വർത്താനം ഒക്കെ പറഞ്ഞു ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അതു ഓർത്തതു വീട്ടിലേക്കും കീർത്തിയോടും ഈ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറയണ്ടേ എന്നു. ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ വീട്ടിലേക്കും പിന്നെ കീർത്തിയെയും ഫോൺ ചെയ്തു എല്ലാം പറഞ്ഞു. ലെച്ചു അമ്മയും ആയി സംസാരിച്ചതോടെ അമ്മയ്ക്കും സന്തോഷം ആയി.
പിന്നിട് ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം എന്നു പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.
ഞാൻ വന്ന അതെ ടാക്സി കാറിൽ
ഞാൻ താമസിച്ചിരുന്ന ലോഡ്ജിലേക്ക് പോയി. പിന്നെ ആ റൂം ഒക്കെ വെക്കെറ്റ് ചെയ്തു. തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് ഫ്ലൈറ്റിൽ ടിക്കറ്റ് ആവേലബിൾ കണ്ടത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഫ്‌ളൈറ്റിൽ ടിക്കറ്റ് ബുക്ക്‌ ചെയ്തു. അതു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ തിരിച്ചു അപ്പച്ചന്റെ കോർട്ടേഴ്സിൽ എത്തി. പിന്നിട് ഞാൻ അവരെ എല്ലാവരെയും കൊണ്ട് ടൗണിൽ ഒക്കെ കറങ്ങി എല്ലാവർക്കും ഡ്രെസും ഒക്കെ എടുത്തു കൊടുത്തു ജെസ്സിയും ജിനിയും എന്നോട് നല്ല കൂട്ടായി അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ഷോപ്പിംഗ് ഓക്കേ കഴിഞ്ഞു രാത്രി ആയി കോർട്ടേസിൽ എത്തിയപ്പോൾ . പിറ്റേന്ന് വെളുപ്പിന് ആയിരുന്നു ഫ്ലൈറ്റ്.
അങ്ങനെ വെളുപ്പിന് എല്ലാവരും കൂടി എയർപോർട്ടിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു അവിടെ അടുത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു എയർപോർട്ട് അതുകൊണ്ട് അവിടെ വേഗത്തിൽ എത്തി ചേർന്നു.
ജിനിയും ജെസി യോടും ലെച്ചു യാത്ര പറഞ്ഞപ്പോൾ അവരുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഇറ്റു വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇത്രയും നാളും ചേച്ചിയും അനിയത്തി യും ആയി ഒരുമിച്ചു കഴിഞ്ഞതല്ലേ പെട്ടന്ന് പിരിയുമ്പോൾ ഉള്ള വിഷമം അവരുടെ മുഖങ്ങളിൽ കാണാം ആയിരുന്നു.
“അപ്പച്ച, ജിനി ജെസ്സി,എന്നാൽ ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട്‌ “
എയർപോർട്ടിന്റെ എൻട്രി ഗേറ്റിനു മുന്നിൽ നിന്നു കൊണ്ട് ഞാൻ അവരോടു യാത്ര പറഞ്ഞു.
“പോയിട്ട് വാ മക്കളെ “
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അപ്പച്ചൻ ഞങ്ങളെ യാത്ര ആക്കി.
അങ്ങനെ അവർ ഉള്ളിലെ വിഷമം പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞങ്ങളെ യാത്ര ആക്കി…
കഴിഞ്ഞു പോയ കാലത്തിലെ മധുരിക്കുന്ന ഓർമകളും നൊമ്പരങ്ങളും നിറഞ്ഞ മിഴികളും. ഉടഞ്ഞ ഹൃദയവും, കൊഴിഞ്ഞു വീണ പകൽ കിനാക്കളും മോഹങ്ങളും എല്ലാം മറന്നു കൊണ്ട്
ഞാൻ എന്റെ താഴ് വാരത്തിലെ പനിനീർപൂവിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് എയർപോർട്ടിന്റെ അകത്തേക്ക് നടന്നു പുതിയ ഒരു ജീവിതയാത്രക്കായി………
—————ശുഭം————–
